Alle inzendingen over bewegwijzerd vanaf R

Waarin ze neder zit achter glas waar ik haar-versteend- zie zitten, broos, breekbaar Herfst heeft haar tot op 'r huid ontkleed 't herfstblad is rond 'r lijf gevallen Was zij -voor de kunstenaar- meer dan een model een vrouw van lijf en leden?…

Moeder ben je, vanaf de geboorte van je kind, vanaf het adopteren van een kleintje, vanaf het aannemen van een spruit. Moeder ben je, Moederdag slechts een dag, moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar, ik bedoel maar, moeder ben je vanaf, maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…

de b r o e d e r. 'k Weet niet, wat wij hier toch doen? Foei, het strijdt met ons fatsoen, In een Gasthuis rond te dwalen. Nauwlijks kan ik adem halen! Hemel! welk een nare lucht! Wat voor genoegen, Geeft u dat zwoegen Dat gekerm, geklaag, gezucht? de z u s t e r.…

Na Roodkapjes bezoek ging d'r broertje naar oma; het werd geen retourtje, want grootmoeder was achterdochtig en gooide de jongen hardvochtig na 'n mep, die ze gaf in d'r drift, in een slootje, dat vol zat met gift. 'Wie naar oma gaat, gaat naar z'n grootje,' beweerde de wolf bij het het slootje.…

Ze heeft d'r knappe smoeltje opgemaakt en al d'r geld aan dure uitgaanskleren. Die investering stelt de stoot in staat om rijke mannen naar zich toe te halen. Ze zegt, dat kosten uitgaan voor de baat en kleren voor de mannen die betalen.…

- Maar de man vond 'r impertinent. Wat een takkewijf was dat serpent! 't Was voor haar niet zo leuk, want hij gaf 'r een beuk en zo kreeg ze een boom van een vent.…

Door steeds met consumptie te praten (vermengd met het vocht dat ze had) ondervond ze, dat ieder d'r haatte: men werd van d'r kletsnat kletsnat.…

Al spoedig gaat ze naar d'r kale spits. Ze heeft de pest aan soep met apenhaar.…

doorstaan en allebei iets doen Zodat wij er voor gaan vanaf morgen Vanaf morgen, vanaf morgen, vanaf morgen Is alles anders vanaf morgen Wanneer die morgen dan ook moge zijn Liefie Schijf je Schrijf ik Iets met muren Deed ik En ik constateer Bakstenen, ik heb ze niet meer Vanaf vandaag Rest mij nog een vraag: "Wanneer...…

Begin vanaf hier.…

verder kan ik niet gaan in achtergelaten land ben ik hier gestrand gevoelig golft de branding ik schuim in witte koppen de vraag, ga ik naar de knoppen of ben ik de wederopstanding drukkend laag hangt boven het zoute water een loden lucht verzuchtend de zee opluchtend geeft de zon een gouden streep mee…

Reeds vanaf het begin hoorde ik je trieste stem angstig, onzeker gestemd toen kwam ik... Riep jou,...stil en zacht Reeds vanaf het begin zag ik je hulpeloos staan zoekend naar liefde toen kwam ik... Keek jou...zo smekend aan Reeds vanaf het begin begeerde je m'n warme adem trillend, hevig verlangend toen kwam ik...…

Vanaf mijn wolk kijk ik naar de Aarde Daar zie ik broeder tegen broeder vechten Om een strijd tussen de ouderen te beslechten Maar wat heeft dat nou eigenlijk voor een waarde Vanaf mijn wolk kijk ik naar beneden En denk ik na over welke reden Want angst en haat uit het verleden Vergiftigen steeds maar weer het heden Willen die ouderen geen…

in de kiem gesmoord vanaf de horizon tot in de kern met alles wat bij genieten hoort in soberheid van de kluizenaar is de liefde louter droomgebaar.…

