9519 resultaten.
Zinkend schip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 471 Terwijl ik me vorm tot leven
en armen sla in de warmte
die me koestert en omringt,
voel ik de last van de leegte
het drieste stulpen in het niets
van het bulkende bloed
dat bloeit, gutst, geeft
en overstromend, stof inbedt,
verteert wat aan leed was
maar geen weg weet met zin.
Het verlangen naar jou
kan zonder grenzen verder,
er is geen…
Schoon schip
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.226 Aan het verzoek om krachtige bestrijding
Van de totale chaos op het spoor
Gaf de minister eindelijk gehoor
En dus verdween de hele bovenleiding.
Waarschijnlijk helpt die ingreep niet zo veel,
Maar dan ontslaat ze al het personeel.…
Zinkend schip
poëzie
4.0 met 44 stemmen 6.166 De avond daalt;
een zinkend schip.
de kiel slaat op
een blinde klip.
- o, hartstocht
van dit kil vergaan,
in koele nacht,
in koele maan.
"en gij, die eens
dit leven prees
met sterke stem
en harde keel,
is dan het glanzen
van uw woord
bestorven en
voorgoed teloor?…
Als het schip passeert
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 201 gaat mijn nieuwsgierig hart weer sneller slaan
als menig schip passeert met ongewis
een volgende bestemming
in het één-mans bestaan…
Schoon schip
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 286 De crisis treft ook de partij van Verdonk
Leden lopen over naar de PVV
Onze Rita ziet, nog altijd recht door zee
Hoe Trots op Nederland naar één zetel slonk
Haar zien te vertrekken is een verlangen
Bij voorbaat bleef de vlag maar half stok hangen
…Rita Verdonk laat zich niet uit het veld slaan, ze maakt schoon schip ondanks dat ze
nog maar…
het schip van liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 275 We zijn scheep
gegaan
kant en wal
gekeerd
De riemen
in de dollen
het drijven
beproefd
Wat wisten wij
van varen?
Vaart
hebben we gemaakt
eerder met de stroom mee
dan tegen
Wind is opgestoken
wakkerde aan
wind uit
uiteenlopende richtingen
Het voerde
ons naar zee
de golfslag kalm
dan golven,huizenhoog
Van averij…
Woordschippers schip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Zijn vracht steeds kleiner
leger de woordvaten in de holle ruimen
van woordschippers schip
vaart hij voort.…
schoon schip
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 383 waaiende
wind
ruimt
winters weer
wassend
water
maakt
schoon schip…
Het zinkende schip
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 186 Inktzwarte tekening, van boeg boven water
aan de muur, bij het bed met de gitaar
wijnrode bloemen getuigen van waarheid
teleurstelling raakt gevoelige snaar
't zinkende schip verbeeldt hevig in echtheid
de angst om te leven
is met de nacht nog niet klaar.…
Schip geknakt.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 Schip geknakt, nog niet gebroken,
oh, wat ging het net weer goed
Ook al klonk er eerst nog weerwoord
onder Lenie’s hoge hoed
Als straks alles is geborgen
gaan weer vragen naar Den Haag
Ziet nou niemand eens naar Zeeland,
’t hoeft niet eens perse vandaag!…
Zinkend schip
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 309 Terwijl ik me vorm tot leven
en armen sla in de warmte
die me koestert en omringt,
voel ik de last van de leegte
het drieste stulpen in het niets
van het bulkende bloed
dat bloeit, gutst, geeft
en overstromend, stof inbedt,
verteert wat aan leed was
maar geen weg weet met zin.
Het verlangen naar jou
kan zonder grenzen verder,
er is geen…
Schip in hellewind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 Winterse hellewind
waait in wankele gedachten.
Waanzin als waterdruppels,
zachtjes tikkend, wachtend op een einde aan de leegte.
Daar wast de duivelse wezel
zijn handen in maagdelijk witte onschuld.
Terwijl de dronken wijven
de eenzaamheid wegwuiven
als ware het
een vissersboot
in winterse hellewind.…
Als kapitein op een schip
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 482 Als kapitein op een schip, zo vaar jij mee
het roer in handen, volle vaart vooruit
geen plekje blijft ongezien op volle zee
soms overdenkend, bij menig besluit!
Het valt niet altijd mee, dat zijn de gevaren
je krijgt het allemaal in je leven gratis mee
niets zal het leven hem besparen
dat merk je als je alleen vaart op de wilde zee.…
Het schip der dwazen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 De reis is onrustig, maar
het schip is geweldig
een prachtig schip
Helaas zonder scheepskabouters
om de vege boel te redden, nee
er zijn alleen dwazen aan boord
die vrijheidsliederen zingen
en toosten op verre stranden
Ach, we verliezen koers
Het magnetische veld wordt zwakker
en de noordpool schuift weg
Havens blijven ongelezen…
Thuishaven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 404 Legt met het lichaam de havens
open, strekt door de schrille echo
van het lied dat speelt op de kim
een hand naar het schip wat niet aanmeert.
