Alle inzendingen over angst OR verdriet OR bevrijding

Van ver ben ik gekomen Met angst en pijn gevoed Vervormd door verdriet Tot Jij mij zag en zei Wat ben jij prachtig Mijn angst kwijnde En de pijn verschrompelde Vreugde verving ongemerkt het verdriet Langzaamaan werd mijn tred Vast en recht En ik als nieuw…

De snelweg naar de vrede blijft voorlopig nog gestremd men zoekt verstand en rede waar niet tijdig werd geremd dozijnen onbedoelde doden moeten nog worden bevrijd van angst en wraak en noden U wordt ter plaatse omgeleid !…

Ken dat gevoel Van dagelijkse aanvallen Door alles en iedereen Veilig voel ik Me op weg naar 't UMC Gewoon in lijn twee Woonkamer die gestadig Door het landschap glijdt Licht in duisternis Van angst en dwang bevrijd…

Ga dan tot God met je verdriet! Hij heeft een luisterend oor en weet van je lijden. Hij wil met Zijn grote liefde, jou, van je droefheid bevrijden!…

Bevrijding betekent je steeds bevrijden want zelfs bevrijders kunnen weer overheersers worden Bevrijding betekent ook je steeds persoonlijk bevrijden Je bevrijden betekent niet alleen bevrijding van collectieve armoede, honger, oorlog en discriminatie maar ook van persoonlijke angsten, ongemak, miskenning, misnoegen Je bevrijden…

Je diepste pijn te doorvoelen Kan een levens bevrijdende Ervaring zijn Het maakt verkrampte energie En verlamde creativiteit vrij En geeft ruimte om plezier te voelen En wel in die mate Waarin je bereid bent Je pijn te voelen Hetzelfde geldt voor angst Angst is een ontkenning Van andere gevoelens Wanneer het oorspronkelijke Gevoel…

De achtervolging blijft plagen, Elke vluchtpoging is tevergeefs Onmacht tot afschakelen, Destructief voor de dikste muur Onrust knaagt zijn weg, Sluipende onzekerheid Angst regeert … Angst voor teleurstelling, Falen, mislukking Angst voor verlies van eigenwaarde, Afkeuring, schaamte Angst voor leegte, Eenzaamheid, verdriet…

Tranen van verdriet stroomden over mijn wangen toen het leven haar verliet werd ik alleen maar banger de angst die drijft mij voort de angst om ook te gaan om te verdwijnen door de poort en te huilen naar de maan…

Zij beschermt mijn hele zijn: als niemand ben ik afgesloten van de angst. Wil het uitschreeuwen, niemand hoort mij. Veilig achter het glas, men hoort mij niet. Alleen versteend verdriet en stille angst. De stolp gaat weg en maakt plaats voor levend verdriet en herkenbare angst. Er is geen keuze meer.…

Met heel mijn hart Maak ik een nieuwe start Ik heel mijn hart Ben niet meer verward Bevrijd me van verdriet en pijn Mag nu voor altijd mezelf zijn Koester mijn lieve kleine ik Ook al ben ik nog wat dik Ik vergeef Ben blij dat ik leef Een ontvankelijk hart altijd Bevrijd me van gevoelens van spijt Laat schuldgevoelens en schaamte los Geef…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wie zijn blik in vrijheid op beschaving richt; en zo bekomt wat een mens in wijsheid vergaart; die zal zichzelf kunnen bevrijden. Wie zijn leven als een reis aanvaardt. Wie uit angst nimmer een avontuur zal mijden.…

ze kropen bij elkaar in bange oorlogsjaren gaven elkaar wat warmte een beetje veiligheid een kind werd hen geboren in derde gruwel Lente ik voelde hun angst en honger tot de bevrijding kwam in elke cel ken ik de rouwvlag van 4 mei…

