Alle inzendingen over blauwe plekken

De lange weg terug naar oude drempelwaarden van mijn huid, het alarm vervangen door een melding zonder crisisoverleg en meer dan de sensatie van geuren en smaken en meer dan de voldoening van kracht en moeheid en meer dan lachspieren om te voelen dat ik contact heb tussen het denken door Veel op afstand plaatsen om dichtbij ruimte…

plekken, alles stijf De dokter roept, 'U bent versleten; Wie dit deed verdient veel straf' 'Och' zegt Sint, 'U moest eens weten' 'Help mij eerst maar van mijn schimmel af'…

Het alarm ging af in mijn buik, dacht ik maar het loeide al veel eerder op mijn huid voor onbegrepen gevaar Dan ging ik ervandoor sloeg om me heen, of dicht als een ijzeren klem Ik was een wandelend fort vermomd als meisje verlangend naar contact dat ik niet verdroeg zonder noodzaak en harde afspraken Nog steeds wil ik niet…

Het is rustig beneden in de put alleen echo's uit mijn hart die herhalen wie ik ben tot mijn hoofd zich neerlegt bij wie ik ben, keer op keer ja zeggend zonder mij namen te geven van Goed, Slecht, Minder en Vooruit dan maar ik moet verder met mijn eigenschappen die ik nodig had en die alleen in tegenwoordige tijd gewogen dienen…

Hij zei lieve dingen om me te laten denken dat hij van me hield en ik heel speciaal voor hem was Ik was zo jong – beschikbaar, in zijn ogen en in zijn handen Eerst lief, heel lief maar een spel dat niets met mij te maken had We deelden een geheim zei hij, en ik twijfelde tot ik het niet meer wist Ik hoopte te ontkomen aan de…

Ben jij mijn oefening in mijn lichaam adem te voelen en te voelen opsteken tot een storm? Ben ik jouw oefening om te luisteren, alleen een vraag te stellen als ik niet verder durf om fragmenten van feiten en verwarring uit te braken in een horten en stoten van stiltes die jij ondergaat zonder comfort, zonder dichterbij te komen…

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

Papa's vrienden drinken graag lachend nog een bier om naar mij te kijken wanneer ik het breng maar vandaag vallen ze stil je zult er maar mee zitten zo'n moeilijke dochter die gedichten post over seks en de liefde van haar vader en een verre minnaar Wat heeft hij ineens voor aandacht voor mijn innerlijk? Alleen begrijpt hij het niet…

Het meisje met de blauwe plekken, waar is ze toch? Het was zomer, met iedereen in vrolijk kort, zonder mouwen en met geknipt haar. En dan zij op rubberlaarzen, in lange broek en coltrui. Ongekamd. Ik vind haar stoer, ze lacht niet. Dat doet ze nooit, dat springt van haar af. Ik ken haar niet. Dat moet ik zijn.…

We leven in een arm land sinds we het terugpakten en wie blijft, moet betalen in natura, we nemen het heel persoonlijk, man na man onderwerpen we met geweld de laatste vrouw aan ons recht in haar te dringen zoals zij en de andere vreemdelingen zich zes generaties lang in ons leven drongen, zo stoten wij nu onze dolken van haat in…

plekken op je billen verbleken de kans op 'n stap terug is verkeken en denk je dat gebeurt mij niet wacht maar tot je zelf de trap af schiet Voor je het weet lig je op de grond met een oh zo pijnlijke kont !…

Een zanger, de knappe droom van een jaar geleden ligt in mijn gedachten nog naast mij nadat hij me genomen heeft in de stank van zijn adem en de strop van zijn hand om mijn nek Mijn lief snurkt met tranen in zijn ogen, en wodka in zijn hart I sta op en ga weg uit mijn hel hier wensend dat hij een tijger was wetend dat ik een panter…

Is er een taal voor mij, wie ik ben? Ik wil me uitspreken om te kunnen bestaan en niet wegkwijnen in een hoekje de viezigheid van wat er gebeurd is niet net doen alsof er niets gebeurd is en er omheen leven om mezelf heen, om het ongemak in mij over de mooie ervaringen die de andere binnenlieten het onzegbare wat hij…

Papa blies bellen tegen mijn buik en tussen mijn benen Papa maakte me wakker om te plassen, en masseerde me van binnen ....Op zijn kalender ....zet papa tekens ....voor de veilige tijden ....Ik ben gaan ruiken ....naar angst, aangestoken ....door de geur van mijn zussen ........Dat nodigde hem uit ........Kom maar, het is veilig…

Mijn lief, waarom droom je nog van de Madonna die ik niet wil zijn? Waarom sta je voor het raam met je rug naar de vrouw die voor je zorgen wil? Zie je in de diepte van de stad, auto in, auto uit alleen maar kortsluiting terwijl je een vrouw wilt die daar boven staat, vies van gedoe op een achterbank? Waarom droom je ervan te ontsnappen…

