13115 resultaten.
zeehonden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 967 Mijn moeder ziet zeehonden
bij laag water
op de plaat.
ik vind dat een mooie
gedachte, mijn moeder
zo kijken naar die zeehonden
en dan wolken op
de achtergrond.
Ergens blaft een dove hond
Schuld en dank
vallen weg
in dat beeld.…
Drinkwaterbelasting
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 168 We laten ze lappen
voor flessen water
en alle ellende komt als geklater
over de drinkers heen.
Naar bed naar bed zei Duimelot,
niks meer drinken
want da's veel te kort!…
Logisch positivisme
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.590 denken aan niets dan waarneembare geiten
en jerrycans: ritmisch klotsend
vullen ze zich met het ondergrondse
en moeders: ritmisch zingend over het geloof
in de vooruitgang van de mensheid
tot de drinkbak van modder water bevat
en ze met hun ruige ruggen staan te drinken
en weten dat moeders van oudsher
de hoeders van de feiten zijn…
Volwassen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 536 Ik kijk in het water
dat ooit hoogtij was,
Bang om in te verdrinken
klampte ik mij
aan mijn moeder vast.
Nu jaren later
weerspiegeling van dorre takken
mijn aangezicht,
Niets om aan vast te klampen
hou ik mij aan de brugleuning vast.
Weerspiegeling van het water
verdwijnt mijn gezicht
in de rimpels van de cirkels...…
moedersdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 moeders
gaven ons het leven te vieren
terwijl zij ons houvast bieden
als zijn zij een schaduwrijke boom
die ons altijd schutting geeft
moeders
zijn de rotsen in onze branding
die ons steun en toeverlaat geven
als de aarde met water en voedsel
voeden en laven zij ons koesterend
moeders
zijn als dichtbegroeide heuvels
waarin wij een schuilplaats…
Toverspreuken
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 455 Moeder heeft mij uitgerekend
om uit haar talud te varen
levend boegbeeld, ik lijk sprekend,
elke dag en alle jaren
meer dan op mezelf te lijken
kan haar ziel niet overstijgen
moeders ogen kunnen kijken
in de erkers van mijn eigen
dreigt het leven soms met breuken
pijnen in barre barensnood
fluister ik haar toverspreuken
als druppels water…
Zand en water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 201 'k ben de druppel in
de oceaan
'k ben de zandkorrel
in de woestijn
'k ben onzichtbaar
voor wie me niet wil
maar druppel of
zandkorrel, ik blijf:
van m'n leven
niet stil.…
De wens naar water
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Mens van natuur, water bomen bloemen
wat een mens maar wil
alles kun je opnoemen,
maar water denk ik stiekem en stil:
staat bovenaan de lijst!
Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof
een kinderbadje in de tuin
een spuit flacon met verkoelend windje
het is meer dan een fortuin
net als die schitterende zee!…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Lichter
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 635 Moeder Aarde, Moeder Natuur.
In haar schoot het leven en de dood,
haar cirkel, die ook mama omsloot.
Moeder Aarde, lucht, water en vuur.
Haar liefde voor natuur.
Kleur, doek en penseel; passioneel,
verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel.
Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…
Ineens is het nest leeg!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Kijkend naar het nest in de waterplas, waar voorheen nog eieren lagen
zie ik moeder en kindjes door het water waden,
ze zijn het nest uit, spartelen met moeder mee!
Denkend aan het uitvliegen van kinderen, gebeurde bijna hetzelfde
met dat verschil dat er geen water bij te pas kwam
ze stapten hun eigen leven in, leeg was het huis.…
Tranen lezen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 306 lieve moeder
ik heb zopas gedood
het aangeprezen leven
ontnomen van mijn onwil
het zomaar te ondergaan
maar je mag mee, moeder
in mijn vlucht naar de hemel
in wateren van de lucht
waar we samen en alleen
in een heerlijke vergetelheid
zullen wegzwemmen
van elkaar, naar elkaar
tot de atmosfeer ons met een smak
tegen de aardkorst kust
en…
oppervlakte en diepte
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 303 zittend aan de kant van het meer
turend over het weidse water
is het heerlijk genieten
een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug
jonge eendjes volgen hun moeder
zwanen zwemmen statig in colonne langs
het heldere water geeft zicht tot op de bodem
een school visjes is te zien in de diepte
met de zon helder aan de hemel
de wind kabbelend…
Oud en nieuw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Liefs,
Je moeder…
Ze Smelten de Staven!
