Alle inzendingen over snuift

Een komeet slaat in, het Licht verdwijnt in de aarde, het wordt koud een winter van honger en ziekte die vernietigt, en dan een nieuw begin in de lente, de terugkeer van het Licht, het Licht: struiken en bomen botten uit vogels zingen van verlangen het witte hert snuift tussen de berken en kijkt naar het Licht, het Licht O mijn liefste…

Hij ruikt zo lekker soep en hoe vergeeld papier hij weet de wierookgeur van Griekenland snuift liefde, kerstboom, haring. Dus nee hij niet, liever het oog dan dat alle rimpels kent in het gezicht de kleur van zalm en winteravondlucht?…

Ik woon diep in jouw hart Geen enkele twijfel meer Jouw liefde is grenzeloos Voor mij de grote ommekeer Jij knuffelt mij haast dood Snuift de geur van mijn huid Streelt de lijnen van mijn lijf Houdt het zonder mij niet uit Ik geniet van je genegenheid Weet nu liever een lieve man Eentje die er altijd voor mij is Waar je echt op bouwen…

De vrouw snuift diep, knielt neer, fluistert tot elk kind: "Hier werd mijn dochters as over de grond gestrooid. Zusjes korte leven kende grote vreugd, was heftig, eindigde eer jullie kwamen. Na 't aardse bestaan ontmoet ik haar ooit; op deze plaats gaan stof van verijlde jeugd en hemels licht in genezend gewas samen."…

Er ging een schokgolf door mij Ergens heel laag en verraderlijk traag opgewekt Als een roep die je nauwelijks herkent Gehinderd in mijn drift Reken ik mijn gebreken door Vloek naar God en baas en vrouw In een vlaag van verveling Kruip ik op de troon, een kreupele koning Mijn dorre lenden jeuken Een draak buigt over de schatkist Snuift…

bent aan frullen gehecht het schilmes schraapt zaadjes uit de paprika de ui fruit in sissende olie je roert gehakt met een vork rul en grijs in de pan nog wat ontvelde tomaten het laurierblad mag niet ontbreken een geut Merlot om de tongen los te weken de pepermolen kraakt zout tussen vingertoppen tijm om het af te ronden je snuift…

't Peerd schudt waaiend met zijn manen trekt en snuift en grinnikt, wringt met zijn poten dat een vuurvonk uit de harde stenen springt. En dan rolt de wagen, raatlend lijk de donder, deur de straat, wijl de ruwe knecht gedurig vloekend met de djakke slaat.…

elke nieuwjaarsdag begint het hele circus van voren af aan goede voornemens boeren in bulkpartijen op uit volle maag Sonja bakkert nog gewichtig over lijnen, maar diëet niet meer Ajax supporter beledigt de hoofdtrainer, noemt hem eierkoek zelfbewuste junk breekt een lijnbus open en snuift diët coke na een ochtendpil verorbert…

't Peerd schudt waaiend met zijn manen trekt en snuift en grinnikt, wringt met zijn poten dat een vuurvonk uit de harde stenen springt.…

dagen flink aangestoken Ze achterhaalden jou Een kat in het nauw maakt soms rare sprongen Maar jij met je bovennatuurlijke longen Daarentegen vliegt en knalt door het universum als een malle over het asfalt Je bent in je hum Het "tijdrijders" summum Met de haven in zicht Ben jij gentleman Tom Vandaag "de haai van Maastricht" Je snuift…

schilfers weg het kriebelt als oud zweet de lente plukt zijn borst en kop kaler de vacht vervliegt in vlokken 2 hij spaart zijn adem in de oksel van een berg daalt af in de vroege schemer hij graast in een groen bekken maalt knoppen en sprieten en scheuten tot een prop voor zijn vier magen de roedel van mannen verkruimelt één hert snuift…

Die steeds aan perkamenten kluift, En perkamenten reuken snuift, krijgt perkamenten kleuren! De gilde juicht, de gilde viert! Hoera! De pet omhoog gezwierd, en nog eens hard geklonken! De blokker ligt reeds log en loom, Gekweld door nare blokkersdroom, met droge keel te ronken!…

paddenstoelen aan praat met rode mieren proeft water uit de put ademt in het naakte nu worstelt niet met later slaapt op bladeren van bomen in een vies verrotte jas wast zich in de regenstromen spiegelt zich in glazen plas schrijft in modder en in zand zoekt in de zon z’n klok maakt van de maan z’n lamp leest de lijnen in zijn hand snuift…

arm in Parijs tijdens een diepvriesoorlog kiest hij voor somber blauw dan rolt zijn naam over de tongen lauw gegil van vrouwen in zijn zog die één uur later niet uitgezongen raakten over het fluweel van de flirt hij hult zich in de roze tint van een circusjongen maar buiten de lijst huilt een jachtbommenwerper een paard in paniek snuift…

scherper ze blijven alert en beter bij de les en de bodem blijft in Groningen maar dalen het gaat alsmaar krakend door een toereikende vergoeding valt voor hen nergens te halen in Den Haag is er niemand die ik er nog serieus over praten hoor uit pure ellende vergrijpt de een zich aan een wijntje een ander zoekt z’n heil in de coke en snuift…

Ik ben moederlijk trots, want ook jij snuift nu met gesloten ogen de kostbaarheid des levens in…!…

Bronstig zwiepend met zijn reuzestaart tussen spekgladde walviswijvenlijven snuift hij het geurspoor van hun sappen: proeft in hun kielzog hunker en gewilligheid: hij weet reeds zeker dat hij straks weer paren gaat.…

Hij, een wijl verdwaasd, staat stil en snuift de lucht En hoort terzij... het lachen van een vrouw. Zijn ogen spalken wijd, zijn boksbaard trilt, En met één sprong in 't dicht struweel verdwenen, Stoot hij een kreet uit, zó, dat de echo gilt En nog eens gilt. Hij vlucht in dolle schrik En brult in 't gaan om dat ontzettend éne.…

- kappen nou met dit claustrofobisch getippel - snauwt willie hij sjort zijn hoed over zijn oren, klapt uit zijn maatpak, staat klaar in slobberige boxershorts om te springen - wacht nu, willie de kerstman is ermee bezig - maar nee, willie vergruist het hert en de slee tot een fijn poeder rolt een vijftig euro biljet op en snuift…

In een naburig slotklooster snuift de abdis haar dagelijkse portie cocaïne en in de beker Gods ligt een heroïnespuit. In een peepshowhokje heb ik zicht op de meest schone en erotisch bewegende vulva die je voor mogelijk houdt. Als ik niet op haar kom-maar-vingerbewegingen in ga, wordt er op de deur getrapt.…

hoogste klip onbevreesd voor de afgrond overschouwt de steenbok de wereld zijn machtig hoofd torst kunstig gedraaide horens die naar de hemel priemen in de karbonkels van zijn ogen smeult het licht zijn machtige kloten bengelen wellustig, zonder schroom, gezwollen van lust en kiemen van leven triomfantelijk pist hij tegen de wind, snuift…

Zo schenkt men zelden worst uit kruiken, Of witte wijn uit palingfuiken, Of rode uit een lege fles; Zo snuift men zelden uit zijn schoenen. En snijdt geen messen met kapoenen, Maar meest kapoenen met een mes.…

Pal voor bet kind staat hij zijn zware kop onrustig been en weer te schudden en snuift haar geur en ook haar angst.…

Hij snuift de droppen zweet in die op 't voorhoofd paarlen en drinkt de laatste adem met een diepe kus. Hij schat de patiënt altijd op juiste waarde.…