Alle inzendingen over Liefde is als de nat

Zo sappig zo vol van vocht, dat 'k echt niet verder zocht Gepeld en wel, kwam ie bij me terecht, zonder gedoe: zonder gevecht. Zo sappig, lastig liet ie zich pakken, stiekem zat ik naar asem te snakken. De eerste beet, zei meer dan genoeg, dit was ALLES waar ik op hoopte en vroeg. De eerste vochtige hap zo goed als binnen, voor 'k aan…

De dag lijkt gevuld met regen te verlopen, het blijft somber. Je kunt je gevoelens en gedachten laten gaan. Je houdt hoop op wat licht, ook al is het heel donker. Regendruppels lopen langs je heen of je hebt het geluk dat je een paraplu in de hand houdt. De wind houdt nog steeds aan. De regen, zal de natuur laten groeien.…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

Zoekend tast mijn hand de natte straat van uit een stil portiek waar dure mensen woorden hangen liefde lispelt vrede geboren wordt reeds lang geleden.…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

Riet kan soepel als het nat buigzaam zonder breken en toch pittig Bevochtigen met liefde maakt speeksel overbodig…

Gods onmetelijke liefde is hemelhoog Voorbij de wolken reikt Zijn trouw Hij houdt van al Zijn schepselen Zijn goedheid verrijst voor ons oog. God de Heer is onze levensbron Zonder Hem kan er niets bestaan Geweldig is het om zijn liefde te ervaren Hij is ons licht, helderder dan de zon.…

zelfs met alle liefde van de wereld was hij niet tevreden zag hij niet haar wit gezicht toen zij moegestreden naast hem lag ogen dicht haar wangen zoutig nat wist hij niet dat zij begreep dat er niet meer in zat dan met alle liefde van de wereld hem te laten gaan met als zekerheid dat op een dag ook hij alleen zal staan…

hij vergrijpt zich aan haar woorden zij begrijpt zijn woede niet en haar zinnen die hij afmaakt spelt zij telkens in verdriet kleurt haar gezicht met waterverf treurt haar grijze ogen nat zij had jong van hem gehouden maar zijn liefde overschat…

je zingt vrolijk over pro's en contra's en wat niet meer blijven zou ik slik restjes zinnen in en met mijn wijsvinger beschilder ik je gezicht met uren die rimpelloos verliepen terwijl je handen hangen aan mijn billen sokken en slipjes glijden als liefdesletters tussen lakens ik kondig een nieuw nummer aan 't begin al gemaakt…

Was ik niet reeds blind van liefde zou het worden als ik naar je keek Als een golf van passie overstroomt blote liefde de tocht van het hart Waar liefde vurig is woedt brand vlammen geblust met natte kussen brand mijn warme lippen aan je gloeiendhete huid Vingers schroeien vast je voorverwarmde oven heet me geopend welkom voor onze…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

in de bittere zinnen die alles beloven alvorens dat opnieuw weer uit te vegen als verwaaide as van de vergetelheid dat niets ons scheiden zal tot mijn haren zullen bleken, om uit te vallen als bladeren van een oude boom, om sprakeloos toe te geven dat ik mijzelf en de omgeving nog niet ken, wat blijft zijn bergen van onverteerde liefde…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

aan haar huid Natte plooien rondom haar lichaam Haren wiegend in een waterplas Door de liefde herken ik de schoonheid Van slecht weer in de zomer pas…

verdrinken in weids groen grasland luchten vormen kastelen in vlugge windgebaren liefde blijft stromen kleuren spiegelen water natte verft neemt de blonde hand mee naar lustig warme stranden schade en schande verrijken zich ervaren handen nemen het ongeschreven boek naar zee, natte verf neemt gedachten naar onverwachte diepten…

In liefde en in pijn. Dat je zal sterven. Stel je nu eens voor, opnieuw, dat je nooit geboren werd. Dat je moeder je nooit ter wereld bracht. Waar zouden we bewust voor kiezen? Voor onbewust en ongeboren zijn? Voor de liefde en het leven? Voor onze eigen dood? Bij al die vragen even stilstaan. De antwoorden ken ik al.…

Kind in hem wordt nat. 3x De mantel der liefde bedekt - ook in de regen - het lopen zonder jas.…

19-09-2010 Mijn hart huilt van pijn, Liefde is niet altijd fijn. Er zijn tijden van geluk, Maar soms gaat liefde stuk. Tranen lopen over mijn hart, Van binnen nat is heel apart. Je ziet het niet in mijn gezicht, Want mijn ogen die hou ik dicht. Wanneer brengt liefde weer geluk, Wanneer kan deze liefde niet meer stuk.…

19-09-2010 Mijn hart huilt van pijn, Liefde is niet altijd fijn. Er zijn tijden van geluk, Maar soms gaat liefde stuk. Tranen lopen over mijn hart, Van binnen nat is heel apart. Je ziet het niet in mijn gezicht, Want mijn ogen die hou ik dicht. Wanneer brengt liefde weer geluk, Wanneer kan deze liefde niet meer stuk.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Moederliefde is eindeloos Een warme deken om je heen In gedachten altijd bij je Daarom ben je nooit alleen…

Ik had alles met jou... mee willen maken. Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja…

je kooplust verweten Dat had je liefde voor mij vermoordt Ach, er was zo veel wat jij in mij miste En starend naar jouw weerspiegeling Was ik dankbaar dat de regen, mijn tranen wiste…

Nu, met natte brokken op het laminaat, Heb ik dan de rust gevonden.…

De bloemen waren aan 't verwelken De paden nat, de bomen fris. Toen ik vanmorgen bij je wegging Besefte ik wat liefde is.…

vier voeten in eenzelfde ritme de liefde vierend in de nacht ergens bij een volle maan jouw lippen op de mijne schoenen in het natte gras.…

Je verwarmt mijn Zon binnenin, het vuur brandt, het licht nog lichter, groter, sterker, oogverblindend, breed glimlachend, regenen onze stralen op het natte gras, fluweelzacht groen, waar we de liefde nog eens, en nog eens, oneindig nog eens overdoen.…

Met keiharde muziek en lelijk licht Hield men mij wakker tot de morgenstond. Toen wist ik niet meer waar ik mij bevond En kreeg een flinke plens in mijn gezicht. Wie zoals ik het leuk vindt uit te gaan Heeft dus reeds menig marteling doorstaan.…

De trapleuning was nat. Het nat was rood. Hij keek omhoog. Daar stond Het: rood en nat. (Voorproefje van De Avond van het Spannende Boek, 31 mei.)…