17019 resultaten.
[ We volgen geen weg ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 We volgen geen weg
naar een doel, we aarzelen --
en drentelen wat.…
Verdwijnen in de natuur
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 88 Ik wandel
Over het
Zanderige
Duinpad
Het is
Stil
Alléén
de rustgevende
geluiden van
de wind
en af en toe
een andere
wandelaar
die langs
Loopt
met hond
Ik sta Stil
op het hoogste
punt
in het duingebied
Kijk de diepte in
van de helder
blauwe lucht
en
Laat me
erin
verdwijnen…
De wil tot leven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 316 Mijn wil tot leven
is vaak gebroken.
Haat, liefde, oorlog en woede
werden zuur en wrang gewroken.
Wraak was nooit zoet.
Mijn wil tot bevestiging
ging dwars door mijn geloof
realiteit en eigenheid.
In het land van trauma's
bestonden enkel onbaatzuchtigheid, verantwoordelijkheid
en ontvankelijkheid.
Er geldt geen één regel.
Het is mijn…
Van binnen eigenheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Binnen
In mij
Ben Ik
Alléén
Ik
Binnen in jou
Ben jij
Alléén
Jij
Wees stil
Daal af
naar
binnen
als je
het even
niet meer weet…
Ik zal jou nooit vergeten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 330 Ik zal jou nooit vergeten
Ik hoor je stem,
ook al ben jij niet dicht bij me
toch voel ik om me heen, jouw warmte
en daarmee voel ik me ontzettend blij.
Ik mis dan wel jouw hand
die me streelt, die me steunt,
maar je lach doet me weer in 't leven geloven
't maakt me warm, als ik ben verkleumd.
Ik vraag me af, mag ik wel zo hopen
op…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 552 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
noorderlicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 als ik naar de koude trek
duizenden, ja duizend kilometers
in een bijna eeuwige tijd
haast tot slapends toe in de verveling
en ik alsmaar, onophoudelijk, verder doorrijd
zonder maar iemand te zien, geen enkeling
langs het groen, van zwarte geasfalteerde wegen
met die eeuwige witte lijn in het midden
wat zeg ik.....een lange slang die mij sprakeloos…
Oh Charleroi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Oh verguisd Charleroi
droef wild en warm
Breng me naar de gouden
legende in Rue de la Légende Dorée
Leid me langs de oude
uitgebluste mijnbergen
Wijs naar fabriekstorens die
zonder verpinken de hoogte zoeken
Toon me Magrittes Pipe laat me de
Geraamten twistend om een gehangene van Ensor zien
Neem me mee naar de Latijnse Emotie…
Trump, dictator in spe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Hij komt met veel weg
“Grijp ze bij d’r poessie!”
Hij gaat ook niet weg
Nederlaag of niet
Hij is gek op dictators
Spiegelt zich daaraan
Hij wil het worden
Hij is al aardig op weg…
Het oog van God.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 285 ik heb het oog van God gezien
en was niet bang, o nee
omdat ik heel misschien
zou blijven leven
heel lang
ik heb het oog
van God gezien
en knipoogde terug
het felle licht
was niet verblind
zodat ik altijd
de weg naar
huis terug
zou vinden
ik heb het oog van
God gezien
en rust kwam over mij
er waren eng’len om
mij heen
mijn stemming…
Zoekende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 doorgronde eenzaamheid
verzamel mijn liefde
in de herfst
van mijn leven
maar
geef een ander
ook wat te teren
op de liefde
die zo
universeel
hoort te zijn
en haat
niet meer dan
een woord
behoort
te worden.…
Sprakeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 mij
ik ben de weg kwijt.…
Alleen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 525 Ik kies niet mijn weg, volg
haar slechts, stil en verlaten.
Terwijl ik staar in de verte,
eenzaam en gelaten.
Maar vol vertrouwen ga ik door
met achter mij elk voetspoor
dat geraakt in vergetelheid.…
Niet Zijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Soms
wil ik er even
niet Zijn
Soms
wil ik rust
mijn hoofd leeg laten
niet praten
enkel zweven
in het niéts
Zijn…
burn-out
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 de wijze waarop
het brein het duister
van de dag zoekt in de
schaduw van de nacht
die zich staat te bedrinken
aan de trog van de macht
dewelke mijn schedelpan
genadeloos heeft gelicht
en het heeft gevuld
met afgrijzen en waardevolle
prutsige beloften
niets kan waar zijn, wat ik
zie zijn schepselen die
mijn geest bevolken
wat ik hoor…
Weg
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.216 Jij kijkt me steeds weer aan
met woede en wanhoop in je blik
alleen voor mij bedoeld
alleen voor mij omdat ik
niet verder leven kan
met een liefde die verdwenen is
de bel gaat, jij moet gaan
en je laat me staan, alleen in de gang.
