Alle inzendingen over op haar

Mens die zichzelf in de jaren Was kwijtgeraakt, niet meer wist Wie of waar hij was, En goede zorg kreeg die hem hielp Om weer dichter bij zichzelf te komen, Blijft weerloos achter nu de zorg Die voor hem noodzakelijk is Wordt wegbezuinigd omdat ieder mens Weer gewoon voor zichzelf moet zorgen; En nu ook de muziek die hem ten diepste…

Je kind dragen Is de grote verwondering Je kind wegdragen Is de grootste opdondering Die een mens, een vrouw, de moeder Kan krijgen, moet zien te verwerken En ik als buitenstaander Sta erbij en kijk ernaar En weet niet wat te doen, wat te zeggen Het is niet uit te leggen Een moeder hoort haar kind niet te verliezen Een vader ook niet…

Na een ogenschijnlijk eeuwig leven is haar lichaam nu gestopt en zal waarschijnlijk ´n eeuwig leven haar geest zijn bij ´n God niet in een Koninkrijk van welke heerlijkheid maar in het Energierijk!…

Geachte fractieleidster van de Volkspartij Voor Vrijheid & Democratie De stevige, de stoere, die mooie van de klare taal Mevrouw Dilan Yeşilgöz- Zegerius Er was geen gebak (jammer) Maar uw gemak (verassend) ‘We hebben het gehad’ (ontluisterend) U moet nu juist aan de bak (kijk over uw schaduw heen) uw volkspartij dicht het gat (verplicht…

Mijn hart ging open van het uitzicht op mijn stad Rotterdam en haar hoogbouw op de open dakendagen Ik ging ook uit m'n dak op het allerhoogste dak toen mijn naam werd genoemd door en daar stond ze dan mijn memorie-meisje Marjan Mijn meisje uit de klas de mooiste en de stevigste na meer dan 50 jaar we keken elkaar aan we keken onze…

Verwonderd als ze keek naar de natuur, zo keek ze ook naar de wereld. Onherkenbaar was die, het begin vergeleken met het eind van haar leven. Alleen al op technologisch vlak volgde ze met haar scherpe intelligentie alles. Maar ze zocht altijd voornamelijk de goedheid in de mensen.…

zij die het hoogste ambiëren bewandelen daartoe soms alle mogelijke wegen en als ze aan het einde daarvan komen blijken hun carrièredromen niet met wat ze dachten te bereiken overeen te komen maar zelfs op dit vlak bestaat misschien toch de mogelijkheid om op schreden terug te keren en van misplaatste inschattingen te leren als je maar…

Vannacht, uit Morpheus’ armen losgerukt, dacht ik: ‘Waar word ik nú weer wakker van? Een woedende imam uit Teheran? Een burlend hert dat plots verongelukt? De dreun van een brisante supernova? Nee, ’t kreunen van Maria Sjarapova!'…

het maakt niets uit hoeveel lentes jouw leven telt want plots is zij weer dat kleine meisje dat kleine meisje vol hunkering naar daar staat ze…

Voor het haasje in mijn hart, dat me net zoveel pijn als vreugde kan bezorgen. Voor het beekje in mijn bos, dat me elke nacht weer doet verlangen naar morgen. Voor het zonnetje van mijn dag, dat al een tijdje mijn gedachten niet kan ontsnappen. Voor het druppeltje van mijn nacht, dat hopelijk ooit wat van mijn liefdesdrank wil tappen.…

tussen het gekakel door ging haar immense verdriet verloren in vergelijkingen die kant noch wal raakten zagen zij dan niet dat al zij had gewild was een luisterend oor een begripvolle stilte met alle goede bedoelingen hadden zij alles wat krom was weer recht willen breien alsof er zoiets bestond…

schrijf haar jouw allermooiste verzen met goud zonlicht oh zo puur dwalend door onontgonnen wouden samen opgaan in moeder natuur laat verbanden nimmer smoren opdat jullie schakel haar immer zal bekoren voedt haar met licht beschilderde in muziek gedoopte novellen blijf haar ieder jaargetij vertellen middels wolken, regen, een…

Zij is..... Stroop zijn de dagen, uren, minuten, seconden, zij glijden moeizaam In mijn lichaam Zij is weg Kon ik maar het Suikergoed oppakken En zo het verleden herschikken Zij is weg Ik hamer met gedachten De tijd in elkaar, maar Zij is weg…

ik hou de pen vast maar de woorden lijken niet van mij alsof ik verraad pleeg som ik op hoe koud eenzaamheid aanvoelt, het einde nadert toch wordt de dood, als een ongenode gast steevast de deur geweigerd en blijft ze ontglippen…

de vrouw die mij negen maanden binnenin droeg, zij die mij zo gewenst had mij heeft leren lopen, doen vallen en weer opstaan raakt meer en meer verstrikt in een onontkoombaar web vol leugens wast haar dagen in tranen verdoezelt staar de naakte waarheid gaat ze voort op de tast houdt ze zich vast aan geschreven patronen die ze iedere minuut…

