1084 resultaten.
Schilderij
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.616 rood
nog vochtig en vol van het eerste bedrijf
als vluchtige vlinders likraak op je lijf
je buik op het bed je rug breed ontbloot
Ik zoen je heupen ik voel zonder handen
hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt
de haartjes omhoog en de ogen half dicht
nooit weet waar de vlindertjes zullen landen
en sterven als stempels op je huid
een schilderij…
Het schilderij
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 841 van groen hebben een betekenis
Rozen staan voor liefde en zorgzaamheid
Die soms uit de zon worden gehouden
door hekken die in het veld staan
Seizoenen zijn de tijden
die bepalen wat sterft en blijft
Terwijl de zon juist het gevoel geeft van eeuwigheid
Rustig en kalm zijn de beekjes
die vol zitten met wijsheid en weetjes
Tot slot om het schilderij…
Als een schilderij
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 581 De lucht lijkt momenteel
een heel groot schilderij
met allerlei gekleurde wolken
in vele tinten grijs, maar ook
wat rood zit er nog bij
En als het strakjes donker wordt
zien we een volle maan
een hemel vol met sterren
wanneer de zon weer onder is gegaan
'k Zie grijze strepen van een vliegtuig
vogels die hun nest opzoeken
maar boven in…
schilderij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 446 het scherpe oog tekent de hemel
van binnen, een rare machine maakt
indrukken onthoudt kleuren vormen,
hij loopt weg. Van iets maakt hij
later op papier ook iets, maar anders,
het hoofd en hart doen mee en het
verleden speelt mee, tranen en glim-
lachjes, verkeerde en goede ideeën
en eerdere indrukken..
het koperen licht valt door…
Ons schilderij.
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 665 Kleur ons schilderij in,
dichterlijk zo vrij.…
schilderij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 198 bollenvelden staan
in volle pracht te kleuren
om in te lijsten…
Schilderij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 223 Lopend over wegen
met een penseel gekleurd
een vogel in de regen
zijn vleugels met olieverf besmeurd
Achter een geschetste boom
en lila bloemenpracht
duwt de getekende luchtstroom
mij in de donkerblauwe sterrennacht
Wandelend over het doek
zacht land ik op het linnen
zittend in de donk’re hoek
weet ik niet hoe te beginnen
Hurkend met…
schilderij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 641 ik wou dat ik kon schilderen
ik maakte een schilderij van jou
het kleurenpalet stond voor me
ik nam
licht blauw
voor jouw mooie ogen
tinten van geel en goud
voor jouw lange blonde haren
wit en porselein
voor jouw fijne gelaat
en nog wat wijnrood
voor jouw lippen
ik gaf je
doorzichtige vleugels
want je bent een elf
een satijnen blauwe…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 hun
Een tweede leven
Zij aan zij
In mijn schilderij…
Schilderij.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 Ik ben gevonden in een schaal,
is het niet schandalig?
In plaats van mij als fruit te zien,
maakt hij alleen een foto.
Veel plus en kleur en histogram,
verzadiging en crop.
Dat levert dan uiteindelijk,
toch nog,
een schilderijtje op.…
Mijn schilderij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels
van de talloze vlinders op mijn doek.
In kleuren vertellen ze verhalen
terwijl ze hun vleugels spreiden.
Ze zijn zo teer en broos
worden met de wind meegevoerd.
Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi.
Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon.
Niets doet hen vermoeden,
dat ze daar…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Witte vegen tegen een strakblauwe lucht
God schildert op deze zondagmiddag
een van zijn oude ontwerpen
steeds weer opnieuw
Een afgeleefde wuivende populier
danst gelijk een ijverige kwast tegen de hemelboog
Jonge eksters krassen van vreugde
Een levendiger schilderij zal er nimmer bestaan...…
Bij het schilderij
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 67 Ze leerde hem de werkelijkheid
te aanschouwen bij het schilderij
in een wereld die veranderd was
de sombere kleuren mysterieus
op de gegeselde lichaamsdelen
deden pijn aan de ogen
de jongeling voelde wel
maar kon er met zijn verstand
niet bij, dat iemand dit vertelde
bij het schilderij, dat hij aanschouwde
als onderdeel van zijn jeugdige…
Het schilderij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 mijn ogen zuigen
de kleur in zich op
slurpend
voedend
als ware het voedsel
intens
smaakvol
overweldigend
explosief
en eigenlijk onbeschrijflijk
wat het met mij doet
een doek beschilderd
vol seringen
in een vaas
paars…
schilderij
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 127 één streep staat overeind
en één ligt er op z’n zij
het stelt niks voor
en toch maakt het me blij…
Honfleur
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 929 wanneer Satie
daar
de toetsen
beroerde
zat de lucht
vol
melancholie…
Ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 224 Het vallende lover
Melancholie in de herfst
Elk jaar weer opnieuw…
Sorgh-vliet
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.588 Ik wil hier mijnen geest in vrijheid laten zweven,
En laat, al die het lust, bij vorst of prinsen leven;
Want die een hoge staat, of wichtig ambt bekleedt,
Is nimmer buiten zorg, en zelden buiten leed.
