250 resultaten.
Golvende dromen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 de wind maakt
golfjes op het water
zeilen glinsteren
in de gloed van de zon
het bootje deint
dromen spiegelen zich
in pastellenlijntjes
meeuwengeluk zweeft
langs het hemelsblauw
het anker glijdt
haakt zich vast
vrijelijk tussen het groen
ogen strelen het
gevlochten scheepstouw
is er nu nog iets
wat ik wensen zou...…
Min streel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Snellen van dag naar dag
minnen van uur tot uur
mis verstaan op hopen
anker voor het heilig vuur
verkwikte kakeling
de zon een kwelling
voor het ochtend wordt
snakkend naar verkoeling
opgehangen
de stille getuigen
berekend naar buiten
kussen mijn
heilloze lippen
het kent nog geen naam…
schrijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 in het stille rijk van papier en pen
laat ik mijn gedachten dansen
vrij van het wanneer en het hoe
als ik ze in de inkt laat stromen
de woorden worden als ankers
waarmee de chaos verdwijnt
als de golven in ochtendmist
het hoofd leeg
het hart ontspannen
vind ik zo de rust en ruimte
in de stilte van eigen woorden…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik werp mijn anker naar de zon
schep deeltjes, zie ze reizen
met bloesemwolken over de zee.
Ik blaas stof over mijn haven
duizel onder het verborgen licht
en het diepblauwe gezicht.
Ik vluchtfladder uit gedachten
rijg een snoer van lente
over al mijn eenzame nachten.…
Lilium
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 230 recht vaart zijn schip
landtongen vermijdend
waar wijsheid niet
voor anker ligt
zegenrijk is hij die de zee
der verlokking trotseert
voorbij wacht hem de bloem
van ‘t schone leven
zie, hoe senang en zuiver
de lelie open bloeit
een minnezang zwelt aan
hemelwind draagt verder dan…
Als de draden breken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 184 je dacht het zijn
in eeuwig duren
bestaan in verder gaan
maar als
de draden breken
die je zekeren aan vaste grond
zal afhankelijk worden
van de toegeworpen koorden
de manier van overleven zijn
de enige verlichting
van het ankeren is
delen van onzekerheid en pijn
eindelijk jezelf geven
zwevend tussen dood en
toch nog hoop…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
Doorschemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 als de hemel stilvalt
die voor zon moet doorgaan,
in gesloten ogen schuilt
dan liggen rijen dagen aan,
voor anker in labiele zee, met
tegenpijn die regen huilt
bij kalme deining, immers,
milde golven van randlicht
donkeren monochroom
zodra als glimp gevangen
of misschien als fonkeling
in een trage dagzoom…
schipbreuk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 199 het schip dat wij voeren
jachtte door bekende wateren
of dobberde door nieuwe
groeiend naar volwassenheid
met en voor mensen
reizigers van het ruime sop
werd het langzaam maar zeker
van lonkende haven tot thuis
daar afmerend en ankerend
ons met en aan elkaar lavend
konden wij laden en sterken
alvorens de tocht te vervolgen
als dan…
Schipbreuk
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.407 De boodschap sloeg me van mijn ankers:
Woont er....
Woont er in jou nog iets dat liefde heet?…
dagje Vlissingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 380 je hoeft niet eens 't water in
om te verzuipen
zee en lucht
't is één pot nat
paraplu's sneuvelen
aan het regenfront
plassen fronsen boos
om de drieste wind
verlaten terrasjes schuilen mismoedig
onder drijfnatte parasols
in café 't Anker vinden we troost
en een Bossche Bol…
Inspiratie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 761 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht in de zon, van
links naar rechts, dan hoog en weer laag en
vice versa, wederkerend onbegrensd bevrijdend
soms peinzend zoekend naar een anker
dan weer soepel glijdend op het wit
van de sneeuw in de ruimte van het hooggebergte
als scherpzinnig geestverwant, mijn beste kameraad,
mijn trawant.…
MEEUW
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 De roep van de meeuw
om zijns gelijke
scheert vroeg
over het water
zijn kop geheven
op de wind
zijn roep onbeantwoord
alles stil
en toch
zo
veel later
vlijt zich het water
langs het schip
aan lij
als hij neerstrijkt
op de mast
voel ik zijn vrijheid
dan sta ik op de boeg
en haal het anker
voor de tros
we gaan weer los…
Golven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.994 Niets is tastbaar meer
met wat het oog deed geloven,
natte voeten verzonken in het zand,
eerder licht.. dansend licht
zonder hoofdbrekens bekeken,
zee van bruistabletten vol nattigheid,
omgeslagen gaan ze kopje onder
vinden gaandeweg hun verloren gang
zoals het slippen van een anker
dat zijn ware greep verliest
aan de werkelijkheid.…
voortschrijdend op onafgewerkte tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 alles voltrekt onaf onder onafgewerkte tijd
met zijn valse wimpers
immer voortschrijdend knipperend
en wij achterop hinkelend
door het leven zonder houvast
echter benevens de heipaal van de ambacht
die we in ons bestaan gedreven hebben
om wat tijd te ankeren
en voor een paar stonden lijkt het
alsof we weten waarmee we bezig zijn…
Aanmeren
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 933 Als ik verdrink in jou
en opgeblazen bovendrijf
laat mij dan schommelen
bewogen door het water
Lekgepikt door de vogels
opnieuw van zwaarte vervuld
zink ik voor bodem en aal
word ik fossiel voor later
Jij maakt de tonen los in mij
zoemt laag en hoog en rond
jij wierp het anker uit
ik legde aan in jouw schoot…
een gelderse roos
gedicht
2.0 met 74 stemmen 18.648 een gelderse roos droomt van de sneeuw
van haar lente
zonggeruchten lichten het schip op
het anker scheurt uit de herfst
verleden geurt in de wind
naar de mispelen
geurt de riviermond
wind stuift onder zeil
roeit water het land in
verdwaald slentert de dijk
langs het huis
de appelen
bewaren de zolder
----------------------…
Nachtblauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 204 Er ligt rust voor anker.
