Alle inzendingen over Herfst OR Winter OR Lente

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

De zomer vinden we te heet de winter weer te koud de lente kan er nog mee door herfst is waar je niet echt van houdt. De regen is te nat de herfst brengt stormen mee de winter is te glad en met de lente zit het ook niet mee. Toch heeft ieder seizoen zijn eigen pracht en praal ook ik heb van die dagen dat ik zeg: het weer ?…

zet mij in de stoel bij het raam, om na het geluid van de lente, het leven van de zomer, het sterven van de herfst, te wachten op de stilte van de winter.…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

Als frustraties vast gaan vriezen en er geen zicht is op dooi wordt het wel een lange winter laat de lente zich niet lonken om over de zomer maar te zwijgen en de herfst die speelt geen rol Wie de dooi inzet van ´t lijden voelt meer liefde van de zijnen laat de lente lief lachend toe in de zomer wordt het schateren en de herfst schokt hikkend…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

En zo, is de cyclus rond, zo zal het altijd gaan, de lente in de zomer, de herfst en de winter komt erachteraan.…

Het is bijna herfst in onze tuin. Duiven maken elkaar het hof, alsof het lente is. Het nieuwe nest is bijna klaar. Onze herfst is al aangebroken. Ons nest is al àf. Nog steeds maken wij een lentehof, zoals onze voorbeeldduiven doen. Vóórdat het hartje winter wordt.…

zoemend zingt tot de herfst de huid tot kippenvel dwingt en de winter zich naar voren dringt toen de lente van alles en nog wat beloofde wij vast en zeker in de zomer geloofden kwam de kale herfst om jou en mij te beroven de ijsbloemen verschenen om het licht te doven…

als struikspreker geniet ik van alle seizoenen in de lente groeit mijn publiek de holle weg in de zomer als schaduwkritiek op een herfst gedicht om te zoenen in een winter lang geleden schreef ik plantaardige wijsheden…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

kristalbetovering witte ragfijne vleugels van winterfeeën zonder teugels verdwaalde vrij in het wintersprookje van de vorst een winter zonder kou de zomer zonder hitte mijn herfst zonder bladverlies en een lente met jou heimwee naar ijsbloemen…

in de bloei van de laatste tere strohalmen voorbij het lente-licht de zoemende zomers voorbij de altijd herfst altijd wind en regen waaide zij naar de bloeiende winterheide daar viert zij de laatste strootjes van het leven…

je tijd is bijna om de lente is in zicht dieren slaken blij gegrom voelen het warme zonnelicht. temperaturen stijgen het gras begint te groeien de winter moet nu zwijgen zelfs bloemen gaan al bloeien.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

Toen ik jou voor het eerst zag begon de lente Toen ik jou beter leerde kennen werd het zomer Toen ik afstand van jou moest nemen begon de herfst Toen ik je niet meer zag begon de winter Was het maar weer zomer…

Lente, zomer, herfst, winter. Dag en nacht. Zo eenvoudig is alles. Geboorte volgt dood op; nieuw leven begint bij het eind. Het leven is eindeloos.…

Voor tuinders is de lente hét seizoen. De zomer is er voor wie houdt van heet, de herfst voor wie graag paddenstoelen eet, en schaatsers moeten het met winter doen. Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor; verzaligd zoenen zij seizoenen door.…

Herfst. Het heeft lang geduurd er naar te verlangen. Eens daar: was de herfst maar de zomer, de lente of de winter desnoods.…

een mooie lente een smaakvol hoofdgerecht een zonnige zomer.. een heerlijk nagerecht.. een verrassende herfst Met jou, jullie aan de jaartafel: pratend, proevend, proestend en proostend! En de winter dan? De winter, die drinken we weg met veel wijn, bier of iets veel sterkers! Smakelijk en smaakvol 2013 toegewenst!…

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

de herfst is mooi en warm kleurt in tinten rood en zwamt hier en daar in stoelen een elfenbankje voor mijn lief ik zou zo graag de winter overslaan direct door naar de lente met dat onmetelijke groen in miljoenen nuances niemand in de kou laten staan…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Het is simpelweg zo bedoeld: soms lijkt alles fleurig en zonneklaar… Net als lente en zomer, dat zal duidelijk zijn. Doch herfst en winter lijken somber, soms voelt het als een vage pijn. Maar als je het mooie van de herfst ziet; van alle kleuren der bladeren geniet heeft ook dit seizoen zijn charme.…

Lente Zomer Verval Ik val In een oneindig bodemloze put En ik blijf maar vallen Dat valt heus niet mee Het vallen Het verval De bladeren blijven maar vallen Deze herfst Tot humus Tot winter Daarna Punt Uit Eindigheid In een oneindige stilte Het eeuwigdurende niets Totdat de rups In en uit de cocon…

Als een loofboom in de herfst, Zorgen die van mij afvallen. Stilstaan bij mijzelf in de winter, In kou, stilte en rust. Kracht terugvinden in de Lente, Opnieuw beginnen, nieuwe kansen ontspruiten. De zomer is van mij, Ik mag er zijn, als een zonnebloem, vol kleur en kracht.…

je had de herfst al afgeschreven de oogst is uitgebleven maar de winter is niet koud de eerste bloemen heb je al gezien misschien te vroeg in de natuur nog clandestien het hagelt soms maar sneeuw is niet gevallen en koning vorst regeert op andere plaatsen zijn vazallen mag ik je nog een lente bieden groeien in nieuw samengaan bloeien…

Ik zag de winter aankomen met al haar koude en donkerte, bang daarvoor keerde ik om; het werd een reis terug langs voorbije seizoenen, herfst, zomer en lente werden opnieuw beleefd.…