De deur valt achter je dicht met een klik
als een dreun in mijn hoofd
ik heb nooit geloofd
dat jij echt zou…
weg
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 2.554 Je bent weg,
verdwenen,
voor altijd uit mijn leven.
En toch,
je bent hier bij mij,
voor altijd bij mij
in mijn hart,
in mijn herinneringen,
daar zal je leven,
eeuwig leven.…
Wegen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Mijn weg voert
(langzaam)
mijn werk mijn leven uit.…
Op weg
gedicht
4.0 met 69 stemmen 11.859 Zelfs de zon komt niet tevoorschijn
door de dikke zwarte lucht.
Telkens weer om water vragen,
iedereen is op de vlucht.
ik heb blaren op mijn voeten,
want we lopen al zo lang.
als ik jou maar stevig vasthoud
ben ik helemaal niet bang!
Hoever gaan we nog vanavond –
ik zie hier alleen maar puin.
Zal ons huis er thuis nog staan –
en de…
Weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 883 de zilveren stralen van de maan
schitterden zachtjes
op de tekenen van mijn verdriet
in de gouden zonnestralen
verschenen de lijnen
die jij bij mij achterliet
nu zijn de tranen gedroogd
de lijnen vervaagd
maar de pijn is gebleven, al zie je die niet…
De weg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 410 Dankbaar om wat is en was
keert de weg zich lenig om,
tussen unieke oude bomen
langs de boorden van het gras.
In zijn oneindig aangelegde tuin
maakt hij je te gast
waar een groene vinger de hand heeft in gehad.
houdt hij steeds de aarde vast.…
Op weg
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 3.370 Samenpakkende wolken
Mijn spiegelbeeld aan mijn zij
Me overgevend aan de cadans
Glijdt het landschap aan me voorbij
Een landschap vol herinneringen
Schaamte waar ik nooit aan wen
Dagdromend over vroeger
En wie ik uiteindelijk geworden ben
Mijn eindstation is onbekend
En ik wil het ook niet weten
Maar waar ik ooit vandaan kwam…
De weg
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.499 Ik stap naar voren en jij
je draait je weg van mij
zet je heup in mijn zijde
zakt iets door je knieën
Even zijn we met zijn drieën
De man die stond, de vrouw
die een man gooide
Hij ligt nu op de grond
heeft zijn nek gebroken
trilt nog wat na op de mat
Jij biedt een hand aan
trekt mij omhoog, buigt
en ik neig mijn hoofd
Jij doet een…
weg...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 732 Een liefdevol hart
een lachende mond
sprekende ogen, zo zacht
in een wereld waarin je stond
weg gegaan maar nu alleen
zo ver weg en waarheen...…
Op weg
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 523 Onderweg
Langs paadjes en wegen
Afsnijdend en via omwegen
Ga ik mijn weg langs vergeten steegjes
En via verkeerde zijwegen
Steek ik kruispunten over.
Men zegt wel: “Alle wegen leiden naar Rome”.
Maar daar is niet mijn thuis
Ik zoek de weg terug
Naar jou…
Weg
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 716 Wij zijn er
We vangen je op
Blauwe lichten
Maken rare schaduwen
Spoed
Je blijft
Gaat niet weg
Einde
Een nieuw begin…
ze is weg
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.221 ze is weg
weg uit je leven
je kon niet eens
doei zeggen
ze is weg
voor altijd
haar leven
is weg
voor altijd
leegte
overspoelt je
je vlot
is aan het zinken
je enige redding
is zij
en zij is weg
voor altijd
je huis is
groot
te groot
voor jou alleen
niemand om te
aanbidden
niemand om voor te
zorgen
jammer
erg jammer…
Weg in het niets...
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.371 Je bent gewoon verdwenen,
weg in het niets...…
het is weg
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 593 Het is over, voorbij
Er valt niks meer te redden
Alles ben je kwijt
Waar het heen is gegaan
zal je nooit weten
Het is weg
Weg gesleten…
Weg
gedicht
3.0 met 39 stemmen 43.074 Moeder sprak met de rivier
en wees ook de golven
een weg naar de zee. Ze
was ons zo nabij
als het water
dat haar nazong
en door haar handen
ook de vissen in een school dwong.
Nu ze weg is lijkt zelfs het schuim
niet meer te spelevaren,
dragen bomen herfst,
en vluchten vogels
van de baren.…