76 resultaten.
Microkosmos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 327 (De mens is een wees van zijn eigen erfgoed)
Ik schilder letters
alsof ik sterren
aan de hemel plak
Ik werp kometen
alsof ik de wereld vertak
in kunstmatige wetten
Ik verplaats het hemelgewelf
alsof ik planeten
uit mijn schoot werp
En droom werelden
alsof ik de kosmos
nog naar iets nieuws herschep…
De steen
netgedicht
4.4 met 22 stemmen 254 Wanneer een vallende ster
een brandende meteoor ontmoet
versmelten magma en straling
in onnavolgbare stromingen
Bloeiende erupties ontstaan
geven boeketten rood en oranje licht
Laten zij het heelal nog een keer knallen
zonder zwarte gaten te veroorzaken
De gesmede komeet reist verder
geen grenzen en ongeremd…
Aangedaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Zweverig droge denker
met jawoord getakt
witte vredesduif
het is zo donker
mijn lief zo donker
doch spitse komeet
waar aan de maan zich warmt
tot dat het nieuwe licht verlicht
het masker valt
scheerslags langs dodenmasker
ademnood verwoest de kruin
van een oeroude boom
het is donker
zweverig zuur en nat.…
Dobbelsteen
hartenkreet
2.8 met 16 stemmen 786 Een silhouet tegen een rode komeet
landt even op aarde om adem te halen
Hij zweeft of hij fladdert, probeert te verdwalen
Hij weet niets of doet net alsof hij niets weet.
Strooit dromen als dubbeltjes gul om zich heen
Slaagt erin steeds zijn gelijk te behalen
Hij fraudeert, om al zijn succes te betalen,
met iedere kant van de dobbelsteen.…
Arsarnerit (balspel)
gedicht
3.5 met 2 stemmen 3.186 De hemel werd vol fakkels, maar langzaam
Verdween je licht, sneller dan een komeet
Boven de ijskoude bergen. Je blijft
Mijn verlangen voeden, zo lang ik hier ben.
(Noorderlicht)…
woning
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 545 soms is de hemel
met kometen
en eeuwige sterren
mijn woning
dan weer de gouden
zonsondergang
of verre vage verten
omkranst door
stille grijze wolken
het stille ochtendbos
met gouden pilaren
zonneschijn
verre bergen felwit
in donkere omlijsting
van zwartgroene hellingen
het liefst woon ik
in mijn gedichten
omdat de poort daar…
handtekening vergeten
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 259 ik zat vandaag met Magritte in bad
we rookten een kromme pijp
en hij zei: ceci n’ est pas un bain
hij had gelijk we rookten enkel een pijp
en de hemel was blauw vannacht
de rotsen zweefden als kometen
bomen herschikten hun nerven
en ik zei: ceci n’ est pas Jandeb…
Ondersteboven
netgedicht
4.7 met 19 stemmen 1.074 De losgeslagen zon jongleert
met gillende kometen,
oceanen spartelen
verbijsterd op de wind.
De lente komt en komt alweer,
nu spuiten de vulkanen
en witte wolken druppelen
hun lading op het land.…
Vallende sterrren
netgedicht
3.7 met 13 stemmen 460 als een hemels schone schijn
laatste krachten samenbalt
toont het met groots spektakel aan
er is weer een bestaan verknald
brokken komen flitsend voorbij
verslaan in een zonnelichtkrant
hoe de lang verloren strijd
eindigt als gebluste komeet
gelukszoekers lopen te hoop
voor dit nieuws uit eerste hand
trachten snel nog wat te vangen…
De smaak van haat
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.371 ik schilder jouw naakte lichaam
als een voorbij stormende komeet
jouw vluchtigheid speelt mij parten
ik geraak niet meer bij
jij schreeuwt de sterren naar benéé
en toch ben je verwonderd
wanneer de maan niet meer naar je lacht
en het donker van de nacht jou omsluit
in razernij ontstoken, treft mijn
liefde jou geen blaam, enkel door
wat…
Ogen als planeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Ogen als planeten
staren strakblauw naar de maan
Voorbij de hemisferen
Trekken sterren trouw hun baan
Ogen als kometen
doorklieven tijd en ruimte
De toedracht is niet vluchtig
naar de horizon ver buiten
Sterrenstand geeft ruggengraat
Men zal nog wat beleven!…
Droom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Uiteindelijk toch van dat probleem bevrijd
besefte ik wat ik immer heb geweten
en uitsluitend hierop heb gewacht,
nu luister ik naar het ruisen van de tijd
en ik zie de grote sterren en kometen
bewegen, door diezelfde heldere nacht.…
Et lux perpetua (en het eeuwige licht)
gedicht
2.6 met 20 stemmen 9.085 Over mijn dorp van kometen
de regen? Het schrijven met krijt dat niet blijft?
