Alle inzendingen over eeuwigheid OR dood OR kindertijd

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Het ijs wil de vorm van de eeuwigheid wel kennen en de trage schaduw van de dood houdt nog vast wat gezien wil zijn en gehoord. De winterzon breekt de kou in kwetsbaarheid en ademt warm een zachte blauwe horizon tot ver in de kindertijd.…

Ik zie nog het roggeveld, waarlangs ik liep naar school. Over het smalle weggetje. Het korenveld... waar zich geen korenbloem verschool. Ik plukte dikke bossen, met prachtig blauwe kleur. En als ik eraan denk dan ruik ik nog hun geur. Ik mocht ze daar niet plukken, de rogge werd vertrapt. En ik moet eerlijk zeggen, de boer heeft mij…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

als herfstige bladeren zich naast het mos neerleggen zich voor altijd in de schoot der aarde nestelen zal jij mij dansend koesteren en mij nogmaals ontmoeten op de dunne scheidslijn tussen hemel en horizon in de eeuwige slaap van de droom en de dood…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

er was een tuin dat weet ik nog met hoge struiken als een bos waartussen ik het zonlicht ving daar leefden wezens zoals ik ze hebben wou soms werd een wrede vijand mijn zwakkere beschermeling nog steeds hoor ik de warme stem die mij het huis in riep en voorlas uit een lijvig boek nu is die klank een echo vol herinnering…

Alleen in bed, staat zij naast me. Het meisje van toen. Zij reikt me mijn beer, verscheurd door kinderleed. Ik omsluit hem in mijn armen en weet dat hij begrijpt. Zonder een woord.…

Diep in mijn herinnering ligt mijn kindertijd geborgen als een appel rijpend in het warme hooi. De plek in de donkere schuur, de hoogte, de diepte, je vingertoppen over de gladde schil, glimlachend: hij is er nog.…

Waarom ben jij niet blijven steken in mijn broertjes bruine knuffelhaar of in de donzen warmte van mijn deken? Waarom wilde jij niet slapengaan achter het gordijn of in de maan? Weet je in haar witsatijnen huid luisterend naar feeëriek en lieflijk slaapgeluid kon je liggen, veilig opgeborgen, Maar je vluchtte. De avond ruikt niet meer…

In bad gaan, voelen hoe je lichter wordt drijven in en op het warme water Bij vrouwen komen de borsten boven bij mannen het geslachtsorgaan Water ontvet ook zonder zeep in slaap vallen en zweven van geen kwaad bewust wakker omdat het kouder wordt…

Soms, voor even mag de starheid vergruizen; als de volwassenheid door zijn kindertijd wordt ontdooid.…

Kind zijn kan ik niet meer Spelen is wat ik verveeld wil Volwassenheid nu is het lot Kind worden lukt me ooit Als ik een en ander afleer In het land van moet nooit…

Het zwiepende geluid van het draaiende touw in spin de bocht gaat in uit spuit de bocht gaat uit Kinderen aan de kant mogen niet meespelen worden nooit uitgekozen worden uitgelachen Kwetsbare kinderen gepest en genegeerd Bagage uit de jeugd in een rugzak jaren meegedragen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?) tot ten leste komt het verlossende zwijgen…

Hoe vredig is het sterve in de natuur. Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven. Dit…

Het leven hier en nu, is je kindertijd. Dat moet leiden naar volwassenheid, in de toekomst.…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…

Hoe verrukkelijk de geur van lindebloesems: kindertijd terug. Haiku…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…