89 resultaten.
stenen tijdperk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 ergens na te lezen
overal kalmte
voortijd van avondmaal
dichtbegroeid
op den duur ontbost
rustend graan
is koren op de molen
wolken verjaren
met binnendrijvende zon
stille genade
benadert iets van troost
alles is eeuwig
zodra het hart onbewogen
in tuinloze aarde
die toekomst verzwijgt
en vlees verteert -
na adem komt sterrenstof…
ben je daar nu misschien (voor Anja)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 182 je alle
angsten voorbij
zochten je voeten
naar vloeibare
uitgerekte uren
leidde iets je
misschien naar
de vertraagde
tijd waarin alles
langzaam maar
zeker wegdrijft
van het land
stuurde de god
van de dood zijn
gezant misschien
die je zag noch
hoorde die jou
dichtsloeg als
een boek
waad je door
oplichtend sterrenstof…
Bitterzoet verlangen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 211 Hoe moeilijk kan het zijn
om de verzen van je hart te lezen
en te verdwalen in de tuin der lusten
Er was slechts één zomer
zonder zwaluw
waarin ik blauwbekte van de kou
Je kwam onkruid wieden, zei je,
maar een dag werd een jaar, een leven lang
van omploegen en opnieuw zaad verwaaien
Tussen sterrenstof en nog te ontdekken zonnestelsels…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 492 Ik sta op
schuif het gordijn opzij
een ster schijnt mij flauwtjes toe
Het blauwe uur
daarna de zon, de dag, de zaak
ik ben nu al gaar
Bij de wasbak tref ik mijn gezicht
een verse wal is in de maak
ik zie een mens, eiwit belicht
een onsje wil op liters water
Maar ook spiegels zijn gevormd
metaal en zand, meer is het niet
- veredeld sterrenstof…
vrij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 746 iets onbereikbaars
laat nooit echt los
wij zijn geen stenen
zijn geen rots
maar meer een boom
die ziet het als
een wereld die beweegt boven
ons
die wolken ziet dansen
en vogels liederen schrijven
zoals dat eigenlijk hoort
wij zijn de kinderen der
sterrenstof
nooit groeiden wij ouder
en nooit verstoorden zij onze jeugd
wij praten wel zuiver…
Genesis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 341 Ik droom dat ik ouder ben als het heelal
wacht in zwangere niets op wat komen zal;
ruimte expandeert met baringsgolven die
als warmte door mijn lijf stromen; ruimte
condenseert tot materie, door zwaartekracht
verdicht tot hemellichamen; uit sterrenstof
van een stervende ster stolt de aarde in een
materie regen; primitief groen leven zet
broeikasgas…
THE TORCH
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Zij zorgt ervoor dat het niet dooft
Het vuur dat wordt verspreidt, hij met
Zich meetorst als hij reist, hem door
Het stormen leidt
Zij lijkt gemaakt van sterrenstof
Zo helder is haar licht, samen
Met haar wil hij terug, zoekt hij
Gods Aangezicht
Dat danst als goudvonk op de zee
Boven meer en rivier, in heuvelland
Als van smaragd; edelsteen…
Luisterbericht.
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.085 vergeet mij niet
stuur je lichaam terug
naar die plaats in de ruimte
waar ik wachten mag
als sterrenstof zul je fonkelen
aan het zilveren firmament
je zal mijn blik verblinden
wanneer jij je stralen zendt
je wezen nooit vergeten
in mijn innerlijk weten
verplaatst in vele genen
wachtend door de eeuwen
het leven duurt maar even
in verbondenheid…
Continuüm
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 279 Hij was ooit sterrenstof,
materie, element,
zal vanaf dat moment
vele stadia doorlopen.
Zijn collectief geheugen,
latent verbonden
met het universum,
vermoedt instinctief
de werkelijke relatie
met het grote geheel.…
Strandleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Onvoorstelbaar saamhorig,
kosmisch sterrenstof,
is al wat samen leeft.
Zijn strandmensen.
Zijn zandkorrels.
Zijn wonderen.
Zijn wij.…
Uit Licht En Donker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 de nacht is donker en stil
ik ben een mens die daar
niet aan toegeven wil
want wij zijn gemaakt
uit sterrenstof
uit verdwaalde stukjes zon
van waaruit ons zijn begon
daarom is het alsof
we alleen maar zijn gericht
op het verblindende verliefd
makende licht
maar we moeten aanvaarden
dat er donkerte is rond de aarde
sta eens in het…
Aardse sterretjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 ik sterren over de aarde gaan
Beschenen door zachte glans van maneschijn
Op aarde in zij of fonkelend satijn
Terwijl daarboven de hemellichten staan
Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer
Gracieus, blozend en schitterend als brokaat
Geweven uit stof van zilverkleurig draad
Zwevend door zalen over gladde vloer
Ach ’t schone van uw sterrenstof…
Elfje
netgedicht
2.0 met 46 stemmen 6.182 De dag begon niet anders dan normaal
je werd wakker, zoals eigenlijk altijd
na drie koffie pas het slaperige kwijt
`t huis compleet met jouw zonnestraal
Geen zachte muziek op d' achtergrond
geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen
laat staan kleine lichtjes met malle capriolen
`t begon als een allerdaagse ochtendstond
De gong, je trok met…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.003 Er bleef wat sterrenstof op mijn wangen plakken.
