Alle inzendingen over herboren worden

Herboren Uit een traan. Je bent verloren In een oceaan Een oceaan Met mensen die denken, Tijdens het openslaan Van `het boek', Aan de wijze woorden Van een god Bij het vallen van het Definitieve doek…

Zou ik er een wens ingooien dan zou ze de zon herboren zien blauwe vogels verleiden de horizon bezingen glazen schelpen bevrijden onbreekbaar geluk vind ik haar als de helderste ster in alle uithoeken van mijn universum.…

Als alle pijpen hun eigen toon laten horen, Klinkt het orgel als herboren, En komt de eenheid naar voren. Als we ook eens onszelf intoneren, Om als één klank functioneren.…

Het leven bracht mij aan het wankelen ik keek in jouw ogen en zag ze sprankelen ik voelde mij herboren op een zachte groene weide die zich voor mij uitspreidde de zon die op mij scheen leek het te zeggen je bent niet langer alleen.…

ruimte vol leegte verdriet in alle hoeken de stilte nabij leegte met begrip gevoel tussen de oren op weg naar binnen in stilte vreugde de ontdekking van de roos herboren krachten…

Woorden vinden en ze laten horen, opdat hier en daar toch iemand wordt herboren.…

Het leven heeft de tijd, de tederheid en 't onvermogen, het telkens weer herboren worden, de voorjaarslucht, de winterkou, de liederen die stromen. Het leven heeft de tijd, vergankelijkheid, vertrouwen, en mensen die toch overal hetzelfde zijn maar ook zo anders, en allen hebben dromen.…

Als alle pijpen hun eigen toon laten horen Klinkt het orgel als herboren, En komt de eenheid naar voren. Als we ook eens onszelf intoneren, En samen als één klank functioneren.…

Bij thuiskomst zijn we moe, maar ook herboren. Een bak met brokken en de koffie aan ... zomaar een zaterdag uit mijn bestaan.…

een zwembroek handdoek, net groot genoeg om mijn middel te omvatten water, schoon, wijds beetje zon erbij graag een boei als richtpunt meer hoeft niet laat me door het water glijden en herboren worden minstens een uur…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…

Vooreerst laat de wind zich horen hard suizend dan weer stil sluipend draaiend en spinnend om uitgebloeide vermoeide gewassen aan te sporen hoe het zou behoren verzet blijkt onuitvoerbaar de wind beslist nu zichtbaar nieuw en herboren.…

Herboren zoals jij bent zelfverzekerd volmaakt transparant jouw poort staat open die ik als een bundel eeuwig omarm.…

De viruswaanman ziet vanuit de hemel De volkeren in het Nieuwe Normaal Mutanten, sprekend in dezelfde taal - Een onherkenbaar wereldwijd gewemel Zijn strijd had hij destijds dan wel verloren Straks keert hij terug, als Nieuwe Mens, herboren…

Zodra het laken mijn lichaam raakt Ben ik vrij herboren naakt Stromend, vluchtend, ruisend Kapot, stuk, bruisend Dan word ik wakker prikken de zonnestralen in mijn gezicht De nacht is in rook op gegaan Ik zie het want het is weer licht…

Achter oogleden, schenen klare schaduwen met een herboren gezicht . Waar je op verlaat, verlicht de harten als mededogen het zelf benadert. Causaal verband die je bent, werkelijke vrijheid die bindingen kent.…

Mocht het einde nabij zijn en wacht mij een plotse dood laat je mij dan herboren worden in het morgenrood, laat je mij dan wederkeren langs de regenboog om te baden in het lentegroen, te juichen in het zonnelicht? Please God, het is wellicht een dwaze vraag, maar God..., ik leef zo graag!…

je lach heeft al de vleugels van een wonder als zij ontsnapt uit je gezicht met ogen die het hemelsblauw weerkaatsen van het miraculeuze licht vleugels op hun vlucht boven een herboren aarde in de zonverwarmde lucht dit mystieke tafereel maakt woorden overbodig ook magie heeft liefde nodig…

ik schilder met gestolen woorden op geleende doeken die ooit de jouwe waren zo kleur ik de dageraad wit voeg er rond het middaguur wat gele bloembladeren aan toe uit kunstboeken leen ik vers groen om 't geheel als herboren te laten voelen…

geen verhalen doch gedichten die zichzelf ten gronde richten als ze eenmaal zijn gelezen hoeft geen sterveling te vrezen dat ze ooit nog zijn te horen weggewerkt en nooit herboren weet geen mens nog van 't bestaan doorgestreept voorgoed verloren is het met het vers gedaan…

Ik ben door muren heen gelopen en over vele bergen heen gegaan, ik heb aan afstanden gebouwd en opnieuw weer afgebroken tot ik mezelf uiteindelijk heb verstaan Ik sta nu als gelijk aan de lentezon waarvan ijs al smeltend heeft verloren en trouw is mijn warmte om te delen, ik heb mezelf gezien en aangeraakt, onbeschreven ben ik nu, als herboren…

Wie wil niet opnieuw beginnen in een lichaam zonder pijn lijf als meewerkend voorwerp in plaats van broos porselein Keuzes opnieuw kunnen maken liefde als pril element op de juiste plek aanwezig nog voor elk kritiek moment Wie wil niet worden herboren zonder eerst de dood te horen…

Ik kan het niet bevatten maar 'k weet dan nooit iets gaat verloren van wat de liefde schonk aan vreugd en kracht en dat ooit alles wordt herboren.…

Heer leer ons bidden een roep vol verlangen tot onze almachtige Vader maar geleidelijk naar wat en hoe opklimmen hoeft dit niet te zijn elk gebed openbaart zich als wegwijzer naar een Wonderland dat men steeds kan hernieuwen waar verandering en herboren denken door genade mogen heersen.…

Ik geloof dat ik, dat hoop ik echt, herboren kan worden. Nooit meer omkijken naar het verleden.…

Tijdens het ontbijt Bladert hij altijd averechts Door de ochtendkrant En slorpt zijn koffie op En houdt zich onvermand Als hij zijn verscheiden niet Op de rouwpagina vermeld ziet Slechts in touw met Jazz en Bebop En blazen bomberende wangen Zijn kromgevallen trompet Weer als herboren Ten gehore…

De ochtend werd herboren, daar was alsnog ons liefdesspel.…

We zoeken en vinden weer, laten los en worden herboren.…

Ik voel mij herboren en dat mag men horen kan ik het verklaren misschien komt het door mijn grijze haren of door mijn spiegelbeeld dat mij niet verveelt tja, die rimpels en een oudere huid ach, wat maakt dat uit ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven mijn jeugd heeft het al lang begeven innerlijk verander ik niet als men dat maar inziet…

je lijstte donker in een schilderij aangeslagen door de jaren het licht wit kon niet jouw helderheid bewaren de schaduwen kozen partij ik heb je opgelicht nee niet in retoucheren alleen de aanslag weggewist je leeft weer en uit lijst en schilderij herboren straal je nog intenser dichtbij…