19869 resultaten.
Reiskompas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 116 Tussen rode zon
en roze maan
liggen brieven
ter getuigenis
van de geschiedenis
van jouw land
maar de maanbrieven
zijn bijzonder
ze laten een leven zien
achter groene heuvels
en brengen dromen
stil in herleven
als een reiskompas
rondom het verdriet.…
zinloze brieven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 151 je kunt brieven schrijven
naar de grote poëten die zullen
trachten naar eer en geweten
antwoord te geven op al uw vragen
tenminste dat hoop ik maar
doch dikwijls zullen de dichters
het af laten weten blijven in stilte
verzonken ze zijn het vergeten
poëzie is zoeken en vinden
zoals braille bij blinden steeds
op de tast van muurtje naar…
Geen eten op tafel
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.698 Hij ondertekent een contract zonder het te lezen,
hij ondertekent brieven zonder ze te lezen.
Hij ondertekent het uitroepen
van het einde van slavernij en armoede.
Zonder te lezen wat de briefschrijver,
een arme man, geschreven heeft.
-------------------------------
uit: 'Zanzibar', oktober 2000.…
Gelukkig Getrouwd?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.657 Ik vraag mij af waarom je daar staat,
waarom je staat te mopperen
Ik vraag mij af waarom je naar mij staart
met een afkeurende blik
Ik vraag mij af waarom je zo op mij let,
op mijn woorden, op mijn brieven
en of ik wel de juiste weg afsla
Ik vraag aan jou
'Waarom zijn wij getrouwd?'…
school - vakantie
hartenkreet
3.0 met 39 stemmen 5.822 de minuten tikken traag voorbij
de dagen gaan vlug
een blik op de klok
een duik in het zwembad
een stortvloed van woorden
een vlaag zonneschijn
notities waaien door de kamer
brieven waaien door mijn hoofd
en dit alles
drijft me voort en voort
dus waarom
zou iemand
besef moeten hebben
van deze tijdloze eeuwigheid…
De eerste lentedag
gedicht
3.0 met 46 stemmen 20.785 op het plein werd nog gevoetbald
aan open ramen werd muziek geoefend
er was iets zuiders in de straat
de deuren stonden op een kier
wij brachten brieven naar de post
blij en opgewonden als kinderen
de avond voor de schoolreis
elders kwamen de troepen
weer in beweging
------------------------------------------
uit: 'Het verband tusen…
Onverhoopt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 eertijds schreef ik je nog brieven
aan jouw lippen hangend
van verlangen
glipte onvrede onverhoopt
ons leven binnen
sporen nalatend
kleurde al snel alle dagen grijs
werden blikken al gauw
bliksemschichten
sijpelde wat eens liefde was
dralend in een zee van kilte
en vergetelheid…
Verre vriendschap
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 467 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
wanneer afstand
stilte kan overbruggen
is zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
er bestaan geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
totdat het zwijgen zinloos…
Handschrift
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 90 we verdronken water uit
een vluchtig slapen
verdrongen bewolking
uit onverwachte hoek
we werkten, tot verder
voorbij, tot werkbaar
lieten namen achter in
beschreven tijd sindsdien
aangetekend, zodat onze
brieven niet verjaarden
in woorden, met handen
gemaakt, onbesproken…
Sergeant-majoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Haar billen in een strakke broek
beroerden mij door en door
haar borsten in een badhanddoek
daar waren geen woorden voor
zij zat naast me in de hoek
bij ons op het kantoor
zij typte brieven ik hield boek
de tijd trok een diep spoor
in mijn zucht naar haar bezoek
zingen wij ooit in koor
want zij die ik zo naarstig zoek
wordt mijn…
horizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 50 toen je hart
maatloos klopte
je met je lippen
alle brieven las
jij de lege
hemel vulde
vlammen in
zonnebloemen zag
jouw vingers het licht
konden vangen toen je
een weiland maakte
om te slapen
je met een teveel
aan verlangen
achter de horizon
wilde kijken
toen je zag
dat je daar al was…
altijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 943 ik gooide mijn brieven in het water
het verschil tussen nu en later
in mijn hart draag ik haar nog mee
pijn werp je niet zomaar in zee
ik huilde tranen aan de vloedlijn
wenste dat het anders zou zijn
maar niets brengt haar tot leven
ik heb de zee mijn liefde gegeven
de inkt vervloeit nu in het water
het papier zal eens vergaan
maar ik…
Wens van de gedachte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 218 Ik wil mij laten lieven
laten lieven door de wind
ik wil mij laten brieven
door degene die mij vindt
ik wil mij laten scharen
laten scharen door een greep
ik wil mijn gedachten laten varen
zoals ik 't nimmer begreep
ik wil mij laten kussen
laten kussen hier terstond
ik wil mij geven aan de passie
die ik tot nog toe niet vond…
bloemenkrans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 143 op de prinselijke
ruiker rozen
die hij liet bezorgen
voor haar verjaardag
volgde slechts
stilte
de mededeling
"bloemen noch kransen"
in de doodsbrief
las zij wellicht
letterlijk
of misschien
belandde hij
-ongeopend-
in de schuif
bij de brieven
die hij moeizaam spelde
in de lange weken
ziekenhuisverblijf,
wachtend op het eindelijke…
Een nieuw gedicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 83 Dit is de ultieme kans
om opnieuw te beginnen
nu de dag afscheid neemt
van de heldere middagzon
er komt een naakte energie
uit de geruchten over liefde
die bloemen anders doet geuren
kleur toevoegt aan het witte licht
het gebeurt nu slechts
in de sfeer van stille brieven
dat heuvels beklimmen
en aan lianen hangen
dat woest en…
Brieven aan Plinius I* )
gedicht
3.0 met 16 stemmen 9.501 Er zijn 9 boeken privé-brieven bewaard met eigen belevenissen, nieuwtjes, raadgevingen.