Zodat ook ik schitterde in
de straalstroom van haar orbiet…
eland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 uit zomers waterrijk moeras
waar zij bomen en struiken aten
trekken als koude tijden dagen
donder en bliksem het bevroren land
op hun hoeven de jagers vluchtend
op het noordelijkst van de aarde
vinden jaarlijks zij hun schuil
bij die altijd wit bebaarde claus
voor wie in vliegensvlugge vaart
zij de arrenslede trekken dan
die heil als sterrenstof…
Omtrekkende beweging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 liggende frasen
gericht aan elk dovemansgehoor
geen pas uit het gelid, de graven onbedekt
het gras gemaaid, de stilte in storm gezaaid
venijnige draden zijn aan palen genageld
om schokeffect te sorteren en illusies
uit onbevangen dromen wakker te schudden
nee, ik hou mijn drommen binnenskamers
binnen de kaders van de maangoden en het
sterrenstof…
Er welt een traan?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 De trotse dag loopt op z’n laatste halmen,
begraaft de aardse vuilnis achter zich, laaft
zich aan de dramatiek van de hemelnacht, breekt
in kristallen splinters van het sterrenstof , verlicht
deemoedigheid als transcendente ziel in elk gedicht.…
Ode aan december
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 318 vergruizelt in het winterwoelen tot een wind
grasgefezel tot een vlakte
een bos baart, een duister hol
thuisloze sterren kraken
door het neergestorte meer
ijszwarte spiegel van een heelal
tot diep in de aarde
stroomt de nacht weg,
aan de kabbelende oevers
leeft een houten huis
luchtig, ritmisch, dansende lichtechoos
gloeiende sterrenstof…
Als ik een feetje was
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 960 Als ik een feetje uit een sprookje was
Dan strooide ik wat magische sterrenstof
Over het huis waar jij woont, zomaar door het glas
Om alle verdriet weg te toveren met een zachte plof
Alle boosheid zou zomaar verdwenen zijn
Iedereen in het huis was gelukkig en blij
Een huis zonder misverstanden en pijn
Met alleen liefde, warmte en ook begrip…
opgetild
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 288 ruimteschip aarde
de wieg van de mensen
is te benauwd voor
het kleine sterrenstof-lijf
het wollen dekentje
mama de bal de broertjes
de dromen en mensen van
de aarde blijven achter
lieve dappere astronaut
de eerste stapjes zijn gezet
je bent op weg naar zoveel
avonturen boven de zon
je ontsteeg de aarde
nu tover je een ruimte-glimlach…
Geheimtaal
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 592 was
parels raken in contact
met het licht
zoals jij dacht
dat dichters alleen maar kunnen krassen
zoals de sterren schijnen in de nacht
zij is wel oneindig
zij is wel heilig
de hemel en de nacht
als zij kijkt op ons neer
een godin onsterfelijk
zoals de mens t wil
hier een gil
in de leegte van ons allemaal
kras maar mens
want zonder sterrenstof…
- De ijskoning -
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 252 De zachtroze lichte glans
lijkt op zijn lange dunne sokken
sneeuwknisperend weggelopen
vreselijk koud twinkelt sterrenstof,
danst om de herstoffering met zijn adem.
Indrukwekkende koude luchten
lonken avontuurlijk en tevreden,
randen zachtwit omzoomd van ijsbergen
de ijskoning ontwaakt,
wil de hele wereld gaan bevriezen.…
Ik ben het spook
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Te klein voor nieuws
uit heel de wereld, zucht
ik, het spookt in mij
en ik twijfel
aan de toekomst, aan de mens
en aan al de wonderen
die liefde zou moeten
en ik zou willen verrichten
Er spookt gekte rond
in de massasteden, de straten
vol winkels, vol problemen
die de omzet bedreigen
De doden liggen er slordig bij
Ik droom van een…
Genesis 1
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 425 Uit sterrenstof van 'n geëxplodeerde ster
vormt zich 't zonnestelsel, eerste aardse
simpele groen ontstaan na 'n miljard jaar,
brengt zuurstof in de vroege dampkring en
het decor voor dierlijk leven staat klaar.…
De Wiggelaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 Hij beziet z’n zegeningen in het prisma
van de stervelingen, plaatst rozen van
sterrenstof in uitgeslepen wegen,
zwarte spiegels van de kosmos, die om
een nieuwe trap naar de toekomst vragen.…
Is het de doorzichtige inktverdeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Sterrenstof waarin iets anders 't vertrouwen bood
steeds verhaalde ver weg te blijven bij deze dood.
Die stofdeeltjes brachten ook toen al veel
aan het licht, onverplicht waarbij steeds
de dageraad weer opstond, welke ootmoedig
viel te eren met als raad na een nachtwaak
toch een nieuwe dag weer uit te proberen.…
Wij-Synthesen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 Wij
Wij zijn
Wij zijn de laatste
Wij zijn de laatste kinderen
Wij zijn coïncidentale
dochters en zonen
daar en toen uit coïtale sterrenstof van liefde
tot leven gewekte
op de blauwe planeet geworpen stervelingen dorpelingen stedelingen
ondergeschoven
verstekelingen
nazaten
slachtoffers en erfgenamen
der wereldveroverende…
- Kleine ongeborene sterrendroom -
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.737 ontroostbaar gemis voelt de ziel, jij ademt niet
ik hield van jou zonder je ooit eerder te kennen
liet wenend stilletjes los, leeg verlangen bleef
zie eeuwig je sterretje twinkelen, mijn hartendief
een verwachtend moederhart heeft je eeuwig lief
ga maar kind, volg de glans van het sterrenstof
heb je lief gekoesterd kleine schat
ook al mocht…
maart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 835 Maar voorlopig nadert maart
We moeten een zwart gat in de lucht springen
waardoor we wegglippen met het sterrenstof.
En verdriet?
Ach, we spoelen het door met sprankelend bloed.
De nacht straalt rust
nu we maankraters raden in de schaduwvlekken.
Samen strelen we onbekende planten
in het hart van de duisternis.…