Alle inzendingen over De perfecte toon?

kijk naar me alsjeblieft ja, kijk maar goed mijn moppie hier voor jou staat: daar is ’t ie dan: de ideale man het absolute toppie ik doe niets fout, ik ben jouw droom gemaakt van stevig eikenhout wil met jou samenleven de ‘oude dag’ beleven jouw toekomst? mij wel toevertrouwd! een drankje…? Soms, maar in het nette ook roken dat is…

Niemand is perfect.…

Ik laat me niet verzwakken ik ben al zo ver gekomen gewoon mijzelf weer oppakken om de wonderen van de wereld te zien ik ben niet perfect gisteren ook niet dus vandaag ook niet ik doe mijn best ernaar te streven laat je niet van de wijs brengen geloof in je eigen kunnen dat zou ik iedereen gunnen…

Zonder aanstoot ‘des persoons’ vliegt al wat lief en toekomst heeft met de branding mee, het zout stolt de sproeten op haar wangen van die kleine dwaler aan de kust, ze klapt het kristallen gruis van jurk en handen, de parels van een groot verlangen, zij gaat verder in weer en wind, door menigeen bemind, langs wegen waar ik haar…

ooit was ik de prins op het witte paard die sprookjes uit kon laten komen ook al was het maar in onze dromen jij weet wel dat ik je die illusie nooit heb ontnomen en dus ga ik je vannacht weer zoeken daar in dat kasteel of die verlaten stins en ik zal je vinden en kussen tot het ochtendlicht je ontvoeren naar daarginds daar…

Mijn hart is niet perfect het zit vol littekens en scheuren Door de jaren heen heeft het heel wat moeten betreuren Mijn hart is niet perfect er zijn hele stukken uit Soms geef ik een stukje weg waarna ik het voor even sluit Mijn hart is niet perfect het heeft schrammen en gaten Er zitten diepe wonden waar vele tranen zijn om gelaten…

de dichter staat op met een hoofd als een uitgeplugde bluesgitaar de dichter drinkt een koffie met een scheutje wanhoop de dichter smeert een boterham met hinkende regels de dichter rookt een sigaret met inspiratie, in het park met de betekenisvolle beelden de dichter graaft diep en vindt slechts onbetaalde rekeningen de dichter schrijft zinnen…

Ik houd haar hand vast, half, ik begin voorzichtig -- afscheid te nemen.…

Jij bent gewoon zoals je bent niet bijzonder niet speciaal maar gewoon het beste goed goed is goed genoeg voor mij perfect bestaat niet jij bent eigenlijk perfect voor mij…

In tere schaduw zilverblauw sloegen witte wieken en een gerucht voer om; er werd een grote zucht gewekt, een wensen, dat ver weg wou. Gij en ik, o wij gaan wel trouw samen, wij vliegen uit in éne vlucht en laat het zijn naar het ver gehucht van mijne ziel en gaan wij gauw Dat ligt in de bergen, men vindt het nauw…

Zo heel gewoon ongewoon een klein wondermens jij kijkt de wereld aan en ontdekt iedere seconde weer iets wat je niet eerder zag jij keurt ons allemaal met je handjes gemaakt van porselein zo fijn maar jij blijft gewoon blijf maar zo lieve Toon jij bent s'werelds mooiste cadeau.…

HOE duizendvoudig lief en zacht in zorg en eerbied zou ik wezen en zeer omzichtig. Wist gij deze vriendelijkheid u toegedacht! Gedenk, wat wij misdeden, niet; niet toen, maar nu was onze tijd, wel was voor ons nog weggeleid een hopen na een lang verdriet. Een hopen als wij lief en zacht zijn zullen en gerust voortaan en mijne…

Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een spoor. Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een ellenlang spoor, is een uitgesleten spoor, is een paadje of een tunnel of een glijbaan, is een spoor, is een spoor, is een spoor, is een lijntje, is een treintje, is geen geintje, is een spoor, is een krom, kringel kronkelspoor, is een spoor…

klagen Het zou me niks moeten schelen Maar de wereld en ik zijn niet perfect Toch moet ik iets verzinnen Voordat het mij uiteindelijk nekt Ik ga ze confronteren En vragen of ze ermee kappen Het enige wat ik me daarbij afvraag Zullen ze het eigenlijk wel snappen?…

