Alle inzendingen over Eco-dynamiek

sommige gedichten zijn windstil ze ademen een sfeer van luie dagen van weinig dynamiek en niet veel speels ze missen in de eerste zin al dat wat wakker schudt, een frisse wind van reuring of vernieuwend vragen of, hoe toepasselijk, het dapper wapperen van vlaggen tijdens hoogtijdagen ze zijn er ook die zelfs de spanning vóór de storm…

keer op keer roep ik je op zolang de harteklop mijn handen stuurt met mijn muziek lukt het je uit de winterslaap te wekken te laten nestelen in ongesproken taal mijn adem, maar vooral ook het verhaal, waarvan de tekst voor eeuwen is geschreven je te verleiden met de klanken intonatie, passie, dynamiek voor luttele minuten even samen…

de kracht van het leven ik vind het toch hoopvol golft het in mij als een geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt…

gelijk twee manometers achter brandgevoelige ruiten zetten zich onze wijzers synchronisch in beweging vooralsnog in slowmotion balanceren zij binnen het groene vlak om accelererend door hitte geladen golven voorbij de grens naar het roodste rood te klimmen waar het glas bollend van doordringende dynamiek explodeert in één…

geruisloos sneeuwde stilte esoterisch in het gaan langs het dubbelglazen raam transparant vlokten hun voorbijgaan zonder stapeling de platte kant toch waren er nog luwteplekken waar een warrelend licht suizen wat dynamiek verried en tocht zijn energie langzaam loste als de avondkoud het licht liet vallen in de donkerte…

We zijn het theater van het overdadige ongeduld, souffleurs van een glorierijk en duister verleden in het louterende eco-panische - en pandemische heden, wij zijn de spelers en de slachtoffers tegelijk in een globale tragikomedie, de plaats wordt gemerkt door gebrandmerkte ramen, een rollercoaster door het licht gefixeerd.…

zij kende geen pose in de verstilling van het moment altijd waren haar ogen aan beweging en voortgang gewend souplesse en charme gaven haar zwier met een lach van plezier haar dynamiek piekte velen tot zaken die zij anders gewoon zouden laten zij ging hen voor zonder drempelvrees door de poort van een ongekunstelde wereld…

ach, ik omzeilde jouw muziek ik strakte de blik in mijn ogen liet de tere snaren niet zien meetrillen niet meer horen mijn rusteloos hart veilig gesloten voor vredige klanken die komen en diepe tonen met jouw dynamiek mijn ontroering merkte je niet mijn doelloze handen stopten met spelen, het gevoel was er niet de rilling van binnen verdwenen…

nog eenmaal dwarrelen geletterde vlokken gelijk uitgepluisde witte watten langs schouders en dunne vaalbleke lokken bedekken mede als een hemelse manteling de lange zwarte jas met opgestikte zakken ik draag een harnas; een omhulling over stilzwijgen getrokken in gedachten, ontdaan van dynamiek en gevoelens aan ijspegels…

Door het stopgat van mijn woordenbad blazen resten schuim een laatste adem uit, eisen hun tol op als de dag de nacht doormidden breekt, als het duister zich verslaapt in greppels, beroering van ruimte in de morgen,zich te bruskeren met beelden,die ik reeds al zo lang verzon, me te voegen naar de dynamiek van vrije forellen, voorwaartse…

Het is niet jouw fluweel jouw verlangende orgaan je reikhalzende nachtkus je zelfgemaakte portret wat je continu blootgeeft Ik heb geen heimwee naar jouw dynamiek jouw extroverte attitude je onverstaanbare gedrag dat aan je karakter kleeft.…

Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen dat het leven zinloos lijkt omdat alles maar doorgaat zonder zicht op algemeen geluk maar we ook zonder de roes van een illusie kunnen meegaan in de stroom en zijn dynamiek…

(Aura II) Door puur geluk en sterke genen in combina- tie met slechts die wil in gedach- te zowel als fysiek Samen zagen wij die Ionische Eilanden schitt'ren in de zon…

beroer ik je ranke lijf Van jouw ronde vormen, vol en glad Schiet mijn extase omhoog en hard Als ik over je harde lichaam wrijf Jouw hals en nek als gepolijst ivoor Een achterwerk om van te dromen Gewelfde heupen, om van klaar te komen Een stem, klankultimatum voor het oor Je raakt mij vol op m’n gevoelige snaar Zo warm, zo vet en zo vol dynamiek…

