Alle inzendingen over Glazen hart

kwam uit en dat wat mij was aangedaan verdween langzaam door de glazen wand en liet verleden aan de achterkant…

mijn handen omvatten het universum in een glazen bol, kijk als je schudt dan beweegt het, sterren schuiven achter de maan, bomen vallen uit de lucht bergen breken de zee in twee en de zon drijft uitgeblust met de ondergang mee…

De mensen zijn als glazen er vallen barsten in scherven knarsen onder onze schoenen scherpe kanten maken snijwonden bloed is niet te stelpen met hechtingen worden sommigen gered doodbloeden is aan de orde van de dag glaswerk wordt niet meer gelijmd er wordt nieuw gekocht…

Dan is het tellen geblazen ….negen, tien, elf, 12 keer Het oude jaar is niet meer We vullen nog even de glazen. We geven elkaar de beste wensen Met veel heil en zegen Op ieder zijn wegen En vrede op aarde voor alle mensen.…

Boven een tafel waar ruzies zijn bijgelegd hangt een scheve lamp…

Jullie begeleiden me Bij mijn wekelijkse gang Naar bewegingstherapie Op elk raam in de gang Een afbeelding van een Vogel die bevroren is In zijn beweging - En toch blijven jullie Op weg naar een onbestemd Einddoel - zijn net als ik Onderweg naar een doel Dat we nog niet kunnen zien…

wij barsten niet in glazenland maar klinken vriendelijk gedragen op de vingers van één hand ze stelen ons ja volgens etiquette maar langevingeren te snel en graag naar bitterballen en kroketten dan is het glas verleden tijd en vraagt de maag om liefde die wordt bijgetankt en dan nog beter glijdt maar in het afdruiprek steken…

hoe kun je iets woordenloos vertellen, diepgeworteld in oude grond zonder het hart te kwellen door een glazen afstand die diep in de ziel snijdt ergens ver weg vangt een maaltijd aan met linzensoep wist je dat zonlicht er acht minuten over doet om de aarde te bereiken dat getallen een verzameling zijn van gedachten, netjes op een rij…

gedroogde rozen geborgen in glazen pot een steelse liefde…

ze wenste een blijk van absolute liefde - níet zijn glazen oog…

kleurrijke vogel vlieg je vrijheid tegemoet op glazen vleugels…

Champagne schittert licht door de glazen toekomst we drinken er op…

Op de toespraak volgt een stil applaus, de handen -- heffen de glazen.…

vooruit ga alvast en wacht niet op mij ooit zie je me lopen het hoofd naar beneden gericht lopen en dwalen alleen gekken schrijven op muren en glazen.…

Lief kindje Mama traantje Kusje papa Lief en klein Fijne handjes Glazen kistje Kort in buikje Kindje pijn Kwetsbaar kindje Teder kindje Kleine oogjes Glazen lot Niet meer groeien Niet meer eten Altijd slapen Kindje God…

als ik jou zie voel ik mezelf dan kaatst het beeld door glazen deuren ben dan rijk bedeeld met jouw geur en harte kleuren als ik jou zie verschuild kijkend en toch met vragende blik dan weet ik als vanzelf geen woord zal klinken maar een teder gevoel zal in jou zinken als ik jou zie zoals je bent en onzichtbaar naar mij wenkt…

binnen In mijn hart Dat zo lang is Ziek geweest Waarin het bezwaard Gemoed wordt opgebeurd In handen van Hem Die alles goedmaakt en geneest…

ik heb je hand niet laten harten in het kaarten reiken tranen in je stem konden mij voor even niet bereiken in de dossiers herkenden zij en jij tal van gelijken jouw eerlijkheid is troef en godzijdank nog overal te ijken speel geen haast in het kaartspel van de azen geven breekt te vaak de glazen loop met opgeheven kin de grote…

't Hart slaat mede in elke klop. Diepgedoken zielewoorden wekken ze uit hun doodslaap op. Levenbrengende openbaring; - stemmen-, hartenharmonie; - zang en weerzang, zoetste paring van muziek en poëzie! ---------------------------- uit: 'Verzen' (1900)…

Dan zal ik langs de velden, In geur en kleur en licht, Haar 't zoet geheim vermelden, Dat diep in 't hart mij ligt. En wil zij knikkend blozen, De zoete liefste mijn, Dan zal 't vol zang en rozen In beide ons harte zijn.…

‘t Klinkt door woud en velden, 't Dreunt door berg en dal; 't Vloeit van hart tot harte, 't Zingt van mond tot mond, 't Leeft van eeuw tot eeuwe, Land en wereld rond. Ja! waar dringt het niet? Ja! wie zingt het niet, 't Zoete lied Der minne?…

Al moest, in mijne boezem, 't hart Nog breken.…

Ik vlucht mijn leger, mijn vreedzame dakje; 'k heb hond noch geweer, door de nacht loop ik heen, Mijn boezem doorwoelt een knagende smart, En waar ik ook vlucht, zij volgt mijne schreên. Voor mij geen rust, Geen hoop in 't verschiet; Want zij die ik bemin Bemint mij toch niet. Hier eenzaam gezeten op 't hoogste der bergen, Op rotsen zo…

Lenteliedje wees niet bang, Kom maar vrij naar buiten; Alles vraagt naar klank en zang Als de bloemen spruiten. Beken ruisen immervoort, En de schone rozen Neigen 't kopke over boord, Spiegelen zich en blozen. Jeugd en liefde wandelen stil Hand in hand en dromen; 't Vogelijn bouwt, naar lust en gril, 't Nestje in de bomen. Kom, de…

O mocht gij in 't diepste Mijns harten daar zien, Mijn vurig verlangen Mijn tranen bespiên! Dan bleef gij niet langer Zo koud als een steen; Dan liet gij mij zeker Zo lang niet alleen.…

Kom hier, mijn kind, zo zwak en klein, Kom hier, mijn kind, zo schoon en rein, Kom hier, in 't binnenst van mijn hart; Daar schut ik u voor kwaad en smart, En 'k voed u met mijn vlees en bloed, En 'k warm u aan mijn liefdegloed. Dan zij mijn loon dat elke dag, Dat ik u zo beschermen mag, U beminnen, mijn kind, mijn leven…

't Hart poppelde mij van verlangen! Och God! wat de liefde toch is! 'k Vond woorden, zo schoon als gezangen, En toch bleef ik stom als een vis. Dan naderde ik zo maar gedurig. Zij spoorde mij aan met een lach; Mijn hart zong: ‘ik min u zo vurig!’ Mijn mond zei: ‘Marie, goede dag!’…

Als de lente wederkomt, Als het bieke op de bloemkens bromt, Als het zonneke lacht en streelt, Als het vogelke springt en kweelt, Boven ons hoofd, in de blaren; Op het lieve plekske dan, Zitten wij weer als vrouw en man, Waar we als verloofden gezeten waren. Dan, o liefste vrouwke mijn, Onder des hemels blauwe schijn, Wisselen…

Zij zingt niet zo als de nimfe; Maar sterker dan woorden en zang Bedwelmen haar groen-blauwe ogen, En nemen het hart in bedwang. Dan drijft u op hare stappen Een onweerstaanbaar gevoel; Haar blik lonkt zo lokkend en machtig, Haar harte blijft immer koel.…

Later heb ik, 't hart vol wonden, Naar de heil'ge kus getracht; Nergens heb ik hem gevonden, Niemand heeft mijn leed verzacht. Waarheid, uit uw zuiv're bronne Heb ik mij gelaafd als kind; Waarheid, maagdenblanke waarheid, 'k Heb als jongling u bemind.…