58393 resultaten.
over heden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 950 bij ons diep in het dal
Hij, juist in dat licht
Ons de hand reiken zal…
In liefde…
Mijn God is enkel gloed en donkerheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.243 En dus heb ik mijn ziel u toegewijd,
Opdat ze in uw gloed mocht vergaan;
En stil verteren, zonder klacht, voldaan
Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.…
Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.667 Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd,
En midden in het binnenst heiligdom,
Waar de outerkaars in 't donker gloeit, verbeid
Ik u, mijn lief, mijn zoet sieraad alom!
Ik sloeg mijn ziel dit zoete donker om,
Alleen om ú te ontmoeten, die me altijd
Belooft te komen, in 't geheim, na stom
Eerbiedig beiden ene kleine tijd.
O kom, mijn lief,…
Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.573 Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon.
Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd.
Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd,
Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.
Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon
Aan andren, door de taal die ik belijd,
Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd,
Maar zich bedroevend vreugd smaakt…
Zoals een vroom man in een heidens land
poëzie
4.0 met 3 stemmen 486 Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat
Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat
Met donk're bladen siddrende in zijn hand: -
Zó ga 'k door al het volk, op straat en plein,
Onwijsheid kwanslend, juist als hij en zij:
Sprekend met vreemden, die ik nauw versta:
Maar 's avonds lees ik in de gele schijn
Der lamp 't boek onzer liefde…
Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd
poëzie
4.0 met 4 stemmen 490 II
Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd,
Daar ge in een mist van tranen altijd weent; –
’k Zie als een vlam, die trillende overleent,
Een wonder en een glorie in uw hart.…
Ik had uw hart mij tot een huis gewijd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 396 Om daar te branden met de matte schijn
Van onbegrepen liefde en 't onverhoord
Bidden te horen van wie na mij kniel'.…
Lamp mijner ziel, die me in ’t verborgen gloort
poëzie
4.0 met 2 stemmen 394 V.
Lamp mijner ziel, die me in ’t verborgen gloort,
Zoet wonder van ’t heelal, dat niemand weet,
Brand niet zo duister in die mist van leed,
Maak niet altoos uw schijnsel droef; – gloed hoort
Bij gloed, wat schoon is brengt wat schoon is voort,
Zoet zoekt zoet, lief! och, dat gij ook zo deed,
U zelve zoet, uw zoet Zelf minder wreed,
Dat…
Rimboerijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Kwam ooit een medicijnman
Uit het moederland Belanda
In het onherbergzaam land
Vervlogen rijk Sriviaya
Kwam ooit een blanke doekoen
In de rimboerijke ruigte
Traag en breed doorsneden
Woeste kali's van Noord-Atjeh
Over hellinghoge kustweg
Vallend puin door dynamiet
In de oksels van de goenoeng
Reed een mokum-man van Blanda
Storm…
Zwartwitfoto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 277 De wintermorgen laat de zon nog even slapen
gordijnen voor de hemel zijn nog dicht.
We gaan het bochtig paadje tussen beuken,
wind blaast ons waterkoude tranen op ’t gezicht.
Het pad is een oud laken vol met gaten,
versleten is de sneeuw, zwart schijnt erdoor.
De stammen zijn op lengte-as gespleten
in zwart en witte zijde, scherpe voor.…
Storm
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 451 Kleuren op tilt -als een dans in een feestjurk,
jacht op de liefde door levensblij kind -
vallen na werveling neer op het grasveld,
juist op de plek waar het spel net begon.
De regen plenst, maakt eind aan ’t dolle feest,
verzopen baljurk rest als lege luchtballon.…
Avondstrand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 741 De mensen gaan naar huis, het eten wacht.
Ik blijf nog liggen , ’t is zo heerlijk buiten,
al koelt het duinzand af tegen mijn huid.
‘t Strand wordt weer zand, en de zee weer water.
Langs vloedlijn slentert man alleen naar later,
keurt onderweg gevonden schelp of schat.
Loom wacht ik op het opgaan van de maan.
’t Wordt donker nu, op zee…
Volle maan in oktober
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 De maan tipt hoge lichten op de pannen van de schuur,
in bad van licht beeft natte rododendron,
door kale takken van de klimroos aan de muur
zoekt nevelsluier weg naar verre lichtbron.
De lichtbaan reikt van mij naar ’t andre kussen,
glijdt naar die mond in ’t nu zo vreemd gezicht,
verlicht de donkre holten…
Ken je me nog?
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 502 De zee was het doel van de fietstocht,
en zalig zoel waaide de wind,
je duwde me aan toen ik moe werd,
’t ging regenen, ’t werd ander weer,
ken je me nog van die keer?
Ken je me nog, van die keer
waarop je zo zacht naar me lachte,
ik vast in je woorden geloofde,
je loog nooit was wat je beloofde,
ken jij je nog van die keer?
Ken jij ons…
Idylle
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 305 De zon is onder en in ’t bos wacht al de nacht.
In slierten waaien nevels langs de randen
van al in diepe schemering gehulde landen,
in ijle mist gaan lome koeien langzaam zweven,
alleen in ademwolken leeft hun stille leven.
Hun laatste nacht - morgen gaan ze eraan.
