212 resultaten.
zoveel werelden in mij
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 265 er wonen zoveel werelden in mij
in elke vezel van mijn lijf
schuilt leven van miljarden jaren
en weten van millenia
bevroren in de tijd
naar verre vreemde oorden
voeren mijn dromen mij
waar lang vervlogen levens
bij het blaffen van de maan
ontwaken uit hun eeuwigheid…
Wrange vruchten van perfectie
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 2.704 in zijn scherpte proeft
vruchtvlees verbitterd van strijd
liefde en lusten te combineren
met zware verantwoordelijkheid
tot in zijn vezels de perfectionist
doordrongen van hetgeen hij
voorschrijft en verbijt
als onverteerbare pillen
onder de bogen waar hij verblijft
verzuurt weldaad in streven
hij raakt het zoete in zich kwijt…
wees er dan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.621 als ik voel dat ik het niet alleen kan
wees er dan
als elke vezel van mijn lichaam naar je verlangt
wees er dan
maar alsjeblieft wees stil en ijl als lucht
als ik buiten adem raak
mijn plichten verzaak
het plotseling overal om me heen duistert
en ik wanhopig fluister
waar ben je dan
mijn lief
wees er dan…
Als het eb geworden is in mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Lichaam dat
Met gesloten
Ogen tot
Rust komt,
Spieren en
Vezels waar
Alle spanning
Uit verdwenen
Is
Alleen de adem
Nog die merkbaar
Aanwezig is, die
In en uit gaat
Met het aanrollen
Van de branding
Die ik in
Het onderbewuste
Hoor -
Na de ruisende
Vloed is het
Totale rust
Die overblijft
Als het in mij…
"Thuiskomen"
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.074 Als ik besef
tot in elke vezel,
mijn thuishaven
is voortaan híer.…
De jas draagt mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 137 Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
Die laatste nacht
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.120 Vezel voor vezel heeft zij
Door haar vingers laten gaan
Pijnlijk bewust heeft zij
Dat schamele, lieve lijf
Met haar handen afgetast
Want dadelijk
Zouden ze leeg zijn.
Nog één keer was haar
Gezicht tegen het zijne
Een laatste kus
Op zijn wang
Nat van haar tranen
Hij heeft de voordeur open
En ook weer dicht gedaan.…
bamboe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 387 een holle stengel van vezels
onderbroken door knopen
waar het blad hecht
van de toendra tot de tropen
woekeren zijn wortels
tot een halm elders opduikt
hij bloeit één keer in een eeuw
en verdort dan tot glimmend hout
staven waarmee ik een steiger bouw
om op te klimmen tegen jouw gevel…
Ontrafeld geheim
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 153 We delen dezelfde glimlach,
Voelen dezelfde traan
Die maar niet komen wil,
Die zich onzichtbaar voor anderen
Verbergt achter het ooglid
Dat niet van wijken weten wil -
Door bloedbanden aan ons
Verbonden blijf je ten diepste
Ons kind, in alle vezels voelbare
Verbondenheid die met ons mee zal gaan
Tot in alle eeuwigheid…
VOELEN EN LEZEN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 142 voelt een vrouw zich
met haar man helemaal
tot in z’n aller dunste
vezels verbonden?
waarschijnlijk moeilijk of nooit
maar als ze elkaars emoties
maar kunnen meevoelen en lezen
dat is het belangrijkste
die voorwaarde is in wezen
genoeg voor een liefde die zich
mogelijk tot een ware ontplooit…
Kleine akte van geloof
gedicht
3.0 met 10 stemmen 4.203 en elke dag opnieuw
verwachten wat niet bestaat
dit weten tot elke polsslag
dit weten met elke vezel
en toch?
en toch.
-----------------------------------
uit: 'De huid als raakvlak', 1964.…
Een druk op de knop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 een druk
op de knop
Is niet knap
Een lijkend knappe kop
Denkt te rap
Een rappe kop
Drukt snel op de knop
Om een bericht
De wereld in de sturen
Ongestudeerd
Het lijkt gecontroleerd
Maar het effect
Van snelle
Berichten
Is dat één druk op een knop
Ongecontroleerd
De wereld
tot in zijn diepste vezels
Kan ontwrichten…
Klimtouw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 373 Het mos woekert door
De sporen in een rotswand drijvend
Listig badend in zonlicht
De klimmer vertrappelt zijn vacht
De voet schiet weg
Het touw trekt strak
Als een pion van de zwaartekracht
Slingert hij boven een scherf
Spartelend in wind
Het touw verrafelt
De vezels knappen
Hij siddert in zijn dun pantser…
de spons
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 ervaringen,
geluk en verdriet
worden beetje bij beetje
opgezogen
in elke vezel
bij het ouder worden
wordt ze steeds
zwaarder en zwaarder
om uiteindelijk zachtjes
op de bodem te belanden
maar als de dood aanbreekt
wordt ze
opgetild uit het water
al het overbodige
stroomt vanzelf weg,
slechts nog maar
een natte spons…
Waardig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Laat de mensen maar
denken wat ze willen
Ik ben sterk, ik klauw
vuur van me af
adem warmte en licht
mijn hart in en uit
vruchtbaar verbonden
met moeder aarde
ik voed het leven
dat mij alles geeft
met druppels maan-
bloed, en ik open mij
voor wie waardig is
de Kracht kent: haar
door elke vezel vrij
laat stromen…
Smartlap
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 359 ook al was ik nat en gewillig
tot in het diepst van mijn vezels
respect heb ik nooit gekend
ik word behandeld als voetveeg
