Alle inzendingen over ’n dialoogje met de

Wanneer soldaten neigen tot vervagen Dan denken oude rockers daar niet aan. Die hebben nog plezier in hun bestaan Maar blijven zij het vrouwvolk wel behagen? Massaal klinkt nog gegiechel en gegil. Zij vinden zelf hun groupies iets te pril.…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…

Spin die vergelijkenis met een lieveheersbeestje oproept Waar de mens van zijn leefmilieu afsnoept Lentevuurspin, je bent een zeldzaam natuur revenu Kwetsbaar ben je als klein individu Waar sommigen van kleine spinnen trillen Een spin wel kunnen villen Blijf jij ambassadeur van zeldzame heidenatuur En geeft ieder kennershart lentevuur Zo…

De kinderen van Ruinerwold Houden mij een spiegel voor Welke ook weerkaatst Op mijn eigen verleden En speciaal mijn vader Mijn dominerende vader mijn dus alles bepalende vader Mijn vader Gerrit Jan Krediet Mijn zo Godsgetrouwe vader Met een volgzame vrouw Mijn vader op de aarde voelde als Ónze Vader' in de hemel soms een beetje meer…

Zoals een ander in de lente dicht met bloemen in een vaas pluk jij letters over lente en zet boeketten in een vers zo schik jij onvergank’lijke pracht in klanken in telkens weer een verse vaas…

straten en stegen meegeteld Men heeft hem nu opgewaardeerd, geplaatst in 't Groene Boekje, maar ergens in een hoekje weet ik er één te staan die weigert zich te conformeren aan wetten die de Hoge Heren over hem uit hebben gesmeerd Die paardebloem, onaangepast aan onze nieuwe spelling, verdedigt daar de stelling: 'ik ben uniek, nou N!…

Als ik het nieuws van vanochtend weer zie proza met pravda geen grein poëzie krijg ik de kriebels en overal jeuk en zin om te emigreren misschien naar Portugal misschien met jou maar hoe dan ook naar een warmer land waar men sans problème zonder blikken of blozen ongezien heel gewoon z'n kont nog kan keren naar een land zonder…

pas op! ze breekt als je haar aanraakt zachtjes! en niet te hard kijken want dan zal ze trillen als een dunne bloem bij plotselinge wind laat haar maar gewoon en vraag haar niet gelukkig te zijn wees blij om haar schoonheid al kan ze zelf niet meekijken…

je bent blond - het hele domme mensenras rent honderd meters in seconden zwemt het schandaal over reist per spoetnik naar de maan en gaat per beatnik naar de bliksem bouwt bolle bouwsels waanzin en schrijft gigliotheken vol – maar jij bent blond en daarenboven dient geconstateerd dat je blauwe robijnen…

Dik neergehaald vernederd, helaas Mezelf vergeten opgeboeid verteerd Maf Geen aanverwanten tevens werkend met personeel Zware koopverslaving Dik nep Ridder op gouden paard Mijn ondergang Kinderlijke tevens schone mensen Dankbare prooien Heb je dan ook dik misbruik van gemaakt Smerig Oogjes nu wijd open Verbazing tevens diepe spijt Tijdverspilling…

van alles wat op je pad maar toch ook weer niets al is niets ook weer iets iets om mee bezig te zijn iets om vast te houden los te laten, weg te stoppen iets wat nietszeggend kan zijn of juist veelbelovend vooruitstrevend & springlevend iets om voor op te staan iets om te laten gaan zodat er niets overbljft want ook niets is iets…

Ach, oude vrienden: oude herinneringen -- kunnen hen kwetsen.…

Waren we maar slak iedere centimeter heel bewust aftasten van ons levenspad O hadden we maar zoiets als dat want wat wij kunnen leren van dat slome beest is het echt beseffen wat er achter ons ligt wat er werkelijk is geweest Wij ontlopen wat ons geschiedt te snel we leren daarvan dan ook nooit waarschijnlijk herinnert de slak z’n…

Voor hem heet elke killer Mister X. Van moorden die hij al lang is vergeten Schijnt menigeen de moordenaar te weten, Maar ja, Wim Overweg weet weer van niks. Die wordt ook niet belast met een geheim, Die wijdt zich onbekommerd aan het rijm.…

geen volzinnen zullen ooit meer uit jouw pen vloeien daar jij woordloos opging in de mist…

Elk aandeel is doordrenkt van onbehagen De bankenbazen zijn verrekt abject Politieke oppeppraatjes? Geen effect De Damrakjongens allen beursgeslagen Wat is het toch een akelige tijd! Ja, imams geven volop narigheid!…

