De eerste moet slechts nog even wachten
Op 't niveau van de tweede, dat negatief is
Mijn schreeuw om hulp wordt dus echt geenszins gehoord
De wereld is Oost-Indisch doof voor d'ander
Verliezen in een oorlog worden groter
Gezamenlijk huilen moeders rivieren
Uitmondend in een zee van extatisch* bloed
Wraak hedentendage het codewoord
Van de '…
Het evidente is gegeven, de wereld een speeltuin
armen en benen afronden in het gesprek
al was het het verbeelden van een krekel
ijlend en een tekort aan ledematen
het uitmonden in de ander of er aanstranden
het is iets wat je kunt leren op de punt
van de tong en wat bereidwilligheid
of een zacht geloof in de oude parabels
het soort verhalen…
wat je ziet
is een zandzuigplas
dit was
een zandrug, een tange
een zandzuigbedrijf
kon er veel geld
mee vangen
kreeg de vergunning
om te ontgronden
zoog het zand weg
wat uitmondde
in een diepe recreatieplas
een natuurlijk mineraal
glauconiet
maakt dat het water
blauwgroen ziet
helder en fris
wat is er mis
als ik daar
op een zomerochtend…
Spaden bij tuinen staan werkeloos op de grond
het is warm en 't blijft een dag die uitmond in alle rust
nu de dalende avondzon ook al bijna de kim kust.…
Onder het dak van de hemel dekt een veelvoud
van kleine schitteringen mij toe met een satijnen deken
Een troostend gebaar voor mijn diepe traandruppels die in een
water meestromen tot zij uiteindelijk zullen uitmonden in een open zee.…
word geraakt
binnen de cirkel van het bestaan
ben ik dan mijn eigen draagbaar
van gemist verstaan
in het nu
of in het verleden
in de verwachting,
zit ik in een draaimolen
als ik dit moment verklaar
ik zie die ander aan
het kan de zucht zijn naar een beminde
door een onzichtbare draad
het kan het gemis zijn aan warmte
vaak uitmondend…
Nee, dromen zijn bedrog, weet ik
zoals sommige vriendschappen
al bestaan ze nog maar veertig jaar
van sprankelende bronnen, kolkende beken
in traag stromende rivieren overgaan,
die vroeg of laat, meanderend of niet
met al hun zoete water uitmonden
in een afzichtelijk zoute oceaan,
een zee van rancuneuze ontboezemingen,
waarvan ’t zout zelden…
van roemloze rivieren die in tranen uitmonden,
voelde de natuur aardse trilling,
jouw warme adem gevangen beven
de oude ballade stroomde te kust,
de eerlijkheid was laat, ze weende
en bitterheid gaf weelderig begroeid
het ongetwijfeld nieuwe leven
onafwendbaar en schaduwrijke plaats
met kristallen nieuwe hoop
wilde statistieken tekeningen…
53
Bezig met laden