Alle inzendingen over aan de rand van lake

Dorian, baron van westerflyr toog met zijn makkermaat arnoldus rufus naar het mariekenwoud van heumens oord contrei der wilde slingerende wingerds Ongestoord ligt valkuil in een valkuil Een oehoe vliegt plots uit zijn middagslaap in zonderlinge solovluchtformatie zoekt hij in allerijl heil in het amber der deemsterende schaduw van haar…

alles is wit het laken wordt rood noem me niet noem me niet bij naam wie ik was ben ik kwijt ik weet alleen wat ik ben een glimp van een schaduw in vijandig gebied later ooit de reis terug over onpeilbare rivieren de lange weg naar verdronken woorden een woord dat weet hoe ik heet alles is wit het laken wordt rood…

een laken zo wit waaronder heel stil een nieuw jaar wordt ingekleurd…

Haar huis, zonder man of scherpe randen, wacht met haar, of heeft gewacht : die nacht, moegetrild van haar verlangen ontbrandt de eerste ongeboren letter, in razernij en dan is alles daar : de as en de voltooiing, de man die kruisen slaat en zegt altijd al, altijd…

Plakrand en klapband lijmt men lieflijk goedkoper dan een klaploper.…

Het voorjaar, aan de rand van een nieuw begin. Laat het maar komen. We hebben er al veel te lang op moeten wachten.…

Destelbergen, Aanleunend bij Gent, Zoekt er soms vertier, Maar voelt er zich … Bekocht. De Dampoort voorbij, Alle poorten voorbij, Stroomopwaarts Naar de bron Die je hier bond. Je geraakt eraan … Verk(n)ocht.…

Doet u maar Van hetzelfde laken Een pak, zei ze, Onopvallend Wil ik zijn Ja, zo wil ik leven Zonder die pijn Van het altijd anders zijn…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…

Koning winter slaapt onder zijn witte laken eenzaam in de tuin maar de morgenstond kust hem en hij smelt in haar armen…

Toen ik een kleine jongen was ging ik 's avonds liggen tussen de koude lakens. Mijn bed was groot en wijd als de wereldzee, daar lag ik lekker als een opgerolde slak. Maar later werd mijn lichaam groter en harder, en wanneer ik nu mijn benen strek dan slaat mijn harde hoofd tegen de planken. O, ja wanneer je groter wordt stoot je je hoofd tegen…

Fatima wist bij de catwalk te geraken Gewikkeld in een zeer complex kleed Zag dit Afgaanse model geen ene reet Want haar pak was niet van hetzelfde laken De modeshow liep gelukkig niet uit op een ramp De lakens gebruikt men nu voor een tentenkamp -------------------------------------------------- (Voor het eerst in decennia was Afghanistan…

Wind bewaait het meer, beweegt water te golven, en mijn geest golft mee; Met zonsondergang gaat ook de wind onder, stil wordt het water kalm en spiegelt de maan, zo boven zo beneden: ook ik spiegel me in strakglad water onder de sterrenhemel, boven de diepte; Mijn bewustzijn zinkt traag in het zwarte water, diep in mijn wezen, doodsangst…

Onder 't helder koele laken, Waar ik op de sluimer wacht, Lig ik tussen droom en waken Voor de drempel van de nacht.…

Toen drie scholieren een examen stalen Bracht dat voor héél hun lichting slechts ellende Maar daardoor wordt dit trio een legende Dat postvat in denkbeeldige annalen Ze zijn voorgoed voor tal van tijdgenoten Die sukkels die de boel voor hèn verklootten…

Neen, diepste vreugd was, heimelijk bedenken, In kindereenvoud, rijmen en geschenken, Alleen, in schemer, lakken pak na pak. En 'k voel mij weer dat kind met blozewangen, Waar voor al geven méér was dan ontvangen, Wanneer ik ruik aroom van vlammend lak. -------------------------------------------- uit: Morgenrood, Amsterdam 1929…

