Alle inzendingen over oh die groezels en d

Weer Sterven D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n…

Na een dag van heel veel regen kwam uiteindelijk ook weer een dag, dat de zon weer zichtbaar haar stralen liet schijnen het natuurlijke fenomeen van, de herfst. Tussen de donderbuien door, waarbij de flitsen met genot, de mens liet schrikken zonder pardon, weten we toch weer, dat niets onvoorspelbaarder is dan ons eigen heerlijke…

Zo gaat het soms: in alles wat je ziet Herken je steeds jouw amoureuze falen Dat zich dag in dag uit maar blijft herhalen En om dat te ontstijgen lukt maar niet Sex and the City - schrijnend amuserend - Nu alle dagen extra confronterend…

Oh Zonnebloem, oh Zonnebloem wat zijn uw bloemen zonneschoon Al is de zomer nog zo slecht uw zonnebloemen schijnen echt Oh Zonnebloem, oh Zonnebloem wat zijn uw bloemen zomers-schoon --------------------------------------- Opgedragen aan de meisjes (7 en 9) Eva en Joyce te Utrecht en te zingen op de melodie van "Oh Denneboom"!…

's nachts actief als nachtbeest graag in zwoel koele ruimtes lekker nat in de druip van onder aan de kruip een tikkie helderziend scherp ja met de oren opzij en niet van voren graag de vleugels uitslaan piepend met de fluit op de juffertjes uit tegen ochtendgloren breekbaar zweverig hunkerend naar rust de wereld staat op zijn kop…

alle dichters zitten thuis te rijmelen met hun rijmmasjien af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag met melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja ja sjokkollaai op taai taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmelarij te gemaakt ik word niet geraakt…

Kerstmis is niet meer dat oude liedje De kaarsen gaan nu in het stopcontact De kerststol werd in mei al voorverpakt De samenzang komt van een MP3'tje De stal met kribbe is al menig jaar Vervangen door de meubelboulevard…

ik kom hier zo af en toe omdat het hier zo ouderwets is een vervallen kroeg van zijn groezelige soort aan de oude tapkast met marmeren blad drink ik de plaatselijke cognac tussen vissers en armoedzaaiers in de verbeelding van mijn bezopen brein is die vreemde oude vent van een dichter hier ook binnen rechtop achter zijn glas schrijft…

Maar wie ben ik oh heer, te zeggen te jong, wie ben ik te beweren dat dit niet kon? Wie ben ik oh heer als ongelovig persoon, te beweren dat dit niet goed was, heel gewoon, wie oh wie ben ik om te zeggen oh heer, deze vrouw nog niet, heb je enig idee oh heer, wat ze achterliet? Vast wel of doet dat er niet toe?…

blaffende katten, miauwende muizen - en piepende honden - is de wereld helemaal gek? of mankeer ik soms wat aan m 'n oren 't is tegelijk zo lachwekkend en vreselijk en ik durf 't geheel ook niet verder te verstoren de vogels graven gangenstelsels in 't fundament terwijl mollen al vliegend wormen vangen en een zeearend die zonder weerga al…

In de diepe rust van de kale hei Mistige bossen aan de verre rand Staat een damhert vredig te grazen Verschrikt daarbij een goudfazant klapwiekend hoog in de lucht snel en koerend naast elkaar twaalf duiven op hun voedselvlucht en ver daarboven een spiedende adelaar Verderop een groepje hazen Of nee toch niet..., het zijn konijnen Die zijn…

De wind waait over land en zee De wind waait altijd met je mee Een mens blijft soms achter op een plek Dat terwijl de ander vertrekt Laat mij vliegen als de wind als in een fantasie Van dit kind Ooit was ik bemind naar verre streken waai ik heen Al moet ik lopen Op één been Afstand is maar een paar letters Een woord Maar afstand van…

Door een gebrek aan vitamine D Kunnen veel mannen nauwelijks presteren Het zonlicht kan dit euvel repareren Mij deelde onze huisarts echter  mee: 'In úw geval  raad ik u dringend aan Om 's zomers vooral úit de zon te gaan..' Onderzoek wijst uit dat erectieproblemen als gevolg van een  tekort aan vitamine D, opgelost worden door veelvuldige…

