Alle inzendingen over OR eenzamheid OR glimlach

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik glimlach ook naar hen, al is het maar heel even.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ze voelde zich moe en niet meer zo krachtig gelukkig dat ik daar op dat bankje zat en even voor haar genoeg aandacht had met een glimlach verdween ze op haar gezicht en werd de eenzaamheid voor haar een beetje verlicht.…

Al ooit iemand ontmoet met ogen als waterdruppels zo zacht En met woorden die precies zeggen wat je op dat moment van hen verwacht Met een glimlach die je verbaast de hele dag lang Iemand met lieve kuiltjes verborgen in zijn wang Iemand die spreekt van werelden waar je zo graag op reis wil gaan Precies omdat je weet dat die enkel in zijn…

Wanneer de glimlach verdwijnt uit je leven, je gedachten sterven een langzame dood, Wanneer boosheid en angst hun evenwicht verliezen, je geest dwaalt weg in een traag lopende tijd, Zoek dan naar een sleutelwoord in je leven, naar een moment van opperste geluk, Zet je stilte om in een kracht, kijk naar je aarzelende lach,…

Men zegt, de tijd heelt alle wonden als je `t maar de ruimte geeft er komt `n dag, dat ik kan zeggen `k heb mijn glimlach t`rug gevonden. Tot zolang wil ik rouwen om wie `k verloren ben. Mijn tranen stromen de weg naar de glimlach.…

Ik verstop me in je glimlach en de wereld lacht mij toe.…

grijze zand in de golven laten ruige regendruppels zich horen waar lege handen worden bedolven toch hoor ik de zielveroverende zang van een hoopvol gevend heden voor werkelijke woorden niet bang doof voor een verzonken verleden gaat het grauw geleidelijk omhoog ver tot een verschijning van de zon vormen felle kleuren een regenboog in een glimlach…

zo koud en kil lag jij daar, je gedachten stil al jaren gebonden door het duister geleidelijk ontdaan van je waardigheid en luister je wassen handen gevouwen op het laken geel verstilde glimlach, de eeuwigheid nu je deel je glimlachte toen de Engel Gods je kwam halen in je geest begon het licht steeds feller te stralen je richtte je op en…

ligt een mooi evenwicht Een eigen, klare taal In het menselijk gelaat Die het gemoed lezen laat Achter een onderhuids web van spieren Zoals angst mond en oog openspert Een vrouw toont het nog wat meer Hoewel hun vetlaag alles weer effent De snelle opgetrokken wenkbrauw Een bijna onzichtbare groet Vertraagt als ze over de wieg buigt De glimlach…

de zon kantelt en de aarde slaat om een dode moeder laat een tuin achter de heg en de kastanje keken door het raam naar een bleek, wit gezicht zij was hun klein gedicht langzaam kleurde de dag oranje naar de helende nacht vlinders en bloemen begroeven haar heel zacht de aarde kantelt en de zon schijnt niet meer lichtvoetig waait…

De mooiste make-up is een glimlach op je gezicht…

Een kleine geste, een klein gebaar een klein complimentje, of eventjes maar, een aai over een bol Een glimlach, een kus,een telefoontje een kaartje van iemand die gewoon nadenkt over anderen dus.…

horizon van een gewisse dood iedereen weet dat en gaat toch vol door, een einde negerend de mens accepteert doodgewoon niet dat men gewoon dood gaat, en derhalve geniet hij niet genoeg van het leven vandaag vroeg een klant mij of ik nog naar een ander adres moest ik heb haar 4 keer gezegd dat ik naar huis ging ik kreeg 4 keer een glimlach…

na mijn bezoek aan de bieb even op mijn tuinstoel neerzeeg het was een regelrechte uitnodiging van moedertje natuur die lente zong in mijn fluistering was het aantrekkingskracht dat ik mijn broekspijpen oprolde en mijn witte benen de kans gaf al een klein beetje te bruinen wie zal het zeggen in jouw voorbij lopen zag ik een schalkse glimlach…

met je olijke glimlach en je vlotte babbel bracht je mij een halte verder dan ik zijn moest…

een glimlach hotsebotselt door straten en stegen verandert door weerkaatsing van mens, plant en dier hij beroert de stervende bij zijn laatste zuchten een minnend paartje heeft slechts oog voor elkaar een boom ritselt even in zijn zacht voorbijgaan een kind pakt een krijtje tekent een grote zon…

En de glimlach blijft fonkelen gelijk een juweel en heeft alle duisternis weg genomen in het spel van het eeuwige leven.…

Een glimlach is een facelift dat past in ieders prijsklasse.…

Als niets meer Echt is, als Alle natuur tot Kunststof is Verworden in De maalstroom Van deze maatschappij - En niet alleen Jouw tranen maar Ook je glimlach In plastic is gestold Dan weet ik zeker Dat alles dat voor mij tot Dusver waarde had Voorgoed is uitgehold…

geeft mij de kracht om door te gaan ik zal voor dit leven niet zwichten doordat die glimlach mij altijd bij zal staan…

De glimlach van de lente doet ieder mens stralen als ze haar kleed weeft met bloemenweelde en alle tinten groen want de schoonheid van dit bijzondere seizoen is door geen enkele schilder uit te beelden en te evenaren…

Schaduwen van licht lampionnen van kinderen, als zonnen opengaan. Verhalen ontstaan geplukt uit een verre ster gedragen zetels. Bloesem in wolken, lotussen aan de hemel, verdiepen de Melkweg. Purperen druppels traditionele horizon, de aarde geurt op. In meditatie vertaalt in een oogopslag innerlijke schoonheid. Rode klaprozen…

Toen je alleen liep tussen de mensenmassa zag ik de pijn in je ogen van niet gehuilde tranen zag dat jij je eigen handen vasthield omdat er niemand was om ze te warmen die luisterde naar je verdriet jouw eenzaamheid te delen ik zag je mond glimlachen voelde dat je hart huilde en bang was voor de nieuwe nacht zoals alle andere…

Tussen tranen uit het verleden en het verlangen in een nieuwe liefde leven de warme herinneringen die ik heb aan jou Samen met heimwee naar je innemende glimlach en innige omhelzingen vergezeld door het gefluister van liefdevolle woorden Verdringen ze de eenzaamheid die langzaam onder de kracht van tijd dreigt kapot te maken het…

lief van mijn leven wonend in jezelf de eenzaamheid voorbij ik streel nog eenmaal jouw gezicht en laat je vrij paniek holt in mijn wezen rond en diep verdriet doet mij het ergste vrezen jouw glimlach kust mij op de mond en hoe ik je heb liefgehad staat in mijn ogen nog te lezen...…

Slaap krult haar wimpers haar oogleden zwaar ze gaat naar bed vlijt zich in morpheus' armen vergeten is haar eenzaamheid als de nacht haar wegdraagt dromerig…..loom….sluit ze haar ogen de maan waakt met een gouden glimlach de wind fluistert 'slaap zacht' kleurt haar dromen…