inloggen

Alle inzendingen van Jan A. Jansen

80 resultaten.

Sorteren op:

Verkiezingen

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 78
De politiek wil met ons praten, het is weer verkiezingstijd, houden lange referaten, hebben plotseling van heel veel spijt. De politiek doet veel beloven, er komt een betere tijd, we mogen hen opnieuw geloven, niet tot compromis bereid. De politiek wil dat we groeien, straks voor iedereen een huis, onze welvaart zal meer bloeien, als…

Nood breekt wet

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 143
Een leegstaand ministerie en kantoren, en in Breda ook die gevangenis, we zien dat er gelukkig veel opvangruimte is, voor Oekraïners die hun huis verloren. Maar hebben we dan jaren liggen slapen, voor onze jeugd is er geen huis, en voor een dakloze is het ook niet pluis, zo menigeen ligt in de kou op apegapen. Nu plots breekt nood de wet…

Het regent tranen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 103
Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Hebzucht

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 97
Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…

Teveel

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 92
Steeds meer en ieder neemt, aan onze hebzucht komt geen einde, en straks is ons het dichtstbijzijnde, het langst vertrouwde vreemd. Wat ooit bestond tussen zon en maan, en wisseling der jaargetijden, de natuur stond ons terzijde, is dat alles ons ontgaan? Wij worden nu nog slechts door tijd, en domheid van een ramp gescheiden, wie staat…

Genoeg

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 86
We roepen bezorgt minder C0 tweeën, maar halen de soja van over de wereldzeeën, voor de magen van onze kippen, varkens en koeien, want de vleesproductie moet blijven groeien. Bijna de halve wereld eet hier van mee, de economie gaat goed, Nederland hoezee, hoezee ! maar wie zijn dan toch die chagrijnen, die roepen dat hierdoor de bossen verdwijnen…

In slaap gesust

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
Waar de Noordzee vriend'lijk bruisend, Neerlands smalle kust begroet, braken schoorstenen ontluisterd, steeds opnieuw hun zwarte roet. Daar blaast Neerlands staalfabriek, over het land ‘t giftig grafiet, maar, dat is de tragiek, aandeelhouder; u wil geschiedt. Waar de welvaart steeds moet groeien, waar slechts rendementen boeien, waar…

premier

hartenkreet
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
Hoe ze ook roepen en graven, hij bezit de gaven, een kunst die hem is aangeboren, liegen … daar wil hij niets over horen. Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven, toch moet men hem op zijn woord geloven, tenslotte doet hij zijn “stinkende” best, en stinken doet het … het parlementaire nest. Al jaren weet hij zijn lof te kraaien, steeds weer…

‘k Laat het u nog weten

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 99
Ach mijn vrouw wil op vakantie, voor verandering en vertier, maar ik vind dat geen garantie, voor meer ontspanning plezier. Waarom meid zo ver gereden, waarom blijven we niet lekker thuis, thuis ben ik ook tevreden, waarom begeven we ons in ’t gedruis. Thuis heb ik het vaak zo fijn, met ons eigen bed en mijn boeken, en ons dagelijkse glaasje…

Je suis

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 35
Van het leven beroofd, Parijs slaat terug met enkel woorden, in de strijd tegen ‘t zinloos moorden, van hen die willen dat je zoals hen gelooft. Dit was zijn keuze, verblind door het eigen gelijk, overtuigd van Allah ‘s glorierijk, van deze fanatieke religieuze. Een spotprent of karikatuur, kan pijn doen, zeker bij deze religieuzen,…

Een metafoor

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 28
Hij zat daar op die kleine bank, met naast hem zijn zwijgzame gade, als Mater Dolorosa, een façade en sprak met treurige klank. Naast hen een treurig bloemboeket, en wat vergulden ornamenten, onderhouden van gemeenschapscenten, als decorum neergezet. Zo zag ik wat het torsen van een kroon, doet na langdurig dragen, je gaat je als onaantastbaar…

Woord voor woord

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 99
Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

