Alle inzendingen over Orchidee�n

pas op! ze breekt als je haar aanraakt zachtjes! en niet te hard kijken want dan zal ze trillen als een dunne bloem bij plotselinge wind laat haar maar gewoon en vraag haar niet gelukkig te zijn wees blij om haar schoonheid al kan ze zelf niet meekijken…

je bent blond - het hele domme mensenras rent honderd meters in seconden zwemt het schandaal over reist per spoetnik naar de maan en gaat per beatnik naar de bliksem bouwt bolle bouwsels waanzin en schrijft gigliotheken vol – maar jij bent blond en daarenboven dient geconstateerd dat je blauwe robijnen…

Dik neergehaald vernederd, helaas Mezelf vergeten opgeboeid verteerd Maf Geen aanverwanten tevens werkend met personeel Zware koopverslaving Dik nep Ridder op gouden paard Mijn ondergang Kinderlijke tevens schone mensen Dankbare prooien Heb je dan ook dik misbruik van gemaakt Smerig Oogjes nu wijd open Verbazing tevens diepe spijt Tijdverspilling…

van alles wat op je pad maar toch ook weer niets al is niets ook weer iets iets om mee bezig te zijn iets om vast te houden los te laten, weg te stoppen iets wat nietszeggend kan zijn of juist veelbelovend vooruitstrevend & springlevend iets om voor op te staan iets om te laten gaan zodat er niets overbljft want ook niets is iets…

Is het halfvol, halfleeg het glas De keuze zal de kijk bepalen Zo ook de stand van beide schalen Die wikken over groener gras Ik weet het juiste antwoord pas Als ik geestdriftig met verhalen Haar aandacht vang en volle zalen Tref in haar blik, zij even kras Opveert bij het aloude KNIL De met de Gordel zo vervlochten Zwarte, nu witte orchidee…

poëzie bestaat uit juiste woorden vinden voor het beschrijven van de geur van die onbekende wilde orchidee van de muskus van een os of hert die ongekende gedachten en die kleurrijke ondergaande zonnen weten te vangen die letters aan liefde kunnen hangen soms onbegrijpelijk soms apert die al wat je ziet of juist niet emoties als vreugde…

geen volzinnen zullen ooit meer uit jouw pen vloeien daar jij woordloos opging in de mist…

De orchidee bloeit nu elders. doden begraven stemmen zwijgend toe. In de weide bloeit weer nieuwe klaver gevierd tot honing. Vanuit de verte tjilpt gezang roepend ook te komen. Maar de zon en de zoete geur van bloemen is vele malen lieflijker dan het avontuur de catacomben opnieuw te betreden.…

verhaal die ik je probeer te schetsen met een zacht penseel Hoor je de muziek in mijn woorden of zijn het voor jou valse accoorden Ben ik een roepende in de woestijn in jouw hoofd en raken mijn woorden kant nog wal Zie je mijn verdriet als ik merk dat mijn woorden niet landen in jouw hart Bedoeld als blaadjes aan een orchidee…

Zon in het gezicht Vlinders vliegend in het felle licht Bloemen verspreiden geuren Een natuurtuin vol kleuren Bloemen spreken het innerlijk aan Als de kelken open gaan Genietend in de tuin rondwaren De neus zal geuren vergaren Kleuren spelen met het gemoed De roos is als een warm hart in vurige overvloed De orchidee, daar speelt liefde…

Mijn hart verzinkt in tranen en ik huiver. Mijn lichaam trilt als tenger vijverriet. Ik mijmer en ik denk aan de tijd die niet Omkijkt, aan de liefde die zo zuiver Is dat ik alleen nog leef om met jou te leven. Ik leef alleen om mij geheel aan jou te geven. Wij zijn een symfonie van schitterende scherven. Kon ik de sleutel van je toegangsdeur…

Hier, nu en altijd De stem van je ragfijne Liefde om me heen Gedrapeerd als een Lijkgewaad van Zoete dromen. Hier, nu en altijd Het lied van je stille Verdriet dat in Mijn lichaam sijpelt Als een tranenstroom Van zoute tonen. Hier, nu en altijd Mijn hart voor jou Dat bloeide als rozen In de zijden zomerzon. De zomer waaraan samen…

Ik hoor wanneer de nacht aanbreekt De echo van haar stem langsheen de muren Van deze eenzame slaapruimte sluipen. Als een ingehouden schreeuw vanuit de eeuwige Stilte van haar hemel. In deze uren Die leger zijn dan lucht en zwaarder dan lood Zijn het de onvervulde dromen die tegen me aankruipen Als wilde dieren. Is het dit hart dat breekt Bij…

Een raadsheer, woonachtig te Aken, wist ooit eens een dame te schaken; zij schoof in zijn bed, en zei: "jij bent aan zet!" Dus nam hij haar onder het laken.…

't Was een kruis voor een echtpaar in Namen dat z' er nooit tegelijkertijd kwamen. Op een avond riep zij: hé, wacht eens op mij! En ja hoor, toen kwamen z' er samen.…

Een nog ongerept meisje in Tanger vrijde in de kerk met een zanger, en doordat hij die niet vóór het zingen verliet, is zij nu gerept en ook zwanger.…

Een zachte glimlach om je mond; in je ogen zoveel tederheid.…

Een Franse hengst, genaamd Noël, trok ergens aan de jinglebel. Een paard deed open, 't bleek al ras dat zij de merrie Christmas was.…

De beek door het dal fluistert over verleden van een heel oud land.…

Een boerderij hurkt aan de bosrand; traag klapwiekt een vogel voorbij.…

Uit dor heideland rijzen jeneverbessen als groene zuilen.…

In besneeuwd weiland, roerloos aaneen, twee paarden, elkaar beminnend.…

De beek is verstard; de rietkraag langs de oever huivert in de sneeuw.…

Een zwarte akker, groen omlijst; achter de ploeg een spoor van vogels.…

Twee jongens onteerden te Smilde in 't klooster zuster Mathilde; ze vergrepen zich niet aan zuster Margriet, volgens hen, omdat zij niet wilde.…

De aarde trilt en zeeën beven - hoe wonderschoon is de natuur. Een vloedgolf overspoelt het leven - hoe heilzaam is het godsbestuur. Dominees, imams en prelaten hebben weer heel wat goed te praten.…

Een nymfomane uit Rheden was steeds pas na tien keer tevreden. Een knaap, genaamd Wout, is met haar getrouwd en dus kort daarna overleden.…

Je stak wilde rozen in mijn haren en spuwde vuurwater in mijn mond Ik had geen enkele gedachte, ik wist alleen dat jij me zocht maar niet vond. Je brak stenen met de macht der woede en bekogelde mij met je haat Ik had geen enkel gevoel, ik liet je begaan maar voor jou was het te laat. Je hebt je rozen niet gestolen, ik zal je betreurd…

Dag vrouw, dag mooie zachte pop breekbaar ben je geworden en breekbaar is je lot. Je lacht, een witte glimlach, en je heupwiegt, zoals dat hoort en je koopt je tweede huid in voordelige flessen en het lijkt alsof niets je stoort, Maar je verdriet is een verborgen oceaan een diep schrijnende wonde een oceaan van tranen en van te lange…

Zeeblauw kleurt de eindigheid ik voel geen angst meer ken geen tijd. Zeeblauw kleurt jouw liefde wanneer je me tussen eb en vloed, eventjes, meeneemt naar zeeblauwe oorden ver weg van de sleur, ver weg van de strijd.…