123 resultaten.
Liefde glipt weg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 De liefde glipt als fijn wit zand
Tussen mijn verbaasde vingers
Verzet is
vergeefs
Niemand kan een boom scheppen uit planken
Noch een foto nemen van de geur van zuivere sneeuw…
[ Zij noemt straten straat ]
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 88 Zij noemt straten straat,
maar kent geen brug, en kent geen --
doodlopende weg.…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!
't Is hier, dat hij de dag, die duizend andren vrezen,
De grote dag des oogsts, reikhalzend verbeidt;
Dan zal zijn smarte zaligheid,
En elke…
Hebben en zijn
gedicht
3.0 met 213 stemmen 39.583 .
-----------------------------------------
uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)…
Perpetua et Cetera
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 114 In januari plegen katholieken
Haast elke dag een heilige te eren
Men noemt dan namen van zo'n dertig heren
Om te gedenken sinds het ochtendkrieken
De louwmaand, volgens 't calendarium
Kent naast die dertig haast geen vrouwennaam
Want Agnes, Prisca, Emerentiaan
Zijn bladvulling in hun glossarium
Zo zijn Felicitas, Perpetua
Theresia,…
Blessuretijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Ed van Thijn, n.a.v. zijn
deze week verschenen boek Blessuretijd…
Voor de sopraan
gedicht
2.0 met 15 stemmen 12.490 Een vrolijke familie de pioenen,
van de bollebozen die geen leed verkroppen,
volle harten en onnozel, gulzig in de lippen,
sierlijk in verliefd gespreide vingers,
doende doende in het rond te zoenen.
Zomer wordt het nooit zonder pioenen
te bezingen, jou, mij, jullie en ook u,
regen die ze schudt, ieder dol en dommer
van de lente, terwijl schoenen…
EEN VROUW BEMINNEN
gedicht
3.0 met 219 stemmen 59.684 Een vrouw beminnen is de dood ontkomen,
weggerukt worden uit dit aards bestaan,
als bliksems in elkanders zielen slaan,
tezamen liggen, luisteren en dromen,
meewiegen met de nachtelijke bomen,
elkander kussen en elkander slaan,
elkaar een oogwenk naar het leven staan,
ondergaan en verwonderd bovenkomen.
'Slaap je al?' vraag ik, maar…
Tot de doden
gedicht
4.0 met 232 stemmen 29.641 meer met u in verband
Het land ligt nog net als het toen lag
Van polder tot polder te kijk
De mensen die er in wonen
Blijven zichzelven gelijk
Maar éénmaal per jaar is de stilte
Tot de hemel toe van u vervuld
En belijden wij zonder woorden
Onze dankbaarheid, onze schuld
------------------------------------------
uit het werk van Ed…
Voor wie nog inspiratie mist
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 960 Sinterklaas zat in diepe depressie,
In een tijd van terreur en agressie,
Zíjn Madrid was ontheiligd,
Zelfs zijn paard nu beveiligd,
En ook Piet droeg een Gun in zijn vessie.
Een bebaarde malloot met traditie,
Met cadeautjes en dichtexercitie,
Leek volstrekt achterhaald,
Sint was rechts ingehaald,
Door Osama, Gedachtepolitie!
Want wat had…
Ballade van de jaren
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.850 De meest onmogelijke jaren
verstreken waar wij zelf niet waren.
Waar lang en hardop werd geschoten
woonden alleen de tijdgenoten.
Je hoofd in maanlicht - van opzij
een broos en teerbeschilderd ei -
is hoezo hier en heel gebleven,
in slaap en moe van overleven.
Lees in stations de gebiedende wijzen,
de zucht te genezen, de drang te…
Museum
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.734 Het kinderjurkje dat al is geweven
voor er romaans gedacht werd of gebouwd
bestaat. Het slaapt niet ver in een vitrine.
Veel nachtblauw heeft de stof bewaard.
De mouwen liggen uitgespreid,
zodat het nog gedachten kan omhelzen,
die in dat leven niet zijn uitgesproken
en van dat sterven niet zijn afgeleid.
---------------------------------…
Inscriptie
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.155 Een wereldbeeld ontsnapte ons
toen wij een halfrond vergden
om er alleen te zijn,
het andere bleven bewenen.
Wij legden achter ons leven
een tuin aan, ook een register
van allen met wie wij nog zouden
bijpraten, staren, verhelen.
Wij meden de liefde
en lieten de tastzin,
schreven hooghartig
de toekomst af.
Zoek ons niet meer,
wij…
Tweespalt
gedicht
2.0 met 43 stemmen 13.924 Ik kan wel knielen en mijn schedel breken,
kluizenaar worden of wellicht cipier,
het kruis vereren, met gevangnen spreken,
in regen lopen om een nachtkwartier,
of, als Van Gogh, voor de berooiden preken,
mijn hemd verscheuren, arm zijn als een mier,
en met een scheermes mij het oor afsteken,
krankzinnig sterven; maar het helpt geen zier.…
De klas is kaal
gedicht
2.0 met 353 stemmen 58.618 De klas is kaal, de paar tekeningen
aan de wand zijn stuurs gekleurd
met een bevroren hand.