Is het uit stenen, koppen slaan tegen elkaar?
De laatste sigaret in een mondhoek in Texas?
De dimmer die stuk was? Het ondichtbare licht.
------------------------------------------------------------
Uit: 'Man in Manhattan', 2003.…
Als het over is...
hartenkreet
3.6 met 18 stemmen 969 ga dan als vrienden uit elkaar
ook al zal het eerst verdriet doen
maar dan is het afgelopen, klaar
Lief en leed is tien jaar gedeeld
maar het vuur begon langzaam te doven
totdat het laatste vlammetje uitging
geen sprookjes meer om in te geloven
Ze gaven het nog een tweede kans
maar ook die was gedoemd te mislukken
het spatte als een komeet…
Fatale massa
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 56 Een wittig rif van gevaar
tekent zich kraakhelder af
in de verte flitst een
schel licht meedogenloos
spookachtig schijnsel
röntgennegatieven
van rimpelende vellen
in donker fatale massa
van een staartloze komeet
schiet lood in lichtjaren
prognose in maanden
minder exact
galactische heupen
haardunne breuken
gestage monotonie…
Hot
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 899 Iedere keer als ik het land betreed
valt het hek met een klap in mijn nek
onderstreept eigenlijk de misère
een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen
en oja, de kometen komen
hot hot
een snelle steen
wat licht misschien
zo gaat het gewoon
en misschien weer zo een oorlog
die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft…
Op het geraamte van de avond (1)
gedicht
3.4 met 68 stemmen 23.537 een schip voer de haven uit
met lampjes op de schoorsteen
in de vorm van een komeet.
Bethlehem op zee.
en steeds vroeger nacht.
---------------------------------------------
uit: 'Te midden van de tijden', 1998.…
Venus en Mars
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 345 Hij lokte haar met sterrendromen
en vuurwerk in een leeg heelal
tot zij tenslotte viel voor zijn komeet
en hem verlustigd traag besteeg
nu baart zij daaglijks sterrenregens
en voedt hen onderweg
met altijd verse melk
hij bewaakt zijn kleine sterren
spreekt hen vermanend toe
als zij uit hun baan willen gaan
blijf altijd weg van het zwarte…
Licthbaken
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 1.011 Terwijl de aardse zwevers wachten op een komeet
de vervulling, de blijde boodschap.
Waait de zeewind dromen overhoop
en de razernij slaat de romp, Klotsklots,
Spoelt over het dek.
Een dikke duisternis kruipt onder jouw veren.
Een zenuwstroom volgt je
een siddervis die in de kuiten bijt.
