Alle inzendingen over Datgene

laat mij gaan en zwijgen over datgene wat geen naam verdient het is tijd voor andere bewegingen ik betreur het niet oude tijden gescheurd in repen in bedommeling van geleegde ogen het nieuwe licht als room verstrengeld in intensiteit van heden…

Snowden wordt opgejaagd als ware het een terrorist maar Snowden is een terror-wist en de hele wereld mag het weten Snowden heeft zich vastgebeten in datgene wat we al sinds '1984' weten: "Big brother is watching you"!…

Schrijvend wordt het sterker vanuit het diepste van de ziel hoe zal ik het verwoorden datgene wat mij overviel van binnenuit, zo’n warme gloed die in mij deed ontwaken dat intens vurige gevoel zou ik het kunnen raken in enkel een gedicht, al was het maar een vonkje van Uw aanstekelijk licht.…

in de greep van de schemer vertaal jij de beelden beduidend anders dan ooit tevoren angstvallig hou je vast aan al datgene dat je lief is om de schijn te vermijden is niets wat het lijkt duizend vlinders in de lucht brandt de zon van binnenuit…

ik kus de tranen van je ziel die rijkelijk vloeien nadat je stukje bij beetje loslaat datgene dat je al jaren vasthoudend meetorste nu voorzichtig laten vieren maakt dit het ongeplaveide pad wankel doch uitdagend er lonkt licht aan de horizon…

heel voorzichtig stuur ik je de andere kant op ja niet jou maar datgene dat je bedreigt dan blijven we net zolang lopen totdat het ons uit 't oog verliest zodat ik je bevrijden kan van lopen we samen een rooskleurige toekomst tegemoet…

Zijn mijn gevoelens datgene waar ik naar moet luisteren? Of zijn het toch mijn gedachten die de waarheid fluisteren? Vrede tussen die twee lijkt niet te bestaan. Wie komt mij redden, zodat ik weet hoe ik verder moet gaan?…

Inspiratie daalt neder, en explodeert in luchtledigheid, In beweging komt datgene, dat in stilstand verkeerde, Naar buiten, gaat een zwerm van gedachten, Zij mengen zich met anderen, En materialiseren, In duizend parels van kwik, Verdichtend tot een spiegel, In de wereld, Aanschouw ik reflecties van mijn gedachten.…

Als ik dan toch, kon, mocht verliezen, was het, te kiezen, om te laten, datgene wat niet kon baten. Als ik kon bepalen, waar wat te halen, bij de sjamaan... die de vredespijp goed rookt. Wanneer ik, mijn lot erin bestond, een dieper doel bloot te leggen: met mensen die zeggen, waar het in het leven op stond.…

De beelden die voor mij verschijnen, wanneer ik voor onze spiegel sta, bereiken mijn nog argeloze oog, met de snelheid van het licht. Het beeld dat MIJN oog nu ziet, ben IK, en niemand anders. Mijn aangezicht verdwijnt vanzelf, nadat ik mijn tanden heb gepoetst. Mijn oog kan ik nu niet langer zien. Mijn 'IK' heeft me verlaten. Ik ga…

Sommige dingen zijn meer waar dan andere zoals protonen elektronen en neutronen meer algemeen in het heelal dan leven gebaseerd op koolstofchemie De grootste waarheid is datgene wat wij delen wij zijn mens en berg sterren en planeten en alles tussen in deel van mijn en jouw al vriendschap voor elkaar…

Het is zo vreemd dat juist datgene waarvan ik zoveel had verwacht mij zelden maar voldoening bracht alsof verwachten en verlangen te sterk geweest zijn te gespannen 't is altijd minder dan ik dacht heb ik dan steeds te veel verwacht? Nooit kan ik het volmaakte raken, en nooit de droom ten einde maken....…

Iets in je ogen behoort toe aan oude weduwen uit kleine bergdorpjes waar mannen drinken uit verse bronnen wat het precies is blijft voor mij een vraag het is niet het einde noch het begin of beiden misschien is het al zwijgend de terugtrekking van datgene wat we ooit betitelden als hoop…

Zoekend naar een rode Diamant, kan je gedachten Meesleuren, naar datgene waar Rede zich niet huist Klare grotten lokken levens Te zoet opdat ze Niet bezocht wil worden Door enig redebegiftigd zijnde Iedere zorg dient dit Wezen te verleiden tot Het Wijzenrijk, omdat hij Niets anders kiezen kan Welke niets weten wil…

En toch is er iets of iemand – dat weet ik niet Een gevoel diep vanbinnen, sterker dan alle pijn Komt het door wat jij zei, hoe jij leefde – wat jij deed voor hen van wie je hield was toch datgene wat Hij jou voorhield? Als jij die ik zo vertrouwde Hem trouw bleef tot het bittere eind dan moet jouw geloof ook het mijne zijn…