----------------------------------------
uit: 'Brieven aan Plinius', 1984.…
non-gedicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 810 zij schrijft in haar gebeden
hoe dicht zij bij de waarheid is
en de leugen heeft gemeden
en da's voorwaar geen kattenpis
zij noemt in haar gedachten
hoe licht zij bij zijn liefde was
en dat hij zei te blijven wachten
zolang zij maar zijn brieven las
zij herinnert zich haar gelofte weer
haar plicht en roeping, haar bestaan
dus zijn laatste…
Tulpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 In jouw brieven zwijgen dromen
taal der liefde,
bij het raam in de keuken
planten nieuwe buren, tulpenbollen,
het huis hiernaast wordt ontruimd
de straat ligt vol met gevallen herfstblad
ik doe nog een poging jou terug te schrijven
maar als de stilte blijft dromen
zal ik verse tulpen kopen.…
Nooit weer om
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 120 op zondag werd ik wakker
alsof het maandag was
en stopte pardoes
de vuilnis in de brievenbus
zodat ik me op maandag
kon verslapen en onverstuurde
brieven opende om ze begrijpen
bleek het thee-ei verdwenen
tussen zoekgeraakte sokken
die nooit weer om kwamen
daarbij vervloog alle hoop
op een ijsvrij weekend…
Droomschaduw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 42 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
gedachten een wereld vormen.
Dromen van diepgang
dagdromend vergankelijk
ze blijven komen
met hun intieme kracht
ze leven slechts in schaduwen
overdag en tijdens de nacht.…
uit de huid geschreven
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 283 omdat het overleven
zich uitsluitend beperkt
tussen woorden
en het spreken mij
moedeloos maakt
zal ik weggaan en mijn brieven
nalaten aan vreemden
het waait wel gezichten, namen
van verraad die me achterlieten in allerlei
vormen
met de tong stijf en scheve
tanden
maar ik ben stervend genoeg
opdat ze me niet meer naderen…
Aan weggaan
gedicht
2.0 met 33 stemmen 9.126 .
------------------------------------------------
Uit: 'Brieven, motieven & Juffrouw Vonk', 1987.…
petit pas à petit pas( staccato)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 180 letters
brieven
woordenwisseling
kennismaking
gezichten
glimlachend
aarzelend
doorbraak
overgave
goed gevoel
veilig gevoel
wegkruipen
tevoorschijn komen
zonder maskers
façades
met
openheid-klaarte
weg zwaarte
jij
ik
wij
zij aan zij
vrij…
Something has to get me started
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Het kan niet ver weg zijn
Ergens tussen stapels
In chaotisch klemmende lades
Tussen bedorven nachtmaaltijden
De brieven herpakken, herschikken
Ik moet er nog aan beginnen, ooit
In een afgesloten kamer
Waar het licht van buiten nog broeit
Aanwezigheid nog nagloeit
Gefilterd, met schuchtere beetjes
Met kabbelende golfjes
Waarmee de…
Anonieme vriendschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 342 Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld
met huilende wolven die een gedicht achterna zitten
ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap
in het donker van mijn diepste verlangen
en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht
we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten
onzichtbare letters in het wilde landschap
verlangen…
wakker gekust
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 diep en pijnlijk
nam het geweld
bezit van je het
kroop onder je huid
een ijzige stormwind
was het die je
oppakte om je dan
weer neer te smijten
de rode draad van
je brieven sliepen op
zolder verborgen in
een bleekblauwe kist
omzichtig stofte zij
je zieleroerselen af
woord voor woord spelde
ze wat je schreef
na honderd…
ontwricht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 zeventien was hij
toen het oorlog werd
een stoomtreintje bracht
hem hoog in de Alpen
in die nazomer
poseert hij in uniform
zijn sabel losjes
over de schouder
ik mis jou ik mis ons
dorp en de graanakkers
schrijft hij in brieven
aan zijn moeder
temidden van het
oorlogsgeweld volgt
hij zijn weg door een
verminkte wereld…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 2.567 Alle brieven die je me zond,
en waarin te lezen stond;
mijn schat, ik heb je lief.
Ze waren allemaal gelogen,
je hebt me keer op keer bedrogen.
Nu vraag je me,om je te vergeven,
de liefde opnieuw te beleven.
Maar ik zie in jou alleen nog maar;
een vuile leugenaar.
En ik wil dat je gaat,
me voor altijd verlaat.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 547 In de bekoring slaapt de zon
altijd tussen een glimlach
in het uithangen van de was
op het grote stadse balkon
groeien de dagen
uitéén in elkanders
verlegen brieven
omdat je juist hem
niet in het ademen
kunt laten vergeten
dooft de herfst
de zonkracht.…
Mijn laatste venster
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 237 Het weten sluist bewust
de dood de achterkamer binnen
waar de nacht is blijven steken
achter de half gesloten gordijnen
waar naakte schimmen vrijen
en de wereld ligt te vergeten
in het opdrogende zaad, wellicht
zijn engelen de nakomelingen van god
ik kan ze niets verbieden
want mijn brieven staan nog
ongeschreven in het spiegelschrift…