D en ik vinden beiden dat autorijden zonder bruut gekanker op de bestuurder stukken minder interessant wordt, zeker in de witte Dodge die bij D’s ouders achter in de tuin staat. D heeft me beloofd dat hij dit jaar nog zijn rijbewijs haalt. ---------------------------- uit: 'Uitzien met D', 2008.…

overdonderende zonnestralen in de manke morgen roterend in lokkende cirkels mijn manchetknopen glinsteren bij mijn net nieuw gekochte wit-rose gestreepte overhemd onder het genot van de eerste koffie en mijn volkskrantje salueer ik voor de dageraad mijn morsig brein ontwaakt en dichtersdorst staat paraat ik plet mijn groezelige…

zag de klinkers glinsteren in het neonlicht verdwaald door koude regen had haast maar wist niet meer waarheen kwam verder niemand tegen hoorde stemmen in paniek uit een groezelig portiek in passeren werd gezwegen voelde hoe de wereld sloot kou het bot verkilde omdat de dood mij wilde zag licht bewegen in een opklarend raam de wenk…

In mijn gedachten. Kom je nog steeds bij me zitten. En leg je je hoofd zachtjes tegen mijn been. In mijn gedachten. Omhels ik je nog steeds. En voel jij je geborgen. In mijn gedachten. Hebben wij nog steeds eindeloze gesprekken tijdens onze wandelingen. En koesteren wij onze verbondenheid. In mijn gedachten. Zitten wij nog steeds naast…

Beprijst En wanhopig weggezet De prijskaartjes zijn geschud Maar verkeerd verdeeld Onder het mom van Op hoop van zegen Als beste getest Niet tevreden Liever geen geld terug Dagenlang zwom ik in die nonsense Dit draagt niemand meer Dit kledingstuk Mijn leven in de opruiming En toen ik wegliep voelde ik Vanuit mijn achterhoofd Haar…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

Ze was zeer op d'r linker gesteld en d'r rechterhaan vond ze een held. Op d'r voorste haan was ze het smoorste en die was dan ook haantje de voorste. Ja, d'r voorste was 't mooiste van alle. Op d'r achterste was ze gevallen, maar d'r achterste haan hielp meteen de gevallene weer op de been.…

Na beulen sleuren eenentwintig dagen Drie weken afzien klimmen dan weer dalen Wacht er - elke seconde telt - een prijs Al ben je uitgemergeld, uitgewoond In maillot vert of blanc of maillot jaune Wat moet dat moet, want gaten dichten loont Een sprint aantrekken, langs ravijnen scheren Je leven zelfs met doodsverachting wagen En 's avonds…

oh nacht verberg mij, zo dat ik mijn gerustheid niet verlies en al mijn geheimen bij jou blijven het wordt steeds donkerder om mij heen oh nacht verberg mij ik wil mijzelf niet zien oh nacht verberg mij…

Oh lieve mama, zul je op me wachten wachten totdat ik weer bij je ben oh lieve mama, omarm je met al m'n lieve gedachten van jouw lieve kleine vent oh lieve mama, is dan nu de tijd gekomen dat ik afscheid nemen moet oh lieve mama, wacht nou nog even totdat ik je voor de allerlaatste keer groet…

De dames roken onheil, Oh oh wat een pech.…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Oh wat had ik het rustig wat was het heerlijk stil wat heb ik genoten kon werkelijk doen wat ik wilde. Oh wat was het rustig wat genoot ik met teugen zo vol wat had ik niet kunnen doen wat deed ik niet. Want oh, wat had ik het rustig niemand die belde me stoorde niemand die dacht, ‘k ga even langs mijn boek is uit.…

vaak smelten de vlokken hier in hun val soms klitten ze samen in de vuist van een kind dat de bal kneedt, de stramme pop ziet groeien met zijn grijns van kiezels, zijn krullenbol van twijgen rond de middag al verzinkt hij in een groezelige pap vandaag volhardt de vorst naalden van ijs driften rond ik rijd met lichte voet over een spiegel…

D’ oudste zijn de beste panden, Niet en gaat voor d’ eerste trouw; D’ eerste trouw, die leert het minnen, D’ eerste trouw is enkel vreugd, D’ eerste trouw die bindt de zinnen*, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Maar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie maal kan niet als berouwen, Want hoe kan er liefde zijn?…

Oh, wonderschone liefde je hebt me in jouw greep Oh, wonderlijke liefde, ik wou dat 'k je begreep...…

Als je hele leven kraakt een halve dood je raakt voel je dan gerust alleen met d'winter om je heen denk maar niet aan d'lente doorgaans kort van lengte denk maar niet aan d'zomer die maar niet wil komen denk maar niet aan d'herfst die 't beetje zomer bederft denk maar niet aan denken laat slaap uitkomst schenken beleef je eigen winterslaap…