383 resultaten.
dementie
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.356 moeder,
nu bij jou het licht is uitgegaan
en de dood je ramen heeft beslagen
zie ik je blik naar binnen slaan
om het stof der jaren te verjagen
je zit daar stil, de liefde uitgevent
je handen dwalend in je schoot
en vergeet kwansuis dat je moeder bent
in taal en teken uitvergroot
soms spoelt een glimlacht op je lippen aan
en wordt je blik…
Dementie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 733 Ik zie, ik voel, ik merk steeds meer
Hoe jij steeds meer, steeds minder weet
Ik zie, ik voel, ik merk steeds beter
Hoe jij steeds beter, steeds alles vergeet
Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds meer
Dat jij niet meer weet, niet wie ik ben
Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds beter
Dat jij niet meer onthoudt, dat ik je ken
Jij vecht, ik…
dementie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 948 ik weet dat ik de dingen heb geweten
die allang in daden zijn vergeten
het vergeten versluiert het zeker weten
maar weet nog wel van jouw bestaan
jouw lange haren die als duizenden spinnen
mijn lippen beroerden
jouw sprankelende ogen die mij blind
maakten voor de erotische duisternis
jouw stem die ik wil vergeten
in mijn verdwijnende…
Dementie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 708 Een vreemde blik
Kijk nu ik ben het, ik
Je eigen vlees en bloed
Maar er komt geen teken van bekendheid op je snoet
Dementie vaagt alles weg
Je negeert wat er wordt gezegd
Maar er is nog wel vreugd
Als je praat over je jeugd
Deze verhalen vertel je keer op keer
En dan denk je ach, daar ben je weer
Van vader naar kind
Oudje je blijft altijd…
Dementie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Dementie
Ik draai me even weg,
van dat moe en bleek gelaat.
En luister heel geduldig,
als je zacht tegen me praat.
Je blijft maar zoeken op die zolder.
Je blik lijkt soms verdoofd.
Trots zing je oude liedjes,
die bleven zitten in je hoofd.
Als een oude grammofoon,
blijf je hangen keer op keer.…
Dementie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 258 Het verliezen van je verstand
nadenken lukt niet meer
je hebt het niet in de hand
herhaling keer op keer
Elke dag dezelfde toestand
maar dat weet je niet meer
de zuster leest voor uit de krant
herhaling keer op keer
Van zeer sportief naar een halve kasplant
goed lopen gaat niet meer
in de rolstoel gebracht, van kant tot kant
herhaling…
DEMENTIE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 292 De taal is haar lang lief geweest
Maar nu ze ouder wordt, vergeet
Ze hoe haar allerliefste heet
Grijpt ze naar pop en knuffelbeest
Merk je dat ze niet langer leest
Vergeten is hoe of ze sneed
Het brood, de groente, hoe ze leed
Aan het verwelken van haar geest
Teloorgang van een woordenschat
Die groot en indrukwekkend was
Ze schudde verzen…
Dementie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 420 Altijd zal ik me herinneren
wie je was
nooit zal ik vergeten
wat je deed
Altijd zal ik me herinneren
hoe lief je was
nooit zal ik vergeten
hoe gezellig je altijd kon zijn
Altijd zal ik me herinneren
wat een goede man, vader, opa en oom je was
nooit zal ik vergeten
hoe eigenwijs je kon zijn
altijd zal ik me herinneren
hoe een harde werker…
dementie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 144 zij is de werkelijkheid ontstegen
vergeet zich zelve keer op keer
vraagt heb ik ooit
een kind gekregen
en zo ja
van wie ook weer…
Dementie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 193 De nacht valt ook in mensen die
verbrokkelen in hun bestaan;
Herkenning gaat er langzaam aan
tot ze ook zelf het niet meer weten
wie ze waren, naam verloren
en de sleutel tot verstaan.
Toch blijft voelen, smaken, zingen
en de diepe kern van alle dingen.
Moeten we treuren om verlies of
dieper leren kijken wie ze waren?
Ze zijn nog steeds…
dementie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 228 Mama leefde in haar eigen wereld,
een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond.
Woorden worden afgekapte letters,
letters ineengekronkeld tot verwarring.
Ze keek niet, maar staarde
naar de diepte die haar opzoog.
Ze vertikte het haar hand uit te steken,
zodat ik haar kon helpen.
Haar tengere vingers klampten zich
rond haar hopeloos…
Dementie
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 279 Vandaag ben ik gelukkig.
Ik stapte in de wondere wereld van mijn moeder.
Ze nam me mee naar ongekende oorden,
die juist aan haar toebehoorden.
Ze strekte haar arm uit en wees naar een punt.
Ik keek er naar, maar zag alleen het raam.
Zij fluisterde stilletjes mijn naam
en vroeg of ik die boot ook zag staan.
Er stond veel volk te wachten,
ze…
dementie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 374 een wirwar van woorden
vele zinnen gebroken
het verleden verloren
je was er altijd voor mij
ik voelde me nooit alleen
je stond steeds aan mijn zij
ik leef nog in jouw dromen
maar je herkent me niet meer
mijn tijd is gekomen
moeder ...ik sta nu aan jou zij!…
Dementie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 Mijn moeder is op vakantie. Mijn moeder is er niet bij.
Ook al zit ze hier naast ons: zo ontiegelijk dichtbij.…
Hier geniet zij oeverloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Aan de Binnenmaas waar tijd en water
vallen en opstaande dagen scheuren en blinken
wil ook zij het voorjaar terughalen en herbeleven
nervositeit inruilen, de nuances helderheid geven.
Hier loop ik met haar gearmd als vergane foto
met gedachten op een koers die haar steunen.
