8083 resultaten.
Begrafenis
gedicht
2.0 met 78 stemmen 47.786 De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok?
Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen.
In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen
niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik
roepen in de kist: god heeft zich goed vergist.
------------------------------
uit: 'Amazonen', 1996.…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 401 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 469 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
rantsoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 551 weduwlijk beweegt ze
richting marktkraam
bestelt er kaas, een halve portie
dat is voldoende nu
zoals het tafelkleed net past
op de hoek van het tafelblad
en groot genoeg is om één bestek te dragen
ze oefent in haar monologen
waar vergissen nog menselijk is
als ze zich omdraait en vraagt
-vind jij die blouse ook mooi-
en ze weer…
Excentriek.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Zij draagt een kanariegele rok
en een pimpelpaarse blouse.
Ze draagt een rode en een groene sok.
En d'r haar is een en al kroes.
Zij loopt op schoenen met hele hoge
hakken en plateauzolen.
Haar ogen heeft zij achter een roze
zonnebril verscholen.…
Niet lief
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 178 Als men me vraagt; wat vind je van deze prachtige jurk, blouse,
plant of wat dan ook, verzin ik geen smoes of lieg erom, wanneer
ik het niet mooi vind, zeg ik eerlijk dat het niet mijn smaak is!
Dat eerlijkheid niet altijd gewaardeerd wordt, blijkt vaak uit de reactie,
en toch zeg ik het, om DAT soort dingen, lieg ik pertinent NIET!…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.829 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
'een aantrekkelijke dame'
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 712 de uitstraling en kleuring van haar transparante
ruimhartige blauwroze blouse voeren mij terug
naar gelukzalige decennia waarin Carmiggelt
succesvol schreef en de hem typerende
melancholische gevoelens met zijn lezers deelde
haar dooraderde licht klovende tepelhoven doen
de presentie van heftig blauw bloed vermoeden
hetgeen mij opwekt tot het…
de zwarte dialogen II
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 370 , zo fragiel
als je, tegenover mij, gebarend over het
witte licht praatte en het zwarte paard in
teugels gehesen, de einder tegemoet reed
dan brak er iets in mij, ontnam een machtig
onvermoed bestaan het verlangen naar je
vooral die rietstengel in je mond raakte mij…
Brechtje (deel 6)
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.946 ik zit er weer
tegenover haar
haar open blouse
haar strakke taille
zo zit zij daar
haar lange benen,
over elkaar
en ik zak weg...…
De Naakte Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 226 De dure blouse, een krijtgestreepte,
– pas nog hangend in haar kast –
nu een gekreukt hoopje aanzien
bij mijn vuile was.…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
Wit krijt
hartenkreet
3.0 met 53 stemmen 3.957 Op het zwarte schoolbord
krast de griffel van verwijt
blouse op onkreukbaar schort
omlijst gezicht als krijt
de mond zich opent en woorden
gedoopt in bitterheid
de kleurloosheid ten top
somberheid bleekt witter
beperkt zich niet tot de vingertop
een schoolse jufferfrik,
saai, sober en formeel, maakt
de eerste jaren top of strop
aangesteld…
Als vlinders....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 251 Maar is haar lijf nergens zo gesloten
door haar tepels ontsteld in de blouse
uit gêne in de schaamte willen vluchten
als vlinders uit een meisjeshand.
Haar zachte mand kent nog niet de weelde
van een volwassene beminde in haar schoot
wat haar geliefden met haar deelden,
als vlinders uit een meisjeshand.…
Als een vlinder ?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 52 Maar is haar lijf nergens zo gesloten
door haar tepels ontsteld in de blouse
uit gêne in de schaamte willen ontvluchten
als een vlinder uit een meisjeshand.
De zachte kern kent nog niet de weelde
van een volwassene beminde in haar schoot
wat haar geliefden met haar deelden,
als een vlinder uit een meisjeshand.…