4325 resultaten.
Een goed voornemen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 Een goed voornemen
lijkt op het dun willen
schillen van een aardappel.
Vol goede moed begin je.
Bij elke keer dat je te dik schilt,
denk je: ach die ene keer.
En dan als de aardappel is
geschild schrik je
wat ervan is overgebleven.…
In stil verwachten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 532 voelbaar dun
speelt wind in
stil verwachten
dwarrelt sneeuw
als schicht door
lantaarnpalenlicht
dempen voetstappen
het naderend geluid
vorst kraakt er bovenuit
tot het klokje klinkt
de wereld zich bezint op
het goddelijk geboren kind…
Vrienden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 671 Goed bedoeld advies
teder en zo lief
vrienden weten raad
als het even niet meer gaat
gewoon om er te zijn
dat alleen is al fijn
en vooral hun luisterend oor
ze gaan er nooit vandoor
vrienden door dik en dun
dat is iets wat ik iedereen zo gun.…
Tienduizend redenen om...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 374 Componisten zijn best wel dun bezaaid,
zeker een "grote" die met list, bedrog,
want daarover hebben we het wel toch?,
Mathijs en ons land een flinke loer draait.
Zo lijkt het een uitglijder van formaat,
is 't koningslied in spé geen plagiaat?…
Zoals
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.859 zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je een hand op het hete voorhoofdje
legt zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet:
zo helpt poëzie.
--------------------------------
uit: 'Onbegonnen werk', 1984.…
Letters zwart parkeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 232 mag ik ruimte nemen
letters zwart parkeren
op dit witte vlak
wil ze wel centreren
zodat ik niet meteen
alle beginposities pak
maar eigenlijk
ontstijgt de inhoud
het dun geschept papier
want driedimensionaal
leest u altijd
mijn gedichten hier…
Dikke vriendschap
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 382 Gezet is niet dik
maar onze vriendschap ging door dik en dun.
Vol in het leven
zonder dat wij er maar iets meer van verwachten.
Bleek een forse blik
in die ochtend door je vriend niet onvermijdelijk,
dat de toon was gezet
om tijdens een winterse bui in een hotel te overnachten.…
Ik?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 Wie denkt die ik
dat z' is,
een man of vrouw
of dik ze is
of dun,
die denkt dat
't koud ze heeft
berouwt en leeft
en denkt
alsof niet zelf beleeft
alsof 't niet uitmaakt
wat ze doet
of wie haar vraagt
ze opgaat in wat gedaan
en moet en hoewel ze groet
zich vraagt,
wie is die ik?…
perifeer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 aan het voeteneind van de dag
waar het lichtelijk ontbreekt
aan licht dat verblindt
dat brandt en verbleekt
op de grens tussen
weinig en dun
tussen nog even blijven en
voorgoed gaan
aan de rand van de stad
wacht het grind
van de laatste bomenlaan…
Wachten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.097 Mijn bootje is van dun riet
Gebonden door vezels van lis.
Toch bevaar ik de stroom.
Geen wachtlicht op de andere oever
Alleen bewaakt door de poolster.
Kom je niet?
Jouw boot is van sterk hout.
Deze stroom is nog lang niet
De woeste Yang Tse en toch ben je bang.
Kom je niet?…
Magere tijden
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 254 Door dik en dun is daar Jan Kees de Jager.
Hij krijgt een dikke tien: geen euro-ketter.
Maar worden wíj per saldo daarvan vetter?…
Boom in het voorjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Zonlicht schijnt door dun blad
om het nog
frèler, priller, losser,
feller te vieren.…
Eertijds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 mijn voormalig purperen
gelaat verzoent zich met
het meer, blauwer dan vlak
rusteloos gesmoord
in onbegrensde hemelkleur,
spuigaten van ademvocht
spiegel tegen het hervonden
licht, drijvend op dromen
in vergeten dagdelen, met
nog een vermoeden van tijd
op een bloemenbodem
van steen, oproepbaar, dun…
Dun gesteeld
netgedicht
3.0 met 149 stemmen 239 je wiegt
als altijd
dun gesteeld
op de rood
oranje tonen
van mijn
innig geliefde
klaproosmuziek
tussen hoog
opschietende
siergrassen
in de kleurige
wilde bloemen
plassen langs
de bermen van
de snelle weg
goedendag
omdat jij nu
bloeien mag
want de lichte
waas van fijnstof
geeft in vervuiling
helaas geen
jaarlijkse regelmaat…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
september
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 567 Zonlicht ligt heel dun op 't water,
twijfelend...
Ik zie kinderen op het strand
- blote voeten, kleren aan -
één keer nog in deze zomer
naar 't water van de Schelde gaan…
Flotus
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 236 Te dun? Te laag allooi?
