inloggen

Alle inzendingen van Irmlinda de Vries

305 resultaten.

Sorteren op:

De dans op het graf

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 245
(Menig machthebber is een misantroop) Met de mimiek van een versteende natuur waarbij de zwarte lucht zijn harde grijns verpulvert Met de thermiek op het laatste uur van krijsende vogels die in vlucht cirkelen en die zich in duister hullen kruist hij zijn armen met illustere blik Zijn ogen branden een gat in de dag als gloeiende kogels…

Nederland, moerasland

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 283
de straten liggen druilerig zelfs bloemen hangen huilerig als hen het loof ontvalt op het vroegste ochtenduur waar stevig hemels zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in…

Eiland onbewoond

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 608
Op de uitkijk naar een teken een leven dat aan mijn oog voorbijschuift of toch niet… Lange(r) Hans of Banting/ Best(e) Om het even wie er vaart of het schip wat om de kolk roert Grasduin heilzaam door mijn veste Pancreas briest Diabetes omdat zij zeer lang zijn getrouwd Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen Gordel van Smaragd, of…

Met mijn pen in de aanslag

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 418
Dit uur zwijgt harder dan te laat De mens die geen drempels wil het walhalla van tienermoeders en ontblootte vrouwen want men zoekt vertier van oorlog en de woeker met menig dier en van het kind een maand vermist… Het mes snijdt dieper dan de pijn overdekt met schone schijn en dikke vinger men roept meer en meer om minder En U…

O, mijn lieve Valentijn… hoe zou het zijn?!

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 392
Rondjes dans ik om je hartje zo fragiel als breekbaar glas Waren alle nachten samen niet zoals de eerste was? Speel de lachjes om mijn lippen zoet en vrolijk kijk ik uit naar een glimp van jouw verlichte blikveld die mij immer liever zag krul jouw vingers door mijn haren rood of blauw en zeg mij snel wil jij mij in ‘t hart bewaren of…

Vanwaar die dode letters..?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 210
Nu diepte zonder water is en hoogte zonder adem kraalt rond jouw dode ogen verlaten in de schemer dat liederlijke carnivoor wat elk kadaver vreten moet het bloed huivert zijn ondergang in een verzonnen hemel De Bijbel die de leugen dekt Het vromen van de handen Gewassen Maan van Golgotha Die rood ziet van de schaamte Ik zie dat…

Deze bloem mocht geen naam

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 424
I Het waren de hemeltranen of het wegkwijnen van het zieke kind Of het slapend geweten wat het licht niet zou zien Vader is mij een onbekende Hij is de dreun in mijn herinnering of de duistere schim in mijn ooghoek Maar nooit zag hij het kind in mij Die bloem mocht geen naam hebben, mocht nimmer bloeien Voor hem is het…

De dichtkunst als Stilte - dief

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 322
Doorbreek de stilte in deze woorden deze façade die als een cascade de ruimte vult verban de harde leemte in dit stil verdriet De waarheid verdraagt de kilte niet Ergens stolt het hart de stenen rollen door het hoofd vermorzelen ons met een streling, met knokkels van een zachte hand Mijn ogen dwalen af naar het teken aan de wand binnenskamers…

Sierlijk straalt er zilverlicht

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 540
Mijlenver en hoog geheven straalt een ster haar zilverlicht Nog houd ik mijn loof gebogen leef ik in iets ongewis Zouden stille hemelogen waken als ik slapen kon? of heeft liefde mij bedrogen Zing ik schaduw ‘s heldendom? Nu de wekker star blijft steken en mijn ogen zwaar vermoeid halfbewust de droom vermijden die geheimen broeden…

Stille tekens

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 443
Zwalkend op het pad der weemoed spreekt de taal zijn stille tocht Een plaggenhut markeert verlatenheid wanneer koude mijn ogen blind traant De windhoos blaast een boomkruin kaal lenig dansend herfstig sjansend wat meteen de adem stokt En waar mijn geest de winter wacht waarin ik jou zo naarstig zoek met handen blauw gevroren draagt…

