819 resultaten.
Niemandsland?
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 395 Met
de schoffel in de hand, lijk ik tegen die
snoeiwijze niet te zijn bestand op de
scherpe snede van het seizoen toen ze mij
verliet, verwijzing naar het niemandsland
kon mij niet boeien, heimtuin werd weide
want daar lopen zwartgevlekte koeien....…
Laatste trein
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 335 Door de groene drassige weiden,
glijd je daverend vooruit.
Met een buik vol lentevlinders,
en je hoofd tegen de ruit.
Er groeien gele paardenbloemen,
en druiven voor de zoete wijn.
Vliegen die onrustig zoemen,
in een veel te volle dichte trein.…
Rimpelloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Rimpelloos staart het
Lange brede water langs
Grazige weide…
De weidse stilte delen wij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 De weidse stilte delen wij
in kleine stukjes stilte
boven de weilanden
en in de broze stad
overal gedeelde stilte.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De vergeet-mij-niet
poëzie
2.0 met 37 stemmen 3.331 Wie kent het beekje van de weiden,
Waar bloemen wenken teer en bont?
Mijn liefje en ik, we plukten beiden
Der bloemen puik in d’avondstond.
Doch geen der bloempjes in de weiden,
Hoe rijk van kleur, hoe zoet van geur,
Hoe lieflijk wenkend zij ons vleiden,
Kreeg boven de andere onze keur.…
hier kun je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 hier kun je
de ogen laten weiden
buitengaats…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Mijn vader in de weide
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 814 Mijn vader in de weide sprak twee talen
Hij brak het ijs voor de avond viel
Voor de zwaluwen vertrokken naar het zuiden
Ik kon niet over de schutting heen kijken
Goed vergelijken met kwaad
De littekens heelden niet, de tijd verzuimde zijn plicht
Zomers gleden voorbij, bar en willoos
Als paarden drachtig van een hete wind
Nu draag ik zonder…
de weide van mijn jeugd
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 498 slechts eenmaal
keer ik nog weerom
en zie reeds van verre
door glans omgeven
de weide van mijn jeugd
met de hoop in beleven
waar ieder nog deugt
en ik liefde verwachtte
van verlichte sterren
als ik dat nu zo overzie
en de naaktheid ervaar
van mijn kinderdromen
is het heden zo vreemd
alsof alles mij is overkomen…
Naar een groene weide
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 207 Waar horen zij toch heen te gaan
Als woorden alsmaar zinken?
Waar gaandeweg de zinnen stroken
Met een vrolijk plichtsbesef
Zal zijn roep weerklinken?
Krachtig zwellend ochtendlef
Elke dag die onvermoeid
Een kreet slaakt die nog sterker groeit
Zich aan een schimmig tijdstip schoeit
Waar zinnen niet meer slinken
Zal zijn roep weerklinken…
Weidse beslotenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Geborgen ligt in eenzaamheid
het eiland onder de hemelboog.
Onttrokken aan de horizon,
bijna verloren voor het oog.
Door zeewind voortgedreven,
wuiven stralend witte wolken
het eiland toe, dat zich slechts
door zonderlingen laat bevolken.
Alle golven zijn gesmoord
die in de branding breken.
Zo ver het oog reiken kan,
is de wereld er gladgestreken…
Naar groenere weiden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 het zal toch meer moeten zijn dan een broos bestand
van lijven die elkaar schampen in ridderlijk erbarmen
verwaaid als de kalkgeur van een slooppand
opgelost in zeeën van stevig omarmen
we stellen ons niets anders ten doel
dan onze voortuinen te ontdoen van uitzicht
dat hopeloos is en slechts een voorgevoel
dat de gulzige avond ons berooft…
Grazige weiden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 122 boven het korenblauwe zwerk met engelenwolken
zag Hij hoe ik die grazige weiden gevonden had
kon ik die schoonheid boven en rond mij vertolken
met een gevoel dat ik nu in Zijn eigen sporen zat.…
Open weide
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 34 De ruiter bestijgt het paard
Schuift haar laarzen in de beugels
De amazone spant de teugels
Samen nemen zij de vaart
In de open weide en voorbij 't voetbalveld
Waar de jongen juichend werd geprezen
Door zijn kornuiten; een doelpunt een held
Waarvoor bij 't oranje de vlag wordt gehesen
Verderop loopt in 't licht der hemelbogen
Een man…
Grazige weide
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 371 een fraai veld vol gras
wat kruiden op het menu
rasechte schrokop…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Paard en bloem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 586 Veel paardenbloemen
in de weiden langs de weg
maar weinig paarden.…
Op komst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 Glooiende weiden
met paardenbloemen bestrooid
lente in mijn hoofd.…
Klaprozen in de Provence
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 568 Onder nazomergloed trilt de weide
in de weide trillen de gloeiende bloemen
in mijn ogen de gloeiende bloemen
een gloeiende bloem
een groeiende bloem
zoem
zoem
loeiende bloem
groeiende bloeiende
ogenbloem
in de bloem
zoem
zoem
wil ik zijn
zoem
zoem
in de zuchtende…
een charme
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Vijf kleine paarden
een charme van een weide
een bank in de zon…
CRUCIFIX
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.524 en het ivoren Lichaam van de Man
tussen twee zwarte kruisen wordt een vlam,
die het beslagen duister diep doorlicht:
een weergaloos, doorschijnend vergezicht:
over een woest, ontembaar bergland, groot
en weerbarstig, het donker randgebergte van de Dood,
klimt langs een wankel gemzenpad
een man naar het verborgen ontoeganklijk hart…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
HOOGZOMER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.579 De slaap ontwijkt in deze lichte tijden.
De schemering verdiept tot donkerblauw,
En vóór dit zwart wordt, komt het morgengrauw
Reeds als een rook de hemel overglijden.
Klopt ’t bloed zo zwaar door onze ontruste rust?
Zijn het de maaiers die hun zeisen haren*?
Valt er een schaduw binnen van de blâren?
Is dit een droom? Spoken hier dood en lust…
Gedoopt in inkt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 ik lees het bos
dat landschap
opzuigt uit de aarde
sprieten reiken
nietigheid in hun hoop
de hemel te bewegen
wortels zoeken
in de kale grond
naar water om te leven
op hun papier
schrijf ik mijn
afscheid letters hier
gedoopt in inkt
van zwarte vennen
wil mijn pen niet wennen
aan de voetangels
en klemmen van de
vele jagers…
De aarde vertakt zich,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 Veegt een niet te stuiten wind het lange zwijgen weg,
bundelen duiven hun witte lelies tot een eindeloze
droom, de verdeling van gestolen buit, heersers wagen
te blijven zitten, leveren zich niet uit in hun moraal, maar
een springtij is niet te stoppen, vertakt de aarde zich in
ons aller mededogen, groene weiden worden autonoom.
” De aardse…