13930 resultaten.
Tot einder van 't zicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Ergens davert de trein
In rechte lijn naar het doel
Naar het eind van ’t zicht
Verdwijnend over verre horizon
Vast aan rails gebonden
Noch links noch rechts
Die ene voorbestemd weg
Van vastgesteld station
Zonder keerpunt op z’n reis
En ik reis mee
Gebonden aan trein en rails
Tot over ‘t einder van ’t zicht.…
Buitenwerfs
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 30 Geschoren schapen warmen zich in de zon
schaduw onder de schuine bomen
een badkuip gekanteld tot trog
de dijksloot een lint roodalg
afgebladderde borden op de grens
water en land
het kabbelen knabbelt aan het talud
langs het kruinpad kraagt gras
ik wandel langs het wijde water
hier gieren geen banden
soms op zuidwester dagen
de…
DOOR STRATEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 57 Drie herderinnen
leiden hun schapen, spelen
voor dorpsagenten.…
een vriend
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 3.979 als alles tegenloopt
en tranen niet
willen komen
de dagen zonder zon
en de nachten
kil en eenzaam
de blik gericht op
die trap met
duizend treden
ga dan zwijgend klimmen
telkens drie treden
op en één af
en bedenk dat er ooit
voor jou een dag
zal komen
met uitzicht op het
keerpunt, vergetend
wat achter ligt
maar…
meisje in de zon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 zomers klokt de taille van haar rok
op lome tast golft de omslag
zonnige taf
de rechte rug is rustplaats
voor het lange haar
ze voert een hondje aan de lijn
als nietig tegenwicht van wat
deze zomer is
ze gaat door naar de zon
de enkels vlechten op
het keerpunt van de rok
een tip wit secuur
ze loopt zeker licht
alsof ze beschikt…
Mystieke pieten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 52 De stiltestofwolk in Ironia
is niets meer dan een woudbloem als symbool
van een mystieke pieten transformatie:
het sinterklaasfeest zonder godenzonen
Zachtwordend zomergras als levensdrank
hangt angstloos aan de grote torenklok
die luidt over de boulevard favauge
het keerpunt van de spits in knollenland
Geverfde vogel, glinster van geluk…
klein en daarom bekoorlijk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 De wereld is klein in het dorp.
Waar ieder de ander kent bij naam.
En bij bijnaam als dat zo moet zijn.
Een dorp is een wonder van een wereld
in het klein waar er voor elkaar
geen geheimen kunnen zijn.
Een dorp is een kern met daaromheen
het leven waarin alle aspecten van
het mens zijn worden bedreven.
Klein en daarom bekoorlijk.…
Overleven
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 1.578 Straks zijn de winkels uit elk dorp verdwenen
Door supermarktenstrijd gaan zij teloor
De huizenprijzen dalen daar ook door
En menig dorpeling neemt snel de benen
Geen zaak die overlevingskansen heeft
Wanneer een dorp zichzelf heeft overleefd…
Winter 06
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.775 ik overstuur en jij
vat vier seizoenen samen
winter over leven
ik vis lelies uit het donker
jij kneedt waanzinschetsen
metaforische zwaktes
het zwart van diepte
ontdaan zomervel
transparant bevend
nazuchtend
stomend
alle stilte stond verzameld in een hal
stromend dubbelloops verlangen
blies de herfst uiteen
gespleten keerpunten…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 dorp onder lagen
as en puin we zagen
het beloofde land
we deden niets…
Verzonken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 "Een dorp in de maas."
verzucht de visserzoon,
in zijn linkerhand een hengel
en met zijn rechterhand wijzend naar
een koperen haantje
dat boven het water met de wind meedraait.
"Een verzonken dorp."
Tussen wal en schip
en met het komen van de herfstvloed,
in havenzicht verdronken.…
ongeloof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De wereld leek ons dorp
En opeens wordt ons dorp de wereld.
Voor even wellicht.
Een uitgelezen moment om over
het leven na te denken.…
Mijn rugzak.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 897 Wanneer komt er een keerpunt
en vind ook ik het geluk
Komt mijn hart nog tot rust
en is mijn droom nog niet stuk?
(Voor een goede Vriendin)…
verleidingsaanzoek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 281 op het keerpunt van een unieke wind
klikte de stille romance goed.
een weldadige dikke boom
keek door het donker raam heen.
op het nachtkastje scheen
warm licht van het ogenblik.
gevel en comfort riepen :
rep je voor het elan,
want met koele, korte golfslag
komt de dagzijde in flessenpost
aangespoeld met een nachtpauwoog.…
Perpetuum mobile
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 348 Het keerpunt,
de wisseling van de wacht.
Een hapering,
een twijfeling in mij.
Verschil van dag en nacht.
De stroming gaat
op het ritme van het tij.
Perfectie is een dood evenwicht.
Alleen pijn prikkelt,
het foutje zet iets in gang.
Zonder vlekken
is alles een kale vlakte.
Leve de imperfectie.…
Achterlaten
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 755 Een gewoonte,
zomaar een gebruik.
Je angsten laten varen,
door een luik.
Voor de laatste maal,
achterom kijkend.
De zon zien wegzakken,
een gezicht zo onbegrijpend.
Niet wetend,
wat de toekomst brengen zal.
Je tranen,
maken een waterval.
Verloren,
het zicht voor eeuwig verduisterd.