Het leven heeft ons ten dans gevraagd

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 489
Van de maatstaf der bezinning en de keerkring van het gelijk naar het raakvlak van rood blozend en het metrum wat verstrijkt vinden slanke voeten trappelend een nieuwe danspas voor een oud refrein Ook de jachtuil en de veldmuis tussen maan en wuivend riet en de dauwdrop topzwaar rustend op het ranke loof dat lieft glijden immer zuiver…

Liefdes eeuwig minnespel

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 406
Hier slaat genade een bres in de muur Hier staat het leven weer op Toon mij jouw wereld van dansende golven in het schijnsel van een witte Maan We drinken en proosten en proesten het uit Jouw lach zingt deze nacht uitbundiger Vurig kleedt jouw liefde ons samenzijn vrolijk en natuurlijk schuilt mijn hart zorgeloos: Zo zacht fonkelt…

Herfstregens op het Dodenhof

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 380
Ogen liggen verscholen, diep in een ovaal van liefde en handen priemen frontaal in de nacht onder koude dekens die wenken Met vereende kracht sijpelt verlatenheid uit een loden last Als kadavers liggen zij daar, herinneringen aaneengeregen door de tijd Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant in het schrapen van een rauwe keel Ligt…

De Hemel schreef een sprookje

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 781
Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen en een manke tortelduif Het woekert, het wordt later dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s tegen de gevels ketst Zijn kraag bedekt zijn aangezicht Zijn handen vouwen stevig het auto…

Liefde is een broze Engel

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 609
Wijd als vleugels spreidt het licht zich vanuit een stille kern De ogen spreken diep en barmhartig Parmantig klopt het hart op de poort van het verlangen De droom is een hemeltuin waarin gedachten fladderen als dartele vlinders En ranke vingers op de tast beroeren wat ontvankelijk maakt Wat steels elkaars blikken proeft - zoete…

In verborgen vurigheid

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 217
Het boze oog waarin het licht gedoofd het trage bloed doet stollen daar woont geen tomeloze Liefde Het spel dobbelt tussen Oost en West en Indisch bijgeloof We zinken er in weg op de vlucht voor Goena goena en stille kracht De Indo drukt hiermee de Blanke in hem plat en wijt het aan een Boze Geest of kwade wil van anderen De geur…

Oog in oog met de Bouwer/ Vernietiger

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 162
(Een confrontatie met Anubis, de Egyptische God van het Dodenrijk) Statig als een uitgehouwen standbeeld staat hij daar, ongeschonden als een Omen in de tijd Zijn ogen ruig, maar overtuigd van oeroude wetten over goed en kwaad over pijn en strijd O, zo nietig sta ik daar, vermorzeld door zijn aanblik die oneindig priemt in m ‘n zwakke…

Jij, zwart als Onyx

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 386
Dichter nader jij zwart als Onyx op de tast naar ontgoocheling Ik ben zo ziel tot jouw huid geneigd te hullen na de getuigenis verleid tot de daad Er komt dat moment van tegenstrijd van ondergang en verraad Maar ik ben zo dicht op jouw huid zo verliefd en onbeduidend als een tik in de tijd En dan de klap, een val in ongenade De…

Ik blijf mijn eigen raadsel

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 347
De hemel vouwt zijn sterren naar de wijzers van de tijd in blauw gesluierd licht trekt grauwheid er haar nevels op en draagt de lucht de aarde Dit is de gang van zaken wanneer ik overdenk: Ik ben als weltschmerz die het duister haar façade geeft die achter verdroten ogen woekert die troost zoekt in schone kunsten onophoudelijk, rusteloos…

Op het aambeeld van een gespleten geest

netgedicht
5.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 663
Om de pijn te verbijten heb ik het eigen bloed geproefd Het lot heeft mij de strot geknepen en angst de meerpaal tot een kolk geroerd Hier wacht de stad een wiegendood Hier ijlt de nacht haar morgenrood * * * Om het aangezicht te redden heb ik de nagel van de kist geslagen De traan heeft het hart verstikt en rouw een muur…