De tornado neemt gradatim
de stand aan van het flinke schip, veert
het hoger en hoger op zee.
Bedolven onder de golven keert
het om naar haar, in de hardste wee.…
driemaal rond de appelboom
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.540 hij is van haar
het is scheepsrecht
geen schip te zien
ze voelt het anker
de berken wiegen
het zijn haar golven
geen weeën meer
er is geen zee…
KOUD WAAIEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Geen deinend schip...…
Manhattan
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 713 De zeventiende-eeuwse handelsgeest
bracht Hollanders over de hele aarde
en Zeeuwen! Mannen van stavast met baarden.
New York is zelfs 'Nieuw Nederland' geweest.
Een iets ander verloop in dit verhaal,
dan dichtte ik nu in een wereldtaal!…
onder dak
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 van je kinderen
oude heiligen blijven
afzijdig in stenen plooien
waarmee ze zijn getooid
vandaag hebben wij ze
niet nodig
het venster in een nis
tekent voor ons waarom
leven is.…
ondeugend (schuin)
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.177 uit het diep helder blauw van de zee
sneed de boeg van het schip wit rollende kragen
alsof ze met haar ranke lichaam de golven uitdaagde
zo gevaarlijk hing ze over de reling heen
van enige afstand sloeg ik haar gade
hoe jong mag je zijn om je zo te kunnen gedragen
ze was oud genoeg om als bloem te worden geplukt
zeker toen ze zich ondeugend…
Als god van de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 heb mijn schip opgetuigd
met zeewaardigheid
alle brevetten behaald
vooral onvermogen
heeft heel hoog gescoord
tijdens mijn verblijf aan boord
wilde de wereldzeeën bevaren
storm en passaat trotseren
maar het bleef bij proberen
kwam dwars op de golven
aan lager wal werd het schip
door wrakhout bedolven
ben gered maar als god
van…
bijna voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze denkt in dagen
bijna alles is voorbij
tijd deert haar niet
de winter sleept zich
door trage dagen
de wind trekt zijn sporen
in de boekenkast
zwijgen verhalen van
hartstocht en verlangen
de klok slaat gesmoorde
uren het deert haar
niet het is bijna voorbij…
BEJAARD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 252 Ben je de zeventig gepasseerd,
loopt alles niet meer zo gesmeerd.
Kwaaltjes komen om de hoek,
je vitaliteit raakt een beetje zoek.
Je gewrichten zijn wat minder soepel,
niet erg, want door een hoepel,
hoef je niet meer te springen.
Net zoals hangen aan de ringen,
die gymlessen zijn uit een ver verleden,
maar misschien dat in uw geest van heden…
Scheve schaets
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 76 Met dank aan Wil Melkert voor
de inspiratie van zijn netgedicht 'Een mentale vlam'.
__________________________________
Mijn ik was in de ban van
haer fysiek
de zachtheid van haer macht
en haer bekoring
zij wilde mij beheersen
zonder storing
maer 't grote misverstand
maekte mij ziek
Haer scheve schaets leek
een imperatief
zij…
Drenkeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 Terwijl zij de netten uitwerpt
in een wolk van schuimspatten
krijst de drenkeling en hijst zich aan boord,
In de diepte een verzonken stad
onder wuivend wier,
een mossig koord leidt naar het schip
gekraakt in een donderslag
Nu rest er rot hout,
groeien er koralen op de mast,
de oude glorie ligt aan diggelen
terwijl zijn tranen vrij biggelen…
aankomst
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.405 Geleund in de uithoek van een balustrade,
zie ik als over hemelsbreed kozijn
’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade,
De gele stroom, de kleurge oeverlijn.…
een gedicht is oude regen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 steen
toen je er nog woonde
rook de straat naar oude regen
laten we even gaan zitten
zoals we vaker deden…
leeservaring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 Als ik poëzie lees
lees ik om het onbegrijpelijke
behoeft geen bevreemdende bril
tussen de woorden zit de amechtigheid
de geest geurloos en onuitsprekelijk verleden tijd
mijn mond blaast dan bellen van beelden
demonen verdronken in mijn geheugen
heel soms komt een oud vergaan schip boven water
krijg ik wat speelruimte
in het heden van het…
Moszkowicz exit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 707 Een scheepsbouwer, wonend in Zelder,
verwoordde Brams ondergang helder:
‘Kijk, hier is het schip
en daar is de klip
dus Moszkowicz pats, naar de Kelder…’…
Het Raadsel
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.098 Het schip vaart weg
als de dood in de nacht.
Is daar soms iemand die op mij wacht,
gaat het verder, blijf ik bestaan
of is het voorgoed met mij gedaan.…