Misschien hoor je daar toch gefluister Lispelende woorden, van hier, van ver Je laat ze eindweegs Nu niet nabij, tot trouwhartigheid klinkt De moed en dynamiek is aangrijpend Schrijnend wel Dan een gloeiende torso, Aan beide zijde enigermate?…

de dag dat dit lijf te kennen gaf zwanger te zijn ging ik het opwaarderen het voelde zo bijzonder fijn een wonder te beheren koestering te geven aan een nieuw begin geen machinaal gebeuren juist een warm proces vol eigen dynamiek in beleving en fysiek een ultieme les eigen grenzen te verleggen tekens van een wil te lezen af te…

Of treed je bij haar binnen, vermeng je je met haar en word je zelf lente al is het voor korte tijd opgenomen in de dynamiek de caleidoscoop van weer een nieuwe lente? Of vang je haar in taal: in klank en beeld, een melodie gespeeld op de fluit of op de mondharmonica, wat ijl in de stille meiavond?…

Kleuren van een onvervalst gevoel, waarin de inkt van de realiteit niet is opgedroogd, overstemd door de kleuren van een onsterfelijke dynamiek.…

Een herder in de uitgestrekte heide Hij overdenkt al z’n stille tijden De hond is hem eindeloos trouw Samen worstelend door de kou Oog hebbend voor het heidebeheer De dynamiek waarop hij zich oriënteert Grasmozaïeken onderscheiden In droge en de nattere tijden Zijn tochten langs de nederzettingen van weleer Een kreupel beest wordt geobserveerd…

Staak het zogenaamd geschenk van gerief, haal de tijd uit zijn theoretisch bestek, niet het statisch middelpunt van relatief onuitgesproken gedachten – zo diep ze gaan, zo ver ze reiken – maar de dynamiek ontdekt toen de wereld sliep.…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

laat me zwemmen in mijn taal want daar ligt mijn deemoed uitgerekt als een elastisch verhaal zonder een iets van dynamiek of een clausule van iets wat altijd tot niets zal leiden mijn taal, mijn eigengereide persoonlijkheid heeft het zich als een autodidact eigen gemaakt en met metselen en voegen tot een stenen obelisk gebalsemd om de…

de zuiverheid fluistert dynamiek, de geest van alle kinderlijkheid op het schier eindeloze moment, dat de wind zijn zeilen zet De kleine mond, de grote bruine ogen lachende rondingen van zijn wangen, vertellen spontaniteit, en het ontembare fantasievermogen, het onbeperkt begrepen worden.. gekleurd als een zachtgetinte gloed..…

De neus in vergeelde levensscripts, controle van boekenkaften vaak door anderen geschreven, scenario’s die misschien nooit echt hebben bestaan, ingekleurd door een onvervalst gevoel, niet gewaardeerd door de kleuren in hun onsterfelijke dynamiek waarin alle tinten inkt nog slecht willen drogen, verdriet en hoop als het wordt gedoogd…

Een postuum eerbetoon - klein maar fijn - aan mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter (1947 - 2021) O filomuze Filomijn Je filomuzi- kaal kwatrijn Was dichterszang Lyriek op maat In kort en lang Zat dynamiek Poëet, van huis Uit bioloog, Zag waartoe dicht kunst hem bewoog Een woord ontbood Zich, klank verwoord…

Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen!…

Verhaal me van je trieste idealen, onthul mij tenminste iets van schepping en bruisende dynamiek. Schijn je licht op hen die weten te creëren en al je uitdagingen vertalen in pure dramatiek. Speel de fluit in ‘n heelal omvattende akoestiek om de Koningin der Nacht mee te bezweren, en weet van je wederhelft, doorzichtig maar identiek.…

De vrouw van Ronald Reagan was een spriet, En Hillary was vroeger al een baasje, Die Betty Ford, die hield wel van een glaasje, De vrouw van Kennedy blijft favoriet. En lady Trump? Te dun? Te laag allooi? Nee, nú luidt de kritiek: ze is te mooi!…

Kijk tegen me aan je ziet een mannetje staan oud, slonzig en vol aarzeling geen dynamiek, geen vaart erin niet markant, nogal versleten om direct weer te vergeten Kijk daar doorheen en zie gedachten, dromen, fantasie vlieg mee met mijn gedachtenvlucht achter de verste blauwe lucht voorbij de landen die bestaan het vlamt en knettert en…

Vandaag een blik op jazz en popmuziek De jazz kwam voort uit blues en honky-tonk Een diamant, ruw als Thelonious Monk, Die bij John Coltrane glans kreeg, dynamiek Toen kwam Ray Charles, The Genius, met soul Gestoofd uit gospel, r&b en jazz Met op de achtergrond zang van Raelettes Het podium was waar zijn kracht in school De man, niet…