Alle inzendingen over geesten OR onderwereld

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In de schaduw van de aarde stroomt rijkelijk het kwaad Onderwereld! Hersens gespietst op splinters van het verleden, vergroeit tot darm Fundamentalist! Als boom vermomd verbergt hij zich in het uitgestrekte woud Terrorist! 2008. Custor…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ik wil je glooiend op een gele heuvel je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile…

Het zal in mijn geest bestaan, om bloot te leggen, dat wat zij wenste te zien. Uiteindelijk dropen de kostgangers der onderwereld af in hun kleinheid.…

je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet…

je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt…

boven het voorjaar schemert een zwarte wolk waarachter Hades op zijn Persephone wacht na het groei- en bloeiseizoen trekt hij heerser van het dodenrijk haar zijn onderwereld in niemand hoort haar schreeuw als ze in de duisternis verdwijnt niemand hoort haar als ze praat over dingen die niemand ziet niemand hoort haar…

de goden lachten smakelijk ze namen eindeloos de tijd lieten alle wreedheden de revue passeren kortom: de apotheosis zat er niet in een enkele reis naar de onderwereld werd hem gegund alwaar hij een baantje als eenvoudig klerk kreeg de rang van pompoen werd zijn eindbestemming…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

meiklokjes onderaan ratsvergeten Bladeren woelen scheuren los en trillen als losgelaten snaren harmonieus tot onbekende melodieën in mijn witgekrulde oren Die muziek rafelde me uit tot ontsponnen wol zeven wereldwinden sleepten mij uiteindelijk tot hier kwijlden stuk voor stuk een fleurig hapje van mezelf muntwit bobijntje de scrupuleuze onderwereld…

De onderwereld is er gaarne, want alleen de naam verleidt al: Nederland. Het wordt bedreigd door nationale rampen. Het land verkeert in opperslecht milieu. De zotten gaan hun boekje vaak te buiten bij mensen die hun vrije mening uiten. Al vele Nederlanders zijn het beu.…

nee, wij zijn niet gauw content, nee maar dit gaat echt te ver dit is geen bezoek meer, veeleer een invasie een klopjacht op een verslapte spier die hier al wekenlang bloot ligt te kloppen en krimpt wanneer er op koude tegels wordt gedanst door zogenaamde derden tijd dat jullie opkrassen, kortom dat jullie je plaats kennen in de kelders van…

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente. Zachtzinnige ondermijners in hun bontjassen van Russische adel uit…

Met Willem H. in de gevangenis, Start wéér een zaak vol criminele heren, Want welke boef liet wie nou liquideren? Iets waar Justitie jaren zoet mee is. Nee, laat maar lopen, geef ze maar geen straf: Dan maken ze elkaar vanzelf wel af.…

Hieronder mijn bescheiden reactie in de vorm van een schaking: Persephone in de onderwereld, geschaakt door Pluto. En onderwijl wordt Linda gek van de vraag die haar dag en nacht kwelt: Is Tantalus de mol of is De Mol die Tantalus?…

~ na gedane arbeid ~ Mijn harde schijf een megazee Een oceaan die niet meer stijgt Zodra mijn tekstverwerker zwijgt Perpetuum Immobile Een laatste woord van Zonnegod Adieu, gij kleine laptopzot.…

De lach op mijn gelaat is weergekeerd Mijn ogen blinken, vertaald Mijn mond plooit zich tot een lach Verheven, gegeven, betaald Mijn lichaam spreekt, gedreven Door een leven van ontbering Gekastijd maar nog niet gesneuveld Weergekeerd naar zijn oorspronkelijke staat Mijn handen verlangen een gevoel Mijn ziel verlaat jullie wereld Mijn…

De blauwe stralenkrans met witte stippen Op de vleugels droeg het licht Van hoop en wensen Hij was een vlinder in de geest Een eenling onder mensen Hij zag de ruimte en de zon Zag geen beperking Als hij weer eens aan iets nieuws Had lopen denken en er dadelijk aan begon Het had voor hem de diepte van de onrust En de korte lengte van…

En als een vlinder licht en vrij, danst de geest, als ware zij, zich niet bewust van alle droefenis?…

ver van hier ergens in dat niemandsland jou ontmoeten vlees en bloed en in geest reik jij je hand. Samen gaan op vreemde wegen aarzelend en op de tast veel vertrouwen veel herkenning koesterend hou ik je vast.…

Het was ooit een droom om alles te kunnen; op een dag iedereen willen zijn; elk moment heel veel begrijpen Het was ooit een droom om inzicht te krijgen; elke seconde een stukje tijd vergeten; op een eeuw helder van geest zijn ...... Maar ik blijf maar dromen…

geesten die in knopen waaien en uitbreken uit de gevangenis van huid en haar zichzelf tekort doen slingeren tussen de klippen van liefde en dood struinen knarsetandend straten af reizend in verloren tijd al tastend en roerend als dirigent in hun verleden troost vinden in de ogen van eeuwen…

Je hart pompt maar je geest is afgestompt die valt niet meer te repareren ik kan niet blijven corrigeren en ook al vertel je steeds hetzelfde verhaal en ook al zit je in een neerwaartse spiraal aandachtig blijven wij naar je luisteren al begin je steeds meer te fluisteren en ben je steeds vaker moe ik wou dat ik kon helpen maar ik zou…

uit mijn catacomben drommen driften zich een uitweg langs mijn offers die zwak de laatste adem kuchen…

Al nagelbijtend tot kloven toe zit zij daar, wordt gans niet moe frummelt wat hier, schikt wat daar en weet, straks is de donkere avond daar dan komen de schimmen, de stemmen en schaduwen tot de ochtend gloort, de donkerte verdwijnt bijt zij haar nagels.…

De goede god is beter dan een slechte, maar toch een raadsel. Al die ellende is moeilijk te rijmen met een goede god. Soms denk ik: dood zijn is beter dan te leven in die ellende. Er zijn momenten van zalige verrukking, dus het bestaat echt. Maar of dit nu echt god is, of een liefhebbende mens?…

In de geest, van mensen om mij heen kruipen giftige slangen en in het hart, proberen giftige spinnen te heersen maar in mijn hoofd kruipen al jaren meelwormen; het kronkelt... maar zij zijn: voedsel voor vogels, die daarvan gaan fluiten: als een nachtegaal alleen kan!…