Eenden geven vrolijkheid. Diep in haar schelpen
loopt ze door eigen…
Ratelen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.613 Want nu denk ik,
wat is ’t stil,
wat ben je broos, dit
is niet wat ik wil, die
rottige dementie!…
Kort geheugen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 396 “Het liegen heb ik nog niet afgeleerd
En mijn geheugen is behoorlijk kort
Misschien dat het nu eens duidelijk wordt
Dat in Nederland de leugen regeert”
“Ach, ’t is gewoon een vorm van dementie
Aldus Pinokkio van Defensie
---------------------------------------
…Minister van Middelkoop van Defensieontkende dat hij een interview over de Uruzgan…
Veranderd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 153 Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov
en dementie, maar wat schiet je daarmee op?
Wie ik eens was, ben ik gewoon niet meer.
Dus ben ik maar blij met wat ik nog ben.…
dat ik van jullie hou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 weten jullie nog al die keren
dat ik jullie overeind hielp
als jullie gevallen waren
en handen of knieën schaafden
herinneren jullie je nog
dat ik degene was
die jullie neusjes afveegde
ook als zij lopen bleven
weten jullie nog dat ik er was
om jullie vast te houden
als slechte of verdrietige dromen
jullie ‘s nachts wakker maakten…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 38 stemmen 3.474 Hij kan 't niet verkroppen,
de dementie van zijn vrouw, maar jee,
wie kan dat wél?
De kinderen worden ouders van hun
eigen ouders, als ze teruggaan
in de tijd, je raakt ze dus al vóór
ze doodgaan steeds meer een beetje
kwijt!…
Psalmen van hoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 201 Door dementie getroffen
sprak hij niet meer haar taal
maar op een dag was er zijn vraag,
ik ken ze allemaal.
Ze zongen tot zijn sterven
wat zij in hem hervond,
zo deelden ze geloof en hoop
door psalmen dat hen bond.
Zijn Woord doorbrak de grenzen,
maakte hen samen één,
hij troostte in Amerika
zijn zus in Amstelveen.…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.279 Twee ogen kijken me vragend aan
Zuster, hoe kom ik hier nou terecht?
Weet mijn moeder wel dat ik hier ben?
Weet u het zeker, echt?
Huilend komt zij naar mij toe
Zuster, nu moet ik toch echt gaan
Straks wordt mijn vader ongerust
Dan heb ik het echt gedaan!
`Wees niet bang`, zeg ik
ik heb het hen net verteld
Dat u bij ons logeren komt
Ik…
OmA..
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.419 SoMs LoOpT uT LeVeN NiEt ZoaLs iK wiL DaT ’t GaAt..
DaN iS HeT NeT aLsOf iK De HeLe WeReLd HaAt..
DaN HeEfT HeT VoOr MiJ GeWoOn GeEn ZiN MeEr..
En DiT GeVoeL KriJg iK KeEr Op KeEr..
Op Zo’n MoMeNtEn MiS iK MiJn OmA’s HeLpEnDe HaNd..
ZiJ ZoU Me BeGriJpEn, DaT WaS GeWooN EeN DeeL VaN OnZe BaNd..
We HiNgEn MeKaAr WeL VaKeR iN De HaReN..
MaAr aLtiJd…
Aan de rand van het bestaan (over dementie)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.963 Leven in de schaduw
van het verleden
Deel van het schimmenrijk
van geblokkeerde gedachten
Op de tast door
de brokstukken van de geest
Gevangen in de schemering
van een betekenisloos bestaan
Prooi van rafelige herinneringen
Het verleden als
uitzichtloos perspectief
Het leven gedoofd opgebrand
een spook in de nacht
Een misschien nog levendige…
Dementie part III
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.481 De grijze massa van je brein,
dat gedeelte
wat geheugen heet,
kan aardig met je op de loop gaan.
Dat geheugen kan enorm groot,
maar ook angstig klein zijn.
Op het moment, dat je dingen vergeet,
is 't niet zo, dat je het niet
meer weet?!
't Is dat het niet belangrijk
genoeg is
om te blijven onthouden,
dus wie ben ik dan, om je op je…
DAG MOEDER
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.838 Eerst was er het vergeten
van kleine dagelijkse zaken
die langzaamaan verergerden
en jou verdrietig maakten
Daarna ging het wat sneller
en kreeg de ziekte vat
op jou, onze sterke moeder
die nooit een ziekbed had.
De pijn
om toe te moeten kijken
toen jij nog met vlagen wist
dat je geheugen minder werd
op den duur zelfs werd uitgewist.…
de dag na morgen
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 3.002 morgen
zal je aan mij denken
als herinnering
aan vandaag
zoals je nu
nog weet van gisteren
...alleen van vroeger
wordt het vaag
morgen
zal je mij herkennen
als de bezoeker
van vandaag
maar of je mij
overmorgen herkent
...dat is nog maar
de vraag…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.244 Haar hoofd een stad te vol
om er weer kind te kunnen zijn.
Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Zij werd een interlinie tussen dit
en dit terwijl haar ogen keken…
Ik kon geen afscheid nemen.
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.286 Je bent er nog. Ik praat met je.
Ik schenk je thee in. Geef je een koekje.
Vertel van alles over iedereen.
Nee, ik ben je zuster niet.
Je laat me lachen en ook huilen.
Ik zet de bloemen op de tafel.
Zoek je tas na voor een kam.
Je verteld me over deze morgen
Nee, ik ben je zuster niet.
Je zegt me wat je zal gaan eten.
En vraagt of je fiets…
waar Alzheimer koning is
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.511 tussen dove, blinde muren
zwijgen stilaan al zijn zinnen
vervagen heden en verleden
in schaduw en trage dood
verbleken mensen en dingen
tot grauwe schimmen
leeft hij in niemandsland
waar Alzheimer koning is
zijn schrale lijf van geest
en ziel beroofd…