133 resultaten.
AFSCHEID NEMEN...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.906 Afscheid nemen van een jaar
dat op 't einde beroerd was
Afscheid nemen iedere keer
of wegwissen met boenwas
Maar het is niet uit te wissen
wat gebeurd is, is gebeurd
je kunt het niet veranderen
maar 't heeft dit jaartje wel besmeurd
Afscheid nemen van een jaar
met heel veel hindernissen
ziektes, doodgaan en zeker
zoveel ergernissen…
H-woord
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 505 ik proef een zin maar slik hem in
niet één, maar drie vier vijftig keer
gekken, schurken, charlatans
zij allen hebben hem besmeurd
als een oud, beduimeld tientje
wellicht hier, op dit onbevlekt papier
gaat het beter - ja, vooruit:
ik hhh
nee, schrijven valt nog minder mee
maar wéét dat als ik woorden wassen kon
ik jou dit steeds weer…
Lijmpoging
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.010 bedachtzaam trekt een kleine meid
nerven uit een weegbreeblad
tracht twee gescheiden strengen
doordrenkt van levensnat
duurzaam bij elkaar te brengen
vol overtuiging in de weer
hurkend in het droge gras
maakt ze paren en probeert
hetzelfde keer op keer
beide handen dan besmeurd
met rare smurrie die niet hecht
draait het kind zich plots…
groen blaadje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 394 ik het wassen niet laten
het is niet iets
waar ik vaak over zal praten
maar ik maak me zorgen
over de onbevlektheid
toch voor het oog althans
vaak onzichtbaar verborgen
ik zal trachten
al was het maar uit fatsoen
enige afkeer te overwinnen
want al wordt het,
als zijnde vers gekeurd
de groenten van het land
blijken vaak met gif besmeurd…
Taalterreur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 98 Of is dat niet zuiver meer
Zal ik koffie zónder vragen
Want dat komt op hetzelfde neer
Zo tob ik met het woordje zwart
Hoe is het te vermijden
Ik pak het synoniemenboek
Het zal me niet verblijden
Grimmig, duister, gekleurd
Onwettig, illegaal, besmeurd
Kwaad, rampspoedig, somber
Dreigend, streng, donker
Een mens krijgt het benauwd…
Waarom
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.002 Waarom, waarom, de vraag vol van smart
De zon brandt op zijn verbrande huid
Waarom mijnheer, moest zij sterven
De onschuld, mijn voorbestemde bruid
Betast door vele handen in de straat
De omwikkeling getuigt het leed
Haar eens feestelijk bruidsgewaad
Nu haar smetteloze witte doodskleed
En hoog in de met rook besmeurde lucht
Wacht de…
Inspiratie
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.064 Een linnen doek
penselen kwasten palet
tubes olieverf
zonder dop
onberoerd in zolderhoek
verstopt onder voddig
besmeurd kleurig doek
-oude hobby-
houten ezel
-schildervriend !…
ze staat daar voor straf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 in het tuinhuisje
tussen onkruidverdelger
en de blikken verf
staat een aardenkruik
het goedkoopste exemplaar
een urn op de plank
het lijk in de kast
het verzwegen verleden
een lijk in de vaas
inktzwarte uren
waarin het kind besmeurd werd
in gestolen tijd
waarom staat ze daar
naast de onkruidverdelger
wie wil het weten
waarom…
grijzend herleven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 kippen zonder koppen
narazend kallend
verstoren de ritmiek
van de grijze massa
wegdobberend op lauwe golven
de hersens besmeurd
wordt de grijze massa
geelgroen gekleurd
bloederig fladderend
breken vergane woorden
een stabiele geest
ooit gelukkig geweest
Koppen herzoeken hun kippen
Vreemde vogels helpen
Met kwakkende penselen
Geelgroen…
Jij bent een oase
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 je opende magistraal
streefde bijna de schepper voorbij
met eeuwige schoonheid
maar aan jouw zij
stonden heren te souffleren
wisten het beter dan jij
zij ringeloorden jouw groeien
verhinderden met commentaar
het schitterende bloeien
besmeurden je naam
met hun jaloezie op jouw kunst
roem werd je niet gegund
je hebt jouw paradijs…