Ik moet het zelf wel zijn die dagenlang doodgeboren gillend opgesloten zit in de onechte wereld van huis en tuin waar jij de stoelen klaarzet in het gras en de zon schijnt maar geen warmte geeft in de parallelle werkelijkheid van het pilletje onder mijn tong dat een spook van me maakt zonder lichaam om te doden enkel met uitgewerkte…

Bomen langs de berm groeien gewoon door alsof -- er niets gebeurd is.…

stroom de bedding, de oevers tast ik af mijn vingertoppen strijken langs de rotsen en de krokodillen voelen waar ze verpletteren in welke hoeken ze snijden ik ken de spanning van hun spieren, poten, kaken en laat hen gaan in mijn stroom, met mijn stroom mijn bedding en wijkende oevers geven hen de ruimte van verspilde moeite en beurse plekken…

Liefste woordkunstenaar je wijst aan wat je ziet en de façades storten in elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij…

Kun je niet slapen? Dat komt wel Het zijn de klokgenen Kom maar even bij mij Fijn bij mij liggen Dicht bij elkaar Jij bent zo lief Het legde knopen in mij die nog niet helemaal los zijn Ik was een reddende engel die nog niet gewend was aan haar lichaam, een kind dat wel de hemel, maar nog niet de aarde kent Het herhaalde zich…

Of die knokpartij waar we schouder aan schouder stonden, en pas later bemerkte, vol met blauwe plekken en een blauw oog, maar uiteindelijk met een big smile! Hoe graag zouden we het over willen doen, die wilde jonge jaren van toen. Oude vriend, ik mis jou en die dagen. Hoe zwaar valt het om afscheid te nemen.…

Wat thuis is, weet iedereen uit ervaring of gemis of uit beide, zoals ik En nog steeds weet ik wat ik heb gemist als ik er weer eens aan denk Niet vaak, tenslotte kreeg ik mijn thuis En nog steeds ben ik de reddende engel die ik van jongs af aan heb geoefend te zijn Ik aarzel bij de oude kerstkaart met mij als engeltje, die keer…

Foei die rooie en blauwe plekken! Lippen als lazuur zo blauw. 't Is net of er eens een regen Puisten op zijn wezen viel, 'k Loof hij het te bleek gelegen Kaatje! 't is zo'n slechte ziel. K a a t j e.…

ze lachen me uit vanwege mijn blauwe plekken, ze zullen denken wat is ze toch lomp! dat is ook de reden waarom ik geen vrienden heb, ik loop altijd alleen in het rond. oh nee, dat was een klap in mijn gezicht, nu moet ik weer verplicht smoesjes verzinnen voor mijn vader. hij is namelijk geen verrader.…

Mijn hand wil weten wat ik, wat zij wil, willen, doen en begrijpen wat er gebeurt met mijn lichaam, en wat dat met mij te maken heeft Ook mijn ziel wil het weten om het te weten en erom te lachen wanneer ik denk iets te weten Bevrijdend lachen Nadenken over waarom anderen doen wat ze doen en wat mijn hand dan voor houvast heeft…

" Met grof geweld werd ik de bibliotheek uitgesmeten En toen ik even later versuft op het asfalt gezeten De blauwe plekken op mijn bovenarm bestudeerde En de scheur in mijn gloednieuwe jas inspecteerde Besloot ik dáár voorlopig maar geen boeken te lenen Tenminste,.. niet zolang ik last heb van jubeltenen…

Lieveling, blijf niet dromen van de Madonna die ik niet wil zijn Waarom zet je mij hoog in de hemel, alleen voor jou en de kinderen, te goed voor anderen, misschien ook voor jou, je aarzelt elke dag om bij mij te zijn Liever dicht je van alles dat je ooit zag, aan mij toe en je verhaspelt mijn naam op het ritme van jouw hart de…

Onbereikbaar Als de hoogste ster Op een plek Hier ver vandaan Kwam ik jou tegen En ging mijn hart Wat sneller slaan Deze plek Hier ver vandaan Is een plaats waar Mensen lachen En houden van elkaar Deze plek kent geen verdriet En haat zeker niet Toen ik jou daar tegenkwam En mijn leven Een andere wending nam Scheen de zon weer In…

Dit is een plek om niet te vergeten zei hij terugkomen zei zij niet doen niet vergeten zei hij…

Eenmaal op mijn plek gezeten word ik vredig, rustig stil. De wereld om mij heen is nu zoals ik het heel graag wil. De wind fluistert zachtjes door de bomen streelt heel even door m'n haar, en ik denk: "Hier worden dromen en verlangens waar." Een duif, boodschapper van vrede wil haar boodschap met me delen.…