169 resultaten.
dat het klopt en oké is
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 399 dat natuur zo mooi is -
sneeuwklokjes brekend
door half bevroren aarde,
blauwe eitjes glanzend
in het nestje
dat vlindertjes zo
kleurig fladderen,
lammetjes zo teer
op poten staan
dat het klopt en oké is –
praat ons er niet van
mama kraai voert
pas uitgevlogen meesjes
aan haar kroost, cheeta
vilt antiloopje tergend
traag om zijn…
De magie is gedaan
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 111 de volle maan
bekrast het zwart
van spiegelend water
schrijft in schemerig wit
met trillende letters
de nacht van zich af
de magie is gedaan
als de aarde weer dicht
in het licht van de dag
nog fluisteren golven
over duistere krachten
in hun rimpelend bestaan
op brekend zwart
spiegelt een gevaarlijke maan
de wens om samen ten onder…
Eclips
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 280 Wij spelen een verduistering, als
we elkaar bespelen, schoonheid
weggeschonken, resoneert na iedere
trommelslag, gordijn omfloerst
de leegte, doen de stemmen zwijgen,
opent deuren van de huizen die in
doorzichtigheid te bloeden staan in het
brekend licht, geslonken ruimte breekt
uit schoorstenen, rolt zingend van de daken,
we omarmen de…
Vallende engelen
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 164 het hellend vlak
als lieve oude wolven
het feest is nu voorbij
mijn hart verliest aan slagkracht
het huilt om godsgeschenken
je neemt me bij de hand
de jaarringen worden geteld
maar bomen zwijgen zich stil
ze vangen westenwinden
ze vrezen de letterzetter
er blijft een diepe angst
voor vallende engelen
en het luid gekraak
van brekende…
Ze stapelt wolken
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 317 ik ken de
plotse zomerwind
volle takken brekend
nog niet mijn herfstkind
ze stapelt wolken
in het blauw tot
grote hoogte hun grijze
onderkant verregent gauw
ik bliksem schrik
met weerlicht in jouw ogen
je lacht zo lief en
met een tikkeltje gedogen
we donderen heel zacht
want niemand hoeft
te weten van ons onweer
dat zal komen…
Ballade
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 244 Mijn ballade
Werd geschreven
Door de trillende handen
Van een verlopen artiest
De woorden
Rollend over het papier
Beschreven niks
Dan pure waanzin
Geen ballade
Was wellicht beter
Maar ijdel als de sterren staan
Gaf ik de opdracht voor mijn eer
Inktzwarte letters
Vingen mijn ziel
Als een gekooide tijger
Langzaam brekend in gevangenschap…
De afkoelende huid
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 104 zuiver als kristal
wilden wij ons
glazen universum blazen
in vuur draaide
waarheid tot transparantie
louterde liefde puur
we konden niet voorkomen
dat er belletjes met dromen
scherfden in brekend licht
kwetsbaar vloeiden we uit
spiegelden elkaars kleuren
op de afkoelende huid
nog spelen schaduwen
op het warme kristal
en danst…
Daag het leven uit
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 328 er is nog hoop
voor omhoog gezogen
keramische bloemen
brekend op de bladsteel
stervend in hun scherven
als sporen in
het niemandsland
worden gewist is het
gissen naar passanten
blijkt de wereld toch bewoond
leid ze naar de offerbank
daag het leven uit
de beul is ingehuurd
het interesseert
de dood geen fluit
er is nog hoop…
Adolfine
netgedicht
4.1 met 32 stemmen 278 Hangend ziek of juist luid euforisch sprekend
inhoudelijk absoluut geen botten brekend
in een voordringende stinkende rij
handen tegen zakkenrollen beschermend
het weinig bezit als verlies controlerend
Het leven in een plastic bekertje of tabletten
staan hier de diehards van de straat
verslaafd aan pillen, Crack en Heroïne
wachtende het…
Half sonnet
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 343 De borden brekend vraagt hij, dat was het, meneer?
