Alle inzendingen over alles loopt door elk

ze weekt zich los van het onderhuids reizende verdriet zoveel stiller dan de biggelende traan kouder dan het bittere woord geslepener dan het mes of de pen ze loopt de zomer in als de warmte zich van haar losmaakt…

Komt er in de natuur een rechte lijn voor denk je; de horizon is er een en de zgn. pijpestelen als het giet, spiegelbeelden in een waterplas, de lijn die ze van de wereld scheidt - alleen met je oog half in het water zie je dat precies; evenwicht is ook zoiets, een vrouw als ze, de handen gevouwen om haar knie, met je praat, het tere streepje…

waarom loopt het zoals het loopt waarom heeft hij dat wel gekregen waar de ander juist op had gehoopt waarom blijft het ene kind gezond en leeft de ander met een handicap door zo te zijn geboren of te zijn verrast door een boobytrap waarom is het ene kaf en het andere koren waarom gaat de een zo vroeg dood en blijft de ander te…

Het voorwiel loopt aan, amechtig fiets ik verder -- hijgend als een hond.…

Herinner je, elk mensenkind de vreugde waarmee je op deze wereld belandde de blijdschap bij het eerste zicht op jouw verschijning jouw wonderlijk gezicht; hoe uniek en enig jij bent zo heeft nooit iemand een ander gekend.…

Hoe kan dat nu, je loopt toch net als zij? Ach, daar moet je niet op letten; God heeft voor elke leeftijd zo zijn eigen wetten. Een troost heb je, dit te weten: God is getrouw, Hij zal ons niet vergeten.…

Hoe kan dat nu, je loopt toch net als zij? Ach, daar moet je niet op letten; God heeft voor elke leeftijd zo zijn eigen wetten. Een troost heb je, dit te weten: God is getrouw, Hij zal ons niet vergeten.…

Een vluchtig afscheid je staat op en je loopt weg en je vermijdt elk oogkontakt. Maar ik hoor je stem terwijl je dag zegt, je liefde je bent mijn Engel op deze aarde maar diezelfde aarde maakt je stuk. Ik hoop dat je mijn waarde altijd ziet als jouw waardevolste liefdesgeluk.…

Ik overdenk mijn leven, het duurt nu al zo lang. Ik kom al mijn fouten tegen, toch zijn ze niet meer van belang. Omdat ik er steeds van heb geleerd, met steeds meer onderscheid mijn eigen domheid kan aanvaarden met een rustige zekerheid. Kijkend naar mijn kinderen zie ik dezelfde kwaal. Zij komen ook hun fouten tegen, net zo vaak en telkenmaal…

Elke dag begint met ontwaken, opstaan of je nu geslapen hebt of niet Elke dag heeft zijn rituelen, ontbijten, koffiedrinken, douche je wel, of douche je niet Elke dag heeft zijn eigen inbreng, de ochtend loopt over in de middag Elke dag heeft 24 uur, de klok telt de slagen, slag voor slag Elke dag heeft soms zijn charme, is licht en zonnig bovendien…

Zo'n lange zomer zijn we niet gewend Dus schakelen wij fan en airco in Maar zulke acties zijn nog maar 't begin Straks loopt er een traditie op z'n end! Niet elk protest hoeft altijd zo extreem Gewoon een simpel Pay Per Noot-systeem…

Ik heb de indruk dat alles fout loopt Niks meer in de hand Het is niet meer hetzelfde Wat is nou nog een krant Alles is internet van alle kanten Er is van alles mis Wie het weet mag het zeggen Van de kras naar de kris Ik ben zo lang bedolven Elk nieuws lijkt een feit Ik weet niet van alle kanten Ik weet niet meer van gelijk…

(een viool in je hoofd, een bas in je brom een triangel om je navel, een gitaar in je hart) dichter in dit leven, dichter bij God die je dit geeft muziek op elke plaats in elke streek. o hart dat trilt van snaren!…

alsof de weg naar maandag dwars door de sahara loopt leeg, droog en eindeloos terwijl de drukte van de zomerdag iedereen naar buiten jaagt zoveel te zien, zoveel te doen blijven onwillige benen stram de houten luiken sluiten elk teken van leven buiten…

Het doet pijn bij je te zijn lichamelijk aanwezig ogen dwalen weg zeggen zoveel terwijl je al zo lang niets meer zegt opnieuw sta je op loopt heen en weer die tergende onrust kwetst elke keer nog ben je hier lijfelijk thuis je geest is al in een ander huis het doet pijn bij je te zijn…

Nu al het wittebrood is opgegeten Zal Pim Fortuyn persoonlijk tot besluit De Argentijnse koninklijke bruid Op vaderlandse bodem welkom heten. "Het spijt me wel", zo zegt hij op Schiphol, "U komt er niet meer in. Dit land is vol!"…

