Alle inzendingen over Patricia Paay

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ------------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Het eind van de pijn Start van een nieuw begin Verlossing is in zicht Nog even voorzichtig zijn Berusting omarmt het licht heel rustig de helderheid in In gedachten ben ik al daar Maar ik zit nog in het heden Het wachten valt me zwaar Heeft elke beproeving een reden? Bewustwording is een geschenk En dat mag niet worden vergeten Daarom…

Buiten gaat de natuur haar gang Bomen worden kaal, Vogels kwetteren en fluiten Ieder seizoen haar eigen verhaal Binnen gaat de natuur haar eigen wil En ik ben bang Pijn legt me lam Zoals de vogel floot ik elke dag Het is al maanden stil…

Je vraagt me heb je pijn Maar wat zegt het jou Als ik uitleg wat ik beleef Je kunt met me meeleven Maar mijn pijn niet beleven Soms zou ik het willen overgeven Gewoon, maar voor even Zodat je voelt wat ik voel En begrijpt wat ik bedoel Als ik je vraag bevestig met ja…

Er zijn er door Michelangelo beschilderd, met rozetten versierd, door zuilen gestut, maar ook gewone tijdens grote schoonmaak met ammoniak gewassen en gewit of : niets - crèmekleurige hoge plafonds van op een ziekenhuisbed op hoge poten, en oude plafonds bekeken door versleten mensen die liggen in oude kamers omdat lopen…

mijn voetjes warmend hoog tussen je zachte dijen denk ik plots aan die kale man die vroeger de piano stemde en alleen maar melk en regenwater dronk. Hij geloofde aan reïncarnatie en - verstrooid de snaren toetsend - heeft hij op een dag verteld dat ik vroeger een prinses was of de dochter van een Indianenstamhoofd en Kiruka heette…

Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik neem de regie in eigen hand ook al voelt het soms als drijfzand Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik wil mijzelf ontdekken en mijn eigen weg afleggen Mijn leven is van mij van niemand anders maar van mij…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter waren door de bliksem…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in de bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter ware door de…

Ik loop over straat. Mensen kijken me aan. Iedereen blijft maar kijken. Ze kijken me angstig aan of met moordblikken. Ik word bang. Ik kijk een beetje angstig. Het lijkt of m'n huis nog kilometers ver is. Er zijn honderden mensen die me blijven aankijken. Ik zet m'n muts op. Ik loop snel door zodat ik niet veel blikken hoef op te…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ---------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Hun huid geschramd aan prikkeldraad en scherven hun ziel gekneusd hun vlees gekooid verscheurd van kamp naar kamp - in niemandsland zelfs niet vogel-vrij. ------------------------------------------ uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Er zijn dagen: vroeggeboren slakken. op het hete middaguur zoeken zij de schaduw en smelten sissend in hun eigen slijm dan later het uur waarop de maan gebaard wordt maar nog niet ademt en niet huilt. toch helpen schallende cymbalen. ----------------------------------- Uit: Gedichten 68, 1968.…

Zing van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays…

Theatereurovisiefestival Per oratoria forte piano Non ora et labora pizzicato Eurotelevisieregistratie Pro deo et pro domo in de lente Gaan douze points van 't amateurpubliek Naar Zweden Finland en de republiek Der Kosovaren zonder hun talenten Verstand op nul dix points pour la Belgique Maar les Pays-Bas van Limburg tot aan Drenthe…

. _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur là, monsieur Adjudant Mijn god, les forêts et les bois staan in brand U zou uw naam eer aandoen, als aide de camp Ik heb nu al meelij met ma douce France Quelle tristesse, sécheresse mon pays des vacances…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…

Een zestigplusseres verwacht een kind Dankzij kunstmatige fertilisatie Er is veel vraag naar bij haar generatie Die zo'n techniek een mooie uitkomst vindt Ja, wetenschap gaat de natuur teboven Maar dat ontstijgt geen generatiekloven…

exact binnen tijd klaar het vak kon juichend aan kassa's aan de slag gaan Tot van hogerhand ingreep wegens teveel climax met ros klonk als hoerenbuurt ook te schandalig voor de tros nader bekeken bleek hij slechts als landloper gekleed Over de rooie gaven ze hem wegens verjaring congé Martin krijgt nu bijstand op conditie no cure no pay…