Voor mij wel foetert Hans, je bent een halve gare!…
bedoekt met lagen pijn
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 362 je springt
zonder landen
val is vlucht
brekend uit banden
ongewis
de diepte voorbij
nooit meer morgen
niet weer keert het tij
haat vloekt krijsend
zijn beschuldiging
schreeuwend ijlt
bestorven lucht
van rottend leed
het onbestorven
leven langs
voorbij
en valt en valt
je lijf bedoekt
met lagen pijn
rood in doodgebloed
verdriet…
Begin tot eind
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 146 Wij kunnen niet anders dan wachten
Wachten tot de tijd daar is
En inmiddels gaan we in onze gedachten
Voorwaarts in licht en duisternis
Dwars door muren van ’t verleden
Brekend in toekomstige tijd
Over onzekere paden treden
Waar het heden ons toe leidt
En geruisloos gaan de tijden voort
Van het leven slecht of goed
Tot men op het einde…
Hoe het begint
gedicht
3.7 met 3 stemmen 3.422 Het is de schilder van brekende kleuren
en wij zijn zijn ogen, sprakeloos
zien wij alles groeien en verdwijnen
denken steeds macht over zijn wereld
te krijgen tot we begrijpen dat
de avond valt in rood met zwarte lijnen.…
vóór de stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 hoelang nog
spartelt de vlieg
in de draden
van het web
de dag is nog
niet definitief
verloren
alles wacht
hoelang nog
hangt een prooi
aan vloeibare
gestolde zijde
de vogel
vindt een tak
de gans zoekt
het water
hoelang nog
klampt hij zich
vast aan het
brekend licht
de zon zakt
in de kruinen
van de bomen…
Voorzichtig
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 31 brekend
lieten zij
hun blikken
langs de
mensen gaan
de warmte
en het
lange staan
heeft hen
zeker geen
goed gedaan
waar
samen nog
ondersteunde
bleef stabiliteit
de enige factor
waar ieder op leunde
toch
ademden
allen hoop
en wisten in
vol vertrouwen
verder te gaan
nog niet
vandaag maar
wel in samen
als…
Ogen spiegelend
netgedicht
4.7 met 25 stemmen 37 er keken
brekende gezichten
uit wegvloeiend licht
waarin ogen spiegelend
waanzin hadden verzameld
nog was er geen contact
omdat wegkijken meer
beloning was dan straf
confronteren mocht alleen
onder begeleiding
een streng protocol
voorkwam het trial
and error proberen
het was een creërend
scheppen uit de
begindagen der aarde…
Lieve lust
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 71 energie hun
kleuren stralen
zij lieten zich
niet verwaaien
door de buiige
wind en donker
jagende wolken
in ontlading
zorgde bliksem
voor vuurwerk op
grote hoogte zonder
donder te gedogen
ogen schitterden
een lieve lust
terwijl je handen
met zon halfronde
banen klaarden
waar bogen
soms paarden
door de intense
energie van brekend…
Het vlammend rood
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 88 staat nog vlammend
in rood krijt bij het
afscheid van de zomer
waar groen
al donker duistert
draden elkaar kruisen
tot herfstige huizen
heeft zij de zon gekeerd
op hete dagen hitte
geweerd en verwezen
naar trillende einders
zij was de poort
van het schaduwrijke bos
het veilige oord
voor schuilende dieren
nu kaalt de dood
als brekende…
am Bach
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 556 Brekend met de wetten
in muziek, zoekend
naar nieuwe balans
tussen klank en stilte
Vechtend met de liefde,
wijkend zodra jij haar zag
Maar zij gaf jou de noten in,
de maten en de ritmen
Dromend met de stemmen
fluisterend in de stroom
Je ‘Szene am Bach’
werd er geboren
Worstelend met je gehoor –
hoe kon je zonder?…
IJSSELMEER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Hoog en droog
op houten jukken
ligt aan de voet
van d'oude zeedijk
Markerwaard -
in vergeten drift -
Ijsselmeer , onbegrensde onderstroom
van Midslander schippers
hun onvergeten droom
van brekende zeeën
vliegend schuim
de mast teneêr
nog brandt het licht
in roekeloos weer
geen teken van leven
in kolkende golven
nu later lig jij daar…
Willem Frederik Hermans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 Voor de nachtlamp doven gaat
sla ik open, zie zijn gelaat;
diep in kraag, mond vol gas
brakend sluipen in het Luxembourg
in Groningen bij verminkte hoer,
zijn schaterlach van brekend glas.