Luister naar het gekoer van de duiven.…
Helder
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 116 gedichten POE-ZIE
Hij maakt contact met ongeziene vrienden
Door middel van symbool-telepathie
Zij zitten of zij lopen, de Poëten,
Met hun kristallen bol of telescoop
Te zoeken naar signalen van planeten
-of dichter bij- van menselijkheid en hoop
Hun hersen-schijf bevat vergeten woorden
Gerangschikt volgens klankkleur en ritmiek
Die als kometen…
klare nonsens
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 686 verstrengelende benen
omklemmen mijn ziel
innig gelijkgestemd
in een klampende reflectie
in het vruchtbare dal
waar kometen vergaderen
de aarde in een grijs gevaar
slachtoffer van dit tijdssyndroom
de kansen van slagen zijn nihil
onrechtvaardig
eigen schuld toch
kwaliteitsbeheersing is onheilig
volken veranderen
en groene zeep helpt…
Calais
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 608 vervallend in
Uitzichtloos blijven
klampen aan het idee
van haat op alle
fransen bepaalt
het hangen in
overbodig voelen
in deze stervende
stad zegt een
toevallige passant
of infiltrant
sloffend nagalmend
Lange rijen koud-wit-licht
rondstrooiende lantaarnpalen
bepalen het achteraf pad richting
hotel-verlept-vier-sterren-en-een
vallende-komeet-discreet-levend-en…
Verbroken chatcontact
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen 2.420 Als twee kometen die,
uit oneidige verten,
even in elkaars baan samen,
de weg vervolgden.
Maar plotseling keek ik opzij
De mail, chatbox of msn en
zag dat jij er niet meer was.
Verdwaalt of uit de koers geraakt?
Mijn massa is te klein om je nog aan te trekken?
Of drijf je op de golven waarop je zachtjes bent geland.…
Onder gunstig gesternte
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 262 zondvloed ruist
haar oorschelp is een wereld
waarin men degens kruist
Zij veegt met gouden vleugel
de tekens van de wand
en rijdt met strakke teugel
door onherbergzaam land
Zij weet zich te bewegen
naar waar de liefde wacht
waar zon en maan verlegen
verschijnen als zij lacht
Zij leeft wat zij wil weten
met ongekende kracht
met ogen als kometen…
Kafka goes (on holiday)
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 187 Wilde beesten luisteren in bladerdaken
hun toegeknepen burgerwachters zien meer
en weer valt geen komeet op dit huis neer.
Gekraak aan het einde van deze lichte last.
Welke gesmoorde trilling gaat hem vertellen
wat hij al jaren wist? Deze berg heeft
een klare kaart gebaard: excuseer,
we zijn volzet mijnheer.…
Aan de horizon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 In één beeld
dans jij als de fee van de nacht
om de waakvlam
te koesteren tijdens je surveillance
Die komeet
wat explodeert in mijn universum
voel ik jouw vuur
die je deelt in mijn bonzend centrum.
Met één beeld
samen in een herinnering ver van hier
voelt mijn maag
van een stromend beekje tot een kolkende rivier.…
Analogie Amoureuse
snelsonnet
4.8 met 4 stemmen 297 De sonde was al uit het zicht verdwenen,
En leek vanaf de aarde wel defect,
Maar op de juiste tijd is zij gewekt,
Toen zij weer zacht door zonlicht werd beschenen.
Zo is het, lief, ook steeds bij ons gegaan;
Pas als ik bij je ben, ga ik weer aan.…
Blik op oneindig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.150 De zon door het venster treft dwaalstof tot klaringen
Zwervers in de donkere ruimte, uit de nok van mijn heelal
als vergeten kometen, pas zichtbaar bij de val
naar een ster die naast aantrekt zich verzet tegen dingen
Traag draait het ‘stof `lijke’ haar moeizame wendingen
Afgebogen door het fuseren van het lichtend vermanen
wordt oud vuil vergast…
Zo, jongen, ben je daar? 'K heb lang gewacht
poëzie
3.9 met 14 stemmen 1.409 Neen, mij is niets te klein: ik houd de wacht,
Als 't wazig glansje langs een herfstdraad glijdt,
En als de duiz'ling op kometen rijdt
Door 't steilhellende stadion van de nacht.…
Gefixeerde banden
netgedicht
1.9 met 10 stemmen 272 Ik kwam raad te kort, koos
voor de samenloop van het
ongeschoolde sentiment zonder
daarvoor te boeten, er was
niets omhanden om de tijd te
doden, las vlijt en vlucht in
de ogen van afstreepte nachten,
maant de maan tot vrije val,
dof kristal van het verleden,
zaait kometen in een mal, om
dagen te ontginnen, voordat
ze zijn begonnen…