Zomerdagen op't strand, Barbecuen, keer op keer, Ontspannen thuis of in ver land, Genieten van het warme weer. Biotex dagen, ijsjes druipend op T-shirts net schoon aan. Auto's, in de hitte kruipend, langzaam naar huis terug gaan. Al fresco dagen, tot laat toe, Sloom, werken sommigen door. Kindjes gapen, oh zo moe! Onweer loopt de koelte…

Computer, "home-tutor" Met de config.sys was heel wat mis, en ook met de autoexec. bat. werd men heel gek. Zijn geheugen bleek niet te deugen. Met zijn bytes en bits was niet "alles kits. Dr Helpdesk´s diagnose hielp me niet uit den boze. Wegens binaire frustratie vroeg ik compensatie. Wij leden onder Default gedonder. BIOS draaide…

Als ik in de spiegel kijk, Zie ik een onbekend meisje. Die haarzelf niet meer is, Ze is veranderd in iemand anders. Ik ging op zoek naar het echte meisje, En keek altijd bij de gevonden voorwerpen. Ik wist niet waar ik zoeken moest, Of wat ik precies aan het zoeken was. Ik had een goed gesprek met dat meisje, Er kwamen veel emoties…

Wat als je ineens teleurgesteld bent in je spiegelbeeld En plots een hekel hebt aan je eigen schaduw? Je voetstappen extra diepe indrukken achter laten, En je lichaam alleen maar onrust uitademt? Waar kan je dan nog heen voor zekerheid, Hoe raak je wat achter je meeloopt kwijt? Kan je weer leren met een lichtere tred te lopen, En is…

Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem en wat er wriemelt, wat ingewikkeld wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt erover, stort en wordt van kracht. ----…

Ik verbind hem met touw, met mij, met handen aan het bed. Verbonden beginnen wonden pas echt. Met zorg snoer ik de mond, verblind de ogen. Toegekomen, klaar, begin ik met ontbloten. De rand, de binnenkant. Geheel ontdaan verzoekt hij, deze om genezing. Maar ik lig hem zwaar, ik ben op hem gebrand. Ik ben de bovenhand, tot de tanden…

Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem en wat er wriemelt, wat ingewikkeld wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt erover, stort en wordt van kracht.…

Ik zal hem voordoen wat ik doe: hoofd tussen mijn handen, mond aan lippen, niets ter wereld. Geen gedachte niet aan mij, geen benen om niet op te blijven. Afgesneden als van mij, hoofd dat aan mijn lippen hangt, zal ik het eigen lichaam zijn. Ik doe het voor, ik zeg hem: ik van jou, en zeg hem: zeg mij na. ----------------------------…

elles adoraient la ville lumière la Campanile viel ook best mee vive le pays de Molière een jaar later in oktober elles repartaient mais quel chagrin de acht vonden het maar sober qu'il y avait deux amies en moins zij vulden 't gat in hun cultuur en admirant les oeuvres de Rodin de haute-couture bleek iets te duur elles dégustaient pas…

'Le pays où tout est permis', je enige bundel, maar die ruimschoots volstaat, terwijl je zelf mijlenver achterop bleef hijgen van angst en binnenvetverdriet, stormde er een tornado van associatiegeweld op jou af, bleef je nee-schuddend stokstijf staan en haakte je af, nachtelijk Brussel met kortsluiting achterlatend.…

glashelder voor de geest als levend bewijs in een metafoor van de tijd, een verbinding die ons drijft en de schrijver z’n pennen doopt in de inkt van hoop, het blad te keren dan worden de zwartste veren afgelegd, de lichtste zullen altijd wederkeren net als jij en ik, steeds weer zichtbaar in alle mensen in de wereld, (dans tous les pays…