Alle inzendingen over OR tijdloos OR muze

Sammie kijkt omhoog ze ziet verdriet in hoopvol glanzen en in ogen dansen de herinneringen van weleer hoog Sammie, kijk omhoog langs de waterlinie van een tijd waarin spijt zijn kille banden legt rond blijvend zeer waar was je toch- waar ben je hoe vaak ren je nog naar hier? als ik mijn armen open, lief klein dier kom jij dan weer…

hoe tijd langzaam draait en jij je rokken droeg uit andere tijden andere eeuwen en blond je sterkste troef nog was de wereld danste om jouw as ik zocht, ik vocht, verdronk in zoveel ogenblauw en hoe het water veel te diep kon zijn grandeur groeit in de breedte en god groeit in de hoogte zei je maar wat moet ik met een engel die…

Ik tob over gisteren. Ik pieker over de toekomst. Een merel begint te fluiten. De zon breekt door de wolken. Ineens heb ik geen tijd meer. Om te tobben en te piekeren.…

Thuis komen van een tijdreis stuurloos rond varen in het niets. Zoals water door vingers heen vloeit ,zo glijdt tijd weg. In stilte zonder woorden maar met de klanken die mij beroeren.…

de oudheid van nu was de wijsheid van vroeger niet meer noch minder!…

luisteren naar de stilte van de nacht liggend in mijn veel te grote bed staren naar de maan die naar mij lacht o, zalig...sterren dansen mijn ballet hun witte schijnsels verlichten mijn geest rustig sluit ik nu mijn bruine ogen denkend aan al die vervlogen tijden ik ben tevreden, ik kan niet anders want een passage die ik nooit eerder heb gekend…

Klanken van oeroude tijden, verre landen hoge bergen nu bij ons Zo oud, van zover om mij dichtbij mezelf in het nu te brengen…

Een muze hoorde ik zingen een muze zag ik dansen met klanken van viool en harp vermengd in wervelend gedicht een muze heeft mij zacht gestreeld en heeft mijn lippen geopend ze heeft mij hartstochtelijk gezoend deed mijn hart van liefde overlopen helaas is mijn muze heengegaan maar heeft haar zang achtergelaten zodat ik nooit met een mond…

Vertel me: waar vind ik een muze? Het maakt me niets uit hoe ze heet, al is het Elly, Ans, Ageeth, Nadine, Jill of desnoods Suze. Vertel me: waar vind ik een muze? En ik bedoel geen lustobject; mijn vrouw is immers al perfect. en ik bemin nog continu ze. Vertel me: waar vind ik een muze?…

Uw dochter is niet dood Dat weet ze misschien niet Ik heb honger Tijdloos bestaan…

De IIIde Wereldoorlog is nakend' Komt met rasse schreden rap dichterbij Wie leidt de touwtjes, wie moet terugtreden en werpt bommen, gericht, slechts rakend? Een schaakspel met als doel de oorlogzuchtige schaakmat zetten Vraag blijft vooralsnog wie er gaat winnen Of is 't Stratego, doel: veroveren vlag van de tegenstander Belangrijk is…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Topzieke rups, in 't stijgen Van blad tot blad, van steel op stam, Denkt ge eindlijk te verkrijgen Het veld van blauw, de witte vlam? Te hoog! Ge kunt niet keren! Hangende aan hoogste top, Geeft ge, in een verdwaasd begeren, Nog eens u op.…

Zij was zijn Muze helaas zag zij hem niet staan zijn liefde werd alleen maar groter hij kon zijn Muze niet laten gaan Het verlangen naar haar bleef groeien ook al kwam er een nieuwe liefde in zijn leven hij deed zijn best niet te vergelijken maar die ander kon ‘het’ hem niet geven De Muze was gewend haar zin te krijgen en hij deed alles…

van het liefdesdicht, Erato en die van lyriek, Euterpe en Kalliope, de muze van filosofie, het heldendicht en retoriek Melpomene, de muze van het treurspel, de tragedie vaak voorgesteld met knots en zwaard of masker in de hand en op het hoofd een krans van druivenblâren alsmede Polyhymnia, de muze van de retoriek maar ook…

In spontanitijd werken tijd en toeval samen, in een tijdloos moment. In creativitijd verwerkt tijd ons dagend inzicht, tot een tijdloos leven. Méér kan leeftijd niet doen.…

constant is steeds het aanbod van beweging het ogenblik nabij waarop de vraag verstomt. kelk die je dwingt zich om te keren: een bodem schilfers dwarrelt neer, leegte na het drinken, magerman, die op de winterhuid van straten slijm en rot als goud verteert. vocht dat in vertwijfeling haast zich opwaarts door de poriën murwt: verlangen…

aan met uw bezwaren Want daarvan krijg ik het benauwd Het is toch zeker niet mijn fout Dat muzen zich mij openbaren…

En als de muze weg is, goed beschouwd als dood; maakt alles wat ik met u schreef, al klinkt het nog het mooist van al zo leeg van woord, een weduwnaar. Geef dan dit als laatste daad, van uw as gewicht dit dicht; dit requieum niet zwartomrand voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…

haar vinger maant voor de gesloten mond op de achtergrond haar opgemaakt gezicht met ogen dicht hoor toch hoe haar stem weerklinkt van alle dierbaren in hemel, hel, op aarde in het niets waaruit de toekomst geboren wordt als kraaiend kind haar ogen openen licht…

als de woorden niet meer komen blaast zij leven in mijn dromen waait zij letters in mijn geest als de zinnen zijn vervlogen kleurt zij zeven regenbogen maakt zij dichten tot een feest…

hij is niets meer dan de schaduw van wie hij zou willen zijn als hij bewonderend kijkt hoe zij haar schoonheid draagt want zij is de vraag die geen antwoord kent en woelig raast in zijn gedachten zij, die niet weet dat ze zijn muze is…

Het duister doet de tinten samenvlieten En dekt met fulpen nacht het schel azuur. Nu gaat de glimvlieg heen en weder schieten Gelijk een star, gelijk een dansend vuur. De stilte bidt. Een tempel is natuur En de aard voelt zich met vrede als overgieten... Het is de zelfde heilige avonduur' Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten.…

Elke nacht wacht hij op haar en sterft een duizend doden tot zij hem roept telkens weer met voldoende woorden door hem in een spinnenweb gezet dat haar omsluiert iedere dag en door haar in de middag afgelegd voor het nieuwe kind, dat slechts in haar zichzelve vindt en wacht op haar stem in de lange nacht.…

Wat moet men toch met de Muze? Na haar ontwaak, verdwijnt de slaap en rest er slechts de poëzie De gaap met de dageraad, de haat jegens haar mijn gedachtes, de woorden Zullen nimmer verwoorden; de indruk die zij achterlaat……

Jij bent mijn muze mijn bron van inspiratie woorden van liefde rollen over mijn lippen als ik aan je denk - liefste…

Goed, zij kwam dus langs en ze wilde blijven en ik zei: da’s prima, maar even geduld want eerst moet ik nog heel lief over je schrijven over hoe jij mijn dromen en dagen mooi vult En ik schreef geweldig, want zij was mijn muze ik dichtte haar mooier nog dan ze al was (kon even niet komen op ’n rijmwoord op muze maar ’t maakte niet echt…

Je draagt de traagheid van het leven als een molecule om je heen, een gedaante van sneeuw, een ode eigen als woorden dansen in hun wals van vermenigvuldiging. De dichter rust in haar handen waar de sterren samenkomen in een scharlaken glimlach en waar geboorte tot stand komt in de aarde van haar hemellichaam.…