Fluiten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 een verwilderde stad
trams doorkruisen haar met hoge snelheid
en een fietser steekt zijn vinger naar hen op, leve de vrijheid
graffiti schilders zijn druk bezig
een grauwgrijze muur te bespuiten
met vormen en kleuren, waarop Dali en Picasso
van boven al lachend naar hen fluiten
in het stadspark lopen kinderen
met ijsjes om hun mond besmeurd…
tot dood verdronken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 straalden
ons de harten openbreekt
schermutselen wij
met vergeefs tumult
wegkijkend van de wereld
schreeuwen wij haar stil
het schuldig geweten
met de wijzende vinger
ook nu
nu dit kind
de veilige haven in zicht
tot dood verdronken is
doet ons het gebrekkig verzet
liever anderen nawijzen
dan in de spiegel te kijken
die ons het besmeurd…
Dichten verbeeld
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 448 Kippen zonder koppen
Narazend kallend
Verstoren de ritmiek
Van de grijze massa
Wegdobberend op lauwe golven
Met hersens besmeurd
Wordt de grijze massa
Geelgroen in ontbinding
Bloederig fladderend
Breken vervallen woorden
Een stabiele geest
Ooit gelukkig geweest
Koppen zoeken hun kippen
Vreemde vogels helpen
Met kwakkende penselen…
Schilderij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 223 Lopend over wegen
met een penseel gekleurd
een vogel in de regen
zijn vleugels met olieverf besmeurd
Achter een geschetste boom
en lila bloemenpracht
duwt de getekende luchtstroom
mij in de donkerblauwe sterrennacht
Wandelend over het doek
zacht land ik op het linnen
zittend in de donk’re hoek
weet ik niet hoe te beginnen
Hurkend met…
Alles perfect
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 De prins wil en eist, alles
moet perfect zijn, hij zal
de koning worden, met de scepter
van goud, de zijne is van zilver
besmeurd met bloed
van de oplossingen die hij bedenkt
voor weer een omgekeerd probleem
Sterk is zijn arm, zuiver het zilver
de wereld een smidse
en hamerend zijn hand
De prins speelt de nar, hij lacht
om de ernst van…
2 november 2004...
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 1.951 De reus is neergeschoten
Het mes der wraak viert feest
Nooit mag de reus meer spreken
Zijn woorden besmeurd met bloed...
De reus is neergeschoten
Nederland was zijn trots
Wilde zijn vrijheid verbalen
Harde maar eerlijke woorden...
De reus is neergeschoten
Hoe zinloos viel hij ter aarde
Wie gaf het recht hem te slachten?…
Missen uit Roubaix
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.260 Zijn tuniek is besmeurd
met slijk en sponsornamen
en de galmende menigte,
als een hek om een kooi,
beklopt hem als één man
Naast de man doemen ZIJ nu
als vanuit het gelakte hout
van de wielerbaan opgerezen
op.
De coureur als Bernadette van Lourdes,
geflankeerd door twee heilige maagden
van Credit Lyonnais.…
Natuurverschijnsel ?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 of gewoon verdriet,
of een magere hoop
bevestigd aan mijn
onvermogen, als havik
die z’n blik verheft naar
een loden lucht en een
vierkante zon, waarin
z’n talent wordt besmeurd,
of wat daar nog van over is,
en te licht met ervaringen
wordt geleurd, wat maakt dat
ik stik, blijft dit geestesoog
op een oneindig doel gericht,
wat aangeeft…
Niet te temmen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 141 beelden, trouwe honden
van gisteren, missen de
macht mij te verleiden,
dat lot heeft geen vat op mij,
trouw in saaiheid vervat,
laten me te pletter slaan,
word ik door schimmen
verslonden, de kracht
willekeurig ingeschat,
wordt de kern van camouflage
ontdaan alsof er niets is gebeurd,
worden ook de nieuwe graven
inmiddels weer besmeurd…
Monique en Hendrik
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 278 Ze deed d'r gevoeg en besmeurde
een tegel, zodat het er meurde:
ontlasting kwam naast
het closet door d'r haast.
't Was een drukfout die Hendrik betreurde.
Ze verlieten de kroeg na een tijd.