Nooit meer slapen, mistig spoken
helden straffen, geleerden koken
Dorbeck voor eeuwig verhullen.…
lief
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 1.508 wat is het stil
je brieven zijn zo leeg
je woorden zonder warmte
waar is de kracht van je liefde
gebleven
je schrijft hoe het is
hoe de mensen daar zijn
dat het je zo goed bevalt
maar het doet zo'n pijn
dat ik geen liefde proef
waar is de warmte gebleven
is de afstand dan brekend
in ons leven
lief, wat is het stil
vertel me toch…
In relativeren
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 97 het moet een vreemd
land zijn waar onze zon
zich iedere ochtend richt
naar haar eigen bron
ontluikt in rood
haar seizoenbaan trekt
met ons planetenstelsel
hijgend in de nek
wie weet is zij
de mooiste uit de
interstellaire bloemenwei
brekend in het zomerlicht
dat in eeuwigheidswaarde
zijn grootsheid heeft benoemd
in het voeren van…
Jouw stilte praat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 116 ik heb de wind
niet eens gevoeld
maar de strakke
aanblik die jij biedt
is magistraal
het dreigend wolkendek
verschiet waar
jouw profiel oprijst
tegen het felle licht
van de brekende bui
zoals cheops torent
in piramide met
magische ruimten
zijn wachters wereld zien
verstil jij in mystiek
omdat jouw stilte praat
met de verste planeten…
Arendsoog
netgedicht
4.1 met 23 stemmen 816 jouw oog was ik
met warme weemoed nog
uit mijn zomerende blik
bezie gisteren kloek vandaag en draag
verleden vragen naar morgen
van argwaan ontdaan
klaart de zee van zorgen
zie er vaste bodem dagen en wiek
erheen met kalmere slagen
kan op geluchte vleugels gaan
naar waar ik mijn stilte vind
mijn hart en tong ontsprongen
aan brekende…
Met een dodelijke vaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 geen blad bewoog
de lucht was loom
en zwaar beladen als
in een hoofdpijndroom
voelbaar hing de
stilte om ons heen
in een klamme greep
van niet verroeren
de klok tikte
steeds luider
de seconden af als bij
het wachten aan een graf
een flits verscheurde
het donkere gifgroen
de donder knalde raak
onze actie kwam te laat
in brekend…
Waar het blauw de hemel sticht
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 489 In de verte
schijnt een licht
hoog boven
waar het blauw
de hemel sticht
Vol diamanten
en valt in plasjes neer
de grond bedrenkt
aarde vult
en nog veel meer
Stroomt overvloedig
als zoete wijn
en gulzig drinken bloemen
schitteren
als teer satijn
En dansen
wiegend in de wind
en glanzen
in brekend licht
door schoonheid…
Ijsbloemvlinder
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 108 ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht…
jouw schoonheid
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 684 teerheid van bloesem
ontwakend in tijd van het uur van puur
pogend te blinken in het spoor van elegantie
schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond
in de transparantie van zachtheid
bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval
van begeerd geluk, reikend over de horizon
waardig wentelend in warmte van lichtpunt
brekend…
De zee...
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 558 De zee klotst tegen 'n rots omhoog
brekende golven, 'n boel kabaal
Op vijf minten afstand
mooie pijnbossen, een ander verhaal
Stoere mannen bedwingen het water
houden zich staande in de golven
Terwijl het donk're bos
bedoelt lijkt voor wolven
Maar echt het mooist van dit geheel
is toch de zon die ondergaat
Weer een dag voorbij, terwijl…