Mijn moeder is van het milieu alles scheiden mijn moeder is van mijn milieu alles binden mijn moeder is van ons milieu mama, papa en ik mijn moeder is goed ons milieu is goud!…

O die politici! Kluchtig hun optreden Denkend dat niemand Hun kunstjes doorziet! Flaters weerleggen ze Eenmaal-en-andermaal: "Nee hoor, echt dáárin Herken ik me niet!"…

Ik heb de liefde liefgehad; daarom wellicht heeft zij me niet bemind. Zo doet de mooie minnaar met een zeer verliefde kind. Ik heb de zon te lief gehad en beu van beedlen aan de deuren van de dagen ben ik geworden als een varenblad dat liever in de lommer leeft dan zon te dragen. En daarom bouwt mijn kommer aan een huis waar lamp- en…

Ze had het 'boek' bijna gesloten toen keek ze in de spiegel zag haar ´face´ en dacht "die is nog geen tachtig" en ging meevaren in de vaart der volkeren: OP FACEBOOK!…

Je naam heb ik vandaag In het zand geschreven, Kind van voorbij, lief Mensenkind van nu - Je naam zal daar Altijd blijven staan, Geen wind of regen Zal haar vervagen Omdat ze geschreven Is in het zandcement Van de liefde Die je kreeg, Die je krijgt En altijd krijgen zal…

Haar wekker (merk wake up) op mijn nachtkastje staat stil, al heel lang haar leven ook, het is ge-beeindigd een tijdje geleden, 6 april 2016 Vlak voor de oorlog geboren 28 februari 1940 met vlak erna het bombardement 13 mei 1940 op Rotterdam en daarna het bombardement van kinderen tot 1954 Ze was bijna 14, een pubermeisje toen haar…

goudgebronsde bomen langs m’n overpad en een kind dat vraagt omdat ze het wonderbaarlijk vindt hoe is dat toch mogelijk hoe kan dat ‘t is de ondergaande zon m’n kind die ze met een kusje raakt mijn allerliefste schat…

Nog steeds Hoor ik je woorden, Fluisterend uit je mond. Draag zorg voor mijn kinderen Ze zijn nog zo jong. BLIJF!!! Schreeuwden mijn ogen. Maar je ging Naar ’t eeuwig licht. Nu, is je leven uitgewist als golven over 't strand. Verstrooid als as, verscholen in het gras nog steeds ontmoet ik je gezicht, bij iedere avond, teder licht…

Als de dood met vele deuren slaat je je buitengesloten voelt van leven trek dan maar je warmste mantel aan om je degelijk te beschermen tegen de meest ongure, nare kou slaap ook maar heel, heel veel rol je maar in een holletje laat gerust je tranen komen in je dromen, in de nacht maar blijf hopen in de ochtend met je ogen weer open…

65 is een getal!…

Zittend bij het raam Kijk ik in de late winterzon Bomen kaal, planten dood Dat is wat de winter vormt Zittend bij het raam Schotels op de daken Ontvangen levenloze energie Waarmee mensen zich vermaken Ik kijk naar je raam en wacht Denk aan het moment dat jij daar stond Denk aan het gelukkigste moment dat ik ken Ik kijk naar je en je lacht…

Ook kleine meisjes wanen zich soms groot. Het meisje-met-de-uzi van net negen -De poppenleeftijd nog niet eens ontstegen- Schoot per abuis haar schietlesleraar dood. Wie nog zo jong al veel om uzi ’s geeft…. Geheid dat zij een uzi-album heeft.…

Naakte mens Trouw aan jezelf Ontsnap om Te blijven ontwikkelen Groothartig is ons hart Een ander niet helemaal Te willen kennen Een kern te gunnen Tegenstrijdig de wens Om gezien te worden Voor wie jij bent Te versmelten Het hart eenmaal gegeven De ander is het waard Doen verandert niet Hart gaat niet retour Mooi is het leven…

Mijn leven wordt beheerst door de ernstige ziekte van mijn dochter Giulia Het vult mijn doen en laten mijn geest stroomt over tegen een uitgedroogde dijk Ik pleng geen tranen ik moet sterk zijn want zij is sterk, oersterk Maar dat is geen garantie er is geen garantie op leven maar ook niet op 'Hoe Dood'! Dus van tijd tot tijd parkeer…

Voor Kerima Ellouise * * * De mens werpt kogels op als kansen de vruchten van een bedorven geest maar in het woord van deze dichter bloeit het kruid wat hem geneest * * * Zinnen slijpend werpt zij haar blik op leven ‘s smalle schaduw die zich aftekent voorbij de wijzers van de tijd In zacht grijs en krijtwit beschrijft…