Een kluizenaar die wacht op een
verschijning, zo staart hij op uit
het correctiewerk.
Zij zijn de vogels die niet in
zijn landstreek horen - dwaalgasten
met geesten om de geest te
storen.
Het komt nooit goed,
hij zingt niet met ze
en de…
epo-boonen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.634 Rukkend aan zijn stuur.
Over de eindstreep.
Zich reppend achter.
De officials.
Recht de pot op.
Hij at gisteren.
Een kilo bonen.…
kust ze
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 832 ik zag ze staan
de maan
het was maar een halfje
daar staat ze weer
de maan
nu een volle
laat me omhoog takelen
voeten boven
zodat de maan
mijn tenen
kan masseren…
feest LIJK en KNAL
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 992 ieder half uur
wordt de stilte
verschrikkelijk verbroken
met een
KNAL
spat één
mens
stuk
één land mijn
mijn land
betaald
met onze handen…
MedeLIJDEN LEIDEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 777 Hoe kan ik pretenderen
......U
Te kennen
ontkennen
Uw unieke zijn
weigeren
Te erkennen
Uw geur
Uw kleur
Uw licht
Uw uitstalling
Uw unieke leven
Iedere MENS die sterft
Is een bibliotheek die verdwijnt
Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenen
Als ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben
Hoe…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 622 de natuur huilde
vrijdag in Antwerpen
de druppels liepen
als tranen over
ons heen
kinderen en ouderparen
iemand alleen
onverstoord
druppels liepen over onze huid
zwart wit groen blauw roze oranje
over onze wangen liep geen traan meer
gestold
hoe schoon was die dag
als kind liep ik
gelukkig
door de regen
mijn ontstelde ouders…
ons levensgeluk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 467 die van morgen liggen
in onze dromen verscholen
de wind
blaast er ons naar
toe
morgen
wat een eeuwigheid
kan wezen
de eeuwigheid
in ons dromen
we hoeven niet te lopen
zelf niet te gaan
de toekomst
met wat geluk
is dicht bij ons
vandaan…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 751 de
natuur huilde vrijdag in Antwerpen
de druppels liepen
als tranen over
ons heen
kinderen en ouderparen
iemand alleen
onverstoord
druppels liepen over onze huid
zwart wit groen blauw roze oranje
over onze wangen liep geen traan meer
gestold
we stapten
stap voor stap
alsof iedere stap
de pijn kon verminderen
alsof iedere stap…
nieuw avontuur
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 843 ieder ontmoeting een nieuw avontuur
iedere lippen een andere smaak
hoe leuk
op de drempel van mijn woonst
iedere huid een andere kleur
om aan te likken
zijn spraak
een ander gezoem
uit een andere taal
wat een geluk
dit mogen beleven
in mijn straat in mijn huis
voor dat avontuur
hoef ik niet meer te reizen
mijlen gaan…
karel appel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.104 karel appel zoals iedere Co br A
wilde schilderen als een kind d
oor het falen
hem gezien
in de tweede wereld oorlog
van de volwassen mens
want wie kan ervaren
de gruwel toen aanvaard…
moeder
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.540 ze was niet de aan het bed
sprookjes lezende moeder
ze was meer
de leeuwin
die haar welpen
hartstochtelijk beschermt
daardoor was voor mij
de wereld veroveren
in blijdschap
zeer gerust
wat naïef misschien
zonder angst
voor de mens
een rust
toen mijn puberbloed mij
naar weidse vlakten
deed verlangen
toen werd zij…
wegwijs
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 727 lerend lezen
zoekend in boeken
wegwijs
staren
toeval
hinderend
weg
kwijt
wegkwijnend
in niet
één boek…
Dichters hondenleven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 422 dees morgen
keek ik even
naar het witte laken
met poedersneeuw geweven
de zon
wellevend
deed de fragiele dons
wegwezen
na luttele seconden
zag ik
een hond
voorbij gezwegen
waar is mijn bril gebleven?
toen zag ik
er was een gedicht geschreven
koest liggen
af…
draven
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 806 ik laat me draven
door de dag
gedreven door een woord, een lach
stuiterend
struikelend
ga ik soms
overstag
luistrend
fluitend
door de dag
ontroerd
nimmer beroerd
soms ontroerd
door een blote bast
een bolster
bruin bleek of oranje
dan breek ik weer
een garnaal
zijn leven over
mij laven
vol genot…
zeer depressief
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 191 een man
een eikeltje lang
zijn lichaam was
zeer depressief
zijn lichaam schreeuwde
stop met klussen
je deed het al veel te lang
maar gedreven door de leuze
“arbeit macht frei”
zeiden zijn ouders
gesteund door
de plaatselijke arts
meer werken dat moet je doen
ze dreven hem verder
daar waar mensen
die vermoeid en verslagen…
t.a.v. H.D.K.
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.009 de dichter schrijver
wel eens als wereldverbeteraar geroemd
pleegde bacchanalen
in woorden geschriften verhalen
maar
iedereen die een joint prefereerde
werd door zijn woord
in de vunzige Vlaamse kerkers
geslagen gefolterd zelfs vermoord
zijn hersenen
drijvend in alcohol
dreven hem steeds verder
tot ter dood
als de beroemde…