Alle inzendingen over achterdeur

hiv, drugs en ziektes hoefden nooit aan werkgevers gemeld die gezonde privacy is wat in de Nederlandse wet voor alles geldt nu de werkgevers worden gestimuleerd dat te doorbreken kan de toekomst van Nederland worden voorspeld onze privacy wordt met geweld geschonden onze vrijheden worden met chantage ingebonden angst werd gezaaid om vlot volgzaamheid…

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden De gouden blonde tros, citroenig van coleur*, Gezeten in de lucht, juist buiten d' achterdeur, Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde*.…

Je verdween in de ochtend met je koffer in je hand Ik zag je lopen in onze straat aan de overkant Ik zag je kwaad wegbenen met veel kabaal En voordat jij de hoek om was, miste ik je al Je ging niet stiekem met de noorderzon Of door de achterdeur stil en bang En zeker niet met de stille trom Ik hoorde je verwijtende stem nog lang Ik denk…

Echter, rond de achterdeur hangt een héél andere geur: die van criminaliteit! Daarom wordt er nu gepleit Voor heel andere muziek: Burgemeester Dominic wil de teelt door boeven kwijt! Spruiten, koffie, THC, wie ’t teelt, kan ons niet schelen. In Zwijndrecht zit men nergens mee, laat óns nu die wiet maar telen!…

Een weekje later in en rond het kippenhok, Ze veren niet recht als 2 katten elkaar achterna zitten gelijk zot, Bij het openen van de achterdeur, Strekken ze toch nog even hun nek, Maar vertonen ze gelukkig geen angst, zenuwachtig gekakel of ander gebrek, Als ik nader, blijven ze wat langer ter plaatse, Vooraleer zich met enkele snelle halen…

Nu de storm is gaan liggen en zeker weet dat zij wel wat zou willen zou ik het van de daken willen schreeuwen en al loop ik alsnog tegen gesloten deuren aan aan of uit langzaam maar zeker lopen wij vooruit alleen via de achterdeur want die staat nog op een kier en als je zachtjes doet lopen op je tenen zoals dat waarschijnlijk moet alleen…

Door 't burger-huis op laten middag traden Wij de open lucht in, waar seringen-geur Hing over de achterdeur en lente-wind Stil witte wolken dreef door 't hemelblauw. Een kleine stadse tuin, alzijds bemuurd Door grauwe steen, en waar een enge ring Groen gras en witte kiezel 't perk Veelkleurge bloemen, 't éénge, rond omsloot.…

Zy laet my al vast verlanghen En zy wil niet zijn ghetrout; Als een dief die noo* sou hanghen Zy een achterdeur ophout*. Wat ick haer vermaen of preeck, Zy hout al haer oude streeck. ’t Valt verdriet* soo langh te vryen, Sonder yet meer te bedyen*, Och, hoe dick heb ick gheseyt: Doot, hoe quelt my deze Meyt.…