Nee, nú luidt de kritiek: ze is te mooi!…
er zij licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 op de zolder
van het kasteel
honderd stukjes
glas in lood
eeuwenoud
kwetsbaar en dun
één vergissing en
je hebt al een barst
kijk naar de zachte
kleuren het
getemperde licht dat
door de ramen valt
dit raakt aan iets hogers
de liefde voor oude
dingen de koestering…
spanning
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.778 Samen was het plan
Plan is bijgesteld
Bijgesteld voor de spanning
Spanning in je hoofd
Hoofd op hol
Hol gevoel in je buik
Buikpijn heb ik nu
Nu denk ik
Ik wil dit niet
Niet meer lang
Lang heb ik gezocht
Gezocht en gekregen
Gekregen waar ik naar verlangde
Verlangde naar een maatje
Maatje door dik en dun
Dun voelt het nu
Nu ben…
Versterven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 wanneer ik nu het land bekijk
dan vliegen de raven
niet meer op
alsof ze thuis gekomen zijn
verstommen de dagen
vertraagt het denken in ijs
de herinnering blijft
boven een dun sneeuwtapijt
verdwalen prille lentekleuren
in een verwaterd grijs
trekken daar jaargetijden
tot een puntig gemis…
Broodje bal halal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 249 Niets is van belang
dik of dun
oud of jong.
Met gematigde vaart struinend
door een jungle van beton.
Kebab op de hoek
patatzaak ernaast
maar Fatima zoekt niet
naar simpel eetvermaak.
Wat zoekt ze dan wel
wel heb je me nu
het zwarte gewaad
trekt een broodje bal uit de muur.…
Flamingo's
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.785 Met hun poten als met een dun pincet
pikken ze preuts hun tenen
uit het water op, o, ze
zijn zo roze
als de gedachten van een maniërist.
Ze zijn vraagtekens achter al ons weten
en zo fraai dat we even
niet meer om een antwoord geven.…
Jonge Nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 de nacht sluipt
voorzichtig naderbij
de zon geeft haar
nu de ruimte
het licht wordt
diffuus en dun
de bomen worden
zwarte dreigende personen
ze lijken mij aarzelend
te willen grijpen
en spreiden hun takken
en het besef groeit dat
ik moet zien weg te komen
de nacht behoort hun…
de overspeler
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 657 de wind is dun
zo ook mijn jas
ik volg mijn lust
met ferme pas
ik ga naar haar
in het portiek
zij fluistert
woorden in muziek
mijn lid is hard
haar huid is zacht
ik kom bij haar
stil in de nacht
dan ga ‘k naar huis
voldane tred
kruip terug bij
moeders in het bed…
het vloeit niet meer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 656 na de jaren dat het dun
overal van en tussen liep
opnieuw wat klonters
vaste materie om
zomaar beet te nemen
na het vloeien eindelijk
de de droogte, en stof
om nog wat te bedekken
wat zo gepolijst bleef
zorgen voor schuivers
ik neem m'n vlindernetje
en ga op zoek naar
wat de mazen vingen…
feest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.625 intuïtief gevoel
van een vergissing
met de bijnaam Maro
begint men een verslag
ach heldere lichtplek
maan, door bijkomende omstandigheid
zoon van Agamemnon
gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel
met smart
groei ik in het wild langs de weg
op een beschutte plek
in de wei…
Vel over vel
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.606 kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver
schoorvoetend gaat het volk voorbij
een monitor toont iets afwijkends
iemand zucht – kucht
twee vrouwen twijfelen over de aankoop
van een bundel
'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt
je ziet de poriën in je huid
zó dun is het papier'…
December komt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 229 Een regen zo dun
dat het haast
mist lijkt
Vallend blad, dat nog
even schommelend
rust op de wind
In zich het groen
van lente en zomer
de heldere kleuren
van de herfst
Het blad bedekt
de hongerige aarde
voor de vrieskoude komt
en de witte sneeuw
als watten katoen valt…
Natuurproces
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 928 Spinrag ligt als een
dun geweven sjaal rond
stakerige schouders van
wat struiken in mijn tuin
Geen kruid lijkt opgewas-
sen tegen het verstrijken
van de tijd en zelden lag
een hof er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt ver-
gankelijk te zijn en mij
rest slechts een uitzicht
op het brakke paradijs…
winterverlangen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 621 aarzelend toont de winter
zijn ware gezicht
schept hij een dun laagje
waterijs tussen kleumende
eenden in de sloot
helder licht glijdt over
het ochtendrijp
verzilvert gras en grond
ik hoop dat het eindelijk
winter wordt
met een witte, stille wereld
mijn kinderblik verrast,
verblijdt…