Alle inzendingen over Het levenspad

Je vak is het Om je medemens Te helpen in Het reine te Komen met zijn ziel, Vooral hij die Al zo vaak viel Over de doornen Op zijn levenspad - Als ik dat andermans Muizenissen noem Reageer je verontwaardigd, Bijna kwaad - want jij Vindt dat dit is waar het Leven ten diepste over gaat…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

wegen leiden naar het doel waar wij heen willen en normaal gesproken kom je geen enkele verrassing tegen paden onbekend nodigen ons heel mysterieus uit naar iets wie of wat er na een bocht zal wezen de onbekende weg die wij mensen hebben te gaan noemt men daarom ook niet voor niets: ons levenspad…

Je kwam over een kruising met mijn levenspad en we gingen naast elkaar verder. Je sleepte me mee naar de horizon Vol vreugde rende ik met je mee Maar bij de horizon zagen we een einde Het einde van jouw levenspad. Stoppen was niet mogelijk Doordenderen verplicht. Veel te snel waren we bij jouw einde Waar je hard van het pad af viel.…

Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Langzaamaan, héél voorzichtig, steeds een stapje verder waag ik mij op dit nieuwe levenspad. Vertwijfeld en aftastend, langzaam loslatend het andere leven dat ik eerder had. Alleen dán zal ik groeien en weer stralen, schouders fier. Als ik besef tot in elke vezel, mijn thuishaven is voortaan híer.…

De reizende zon laat me Dwalen in het spoor van mijn Verlichte gedachtegang De regenboog laat me zien Waar het ideale levenspad zich stilletjes ontfutselt tot de reis waar de golven muzikaal mee deinzen in de ritmische stroming waar de deuren worden geopend naar het bereisde paradijs.…

Soms denk ik na over mijn bestaan en dat mijn leventje niet altijd over rozen is gegaan af en toe kwam ik doorns tegen op mijn levenspad en was ik ook wel eens mijn leventje zat ondanks al die pijn en intens verdriet zijn er toch nog vele dingen waar ik nu echt weer van geniet van gedane fouten in het verleden heb ik spijt en raak ik sommige…

Ik kreeg Uit zijn kinderhand Zilt ruikende schelpen Kostbare schatten Uitgestrooid over Mijn levenspad Gulle giften Zodat ik zal weten Geleefd te hebben Met de kracht van herfstige stormwind Met helder spetterend golvend waterblauw Met gouden zonlicht Diamanten regendruppels Ik kreeg Uit zijn kinderhand Het vermogen om zelf Weer kind…

Kleine kleuter, mijn klein kind, waarom laat je gaat jouw Levenspad zo liet je ieder elk ander mens: onbemind ?…

Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden Want nu sta ik daar alleen maar Ik sta daar, en ik staar…

Deelt de ware liefde met alles om haar heen, lichtend voorbeeld voor iedereen, op haar prille levenspad, toegerust voor morgen.…

Leven voorbij de angst de rillingen geëvacueerd nooit meer het bangst niet meer in mezelf gekeerd Leven voorbij de angst de toekomst is mijn vriend een hemelse ontvangst een levenspad volledig uitgekiend Leven voorbij de angst vrees maakt plaats voor moed eerlijkheid duurt het langst misschien komt alles toch nog goed...…

ik werd op pad gestuurd mijn eigen pad - mijn levenspad en onderweg heb ik mijn rugzak gevuld met alles dat ik tegenkwam en dat was nogal wat ervaringen inzichten openbaringen inspirerende gedachten verkregen juist van hen waarvan je het niet zou verwachten heb gedronken heb gefeest soms buitensporig maar dat was ooit en is geweest…

weten wat ik weet ik wil niet dat je dat voelt en ziet Gelukkig maar dat je dat niet voelt ik zou het je niet wensen maar je zou eens moeten voelen wat er leeft onder mensen Tegelijk heb ik ook gevoelens die wel gelukkig zijn maar wat weegt zwaarder dan het hebben van veel pijn Niemand komt er onderuit ieder krijgt zijn deel elk levenspad…

toen zag ik het droeve door uw dagen het zware slepen van uw voetstappen op het spoor het broze levenspad het benarde worstelen eindeloze tobben ik zag, luisterde wat kon u nog vragen… wat bleef er van uw bewondering over de vrije natuur de zonbeschenen bomen van dauwdruppels op het ontwakende veld spiegelend water een…

wij dierenvrienden in Nederland treuren alleen over gekwelde dode stieren geenszins aangaande dit einde levenspad/matador deze wreedaard interesseert ons geen lor dit enge mensenleven had zeer nuttig kunnen zijn/ helpende handen DIEREN IN NOOD stoer stierf jij zeker niet op jouw grafsteen de zwarte letters domme dood…