Waarom ben ik zoals ik ben Waarom ben ik niet zoals ik zou willen zijn Als ik ben zoals ik zou willen zijn Was ik volmaakt en perfect Maar ik ben niet zoals ik zou willen zijn En als ik goed nadenk wil ik eigenlijk ook niet zo zijn Ik ben gewoon ik Niet volmaakt en niet perfect En om mij te leren kennen moet je dit kunnen leren Ik ben wie ik…

Irak’s chemische wapens zijn terecht! Blair heeft op Jemini snel geprobeerd, Of ze wel echt zijn. Ja het functioneert, Want niemand die kan horen zingt zo slecht. En net als in de oorlog weet je als Er Engelsen bij zijn dan wordt het vals.…

Zwaar stapt, in zijn blauwlinnen broek En gapend lichtgeel boezeroen, Toon, om een soepkip op te doen In ’t nachthok; ’t fluiten flapt tot vloek Als plots een Barnevelder kloek Fladdrend en kaaklend zich verraadt.…

Maakt het uit wie het dicht de wind of een ander, zijn slepende regels stemmen niet hondser en wie ze nog opschrijft is mij om het even, de stad raakt vergeten. Wie het je aanzegt, lood om oud ijzer. Maakt het je enig verschil waar ze bleven de zomer de schemer november de dagen. Kan het je schelen wie in je huizen voetvegen narrige wezens…

Er is vanochtend over 't spaargeld afgesproken dat men de centjes die u daarin investeert voor honderdduizend harde euro's garandeert dus heb ik snel mijn laatste afschrift opgedoken want als mijn bank bezwijkt dan heb ik nu 'n claim maar ja die ton.. dát is nog even 'n probleem…

Geen standpunt, geen partij, gebakken lucht zo sprak haar waakhond Kay-Kay van der Linde dat vrouwtje Rita dat niet leuk zou vinden was 't volgende bedrijf in deze klucht ontkennen had geen zin, de zaal zat vol getuigen dat rijmpje had gelijk; de TON die viel aan duigen…

Dankzij het zonlicht en zijn machtsvertoon, heeft de natuur weer een andere toon.…

Daar voorbij de bocht op zoek een tocht Een tocht naar langs symbolen grotten en gnomen klanken en tonen Waar zijn de engelen gebleven is de rede weg gebleven nooit niet onderuit uit fouten kwam ons besluit…

Een trompet met vol geluid vibreert het leven, lage tonen als som geteld, in verleden tijd vergeven werd in medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door vreemde werelden, dragers van het lopend vuur, verkondigen wat bewaard is in zandloper van de natuur, dáár worden nieuwe klinkers gevormd, van onbestaande woorden, waarover…

Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in De helm vast op het hoofd gezet De kinriem stevig aangesnoerd Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in Geef gas en hou je ogen op de weg Je handen stevig op het stuur. Dieho…

Dus autochtoon en allochtoon geschrapt We mogen ze niet langer meer gebruiken Het zou naar ongelijkheid kunnen ruiken Nou weet ik niet of u het nog wel snapt Maar in de omgang gaat het toch gewoon Niet om zo'n woord maar om de juiste toon.…

overlevensstrijd Dwars door de gevaren ben ik langs afgronden gegaan Wars van navelstaren heb ik alles doorstaan Een orkaan van de gedachten die zich verdringen in de luwte van mijn geest dachten verwachtend aan hoe het gisteren was geweest Maar lost het iets op je verwachtend af te vragen hoe en wat je ook bezint en welke toon…

ik toon mijn verslagen ziel dewelke mij telkens schoffeert wanneer mijn innerlijk zwijgen zich opoffert aan de beweging van de dag, die weer ontredderd langs de oneindige horizon telkens tracht om balans vinden - ergens tussen hemel en aarde - er hangen graven tussen de grauwe nevels waar de dood zichtbaar in een snijdende taal wordt onthaald…

Terwijl je surft als het geld mag kosten Geen grijze muis met een reukje in de lucht De perfecte dubbel bij aankoop Ik denk via de breedbandverbinding De slimste koop krijgt een broertje Rond de nek; sympathieke eenvoud Niemand hoeft je de weg te wijzen Voor elke truc een eigen pakket Toon je leukste op metazoektocht Eén dag op de helpdesk…

de perfecte moord het ondermijnde gezag ik zwijg als het graf…

Perfecte vergankelijkheid.…