Uit verre wei komt klacht tot hier:
de stier.…
Bij de dood van een appelboom
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 863 Een zware dreun. De appelboom begraaft zichzelf.
De zon blijft schijnen maar de vlammende trompetten
buigen zich neer, resten verhullend met een groen gewelf,
lijken daarmee het zicht op rotting te beletten.
De jonge klimster hielp hem ’t leven wat te rekken,
gaf hem een jeugdig aanzien, maar zijn hart ging dood:
haar vrolijke oranje dekte wel…
Whispering hope
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.078 Fluister mij in slaap,
ik leg mijn oor te luisteren,
opdat ik uit jouw woorden raap
de sterren in het duister en
Fluister mij in niemandsland
en volg mij in mijn dromen,
zodat, als slaap jou overmant,
jij weer bij mij kunt komen.
Bij jou ben ik bevrijd van pijn,
van meesters, die de klare wijn
schenken, alsof het kenners zijn.
Jij bent…
Geen zin meer !
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 547 Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer.
Ik zeg dit elke keer maar weer en weer.
Ik heb geen zin meer.
Terwijl het leven aan mij voorbij raast,
Terwijl oude bekenden de muziek iets harder zetten,
Terwijl de lucht in mijn longen blaast.
Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer.
Ik zeg dit elke keer maar weer en weer.…
Morgen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 486 over bergen en zorgen
zoek ik de poort
naar morgen
ongelovig kijken
lachende woorden
verborgen tranen
gekooid verlangen
herkenning van
mezelf in jou
gedachtenloos
zonder haten
uit liefde
loslaten
los
laten…
Dating
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 ik vind niet wat ik zoek
zelfs niet in het digitale boek
gevangen in het willen
onzeker een schaduw in het vrouwelijk wezen
hoge bergen diepe dalen
een ijsberg onzichtbaar onder het diepe water
op zoek naar het stille wonder
de liefde…
Schepping
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Heer, U hebt de schepping
mooi gemaakt
vanmorgen nog raakte ik
ontroerd: werd ik er door geraakt.…
Wanneer ik tot U kom
poëzie
5.0 met 1 stemmen 618 Wanneer ik tot u kom, dan lacht gij zacht,
En somtijds klaagt gij, maar als zij, die spreken
Van vroeg're smarten, die als dromen weken
En waar men in de droom om weent en lacht.
Maar als 'k alleen ben hoor ik dag en nacht
Uw snikken en ik zie uw tranen leken,
En voel uw hart wild slaan, alsof 't wil breken,
Maar kan niet, dàn verneem 'k uw…
Leven van de liefde?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 286 Wanneer ik van de lucht
kon leven,
zou dat geweldig zijn,
wanneer ik van de liefde
kon leven
zou dat enorm zijn,
wanneer ik van de complimentjes
kon leven,
zou dat fenomenaal zijn,
maar ik kan niet leven
van de lucht,
de liefde of anderszins.…
Sinds ik u álles gaf, ál wat ik ben
poëzie
3.0 met 5 stemmen 558 En me aan úw liefde zoveel minder wen
Dan aan mijn eigne, die ons zó verbindt?
Moet ik niet vinden dat gij rijker zijt,
Daar ge ál die liefde in u alleen vereent,
En blij zijn dat ’k uw rijkdom met u deel?
Zou ’t mij niet winst zijn dat ’k in ú altijd
U min èn mij èn hem, om wie gij weent,
Drieën in één en d’éne reeds zoveel.…
Latere liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 694 Zo is latere liefde
samen naar boven kijken
wanneer de nacht valt,
vaststellen dat daar
van sterren een diepte bestaat
alsof dat besef lang geleden
verdwaald is geraakt
Zo is latere liefde
in de ochtend de bergen zien liggen,
grote ogen opzetten,
hee zeggen, wist jij dat?…
[ Een man en een vrouw ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Een man en een vrouw
één huis, één welkom, altijd –
een bed in hun hart.…
Verzetje
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 484 Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken
Dan graven we er simpel eentje bij
‘Dat kan ook vice versa volgens mij’
Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’
Een denktank tilt de heuvel naar de top
In werkelijkheid zien zij er tegenop…
TE BROOS
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 499 Ik had graag met jou willen leven
en dat de tijd stil bleef staan…
op de hoogste berg, dicht bij de hemel
en ’s nachts met de sterren schitteren gaan
Ik had met jou, mijn liefde willen delen
een liefde – die voor of na ons nooit geweten
helaas te broos voor het hogere gebleken
moest zij door donkere diepten vergaan……
Wat is liefde dan?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.985 Is liefde een grote oceaan
met huizenhoge golven
of die niet te beklimmen berg
door sneeuw en ijs bedolven
Is liefde die prachtige oase
midden in een eindeloze woestijn
of dat niet te bestrijden virus
waar allang een pil voor moest zijn
Is liefde een stralend blauwe hemel
waarin plots een regenwolk hangt
of is het een hele drukke stad…
Onvermogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 451 Rustig willen zijn
als onrust je meeneemt
naar bergen emotie
naar heuvels verlangen.
Rustig willen zijn
onverschillig
voor lof of blaam,
voor succes of mislukking.
Rustig maar niet onbewogen,
geraakt door de ander,
bewoond door liefde,
uitgedaagd tot vertrouwen.…