Verdraag elke gesteldheid En wandel zonder bonte smuk Tevreden met pech of geluk Zoals de natuur je vond Er zit een wijsheid in je Die je op je levenspad begeleidt Nu doodbloedend in zijn geloof Richtte de vals betichte filosoof Welke een stoïcijnse leer voorstond Deze woorden tot zijn vrouw De slagaderen kalm opengesneden Zodat niet…

Ons levenspad gaat daar van start, eenieder volgt zijn eigen spoor. Waar de ballen zijn uitgerold, de stilte intens wordt, je geest knikkebolt, en alles ineenstort, daar denk je terug aan die eerste stoot, had die meer effect gehad ging je nu niet dood. Zo had jij het ingeschat. Met de keu die neerdaalt rollen de ballen op rij.…

kraaien die in de bomen luidruchtig zitten te vergaderen over de reeën die hopen op hun vlucht de schietgeile jagers te kunnen ontlopen over de vos die een prooi verschalkt over een verre ezel die het melancholieke geluid van de herfst uitbalkt wat kan die toch zo adembenemend mooie herfst mij nog vertellen wat ik nog niet weet; op mijn levenspad…

De handen vaak ineen, bewandelen ze hun levenspad. Prachtiger kan de liefde niet, zijn met alle respect willen ze het een kans geven. De liefde van twee mooie mensen, je gunt het ze toch.... De prachtige liefde.…

de muur, steen voor steen verbrokkelt de gelaagdheid het kind bedolven het kind, gevoelloos versteend door de bescherming een vuist vol verdriet de vrouw, ontredderd verscheurt het kind van haar af door liefde gesterkt krachtig kwetsbaarheid moederlijk onvermogen innerlijke strijd duizend kussen diep volgt de vrouw haar levenspad…

Mijn gedachte die jij openbaart kleurrijk op de voorgrond zo vaart ons levenspad synchroon. Op de achtergrond beleef ik mee in jouw illustrerend landschap waarin jij uitdrukkelijk domineert. Het sprookje blijkt getekend getatoeëerd op je huid de achtergrond waarmee je manipuleert.…

zoals in het begin van de lente met ochtenddauw en bloemen bloeiend te zien tot in de verte En als je in het midden staat wachtend op de zonneschijn tot de zon weer volop straalt dan wordt het leven weer wat verfijnd Vol goud en zilveren schittering over het groene gras kunnen alle leugens vergaan als je bemint wat er eens was op je levenspad…

Ze trouwt niet meer in ´t wit ervaart veel meer dan één seizoen Met dit veld voor ogen als het levenspad geen spruiten, boerenkool met vorst Haar akker ligt er onbebouwd het weer masseert haar huid De wind kan er alleen naar fluiten al omarmt hij haar natuurlijke schoonheid Bij haar groeit er iets van binnen nog veel mooier dan fysiek…

Alles wat in het leven gebeurt Gebeurt meestal met een reden Veel dingen in het leven hebben Meestal een bepaalde betekenis Maar niemand weet van tevoren Wat op het levenspad zal betreden Alles wat in het leven gebeurt Heeft meestal een bepaalde doel De een kan er mee leven De ander geeft het een naar gevoel Alles wat in het leven gebeurt…

ik staak vandaag mijn zinnen en neem de bus naar de overkant van de oceaan ook in het echte leven bega ik geen doodzondes dan toch stommiteiten of struikel ik weer nog voordat ik kan beginnen, mijn levenspad is een vluchten voor dingen zo ziet mijn leven er nu eenmaal uit, tot slot van dit stukje wil ik nog een lied voor u zingen…

ik klopte aan de hellepoort het vuur deed open verbrandde insgelijks onschuld en wat knopen die bonden het bestaan ik ben gegaan op een levenspad vol sloten zij gingen nooit vanzelf open versleutelde de mogelijkheden die ik had helaas nooit paste wat tot ik jouw deuren zag jij was niet gesloten stond altijd open ik heb me…

Wanneer hij van afgunst smelt En zich door spijt gekweld bekijkt Om de rijken met hun bakken geld Wiens existentie zo geweldig lijkt Traceert hij het levenspad achter de rug En hervindt in hem het kind zich retrospectief In zijn verdrongen verjongingsbron terug Lief steppend door de lang geleden straat Of met een boek onder de dekens Als…

De zee met al haar inhoud geeft mij vaak wonderbaarlijke krachten, waarmee ik voort kan borduren op het levenspad dat voor mij uitgestippeld is. Foto Mario Roels…