Is deze tocht een vlucht, een woordenloos
gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me.
De andere hel doe jij mij aan, balorige balling.
Leid jij me verder met je verzen. Ik ben niet uitgerust
voor deze reis doorheen dit schimmenrijk.
Voer me van kring naar kring, van gracht naar gracht
en wapen me met dapperheid.…
Ik heb sinds kort een firewall
voor mijn denkvermogen
Hiermee hoop ik de gemoedsrust
van mijn gedachten te verhogen
Een rotopmerking van nicht Nel
kan mij niet langer kwetsen
Omdat het domme mens voortaan
tegen mijn firewall staat te zwetsen
Ook het geroddel van buurvrouw
( Ik zal haar naam niet noemen )
klinkt mij nu in de oren
als woordenloos…
Zij vindt haar klank,
haar taal in een andere dag
dan ik, maar toch
vindt zij de woorden
in mijn nevels, die ik
woordenloos aanstaar,
want ik zie geen begin ?
zij zet de paden uit de nevels in.…
kom, ga nu heen, slechts dan heb ik de kracht
dit laatste te doorstaan zoals gijzelf
dit laatste tussen u en mij doorstaat:
zonder veel tranen,
woordenloos en recht.…
Ik ben dan woordenloos in potdonker.
Ik verlang dan dat de vogeltjes beginnen met de ochtend.
Maar helaas slapen ze nog op hun takken.
Ik worstel dan met de beklemmendheid van zo een nacht.
Met liefde en met zorg.
Waar is het bekertje met water op mijn nachtkastje naast mijn bed?
Ze is er niet.
En de lichtschakelaar kan ik niet vinden.…
10.198
Bezig met laden