De tragiek van een slecht huwelijk die eindigt in een scheiding kan voor de ouders wellicht een bevrijding zijn maar de kinderen betalen levenslang de rekening waar weinig rekening mee wordt gehouden en veroorzaakt verdriet en pijn…

vrouwenvlees is goedkoop te vangen en te verhandelen ondergeschikt aan en gedwongen tot seks verkocht door hun familie ontvoerd of geronseld net zolang geslagen tot ze er mee instemmen beroofd van hun kind zijn het schuldgevoel immens hopend dat bevrijding hen ooit ten deel mag vallen…

Ook al verlang je al zolang en zo vurig naar die bevrijding en wil je eindelijk naar buiten om tenvolle en authentiek te leven, de angst voor het echte leven, dat niet enkel met vreugde en plezier is bezaaid maar ook met verdriet en pijn houdt je gevangen en verlamd.…

heb mijn atelier aan huis met hoge ramen op het noorden witte muren stimuleren het gebruik van kleur op grote doeken ik kan het maagdelijk moment van exposeren niet doorbreken de twijfels zijn te groot om kunst aan het publiek te geven dwaal verwonderd langs mijn schilderijen zal ik me ooit van die angst kunnen bevrijden…

Wil je even bij me zijn kun je dat verdragen de angst en de onzekerheid mag dat even vervagen Even delen lief en leed zo samen er voor elkaar bevrijd en toch gevangen het goud dat ik bewaar Jij hoeder van mijn liefde mijn maatje voor altijd jouw hart zo vol van leven houdt mij in deze tijd…

Diep ontroerd en gevangen in een web van onrust zoek ik tevergeefs naar de zin van het bestaan Een klank, een trilling een traan van verdriet openbaar mij de ware weg en ik zing mijn lied…

Bevrijdingsdag, haar hel Daar zat ze iedereen vierde feest voor haar op het dressoir drie foto’s ze huilde was nog nooit zo alleen geweest terwijl de feestroes doorzinderde het blijde gelach vanaf de straat door haar raam kierde begon haar wachten bericht van het rode kruis het kwam niet dag na dag, week na week maandenlang jarenlang…

toon me het ontleedmes vlijmscherp en ongebruikt en lees de hardheid in mijn ogen eer je meedogenloos met vaste hand een kerf snijdt door de verweerde korsten op mijn wonde de etterbuil barst open plotse pijn scheurt door het netvlies witgrillig en meertakkig als een bliksemstorm wijl uit de snede braakselbloed en etter opfonteinen…

Verlossend bevrijden Ik verklaar mezelf voor gek…

Tussen bladgetril In koude wind glimt blauw een fosferstraal: Herlevend, wat 't verleden van mijn stam Joeg naar de grot, vol licht van veil'ge vlam, Vlucht, vlucht naar huis mijn angst primordiaal. --------------------------------- Brahman, deel I, p. 61…

En als de storm 't zwiepende weefgetouw Vastmokert op nachtlijke vastelanden, En wereldzeeën blauw en goud doet branden Onder zijn spoel, een streep van goud en blauw, En dan voor de ingang van cyklopenbouw, Een berg elk rotsblok met duiz'lende wanden, Tot groet aan morgenzon met trotse handen Zijn regenboog zich omsjerpt, hel op grauw -…

En als de zon voor de uittocht uit haar zaal Zich peinzend-artistiek staat te draperen, Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren De feeërieke zomen van haar shawl, En ongeduldig de avondster 't portaal Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen, Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren, En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…

Met angst. Met mijn stemmingen. Met kwaad zijn en met verdriet. Laat ons van harte gelukkig zijn, tussen angst en beven in, maar. Maar, vergeet toch nooit, ontvoel het echte leven niet.…

Als ik in je hart kijk zie ik dat je bang bent Als ik in je ogen kijk lees ik de angst Bang omdat je moet kiezen angst om iemand te verliezen Tranen in je ogen tranen die niemand ziet tranen diep van binnen tranen van verdriet…

het verdriet dat in je ogen brandt de blijdschap waar je van straalt de schrik van de angst het rode van de liefde mijn gevoel niet te beschrijven…