Alle inzendingen over alledaagse dingen

op het zand de schelpen dun en breekbaar door woelig water meegesleurd golven legden ze neer vogels pikten ze leeg dan het zandstralen dagenlang het zachte knarsen onder voeten die vermorzelen keer ik op mijn stappen terug?…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt.…

Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

na jaren kleuren binnen de lijntjes van alledag ben je nu vrij om je eigen lijntjes uit te zetten en de dagen in te kleuren.…

En je past weer op en je bent er weer daar wordt driftig gebruik van gemaakt en na twee dagen is het gevoel van vakantie op de achtergrond geraakt Je zit weer in de molen van vroeg opstaan en dingen doen uitgerust wás ik, maar de tredmolen van alledag maakt dat ik denk, verleden week waar was ik toen?…

Tussen diepzwart en stralend wit leeft onze veelkleurige nuance. Tussen voor en erg tegen woont het fijne compromis. Tussen gelijk en ongelijk woedt felle stammenstrijd. Alleen levenslustige mensen wisselen van gedachten. Zonder respect voor tegenstellingen kan niemand aandachtig worden. Wordt zich geen mens bewust.…

vier lange jaren zijn verstreken in welke je nog altijd aanwezig bent in kleine dingen van alledag hoe zwaar jouw rugzak woog voor jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was…

Niets moet, alles mag, laat uit bed, ach wie het zag, maling aan de wereld, het waait hard, maling aan wat anderen zeggen, Niks moet, alles mag. Zo'n zalige luie opruim zondag, even naar buiten, voor de bekende frisse neus, dan weer heerlijk genieten van die zalige rustige zondag, jawel 't is heus, niks moet, alles mag…

jou een leven met jou gaat door me heen tot jij beweegt, de wereld weer draait en ik daar sta in de drukte van alledag…

Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende geklier Fiets ik door Uw schepping, Heer Vaak is het een vreselijke rotzooi hier Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen De hemelpoort staat op een kier Leuk gedaan, die schepping, Heer Met elke kilometer wordt het beter hier Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

Een landschap met kerktoren en boerderij. Een beeld pittoresk van aard en alles is daar bedaard. Daar waar vrede heerst en rust. De zon op de weiden door sloten omrand. Veel groen en af en toe rode en rieten daken. Een gehucht ergens langs een rivier waar je in de winter het vriezen hoort kraken. In de verbeelding spreekt Anton Pieck en…

Kerst in Irak is als iedere dag patrouilles, mortieren, handgranaten, geen water, geen elektriciteit, tanks en geweren in de straten. Kerst stelt er niet veel voor dit jaar liederen bij een bomaanslag slingers bij zelfmoordcommando’s nee - kerst wordt dit jaar een gewone dag. Kerst wordt een dag zoals iedere dag, niemand kent immers vrede…

Op overdagse wolken schijnt altijd de zon Ze vormen zichzelf, groeperen Ze huilen hun regen leeg, pakken samen De draad weer op door te condenseren Ze compenseren de gaten in de lucht Ze accepteren zonnestralen in vogelvlucht Drijven als een warme deken richting de koude nacht Omarmen gouden randen aan hun grens van waterzucht Veranderen…

Wat is recht, wat is rots wat is vast en justitie in eigen hart aan het eind van elk eigen hoofdstuk heldere verwachtingen vol goede dingen onbevreesd geweten en voldaan met liefde verborg hun onvoorstelbare trots.…

mijn huisdier, een trouwe vlieg en iedere avond weer denk ik waar ik aan denken zou als niet hij de vlieg was, maar ik, en de vlieg was mij, en de vlieg zou mij aanstaren en zich afvragen, dingen waar ik geen weet van heb want ik zit daar gewoon te zitten, ik ken alle geheimen maar het besef heb ik niet, ik bezit niet de taal, en geniet van…

Op je werk moest er geknot, ik vroeg of je nog langer wilde blijven dan je jaarcontract. Met dunne stem en aarzeling zei je wel van baan te willen wisselen, maar niet te weten wat en waar dan wel. Op de snelweg had je willen wisselen van baan, twijfelde door slecht zicht, deed iets, toen weer niet, en reed tegen iemand op. En waarom kocht…