de onderliggende partij
van nut maar generlei waarde
totaal uitgeknepen voel ik
de ouderdom in droogte dagen
alle veerkracht is uit mijn vel
ik hang afgetobd over de rand
van een vergeten emmer
een uitgesopte oude…
GRIJS EN GRAUW?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 744 Lange staken
grijs en grauw
groen mos hier en daar
de kilte van de dood straalt er af
en toch:
het leeft
van binnen
het stroomt naar alle vezels
het groeit
er zijn weer knopjes
nog een wijle:
teer groen
jeugdige overmoed
snelt naar volwassenheid
maakt plaats voor nieuwe knop
wat gaat het leven snel
Revitalis.…
Blindzicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 op een gebroken dag
gaan vezels wringen,
zullen doornen
cellen binnendringen
dan laten hersenstormen
buitenlucht schrijnen
tot binnenbranden,
netwerken ontknopen
tot wankele periferie,
maanden indikken
tot sterfminuten
dan klopt het hart
met gestokte pas,
vlijmt een scheiding
in haarloos glas
dan is het wachten
op luwte van het…
Haar liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 192 Langzaam weekt ze los
uit een nacht
die nauwelijks leek te blussen
Wat rest zijn smeulende emoties
Haar liefde is
onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk
Voor hem, onbegrijpelijk, ongemakkelijk
Haar liefde zit
in elke vezel, in elke cel
Voor hem, te dichtbij, te overweldigend
Haar liefde is
op elke plek, ten alle tijden
Voor hem niet te…
Nacht van de Ziel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 ach mens vol smarten
het nood-lot werpt je
vroeg of laat
terug
op je ware zelf
maskers zijn afgerukt
je naakte pijn
wil erkend worden
taaie , zelfgesponnen draden
moeten verbroken
het zal door merg en been gaan
als elke vezel in je schreeuwt
zal in je hart
gefluisterd worden
welke weg te gaan
Voor een vriend…
VAST
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.438 En ach, die scheuren door
beweging – Roering
in de diepten van je vezels.
En de mijne natuurlijk –
sluiten zich keer op keer.
"Net marmer" zei je,
"Aderen van het leven."
En ik zat daar. Vast.
Met een brok in mijn keel,
vechtend tegen de woede
van daarvóór.…
WACHTEN
poëzie
3.0 met 9 stemmen 4.245 Mijn bootje is van dun riet,
Gebonden door vezels van lis.
Toch bevaar ik de stroom.
Geen wachtlicht op de andere oever,
Alleen bewaakt door de poolster.
Kom je niet?
Jouw boot is van sterk hout.
Deze stroom is nog lang niet
De woeste Yang Tse*, en toch ben je bang.
Kom je niet?…
De blinde weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 de pink glijdt schoorvoetend
nochtans gaande
over een niet gekende weg
mijn innerlijke stem
vult het komend niets
en ik, ja ik ben het
die die dobber
uit de stroming dreg
en deze schraap langs
de wachtende vezels, een voor een
in een taal,
veel later dan t’oude Diets
maar wel degelijk vermaagschapt
en met veel daaruit te…
Weerspannig draad
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 821 met groeipijn zie ik dat geworstel
alsof de draad geen einden heeft
bekijk mijn handen die te groot
alleen maar mogen wijzen
de lijnen zijn zo strak gespannen
en de liefde waarmee ze zijn bekleed
kunnen haar breken niet voorkomen
maar elke vezel in mijn lijf
staat open om steeds samen
de draad weer op te pakken
waar zij hem vallen laat…
Wazig
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 143 Eindeloos verzonken
in de diepte van het zijn,
golvend op het getij
van gisteren, nu, morgen:
vredig, rustig
voelt elke vezel van mijn wezen
Het willen blijven staan
het niet verder willen gaan
vasthoudend die diepe rust
van een innig samen zijn...
En toch...…
Vlindermes
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.397 op de vlonder, tergend langzaam
opende jij het vlindermes
mijn ogen draaiden weg
peilden de diepte van het harde water
ik hoorde vezels schuren
de boot dreef klotsend langszij
jij lachte, je knokkelknieën bloot
maar in jouw ogen dobberde de dood
schurkend langs de kademuur
verdween het beeld, de boot en jij…
In hoogpolig zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 niet ik bepaal
de modekleuren
maar laat de
herfstgeuren dwalen
in mijn geest
rook de lente
in een pril begin
we zomerden en
onweer past daar
naadloos in
de vezels drogen
in het rijpen van de
oogst maar in hoogpolig
zijn gun ik de herfst
haar eigen keus
zo komen de tapijten
met franjes spinrag
op ons pad en iedere
streek een…
Wat blijft
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Elke vezel van het lichaam door het zand gevonden.
We verlangen te kennen wat zich niet laat kennen.
Wat blijft als woorden ons verlaten?…
Vertakte schoonheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 77 liefde en kleur
zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen
wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal
gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn
geborgen op
geschept papier
dat hen koesterde
met de verfijnde
vezels…
Zoekend
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 834 Ik schrijf de woorden
Die mijn hart fluisteren
Zinnen vol betekenis
Gestuurd vanuit mijn ziel
Over de liefde de pijn
Voelbaar in elke vezel
Van mijn lijf mijn hart
Zoekend naar een weg
Ik ben het zelf de woorden
De innerlijke gedachten
Dagdromer in de nacht
Emoties als drijfveer
Ik lees mijn eigen leven
Wil woorden wissen
Letters…