Als de nacht de wereld sluit het licht verkoopt de gracht nog even glinstert weerspiegelt waar jij loopt De mist slechts wazig niet meer dan fijne dauw de lichten doven bij de buren en bij jou Dan valt de stilte even in mijn hoofd is elk sprankje licht werkelijk gedoofd…

Er is niets voor te stellen mooier dan een vrouw die in het strijkend avondlicht een tuin in loopt, het waait, ze zoekt naar bloemen, snoeiend, alles als weleer. Daar bukt ze, rustig buiten elke tijd, verbonden met haar wereld, ook de mijne.…

is elke morgen wandelaar,loper Loopt uit puur plezier z'n ommetje Hult zich in nipt zonlicht grondmist, ochtenddauw Neemt het blauw van luchten waar Eindeloze luchten ook in naderend voorjaar.…

Jij loopt vanachter je bureau het raam trekt roze uit de diepte een glimlach en steeds opnieuw de stroom vanuit de bron vult elke vorm van nabootsing ook ik wacht op het uur morgen waarin wij smelten in een kus van het samenstromen een vederblad zachte kringen blaast over elke gedachte onnodig blijkt het moment vergaan als nooit gekanteld…

Spottend loopt ze met lange laarsen -in leer met lak verzegeld- -elke man met zwak ontregeld- Langdurig haar schoonheid verbazen Elke stap zacht de hakjes klikkend -met een rokje strak gevouwen- -zwoel de lippen gepruilt gehouden- Verbazing werkt licht verstikkend Haar ogen die subtiel de lust smeken -een verbeelding zo uiterlijk mooi-…

Daar loopt een man met mannenhond zijn hond rent uit zij loopt daar ook haar hondje is een dameshond het windje waait de baasjes blij zo keer op keer loopt daar die man als zij daar loopt er morgen weer…

Je vindt hem zo leuk hij is zo aardig en lief hij praat over je je weet niet wat ie zegt maar hij kan niks fout doen Elke meter, elke stap is hij het of toch niet hij stelt je teleur maar je ziet niks je oogkleppen zitten nog op Je merkt nog steeds niets je zit op die heerlijke wolk totdat hij je keer op keer passeert jij ziet hem…

De stiekeme trots wanneer je jezelf voorbij loopt, uitgeput neerzakt en niet toegeeft aan je gevoel. De stiekeme trots wanneer je voelt dat je verdwijnt, langzaam maar gestaag en dat nooit meer op wilt geven. Die stiekeme trots maakt dat ik elke dag weer faal, wanneer ik opsta en nog steeds besta.…

Mijn dochter loopt elke zondagmorgen aan mijn hand, nog onwetend, vol ijver naar het bankje geplaatst naast de vijver. Daar wil ze dan voor eendjes gaan zorgen. Met ‘begin-van-de-week-broodresten’ wil ze eendjes iets uit haar hand geven. Alle kleuren hebben haar meeleven. Niets kan haar goede humeur verpesten.…

Wolken wolken overal en stapelen rondom elk geweken leven begraven de vreugde in elk vers gegraven graf. Waar loopt de weg dit pad voorbij waar zonnebloemen bloeien? Even niet en ook niet nu, laat toch de lente blijven, niet weer niet nog een keer laat leven tot het eind het licht de dood verdrijven.…

Want elke dag leer ik je beter kennen beetje bij beetje stapje voor stapje je grappen je lach je voordegekhouderij En alleen jij loopt zoals jij loopt de trappen op en af en op en alleen jij springt zoals jij springt op je bed en op de grond en alleen jij valt zoals jij valt in mijn schoot in slaap middenin verhalen avonturen van…

Je zegt minzaam ‘Dag’ en loopt langs me heen of ik niet besta, een spiegel ben, die jou elke morgen voor de vorm gelijk geeft wanneer je denkt dat je mooi en niet eenzaam bent.…

Verbaasd knipper je met je ogen, Met een verdwaasde blik sta je In de opening van de baanderdeur Van het boerderijtje van mijn jeugd. Je bent uit je stal gehaald, zo maar Zie je het nieuwe ochtendlicht. Verbaasd knipper je met je ogen En zie je het kind naast zijn vader staan, Terwijl een andere vader Iets donkers op je richt - Ik ben…

De aanblik die mijn lege koelkast bood Ik voel de moed echt in mijn schoenen zakken Mijn beurs is leeg, ik heb geen cent te makken Ontbijt was een beschimmeld plakje brood Toch ben ik rijk wanneer ik mij bedenk: Ik heb sinds gister weer een volle tank…