Ik wil de wereld een betere plek maken voor jou Leiderschap is iets natuurlijks voor mij Ik gebruik mijn intelligentie (kennis) en geloof in jou Om het leven aangenamer te maken voor jou Ik wil jouw licht zijn in tijden van duisternis Je steun en toeverlaat als je het moeilijk hebt Je bijstaan en sturen wanneer het nodig is Maar je ook liefhebben…

De Nederlandse vrouw wil niet meer baren Dat is voor haar een veel te zware pil Ze heeft geen zin in zogen en gegil Maar wil haar liefde voor haar baan bewaren Wij moeten geen asielzoeker meer hinderen Die vrouwen hebben meestal wel veel kinderen…

Uitgesproken meningen zijn doorgaans niet uitgesproken meningen door jezelf maar afgesproken meningen met jezelf, met je eigen ik die niet te bespreken zijn punt uit!…

nootkleurige nukkige novembermaand najaarsschoon natuurlijk nokvol nevels nimbuswolken natten nieuwbouwgevels nagloeiende namiddagzon nuwt neergaand nachtvorst naakt nu novembernadag niettemin neuzelen nietsvermoedend neerfladderende nijlblauwe Nehalennia noegend nabij natuurgetrouwe natte neerslag…

Als een olleke bolleke rubensolleke rollebolt mijn dolle dochter door de vers gevallen sneeuw. Als een elfje, boeven elfje, dwergen elfje, reuzen elfje danst mijn elf jarig elfje In de vers gevallen sneeuw. In haar rode jas, met paarse broek en blauwe wanten aan springt mijn dochter feest mijn dochter juicht mijn dochter in de vers…

Mijn hart verzinkt in tranen en ik huiver. Mijn lichaam trilt als tenger vijverriet. Ik mijmer en ik denk aan de tijd die niet Omkijkt, aan de liefde die zo zuiver Is dat ik alleen nog leef om met jou te leven. Ik leef alleen om mij geheel aan jou te geven. Wij zijn een symfonie van schitterende scherven. Kon ik de sleutel van je toegangsdeur…

Hier, nu en altijd De stem van je ragfijne Liefde om me heen Gedrapeerd als een Lijkgewaad van Zoete dromen. Hier, nu en altijd Het lied van je stille Verdriet dat in Mijn lichaam sijpelt Als een tranenstroom Van zoute tonen. Hier, nu en altijd Mijn hart voor jou Dat bloeide als rozen In de zijden zomerzon. De zomer waaraan samen…

Ik hoor wanneer de nacht aanbreekt De echo van haar stem langsheen de muren Van deze eenzame slaapruimte sluipen. Als een ingehouden schreeuw vanuit de eeuwige Stilte van haar hemel. In deze uren Die leger zijn dan lucht en zwaarder dan lood Zijn het de onvervulde dromen die tegen me aankruipen Als wilde dieren. Is het dit hart dat breekt Bij…

Ach, mijn liefste zo droef klinkt mijn lied in de nacht dat het misschien verliest aan schoonheid, aan ritme, aan praal en pracht, maar droef blijft mijn lied - tenzij ik veinzen moet - en dan vraag ik me af hoe je vrolijk zingen kan als je hele wezen baadt in smart, als het verleden je tart, hoe kan je vrolijk zingen als zelfs…

- meeuwen cirkelen in jouw ogen terwijl je zand op mijn lippen strooit - ik loop blootsvoets door jouw strand - zoek schelpen met jouw naam erop en eet als een verlamde vogel uit jouw hand.…

Ik ben een eenzaam eiland geen land nog te bezeilen schepen achter me verbrand geen bruggen meer, geen enkele band Ik ben een doelloos schip ronddobberend op tranen waar is het anker, waar is het stuur ach God- ik kanker.…

De macht van het ruisend bloed waar geen ziel omheen kan, het hopeloos rondzwerven op zoek naar verlossing waar geen ziel omheen kan, De pijn die in je hoofd hamert en in je lichaam en in je hele zijn Die pijn die wil ik niet meer beleven, die pijn die wil ik niet meer zijn. Doch de macht van de absurde angst en de onverstaanbare twijfels…

Bodemloze oeverloze dagen en ijskoude eindeloze nachten heb ik gewacht op de prins die nooit is gekomen. Maar als hij kwam, zou ik hem nu nog herkennen? Ik aarzel, ril, en nestel me in de vertrouwde armen van de eenzaamheid.…

Nog hoeveel nachten woelen, zuchten, smachten, nog hoeveel dagen huilen, roepen, vragen, niet huilen, opstaan, doen alsof, weggaan, niet meer doorgaan en zwijgen. Nog hoeveel momenten om in mijn dwaze hoofd te prenten dat dit alles niets is en dit niets alles, dat het leven geen “joke” is en dat jij niet perfect bent, dat je de enige…