Enkel nog gehoor,
maar niet een die luistert.…
Droevig leven voor hoe lang?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 754 Een gewoonte,
zomaar een gebruik.
Je angsten laten varen,
door een luik.
Voor de laatste maal,
achterom kijkend.
De zon zien wegzakken,
een gezicht zo onbegrijpend.
Niet wetend,
wat de toekomst brengen zal.
Je tranen,
maken een waterval.
Verloren,
het zicht voor eeuwig verduisterd.
Enkel nog gehoor,
maar niet een die luistert.…
Liefde die mooi is.
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.423 Dansend over het strand,
lopen zij hand en hand.
Helemaal alleen,
een krab bijt in een teen.
Lachend laten zij zich vallen in het zand,
op een handdoek van kant.
Zo kijken zij naar de ondergaande zon.
Ver weg aan de hemel is een luchtballon.
Een hart van schelpen ligt om hen heen.
Ze zitten in een harten kring van schelpen met z'…
Reizen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 739 Ik zou willen reizen, heel ver weg
Naar verre landen, met prachtig weer
Misschien zelfs wel naar arme landen, want hier wil ik alleen maar meer.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Naar een land met meer geluk
Want hier gaat alles alleen maar stuk.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Het liefst ver van mezelf vandaan
Maar ik weet dat dat in…
ZUIDERHOGEWEG DENKT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Eens was ik een rechte zandweg
tussen bloeiende weiden
waar vogelzang en -strijd
moed en bescherming gaven
voor het verzorgen van nesten
boerenwagens hobbelden
over mijn ruggen en kuilen
koeien en varkens
kietelden me dikwijls
met hun trappende hoeven
wanneer de haastige tocht klonk
tussen stal en open leven
over heel mijn huid
werd…
Mijn geboortedorp
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.235 In het dorpje Kloosterzande
is niet veel meer voorhanden
Het klooster is afgebroken...
De marieschool bleek aangestoken...
De burgemeester is verleden tijd
en mij zijn ze ook al ’n tijdje kwijt…
Winterdorp
gedicht
3.0 met 39 stemmen 19.918 Het is een dorp
Niet ver van hier
Een boerendorp
Aan een rivier
Het is niet groot
En vrij obscuur
Maar 't heeft een naam
En een bestuur
Er is een school
Een harmonie
Een bankfiliaal
Een kerk of drie
Een communist
Een zonderling
En zelfs een zang-
vereniging
Nu is 't er stil
't Is wintertijd
Er heerst de griep
En knorrigheid…
dorp onder het zand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 453 tikkertje
met de kinderen van de buren
leerde draaien met de tol
geen auto´s die er hinderden
en wat beleefden wij en lol
hier leerde ik schaatsen
op de dichtgevroren rivier
geen tijd die ons haastte
een ieder die er woonde
was je naaste
hier begroeven zij mijn jeugd
onder opgespoten land
waar eens de koeien graasden
ligt mijn dorp…
Mijn dorp sterft
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 643 Mijn bloemrijk dorpje met
uitzicht verder dan een kinderoog
grote lindes langs de laan
reikend tot de hemelboog
Zij is op sterven na dood
Het licht is uitgegaan
van baksteen is de horizon
dampend grasland platgewalst
begraven onder asfalt en beton
Achter de oude ligusterheg
rest slechts het houten kruis
met de getaande tekst
treed…
Beuken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 Het taaie beukenhout, weerbarstig
door regen en de wind
geworteld in donkere grond
in het park waar de reiger wandelt
een droom over jou en mij
en de snel zwemmende vissen
omdat het zwijgen onder water lijkt
en beuken beginnen te bladeren
voor het dorp dat in de lade ligt
een brief zo ongeschreven blijft.…
Amsteldorp
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 Daar bij het dorp aan de Amstel
staat nu de Rembrandttoren,
zijn de tuintjes vervangen door huizen,
is de snelweg goed te horen,
maar de bomen staan er nog.…
Terug in je dorp
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 901 Lome honden geeuwen in de zon
op het kerkplein van wat je dorp was.
Er spelen wat kinderen uit je klas.
Je wou dat je weer voetballen kon.
Dit is wat je jeugd was.
De kerktoren kijkt je aan.
Je wou dat het beieren begon
en je terug in je tijd kon gaan.…
Het dorp 1953
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 399 de ereboog met 'welkom thuis'
voor soldaat W terug uit Indië
die niet kan aarden in het dorp
naar Korea vertrekt en sneuvelt
dat de mens zich ontdoet van z’n
dunne beschaving even snel als
van z’n kleding bewijst elke oorlog
hij valt terug op de oermens en
primitieve rituelen rond overleven
wie de naakte mens ontmoet valt
terugkeer…
Het verdwenen dorp
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 238 Ik keer terug naar ‘t dorp
dat ik lang geleden verliet
maar voelt als gister
De dorpsklok in m’n geest
staat stil al die tijd
voor mij verandert niets
Er is niemand die ik ken
ben vreemdeling in de straat
waar ik geboren ben
Als ik lang stil sta
voor mijn geboortehuis
slaat een waakhond aan
Waar is m’n dorp gebleven
dat opduikt…
beetsterzwaag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 239 rond dit mooie dorp
als stille levens in een
nog serene sfeer
heffen bomen met
hun gewitte stammen en
kronen gespreide
armen, zegenend,
de bossen ademen zacht
in hun samenhang…