Ik neme deze plaats tot afkeer van de zorgen,
Om daar bevrijd te zijn, om daar te zijn verborgen
Voor streken van het hof, voor steken van de haat…
Oud zijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 649 Oud zijn
Oud zijn de glans van de eindbalans
opgemaakt het oude bed ik leg
mij neer op dromen bezongen in nacht
en vergetelheid die door mij heen
gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt.
Oud zijn in het najaar. Het blad stort
zich in een lijdzaam stuiven de twijgen
fonkelen in het avonddonker…
Tijdelijk gesloten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 584 De melancholie
achter het woord
die je nu toevallig leest.…
Melancholia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 654 Als men ten laatste heeft gevonden
Waar heel de ziel naar smacht,
Dan is 't te laat, de dag verzwonden
Reeds valt de nacht.
Als 't kleed ons past, is het versleten,
Als men het boek kent, is het uit,
Als men het leven komt te weten,
Dan valt het scherm dat alles sluit.…
splinters
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.082 splinters van bestoeft viniel.
scheurend splijten ze de binnenkant van
die buizen met hun stilgezwegen naam
'Eustachius waer bestu bleven'
schreeuw ik, dat mijn huig ervan gaat rillen
en mijn mond zich stom met trillingen vult
het gedrum van oude noten op rust,
stof zie'k nog van vellen springen,
trommelt m'n vliezen aan diggelen…
Tijd.
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 992 In mijn hoofd is alles tomeloos
terwijl ik luister naar de wind
van zeven wereldzeeën
Onvast schrijf ik in ’t zand
hoeveel ik voor je voel, lief kind
had ik maar hier met jou gevreeën
Leeg nu het strand, de zee schreeuwt eb
Zacht fluister ik, de tijd die stond niet stil
O tijd! Wat heb je ons aangedaan!
Ik geef je mijn…
Gejaagd door de wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 762 De dwaling in de druppels
als duizenden onbekende gedachten
vormend tot een waterval van
ongekende melancholie.…
Uit het hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 2.495 Je raakt me diep met je gedachten
nooit vermoed en nooit gezegd
je openheid, je oprecht bekennen
gevoelens op papier, diep en hecht.
Meer dan ik wil houd jij mij bezig
dat brengt onrust, ieder moment
ik wil verder met mijn leven
moeilijk, als je er nog zo bent.
Laat het los schat, deze binding.
Hoe moeilijk dat ook voor je is.
Ook ik heb…
Vervlogen.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.094 Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust
Geen lachje uit de verte,
geen hand meer door m’n haar
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar
Er vallen geen woorden
en er is geen ergernis
Maar ik weet uit ervaring,
hoe eenzaam eenzaam is.…
Gemis.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 244 En zijden vleugels
de Heer had het haar beloofd
Uit de hemel dank…
geluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 194 aan de oevers van de tijd
op de tempelklok
.......is een vlinder gevlogen
en ingeslapen
sereen en stil
luchtledig
geen haat
momenten zonder tranen
worden kristallen stralen
van geluk…
Wat gebleven is.
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.262 Wat gebleven is,
de klank van je woorden,
je stem
Beelden vol van zon,
jij en ik, warme zee,
het zand
Lieve beloftes
gefluisterd in een oor,
je blik
Twee cappuccino,
twee keer dubbel suiker,
een terras
Herinneringen,
streling, voelbare huid,
een kus
Je eerste letter,
je woorden op papier,
gemis…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 646 Ik heb een man gekend
hij liep ooit rond
op deze aarde
die man die heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar…