118 resultaten.
van gedicht tot poëzie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 348 Een gedicht is doordachte,
gecontroleerde emotie, zei ik
terwijl ze zich langzaam
voor me opende
doorleefde hartstocht
maakt het
tot poëzie,
en langzaam liet ze me toe
hartstocht ja,
herhaalde ik
terwijl ik in haar kwam,
maar dan
tot de verbeelding sprekend.…
Geheimen van weleer
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 daar waar
dagen in uren
doorleefd worden
met een tastzin in
de hoogste frequentie
trillen alle dimensies
ik weet
waar je huid
is opgeschuurd
geplamuurd door
veelvuldig raken
in gepassioneerd
contact maken
de weg terug vol
verlangen naar meer
de blik besmuikt
omdat de wereld in
jouw lach geheimen
ruikt van weleer…
Woordgebaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 472 Alles wat zo jong
als het gevoel kan zijn
alles wat zo nieuw
en steeds verbaasd kan zijn
wordt steeds kleiner
in mijn woordgebaar
waarmee ik in de leegte woon
bevreemd de snaren
van mijn luchtcello
ook al droeviger van toon
alles wat zo oud
als het verstand kan zijn
alles wat zo doorleefd
en steeds geweest kan zijn
wordt steeds…
feniks
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 122 toen de hemel naar
beneden viel en
al het weerloze tot
gruis vermaalde
verstikte jouw holte
in het midden in
stof en stukken
van een vliegtuigstoel
gedeukt gebutst
doorkliefd zeeg je
zijwaarts onthutst
naar de grond
als een feniks uit
de as herrezen
transformeerde je
na de vernietiging
van sculptuur in een
doorleefd…
Opgeslagen beelden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 41 terug naar de tijd
waar herinneringen
zijn ontstaan
zorgvuldig opgeborgen
voor later bewaard
terug naar de tijd
van geborgenheid
opgeslagen beelden
na jaren opgepakt
en weer bekeken
soms diep weggestopt
herbeleving te moeilijk
dagen gevuld
met souvenirs
uit het verleden
doorleefde levens
opnieuw geleefd
in het vergeten…
Boordevol herinnering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 195 het zijn
de tandjes die
voorzichtig proeven
in de groeven van
het oud vinyl
hun impulsen
geven aan het
mengpaneel dat
tonen switcht waarmee
de versterker blitst
met doorleefde
muziek waar het
nostalgisch verdriet in
krassen en haperingen als
liefde en pijn nog voelbaar zijn
ben zuinig geweest
op hun hoezen
boordevol herinnering…
Alomvattend Opgaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 392 Opgegaan
De verlangensgrens bereikt
de druk doorleefd
de hartepijn doorkliefd
Mijn grenzen voorbij
mijn hart vervloeid
mijn verlangen opgelost
Gevoeld, weggesmolten
zo vrij-van zelfs
dat er alleen nog is
de vrijheid
in het grote verbonden zijn
Eén met mezelf alleen
Nog een onbereikbaar ver strand
in de zee van jou-en
wetend…
Zoals ik ben
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 162 Verlokkingen zijn
Er zat om vooral
Oppervlakkig door
Dit leven te gaan
Maar ik ging
De diepte in
Zonder mijzelf
Te verliezen in
Donkerte en somber
Zijn - doorleefd
En door schade en
Schande wijs geworden
Kwam ik eruit
Te voorschijn -
Viel niet ten
Slachtoffer aan
De pijn van verdriet
En verlies, dat hatelijke
Gemis…
lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 als een oude boom
getekend
met knoestige
doorleefde ledematen
lijkt het verval nabij
maar....…
weer thuis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.493 weer thuis
na weken onderweg
ergens
tussen nooit
en ooit
weer thuis
voor wat
het waard is
een reis
voorgoed
gekoesterd
als herinnering
weer thuis
nog gloeit
de warmte
in mijn ziel
gelijk
de hartstocht
in mijn lijf
weer thuis
genietend van
doorleefde dagen
en toch
nog steeds
zo rusteloos
als toen
weer thuis
laat…
Zonder verleden
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 47 lijnen
zien verschijnen
in je ooit
rimpelloos gezicht
heb ze
mogen lezen
jij was niet voor
een strakke huid
zonder verleden
in samen
ervaren lazen
wij de jaren
in hun zorgen
en diep verdriet
maar nooit
zijn wij de ogen
vergeten waar
een zee van lach
zijn rimpelingen gaf
die de gezichten
deden glimmen
van vrolijkheid en
doorleefd…
En dat was het dan?