Schuimwolken dromen,
stromen voorbij.
De zee opent haar mond,
laat mij zachtjes binnenkomen
en op de bodem vind ik een woordenschat.
Ik schrijf water tot het trilt
in het diepste wezen
van het woord: melodie.…
Herman Vader
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 De bootjes dobberen weer,
het anker gelicht, golvend
de koers zeewaarts aangehouden,
verdwijnen ze samen met de zon
in de nacht.
Goede vangst!…
Glimp
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 Ik slinger het anker naar jouw onderlip
Een wijnrood, roerloos baken
En klom naar dat bruisbad van vlokken
Genesteld tegen tandvlees
Je kon me wegslikken als een kruimel
Gisteren nog klom ik reikhalzend in de mast
Jouw lendendoek
Door stormvingers losgeknoopt
Waait tegen mijn gezicht.…
den trap... afgedaan
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 243 zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar
hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal
voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap…
Waar Haydn is kan niets gebeuren
gedicht
2.0 met 16 stemmen 10.284 Zijn we gezoken in de Donau
zijn we als een pas op de plaats
Wat hier allemaal meespeelt
twaalf vibrafonisten die een liefde delen
voor plaatstaal
Hier kan niets gebeuren
want het anker hangt als een bel
aan het oor
we luisteren het af
Achter die boom heb ik je gekust
je mond gaf mee
Wat we verwachten van harmonie
wat van de vuurpijl…
de juiste weg
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 552 Misschien getracht te zoeken
naar iets wat niet bestond;
misten uitgegooide ankers
steeds de vaste grond.
Drijfzand en verharde wegen
doorkruisen het bestaan.
Probeer m'n hart te volgen
om de juiste weg te gaan!…
droom
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.053 De droom van het eens iets zullen worden,
iets nieuws te gaan doen,
me te onderscheiden,
het verschil uit te gaan maken;
de droom als drijfveer, de ambitie
als onuitputtelijke bron van levenskracht,
als anker, kapstok waar de tegenslag
van onderweg geparkeerd kan worden,
die droom als baken, als
hersenspinsel handreikend
naar een betere…
Roeiboot
gedicht
2.0 met 19 stemmen 12.468 Waarom moet ik blijven kijken
naar die ansichtkaart - een roeiboot
hij ligt op de rimpelende spiegel
van een avondhemel
verankerd met een dunne lijn
aan iets in de diepte
het is een foto maar je ziet hoe
de boot schommelt en
rukt aan zijn anker
zo moet het altijd te zien zijn geweest
een boot wachtend op zijn roeier
er is gedacht…
Tegen de zwaartekracht in I
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Was te zwaar
Beladen, vracht
Die tot ver over
Mijn grenzen ging,
Spieren stram van
Het starre denken,
Ging door mijn ankers
Heen en kwam op het
Aangezicht van de
Aarde te liggen
Die me met magneten
Leek vast te houden -
Tot Jij met ontferming
Werd bewogen en me
Precies zoals ik ten
Diepste had gewild -
Tegen de zwaartekracht…
Overtuiging
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 554 Geef niet af
en houd vast
wat je weet
is een anker.
Neem wat leeft
tot dieper zin
en blik het oog
tot een gave.
Wat schenkt
uit eigen beweging
heeft een luister
die jou verheft.
Hoor de stem
die verder roept
en veeg je voeten
aan verwijten.
Ontwijk alleen
hen die sturen
beter dan jij
één richting gaan.…
met hese stem
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 556 ik ben niet meer bewoonbaar
nu alles schreeuwt om
het tekort
want waar is mijn wereld
waar zijn de dingen die gevoed
werden, vertrouwd
zichtbaar
als grijze adem
in het bewierookte gekkenhuis, net buiten
de spiegel en het opzwellen van
mijn buik
waar zijn de ankers
die ik slaafs vasthield en in de tijd gooide
zodat ik ze beleven…
Trouwe kameraad
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 640 Ben ik de tuin door jou ontworpen
laat me dan niet verloren liggen
overwoekerd door het onkruid
we hadden geschillen
daar kunnen we niet over liegen
maar de dageraad belooft geluk
ik ben de zee
nu je schrijft over oceanen
zitten we samen in een zeilboot
een eiland roept ons
we zien de rotsen daar
en gooien onze wanhoop
voor anker…
Schoonheid is
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 waar de ziel in jou lacht
schitterende oogjes activeert
daar is het geluk van eerste orde
echt wel aangemeerd
Zolang het gelaat
nog helemaal geen rimpels trekt
Is de diepzee onbevaren
de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt
Ervaren, niet alleen voor anker
flaneren langs de kust
maar op reis voor jouw avonturen
maken je zelf bewust…