In mijn eigen bos Wil ik verdwalen Over kronkelende Paadjes mijn leven Gaan, in volstrekte Wildernis datgene zoeken Wat voor mij het Leven is - de wildernis Van de geest kan ik Beter begrijpen als Ik daag'lijks langs dit Verwilderde bestaan De wegen zoeken kan Die ook mijn kinderen Vinden als zij de Uitgang zoeken in…

Houd goede moed wonderen gebeuren Blijf geloven in jezelf het opent nieuwe deuren Wees dankbaar voor wie je bent Blijf je gevoel volgen iedere dag en elk moment Heb vertrouwen in datgene wat je doet Want als je in jezelf blijft geloven komt alles weer goed…

geboeid zit ik te kijken, naar jou jij die je hoofd buigt over datgene wat essentieel is -matters of the heart- in inkt geschreven herleven gesloten ogen de woorden genietend aanschouw ik hoe jouw zorgen langzaam verdwijnen wanneer jij mij jouw mooiste glimlach geeft…

Wie het aardse tranendal heeft verlaten Zal best nog een traantje laten in de hemel Want wie je zeker verwacht te zien, die zie je niet wie je wel ziet, daarvan had je het niet verwacht Vrede hebben bij het verlaten, bij het sterven Is de beste garantie voor mogelijk geluk In datgene wat een mens niet kan bevatten Omdat noch het leven, noch…

naar datgene wat ligt aan het begin of het eind naar datgene wat vanzelf weer verdwijnt waar is de schat?…

Mijn sterkend hart Probeert te verwerken Maar moeilijk is het wel Om datgene te begrijpen En mijn verwarde ziel Maakt zich van je los Doch klampt zich aan je vast Omdat het angstig is Jij en mijn gedachten zeggen Dat we voor altijd een zijn Maar mijn gevoel is bang Om je ooit te verliezen Mijn hart is zo verknocht En het jouwe eveneens…

Datgene wat ik zei, bedoelde ik wel goed. maar het probleem is : ik weet niet, hoe ik mijn gevoelens uiten moet. De gevoelens die ik voor je heb, veranderen steeds maar weer. Toch voel ik wat voor jou , dat word niet minder maar wel meer. Je zal altijd een vriend blijven, want ik sta bij je in het krijt.…

de nacht tekent figuren in dichte mist gezichtslozen gaan aan hem voorbij nu er voor de maan geen doorkomen aan is bomen staan als houten harlekijnen ondoordringbaar het bos waar hij happen uit knipt om zich 'n weg te banen lopend in cirkels verslikt hij zich in datgene dat hij altijd al vreesde aan de grond genageld gaat op in zijn angst…

Maar als het er eenmaal niet meer is zien we het opeens dat geen dat er eigenlijk altijd al was Je denkt dat er iets is Iedereen die met je meegaat, is er naar opzoek De tijd verstrekt, ons geduld raakt op Wie geeft antwoord op deze vloek Onze reis is voorbij De meerderheid heeft verloren In onze woede naar het niet kunnen vinden Is datgene…

Kijk naar datgene wat voor je ligt, wat geweest is, is geweest. Houd je op de toekomst gericht, dan wordt jouw leven weer een feest!…

je hebt mijn woorden afgenomen langzaam aan mijn zijn ontvreemd hoe ben je daar zo toe gekomen ben van nu af aan ontheemd nu jouw kleuren zijn verdwenen mij dit leed is aangedaan zeker wetend dat datgene jou duur zal komen te staan laat me niet meer onderdrukken voor spijt betuigen ben je laf nu zal ik de vruchten plukken voor eeuwig…

Steen der wijsheid met de post gekregen van een meer dan goede vriendin in de hand gewogen bewogen gedragen de kracht gevoeld de energie gekregen om door te zetten naar lichaam en ziel en geest te luisteren dankbaarheid, liefde en warmte voor jou, die wist datgene ik nodig had een naam noemen hoeft niet ze leest met haar hart en ogen…

Open was je en onafhankelijk O ja, zo eerlijk en betrouwbaar Nooit zwichtend voor macht tenzij die geworteld was in moreel gezag Vóór jou was ik bangelijk Ongemerkt doordrong je mij met je ethische gedachtegoed, je hoog gestegen ideaal van integriteit Plots ben je niet toegankelijk over datgene wat je verzwijgt Dat je zelf niet doorhebt…

ben jij dan trots op datgene waar jij voor staat, begrijp jij echt waar het leven over gaat.…

wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld voor datgene…