In liefde & in vriendschap

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.333
Kleed mij met jouw warme vriendschap met de blauwdruk van de ziel o, zo drachtvol en verleidelijk en de sterke smaak naar meer Vul mij met gevoel voor humor erfgoed van een grote geest Laat ons vrijheid distilleren uit het droesem van oud zeer Deel mijn passie voor de kunsten in het schetsboek van het hart Teken dan met overgave alles…

Prinses van gouden woorden

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.496
Voor Kerima Ellouise * * * De mens werpt kogels op als kansen de vruchten van een bedorven geest maar in het woord van deze dichter bloeit het kruid wat hem geneest * * * Zinnen slijpend werpt zij haar blik op leven ‘s smalle schaduw die zich aftekent voorbij de wijzers van de tijd In zacht grijs en krijtwit beschrijft…

Prima ballerina, dans nog eenmaal...

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 679
Frivool beent haar danspas Een glimlach in een ver verleden lonkt de beminde Een beetje ‘ unter den Linden ‘ Net dat vleugje romantiek waarin de prima ballerina zich verliest Als elastiek wervelt zij hemellicht in pirouettes haar minnaar houdt zijn adem in Met tenen gespitst spreidt zij haar tutu glad in een rustpunt... en dan de…

Dicht mij weer open

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.366
* Voor Hilly Nicolay * Dicht mij als een open wonde Lijm de kille aderlating met het kader dat verschijnt Dicht dit uitzicht uit mijn ogen verder weg dan lichterlaaie boe geroep of schone schijn Dicht de waarheid als een loper wat zich uitrolt over zee Bloedkoralen, anemonen, zwarte parels, schelpenruis Neem mij mee in beproefde…

Het verbrijzeld aangezicht der liefde

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 489
Het licht wat ooit nog fonkelde de warme taal van het gelaat krimpt ineen en zwijgt De dode die niet op wil staan De kiemkracht die op sterven staat De onschuld die verdwijnt De traanval glooit de wangen nat en sluit de lippen kronkelend om wat eens is geweest Nu waanzin mij hier achterlaat het breekpunt mij door midden zaagt verlies…

Toxische wereldziel

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 300
Jij knoopt de doodsdrift aan mijn Ik met een schrikdraad van macht in een snijdende omarming Jij stroopt de tranen van mijn ogen - twee werelden die elkaar nooit zien - en vreet hun staar kapot Een schouderklop valt als een hamer op totale duisternis wanneer jouw schaduw me opslokt De meerpaal droomt de drenkeling maar de sterren…

Op zoek naar de hemel

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 629
Voor jou dans ik de regenboog en treed de hemel zachtjes binnen golft de liefde hoog bevrijdt jouw zoete lachjes Van zeemeermin en zonnegod droomt in de knop der minne een hartenklop haar bloesem bloot zeer wulps in den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god…

Met de souplesse van gerimpeld fruit

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 209
Hier gonst de ochtend het licht dat ogen vult waarin de slaap nog sluimert Overrijp ligt het fruit in de koperen schalen van de tijd De dag glanst nog onwennig op beslagen ruiten en in een oogwenk bonst het hart de nacht vaarwel Voorbij zijn ook de late uurtjes de ontkurkte flessen het eindige naspel De dagen raken versleten…

Het anker in een zee van licht

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 384
* Voor Thomas * Elke druppel draagt zijn glinstering als een vloeibaar kleed der naaktheid De kille winterzon glijdt als een oogopslag over een koortsige Aarde die eens het droesem dronk uit de diepzee van haar verleden Haar huid ligt gevroren, bedekt onder een zware adem van ijs Ze slaapt haar roes uit in een bed van kristallen…

In de bloei van schone dromen

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 231
Schud het dons tot kale veren ver van haardvuur / harde wind Kan dit levenslot nog keren of volgt het einde reeds gezwind? Sluit de luiken, bijt in ‘t stof Waar de wil schuurt in osmose oogt het glanzend weten dof Elke toedracht is onzeker in dit avontuurlijk ‘feest’ Donkere nachten kruipen bleker over een daglichtschuwe geest Nu…
Meer laden...