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.220 Stil en teruggetrokken
doorleefde hij jaren
met soms een praatje
bij het hek.
En dat was het dan.
Hij verbouwde zijn huis,
straalde bij een
compliment dat werd
gegeven
En dat was het dan.
Voor iedereen
onverwachts
maakte hij een einde
aan zijn leven
En dat was het dan.
Wat leefde er in
deze man?…
in de lommerte van een eik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 gerieflijk vlij ik mij
tegen jouw brede bast
sterke doorleefde armen
beschermen mijn boven
diepe zelfverzekerde ankers
behoeden voor wegwaaien
hoe wij al vele jaren
elkaar bijpraten
lief en leed delen
ik werp mij neer op het gras
en smeek je teder te zijn
overwortel mij
maak me deel
bij jou ten grave liggen
wat durf ik meer?…
Stabiel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 Zwalkende beelden om me heen
rode wijn geschonken in wankele glazen
mijn voeten raken de grond
maken verbinding met de aarde
ik sta stabiel hier in mijn blote kont
en schat mijn omgeving op zijn waarde
blond en bloot met blauwe ogen
slechts in een onderbroek gekleed
staat hij tegenover mij te zwijgen
alsof ik een doorleefde plant ben…
VEREEUWIGD
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 Vereeuwigd achter glas
staan moeder en vader
plechtstatig tentoongesteld
omrand door glanzend kader
Met haar mooiste kleding
zit zij met doffe oogopslag
het hoofd passief geheven
en met gedwongen lach
In zijn trots versleten
staat hij vlak naast haar
zijn arm om haar leuning
plechtig van gebaar
Oud en moe als zij waren
en met doorleefd…
Liefde
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 907 En altijd weer het lied van liefde,
de nacht doorleefd tot waar
een mens een stil gebaar,
een liefde eindeloos mocht vinden.…
Opplakdeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 Achtervolgd door de waan
Van de dag probeer ik
De werkelijkheid te verstaan
Door de waarheid te zoeken,
De waanzin los te laten,
Te eindigen met een kristalhelder
Licht dat deze dag beschijnt -
En door de mist in dit
Doorleefde hoofd neem
Ik onverwacht de voordeur
Uit het verleden waar dat
Me zo eigen was, maar door
De mist…
zonneboot (voor Marina)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 je stem kan
ik niet horen
je kleine lijf
niet van jezelf
een eiland van
pijn ingesloten
als een insect
in barnsteen
vanuit de dood
ontvouwt zich
het broze alleen
zijn dat je in
een trage rit naar
de dood voeren zal
je stille hart licht als
een veer licht als
de kleine zwaluw altijd
op de voorsteven van
de doorleefde…
Gebiologeerd
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 323 Je kunt een heleboel vergeten
maar wat je inwendig raakt -
muziek op z'n best,
een diep doorleefd moment,
een niet te plaatsen blik
of een Ho-Ho, die onvoorziene Golf
die jou ook nu weer overhoop haalt...
Een machtig ampèrage
dat tot in je haren dringt,
claim je memorabel,
keten je in eigen kelder.…
'Kort dag'.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Zo wordt het leven doorleefd met
vele wensen, terwijl men zoekt naar
het onbekende en aftast zijn grenzen...