Laat leven

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 91
Het virus geeft een stil protest, mensen die elkaar mijden, als ooit, in vroege tijden de lijders aan lepra en de pest. Het knaagt aan fundamenten, en maakt de wereld koud en kil, jeugd die volop leven wil, getroffen door onnodige regelementen. Dit virus, wat hen nauwelijks lastig valt, beslist over hun jonge leven, waarom geen vrijheid…

Zwaaigarantie

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 53
De begroting van het koningshuis is rond, we hebben weer een jaar zwaaigarantie, zijn uitkering verdiende enige expansie, een enkel kamerlid die zich er over opwond. Dus mogen wij ons komend jaar opnieuw vergapen, aan onze voorleesvader en zijn folklore, wel worden we volgend jaar extra geschoren, door de belastingdienst die onze centen kapen…

Mondkapjes

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 80
Als u zich voor de corona hoopt te behoeden, en met een mondkapje aan de regels houdt, dan gaat het volgens kenners toch nog fout, want het is slechts een doekje voor het bloeden. Het zal mij dan ook niet verbazen, dat onze regering straks in haar wijsheid beslist, dat wij, zoals iedere moslim al lang wist, allemaal een boerka moeten gaan dragen…

Het nieuwe normaal

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 49
Ik kon mezelf heel goed bedruipen, door regelmatig met mijn hand in iemands zak te kruipen, maar de anderhalve meter, het nieuwe normaal, ervaar ik nu als heel asociaal. Het heeft mij, mijn inkomen ontnomen, ja sterker nog, ik voel mij beetgenomen, ik groette iedereen altijd spontaan, en liet ze vaak zonder portemonnee verder gaan. Maar…
Jan A. Jansen27 september 2020Lees meer…

Aan vlijt ten onder

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 641
Er zijn zaken in het leven, waar teveel tijd aan wordt gegeven, heel lang werkte men tot het einde toe, dan stierf men uitgeput en levensmoe. Toen het pensioen werd ingesteld, had men de jaren wel geteld, met vijfenzestig was je blij, een enkeling kreeg er een jaartje bij. Nu velen het mogen beleven, nog jaren met pensioen te leven, wordt…

Vrij en ongebonden

hartenkreet
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 942
Hij hield veel van het leven, vaak te lang in de kroeg gebleven, zo pratend met zijn vrienden daar, dacht hij te weinig aan haar. Zijn dorst werd al te radicaal gelest, ‘t verstand werd keer op keer geflest, zo heeft hij al zijn geld verzopen, te vaak is hij naar huis gekropen. Zij is niet langer blijven hopen, die avond telde ze haar knopen…

Silence

hartenkreet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 774
De coupé is bijna leeg, vier passagiers, een ieder zweeg, alleen de cadans van de wielen was te horen, niets deed onze reis verstoren. Opkijkend uit mijn krant, keek ik naar de bloeiende wilgen aan een waterkant, zacht fluisterde ik mijn reisgenoot in de oren, hoe mooi het voorjaar begon te gloren. Toen hoorde ik een mevrouw, heel ontevree…

Met liefde bekroond

hartenkreet
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.230
Zittend bij het raam, ‘k bekijk de oude prenten, herinneringen, verdrietige gedachten, flarden van lang vervlogen momenten, ’t brengt een traan, geen onverwachte. Veel wat eens was en niet meer is, verbleekt tot stille herinnering, alleen nog een vergeelde getuigenis, waar naar ik kijk, in mijmering. De jaren sloegen littekens, soms diep…

Ik heb jullie lief

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 523
Vanmorgen zag ik jullie spelen, het speelgoed met blijdschap delen, er werden soldaten en tanks opgesteld, het kleed stond vol met speelgeweld. Geheel opgaand in jullie spel, geen tijd, eten alleen heel snel, om daarna weer spelen te gaan, hoe kunnen we de vijand verslaan. Toen zag ik in de krant de slogan staan, “het leger biedt je een…