Ik wil niet meer Ik kan niet meer En ik ben blij Dat ik er vanaf ben Zeg jij met goed Zestig jaar over Wat eens je driftleven Was - dezelfde woorden Die ik gebruik voor Wat eens het drankleven Was waaraan ik niet Anders dan bezwijken kon…

Golven breken stuk geliefden vinden elkaar zandkorrels breken los in oneindige tijd ronddolend Wolken gaan en komen geliefden kussen elkaar gebroken hout schuurt splitsers blijven achter Duinen keren het water geliefden trotseren stormen eb en vloed markeren de tijd sporen van de dood achter latend…

Vanaf het eiland het meer over, een man zingt -- en de zon staat laag.…

in een gevederd mozaïek liggen de gebakken stenen vlak in dof zand, vanuit mijn zicht, vanachter een koffie waaieren zij zich uit, de dorpsstraat in aan het begin van wat voelt als mijn achterland doorheen de bomen aan wederzijden groeit mijn ochtend langzaam de morgen in huizen houden de vergetelheid in stand hier en daar nog statig,…

Eerste ontmoeting met de grote liefde Alle kleuren veranderden Toen die blik vanaf bar twee me als een bombardement doorkliefde...…

De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder woorden- van mij afscheid?…

Zeg Mark, dat vaasje barst nu uit elkaar Had jij dat ding van onder niet gezien Of zat dat kruit van binnen al misschien Er lopen nu zelfs crimefighters gevaar Ik wil hier geen conclusies aan verbinden Maar heus, die vaas weet niemand meer te vinden…

Ik leef maar voel het niet ik zing maar vorm de klanken niet ik vecht als een schim in een stralende schaduw altijd zoekend naar het geluk in mijn verdriet…

jouw gezichtloosheid, gesponnen door illusies in een spiegel beland, in mijn onschuld verdronken, brand je schreeuw Mijn doodangst…

Zo zacht als de wind Zo mooi als een vlinder Tippel je Mijn gedachten in Ik slik je door Vast gevangen In mijn emoties Donker en zwaar Kom je weer Uit mij Gesloten in richting Verzwaard zink je weg Je verdrinkt En ik kijk Toe…

Terecht, want vanaf boven klonk het juiste verwijt dat respect niet anders kon worden afgedwongen. Daarna kwam pas het besef van goed en kwaad; Eva had zich door een slang erin laten slissen, maar hoe kon Adam zich zo in zijn vrouw vergissen?…

Het geluk zwelt in me op als een ballon naar de hemel Jouw adem in mijn hoofd zorgt dat ik mijn stem vergeet Alleen eindeloze zoenen met jouw spiegelbeeld kunnen me nog gelukkiger maken…

Dode zwanen in de nacht, zwemmen in het water. Zwart is de nacht, zoals van binnenuit. Leven zullen de zwanen, als de zon weer gaat schijnen. Leven zullen de zwanen weer in mij, als morgen komt.…

Jouw armen om mij heen, je stem in mijn oren, Je gefluister blijft in mijn hoofd, ik wou dat je mijn hart kon horen. het zegt dat dit altijd zo wil blijven, wij samen liggend aan de zee, tussen al dat zand. Maar dit is gewoon een illusie, gedwongen van jou, aan mij, om dit te schrijven, denkend aan al dat zand.…

je vergeet me, ik vergeet jou. alles wat we samen hadden.. wie denkt er nog aan? ik.. ik denk eraan, als ik droom komt alles terug, jij.. jij die nu een ander hebt, jij.. jij die mij zoveel verdriet heeft gebracht, jij.. jij die mij 'die liefde' heeft gegeven, die liefde.. die niet klopte, die al een hele tijd bij ons weg was. het enigste…

Het geluk is er het voelt goed beter als alle zwarte dagen, die er zo vaak zijn geweest De gaten zijn weg geen rotte plekken meer hier in mij het is goed Ik hoop dat het nu lang zal duren zo gewoon denken ik geloof het wel ik voel me goed normaal…