De dagen zijn allen eender; de zon komt op en gaat weer af, verdwijnt achter een horizon. Wij sjokken naar de auto en ons werk. Eten wat en kijken tv, om altijd te laat ons nest weer in te stappen, alwaar wij verzuchten in ons kussen, en die verdraaide wekker zetten. Zo sjokt heel het leven aan ons voorbij, en tekent het tekort aan…

strand onbegaanbare rulheid handenvol zand naakt alledaags in wit het zonlicht oneervol trotserend gestrand in patat braadlucht verwaaiend broodje knars tussen tanden of, in branding slissen en dollen rollen en tollen verschuimen en schreeuwen de golven plezier kinderen duiken springen en zingen het lied van de trekkende…

Het kind is groot geworden het komt als koning met pracht en praal en een bende aan land in de haven van weemoed en de blues van alledag Omringd door soldaten streelt hij het bont van zijn mantel hij is geen held hij brengt geen gouden tijden geen loon naar werken geen bescherming tegen onrecht hij geeft alleen een show van zijn…

Het is het licht van het leven, in het volle aangezicht, voorbij de alledaagse pijn. De fakkel door willen geven, ook al dooft het licht, om geen doodlopende weg te zijn.…

wier- en tabaksrook met regen in het gezicht naar de pretfabriek voor de lage brug in de hoge rijndijk zucht een telefooncel bij de oude rijn bevechten twee oude gekken een bovenkruier spaanse estola een volle en een lege fles de wijnvlek enorm de alledaagse gang van leven en sterven bij zonsondergang…

wier- en tabaksrook met regen in het gezicht naar de pretfabriek voor de lage brug in de hoge rijndijk zucht een telefooncel bij de oude rijn bevechten twee oude gekken een bovenkruier spaanse estola een volle en een lege fles de wijnvlek enorm de alle daagse gang van leven en sterven bij zonsondergang…

Het heden, vandaag, een dag van de week, Een dag die zoals alle andere dagen leek. Opstaan, eten en hard aan de slag, Gelukkig dat je het allemaal mag. Je baalt en zucht want het is allemaal wat, De baas buldert erop los en je bent het zat. Ga toch werken ondankbare hond, De kwetsende woorden vliegen in het rond. Versuft schrik je wakker…

Wij nemen altoos afscheid van al wat dierbaar is en schikken ons met spijt in het gemeen gemis leven in herinnering aan alles wat ik zag sterven in de hunkering als mens van alledag.…

Gedachtenloos slof ik steeds verder ga mee met wind en geuren opeens sta ik voor een paleis waarin heel druk wordt gewerkt ontelbare bedienden snellen door de gangen en zalen willen hun onzichtbare vorstin verwennen en vreugde geven O, om zelf naar binnen te gaan en meedoen aan die daagse bezigheid vol zegen en goede eenvoud... heel gewoon…

De kookkunst van moeders. De wuivende takken voor het raam. De giechelende busconducteur en zijn pet vol mosterd. De laatste uren van Jacques Rigaut. De ongelezen pagina's in bibliotheken. De nagels van schooljuffrouwen De aberraties van de Nederlandse spelling. Elke speling van het lot. Het taaie van de escargot. De schoenen van de ballerina…

Tegen de achtergrond van het alledaagse leven luistert gezet discipline heel nauw. Kleurt en kriebelt soms heel verlegen een ander verlangen dan het doorgaans neutrale grauw. Is de verwachting het gewone eendachtig; niet bij machte te houden van wat zo schoon is en prachtig; dat wat naar buiten lonkt op zoek naar het vrije leven.…

bedelroepen tsjier tsjier tsjier achterelkaar door de zwarte specht lacht tsjier tsjier tsjier tsjier tsjier onophoudelijk wormen en zaden tsjier prurrp onder dakpannen van het huis jonge spreeuwen einde van een droom zaden en wormen meer tsjier tsjier tsjier moord en brand in de holle boom…

In de stedelijkste straten, achter de stenigste façades, zijn er binnenplaatsen van koestering en kunst, van stilte zelfs, en van alledaagse mysteriën. (Parijs, mei 2010)…