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 564 Het is een groot gevaar voor moeder aarde:
een meltdown in een kernreactorvat.
Maar nu Japan er eentje heeft gehad,
meldt men emotieloos de stralingswaarde.
De boel ontploft, het water lekt in zee.
Je leest het allemaal… op bladzij twee.…
een tijdstip
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 103 Zelfs de de letter n
en tweehonderd, vier
meter lang zegt niets
vanaf de zijkant
geen hard
bewijs
toch breekt een hemel
aan wie wij wat schuldig zijn
open
Liggen cassettes
leesbaar
zichtbaar
openbaar
Geen tijdstip
ligt de sfinx
meer onzichtbaar
dan nu
en de piramide
voor het museum
is een u.f.o
maar blijf een kind
van…
Ons ontvallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 kwam op voor hen
die geen stem hebben
en worden uitgebuit
vermoord voor hun
huid, vlees, of gebruikt
voor vivisectie
zijn hart verpand
aan de strijd
voor rechtvaardigheid
wat zullen ze hem
liefdevol onthalen
in de apenhemel
rust zacht Opa Water…
Moeder Natuur
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.573 Vlammende kussen
Van Moeder Natuur…
Geen schepping
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.304 Ze kunnen worden afgeschreven
als feitelijk irrelevant,
maar alles groeit uit hun verleden
en alle jaren komen uit hun hand:
Vaders en moeders blijven heel een leven
als goden over iemands chaos zweven
zonder te komen tot het scheiden van
water en land.…
aarde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 388 Ik hunker naar de lach van de zon,
de streling van de wind,
het zoete water van een bron
de glimlach van een kind.
Moeder natuur, geef mijn leven weer zin,
ik ben de aarde op deze planeet
sinds mensenheugenis,
vanaf het prille begin.…
In de stilte van de zon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 196 Loom wordt elke stap gezet
natte tong over gebarsten lippen
moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren
verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.
Een druppel water verdampt op het tipje van m'n tong
De aarde verschroeit in de stilte van de zon.…
Elegie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 Hoe je vooral buiten weleens zei
die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden,
want ijdel tot het eind.
De snottebel die tijdens een wandeling
soms aan je neus kon blijven hangen,
ergerde je, want 'van oude mensen'.
En nu is het drie jaar geleden
dat je ontleefde lichaam
onder een zwart granieten plaat verdween.
Agnus Dei, dona nobis…
ze stond op
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 310 ze stond op uit oude woorden
en sprak naakt en werd gewassen
zoals zij leerde van haar moeder
voor niets krijgen we dag en nacht
maar zelf moeten we water halen
om ons te wassen,
opdat de dood mooi
in het leven kan groeien…
Alleen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 896 een kind begint te huilen
de moeder troost het
je kan niet alleen leven
zoals de stengel aan het water
je hebt iemand nodig
die om je geeft
dus heb ik de stengel geplukt
en bij een ander neergelegd
want het is beter dood
dan altijd alleen te zijn…
Moeder natuur.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 62 Een duik in het water, de blik op moeder natuur.
Enig die kleine dingen, zo eenvoudig en onbetaalbaar.
Nauwelijks in het zicht en toch altijd daar.…
Water als water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 753 Ik zeg: zo ken ik je,
zo houd ik van je,
water als water.…
Otorongo
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 646 de natuur sierde mij
met ronde zwarte vlekken
mijn territoor bescherm ik
krabkrassen zijn mijn merk
lenig beweeg ik mij
door nevelwoud en water
mijn prooi vervolg ik
spring, met dodelijke klauw
de dood brengt leven
moeder aarde geeft en neemt…
Achter de horizon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 248 Achter de horizon slapen zwanen
en moeders in japonnen
kinderen onder luchtballonnen
bij het water dromen vaders
in tranen die rivieren maken
en oceanen zonder zon
staren naar bomen
die woestijnen benijden
mieren die olifanten berijden
in een land dat niet bestaat.…
De zoete lindegeuren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 372 Waar is de tijd gebleven toen
mijn moeder vroeg om thee te plukken
die op zolder dan moest drogen.
Bij grimmig winterweer werd
uit een doos heel plechtig dan
het droogsel weer gehaald en met heet water
werd drank bereid die kou en zoveel
andere narigheid verdrijven zou.…