Dan oogsten vrouwenhanden al het taaie vlas en roten, braken, spinnen, weven, daarna pas is daar het witte laken, beeft stille rond de vijver op de blekersweide, baan na baan, de duurste stof. De mensen hielden even stand. En Ruijsdael pakt de wolken die nooit vergaan, de stralen die verleden licht voor ons behielden.…

Terwijl je slaapt, onder het laken, tegen het licht dat je bedreigt, wil ik een vers dat niets verzwijgt, een sprei van liefde voor je haken. Ik heb je lief, en liefde stijgt tot boven de gedeelde daken waaronder wij het samen maken wat anderen eronder krijgt. Jij bent wat ik ben. Ik ben jou. Jij bent mijn eerstgeboren vrouw.…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…

nog duidelijk weent bij het vroege opstaan van een verleden etmaal en onverteerde gedachten voortschrijdend worden uitgebeend tot een rusteloos verhaal dan schuif ik ze niet opzij die doeken voor de wereld het zal zeker niet helpen in mijn verwarring ruimte te scheppen of droge tranen te stelpen kruip maar terug onder het laken…

The Rolling Stones, het eind van tere zeden het Kurhaus ging na vijf minuten plat Mick Jagger koos verschrikt het hazenpad een grijs plafond kwam krakend naar beneden is alles dan voorbij in deze stad verteren wij een luisterrijk verleden zijn alle wegen door de dood betreden en is de woeste zee nu stil en glad of is Den Haag een slapende…

terug Voor even ben ik even bij Wat gaan de dingen vlug Wat zijn de dingen gauw vergeten Ik nader snel hetgeen nog komt Vliegensvlug een hapje eten Intens contact dat snel verstomt Wat verliezen dingen snel hun waarde Zoals een herhalingnieuwsbericht Langzaam sluimert mijn slaap ter aarde ‘s Nachts zoekt kracht naar tegenwicht Een laken…

Ik wil jouw lijf zacht tegen me aan Innig verstrengeld de nacht ingaan Ik wil je ruiken Je geur geeft rust Lekker en zo fijn net als jij me kust Ik wil jou strelen gelukkig maken Steeds weer liefde tussen het laken Ik wil je koesteren en ruimte geven praten knuffelen samen zweven Ik wil bij je zijn ben zo gek op jou Wat is…

gedachten vlokken jagen zonder het serene wit haken tot obstakels hoge duinen waar geen uitweg is warrelwinden kolken draaien horendol de geest op hol in uitgeraasd herneemt de rust vermoeid haar stilte strakke orde en geen vlokken meer het witte laken doet zo zeer…

De nacht heeft mij Met niets ontziend Mededogen tot rust Gebracht - donker Dat als een deken Mijn onrust heeft Toegedekt - en als Ik wakker word is Mijn deken vervangen Door een dun laken Van lichtvoetigheid Gewichtloos gemaakt Door kunstig geweven Gesponnen zilverwerk…

en grondverf, meester van dit schildersbedrijf, van liefdevol strijken over de posten van de deuren als waren het houten dijen, van blozend kleuren met zachte kwasten van roofdierharen, branden, schaven en met de vingertoppen schuren, van glad als tot kunststof trekken van de lakken in duizenden tinten.…

Soms leeft een mens alleen voor eigen lol. Als dit soort volk met honderd in een zaal is, dan denkt men ook nog dat men heel sociaal is. De hoofden stromen leeg, de glazen vol. Natuurlijk wordt hier straks iets aan gedaan. Het wordt gezellig druk bij Pieter Baan.…

heb de lijnen gezien in je handen je haakte en oogde met huid daar waar zachtheid je palmde was hardheid de voelbare realiteit nog lak je nagels speelt wat met tijd maar duimt voor een toekomst die ooit extatisch zal zijn…

zag een opening naar jou in de vinger van je hand gebroken lak op alle nagels overviel je in de stress van bezig zijn je handen warm zacht hun onverzorgdheid deed je maar even pijn ik gaf niet om die uiterlijkheden ze stamden uit een ver verleden maakte je nagels rond en schoon en lakte ze in de kleur van onze droom…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…