Bij hem thuis werd door beiden gevrijd.
Aan het eind van de pret
ging het stinken in bed
en hij vond 'r een drol van een meid.…
verkwanseld aan koning dollar
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 685 dollar mij de macht ontnam
en slinks en sluw tot koning werd gekroond
waar was ik toen emotie werd gehoond
materie in de plaats van mededogen kwam
waar was ik toen - een mensbeeld zo verschraald
in naam des konings dood en verderf ging zaaien
moraal hoog in het vaandel ging verdraaien
en liefde grondig door het slijk gehaald
met bloed besmeurd…
stortstraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 open
en bloot als de eerste dag
haar prilste fundament gelegd
beklaagt ze het gebrek
aan respect voor een weg
die zij elke dag weer aflegt
de rotzooi aan haar randen
verdrijft de droge geuren
steriele zachtheid ten dienste
van wel zeker iedereen
maar niet de sluikse storter
haar witte stukjes lijn
worden grijzer elke dag
als vuil besmeurde…
een kleurrijke visie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 330 De zon speelde, de lucht die kleurde
Uiteengezet in een zonnige winterdag
Geen wolk die hier de lucht besmeurde
Alleen een wolk die goed in de ogen lag
De lucht gekleurd, in geel wit en blauw
Zelfs de vogels laten het onbevlogen
Een schouwspel tussen het levensgrauw
Laat zelfs de tijd even onbewogen
Barst – De lucht breekt in glas
Door…
Vaders pijp
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 322 Mijn vader rookte met enige stijl
zijn met teer besmeurde pijp, bruin doorbrand.
Joeg gretig, als was ‘t voor zijn zielenheil,
de witte slierten door het hele pand.
Geen wilde shag uit een exotisch land
maar eerlijke tabak, grof versneden.
En zo bleef hij hondstrouw, deed hij gestand
aan zijn banale dwangmatigheden.…
wanneer jij gaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter
een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
nog in de uitademing
tijdens de laatste tel
hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd
waar jouw ziel is uitgeweken
en de ademende toekomst…
Gilly Emanuels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 Haar Surinaamse vlag met stront besmeurd,
de fraaie winkelramen ingekegeld
door een racistisch zootje ongeregeld
dat wezenlijk haar leven had verscheurd.
Toch wilde ze nog werken voor haar kind,
dus stond ze pal maar angstig voor haar winkel
En op die dag kwam wéér zo’n boerenkinkel
met grof geschut en zij ging door het lint.…
gedreven in contouren van waanzin
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 504 zweet laat zout achter op mijn gezicht
mijn keel lijkt dichtgebonden met een doek
de geur in mijn neus is alles behalve fris
een nachtmerrie gevuld met fel licht
armen en benen slaan om zich heen
niets kan de rust nu nog langer zijn
mijn hart slaat snel en gaat tekeer
ik zie mezelf, God, en ik ween
vluchtend langs het web van mijn ziel
besmeurd…
Kleurrijk seizoen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 661 de herfstbladeren liggen smoezend
op de grond tussen de eikenbomen
sommige hangen lusteloos rond of
liggen besmeurd in de goot komen
nauwelijks meer tot leven beroerd
door de wind een groot esdoornblad
houdt tientallen eikenblaadjes in zijn
ban andere vrijen achter een bierkrat
op een stiller plekje is gezang hoorbaar
het dubbelbeukenbladkwartet…
De lunch pauze
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 5.728 Weeïge drank adem was mijn deel
Passie raasde wulps zonder enig gevoel
Tierde met niet aflatend venijn door jou heen
Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen
Ongeremd laat je smerige lusten op mij los
Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren
Grenzen steeds gewelddadig verlegd
Mijn geest verstijft kil niet te beroeren
Daar vunzige lust ongemeen…
een zees IM
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.187 daar aanbeland na een ramp vlakbij
een schip gezonken op en in de zee
een man of vracht teveel, te veel
de klepel op de bodem verstomd
wordt dit verhaal niet meer gebracht
dan door die getuigenis in brons
in het mee vergane want
zeilt niet langer wind maar
waart het water door de gaten
zonder voeten, zonder benen ook
met slijk en slib besmeurd…