Alle inzendingen over Laat bloei

bloeien zoek ik nu naar kleur in de dagen die gaan komen…

de winter is vertrokken en de zon komt eraan laat bloeien verse knoppen de natuur laat maar begaan. een boom wordt herboren zo stoer en zo brutaal was enkel zijn kledij verloren na een jaar van pracht en praal!…

bloeien in het dal van spijt Jij vergaf zowaar ik weende en verdronk in eigen tranen beloofde ik voor altijd jouw lichtval te zijn waar de schaduw van je pijn een stukje glimlach had genomen…

Het zijn mijn vingers die het blad doen leven, niet op geheven, maar ze laten bloeien in de goede aarde en door de zwarte pagina’s steeds weer om te slaan, in de nachten schrijf ik op zwart papier, waarop letters oplichten door de vrije gedachten hier ver vandaan, ik omhels de stille woorden zoals ik gisteren heb gedaan.…

Laat bloeien al die roos mag wezen, spruit helder, zijt gij bron*; maar dezen die* ton zijn blijven ton! De miere en zal geen peerd heur* wensen, de krieke geen radijs; de mensen alleen zijn niet zo wijs. Zo, elk ende een het zijn! Soldaten het buskruid, zo ‘t behoort, gelaten, en Dichteren het woord!…

Zacht, haast zonder te bewegen omhelst een broos vlies nieuw leven ademloos valt adem samen waar twee harten ritmisch kloppen op het bewegen van een nieuwe morgen zwanger van dromen op het wandelpad van werkelijkheid worden maanden geteld in dagen wanneer de laatste wee geen pijn meer geeft en lente alle zinnen laat ontwaken…

Dan zal ik als vanouds verhalen over toen en hoe jij over genade en genadig zijn dacht zonnebloemen in tuinen planten jaar in en uit om gedeelde jeugdherinneringen te laten bloeien ik zal ze verzorgen ook de vergeet-mij-nietjes.…

Rotterdam mij groeien door havens, fabrieken, kantoren, huizen, straten, pleinen, daken te laten bloeien ook al is de dag nog zo groen als gras Rotterdam heeft goud in haar monding Rotterdam, poort van Europa ´nooit op de vlakte´, maar 2e Maasvlakte daar mag heel Nederland, heel Europa de hele economische wereld van profiteren, van leren,…

Verder wordt het niet meer grauw of grijs maar eerder aantrekkelijk en prikkelend om flora en fauna te laten bloeien tegelijkertijd hoor je gedreven en verweven klanken van gevleugelde Hoe beroerd, geroerd, ontroerd en vervoerd ze is, omliggende natuur is volop in beweging.…

Verder wordt het niet meer grauw of grijs maar eerder aantrekkelijk en prikkelend om flora en fauna te laten bloeien tegelijkertijd hoor je gedreven en verweven klanken van gevleugelde Hoe beroerd, geroerd, ontroerd en vervoerd ze is, omliggende natuur is volop in beweging.…

inktzwart fluweel omfloerst het oude jaar dat daag'lijks lied en luim alsmede beleden zeer vergruisd tot stof en mijmering vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig minnaar wacht een devote goudsbloem in zijn late…

Het was al avond, toen hij 't huis genaakte, Een lauwe geur van vee dreef uit de stal, En heerste over 't parfum van zijn verval; En was de essence van wat hij verzaakte, Dit: wat het leven klaar en helder maakte, De grote knuisten van zijn vader, al Moeders gedrentel, en het driest geschal Van lach en grap, als 't volk de arbeid…

Hij was het graf al uitgegaan Vóór ik Zijn dood bezoeken kon. Een zwarte leegte in de zon Gaapt de spelonk mij aan. O wát ik hoopte in mijn verdriet, Hij kwam mijn ongeduld nog vóór. Maar, Die ik door de dood verloor Vind ik ook levend niet. De olijven met de lichte wind Verzilvren in de zonneschijn, Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…

Er is geen leed, er zijn geen tranen meer. 't Is al door Uwe liefdebrand verslonden.. De dood is als een schaûw voor u verzwonden. Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…

O Heer, ik ken die zaalge zondares; Het was mijn ziel, die wenend voor U bukte, Die met haar liefde Uw minnend hart verrukte, De nardus gietend uit albasten fles. Ze ontwond in drift de slingerende tres Der haren die haar teedre schouders smukte. Slavin, die kussen op Uw voeten drukte, Was ze aller zondaars zoete meesteres. Nooit in haar…

Laat 't hart Uw gunst ervaren, Tot het in bloei bezwijkt.…

Laat ze stoppen met zeggen wie je bent want je zult nog verder van jezelf afdwalen. Laat alles nu vloeien en sta weer op. Vind jezelf terug en klim naar de top. Waarom liet je het zo ver komen. Het enige wat ik nog kan doen is blijven hopen. nu laat ik de tranen vloeien. Ik laat het verleden los zodat de nieuwe mij kan bloeien.…

God laat mij bloem wezen, laat mij bloeien voor een keer.…

Late sneeuwklokjes? Welnee, krentenboomtwijgjes bloeien op het gras.…

Kers en pruim in bloei Bloesem laat boezem vloeien vol met levensvreugd…

De zon streelt lichtjes tedere rozenknopjes, ik ruik het leven.…

Thans sta ik voor U met een hand vol bloemen, de welke bloemen van mijn dank, en toch: Nu waag ik eindelijk Uw Naam te noemen en zie, ze bloeien nog... ze bloeien nog!…

Zoals bloemen in de bladeren bloeien hun bladeren als kronen dragen en dan door voeten vertrappeld worden zo leef ik er zijn lentes en voeten en keer op keer zal ik weer bloeien ...…

O, vrouw, bloeit schaduw waaierbloem en firmament, dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds en nacht de weerklank van de roep der handen en uit de zoom van mijne donkerheden, onder de hemelbruggen mijner armen, het maanzeil tastend over dansend stroomlijf o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen, vrouw…

bloei ik in rijzende halmen als niets ontbreekt waar zon en water mij overgieten met stralen bloei ik bij jou als mens als jij mij roept en ik in jou mag verdwalen…

bloei ik in rijzende halmen als niets ontbreekt waar zon en water mij overgieten met stralen bloei ik bij jou als mens wanneer jij mij roept en ik in jou mag verdwalen…

je liet me springen in het voorjaar maar in de zomer viel ik stil nu is het najaar en je staat daar en spring ik weer, als in april…

Hij ploegde met man en macht Handen zaaiden concepten Onder de hete zon Een lovend woord gaf zeggingskracht Toen het over bloeien repte Wist hij dat hij het kon Hopend op een oogst vol pracht Velden vol verlepten Tot hij opnieuw begon…

magnolia bloeit in buurman's tuin - hoe rose mijn Japanse kers!…

Er zitten knopjes, Aan het stekje In het potje, Op de vensterbank. De iele stengel staat rechtop, Met hier en daar een blaadje. Een krans van knopjes... Ligt er bovenop. Ben zeer benieuwd, Kan haast niet wachten, Moet steeds weer kijken Heb geen rust. Tot de bloempjes komen... Aan het stekje In het potje Op de vensterbank.…