Laat ze nog maar even wachten

netgedicht
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 2.176
Hij is met zijn negentig jaar, vaak moe maar zijn hoofd is nog helder, klaar, hij weet, er wordt met ongeduld gewacht, en naar zijn geld gesmacht. Ze blijven hem dan ook trouw bezoeken, neven, nichten, ze komen uit alle hoeken, en brengen een sigaartje voor hem mee, en hij… hij zegt, pakt maar een kopje thee. En bij het afscheid nemen,…

Avondhemel

hartenkreet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 608
Van de frisse ochtendgeur vervuld, paarden schrapen hun hoeven van ongeduld, loop ik langs de bedauwde weide, ik breng het voer, ’t is voor hun beide. Ze duwen ongeduldig met hun mond, zwiepen met hun staart vliegen van hun kont, en hinniken, misschien als dank, ik ruik de paardenmest met warme stank. En voor de zon hoog aan de hemel…

Hebzucht

hartenkreet
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.494
De winsten groeiden naar behoren, de economie bloeiden als nooit tevoren, bankgebouwen die tot de hemel groeiden, helaas, veel banken knoeiden. Winsten die tot bonussen kwamen, ‘t waren de bankmanagers die namen, zij waren het die oogsten, wij mogen ons nu met hun erfenis troosten. Dat nu ons belastinggeld, opnieuw door de banken wordt…

Sneller, meer

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 167
Ik heb mijn jeugd reeds lang verlaten, verleden kan mij niet meer raken, de tijd, stil in het niets opgeheven, een leven met lief en leed doorweven. Veel idealen zijn gestorven, niet altijd ‘t goede inzicht verworven, en kwam er ook op mijn pad, veel waar ik niet op te wachten zat. Van dat alles heb ik wel geleerd, ‘t hoort bij het leven…

Fluisterend naar de zee

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 167
Wit besneeuwde bergen, waar hij zijn oorsprong vond, klaterend, vol van zacht kristal de rotsen rond, vol van levenslust ruisend, dromend, tot een machtige rivier samenkomend. Vredig tot rustige stroom verheven, dan weer briesend door dooi omgeven, vloeit hij langs de oevers van het dal, rotsen omhelzend, polijstend na hun val. Oneindig…

Een andere toon

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 204
Een andere toon ‘k Loop dromerig door het boerenland, plots ruist de regen langs me neer, zo triest dat ik mij in mezelf keer, geen oog voor bloeiende wilgen aan de kant. En met gebogen rug, ga ik wat later, haastig langs het water, naar huis terug. Hij valt met stromen neer, ik ben doorweekt, koud tot op het been, ‘k voel me treurig…

Ik ben jouw schaduw niet

hartenkreet
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 2.563
Ik ben jouw schaduw niet, ‘k begreep toen ik jou verliet, ‘k heb teveel van mezelf gegeven, nu heb ik weer mijn eigen leven. Ik ben jouw schaduw niet, jij bracht me veel verdriet, liefde had mij onteigend, teveel had ik me weggecijferd. Ik ben jouw schaduw niet, niets dat ik achterliet, het zonlicht ging verdwijnen, nu zie ik hem weer…

Hetzelfde lachje

hartenkreet
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.956
We waren toen nog jong en ik zag je, voor het eerst daar aan het strand, je hebt nog steeds hetzelfde lachje, ik gaf je al mijn liefde, we liepen hand in hand. Je sloeg je ogen neer, en kon nog blozen, dat lukt je nu helaas niet meer, en ik, ik plukte voor jou veel rode rozen. En nu, na zoveel vervlogen jaren, zie ik je weer en herken je…

Is dit leven?

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 722
Toen het werk voor het dagelijks brood velen weinig uitzicht bood op een leven van rust na werk alleen de zondag en de kerk Kwam de tijd dat na een leven van hard werken zij dit tegen het einde konden beperken. Nu doet de vooruitgang ons de mogelijkheid geven op een gezonder en rijker leven. Helaas is van een rijker leven door steeds naar…
Meer laden...