Dan is er altijd iets dat ontspruit
tot men moe, maar voldaan de horizon
bereikt en deze haar poorten sluit.…
Ochtendpost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 499 de letters zijn zo gerangschikt
dat zich woorden vormen
zich zinnen aandienen
op vellen flets papier
een handgeschreven groet,
kruisende, gebogen lijnen
mild, zoekend, vragend,
trillend, doorleefd, troostend
gevouwen tot verbloemde
handen, een stem op afstand
met het vullen van herinnering
als schuiflade van tijdloos verzet…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 646 heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar het goede
en was ik goed
dan voelde ik op mijn schouder
zijn wijze en doorleefde…
De beeldbedenker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 De beeldbedenker die vorm geeft
Aan gedachten die zo maar opkomen
Als de taal met woorden en klanken
Te kort schiet, het volledig af laat weten,
Die een zilveren spiraal maakt
Die tot in de hemel reikt,
En de diep doorleefde druppel door hem
Gehouwen uit doorzichtig albast
Dat met zijn gefilterde licht
In de voren van moeder aarde…
je zong
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 hoe zuiver was je lentelied
teder van toon en
vastberaden in de liefde
zoals mijn vroege vogel zong
je stokte tegen zomertijd
alsof de schoonheid van je lief
je al je adem nam
te kwetsbaar over zo veel liefde
later met diepe klank, doorleefd
de pieken en het dal
het late bloeien in de herfst
voorbij het verre schamen
maar winter kwam…
Perk is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 net als ik de zoon van een dominee
en beiden verslaafden aan het dichtwerk,
dat omhoog voert tot in de hemelzee,
via wijze vrouwen, niet de kerk
die dood maakt wat zij claimt te doen,
niet de wereld die in onmin leeft,
maar via hun ogen, Mathilde toen
en anderen nu, wordt de ziel doorleefd
van wat het ware dichterschap toch is:
een grote…
Wat rafelige trouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 ik zag
je vlucht omhoog
maar kon jou niet bereiken
zwaaide schreeuwde
voelde mij verlaten
zonder vriend en troost
jij doorleefde
mijn bestaan liet mij gaan
als ik dat nodig vond
sprong in de bres
als ik mijn slechte keuzes
weer met ruzie had beslecht
maar samen knopten wij
bloeiden volop lente
ook in de bitterste kou
jij…
Retro-vader
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.871 van een briket
vroeger was het leven zoet
hij had nog haar en droeg een pet
In de vrieskou ‘s morgen buiten
is de pomp weer vastgevroren
op de ruiten
kristallen rozen, zonder doornen
een boerenkiel met losse duiten
Ik zie hem nog de houtjes hakken
stapels naast de kolenkit
balkenbrij gebakken
een gasfles waar geen druk op zit
vader doorleefde…
Een kindje straalt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.141 ( Julia )
een kindje straalt
als lichtjes in de nacht
schenkt schoonheid aan
de wijze dichter
een meisje dat groots
gehechtheid, lieflijkheid
in veelvoud
naar zijn ziel laat stromen
zodat hij weer ten volle voelt
leeft in zoete dromen
*
zijn handen rusten
op de glans van de klavieren
ogen strelen
over het doorleefde…
Als het leven even faalt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 212 ik wil bouwen
geen ruïnes schonen
op een al doorleefde plek
een nieuwe stek
daar verrijst mijn kathedraal
zonder pilaar en heilige graal
geen glas in lood
en zwaar berookte muren
vrijheid gaat weer eeuwig duren
het zelfdragend dak
wisselt steeds van blauw naar zwart
met vage wolkconstructies
de muren transparant
uitgevoerd in seizoengroen…
Geen roze mist
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 122 kwetsbaar het leven
is en welke uiterste datum
er aan onderhoud gegeven is
operaties chemo’s
en bestralingen hebben je
niet klein gekregen in een steeds
meer relativerend bestaan
ze lieten je gaan
in de uitbehandeld sfeer
jij vond gelukkig jezelf weer
en hebt dat perspectief ook lief
de dagen zijn geen roze mist
maar hebben sterk doorleefde…