Alle inzendingen over draad OR loopt OR goud

hij bakent zijn territorium af plast tegen iedere prikkel de draad, voor haar, loopt geen kant meer uit en nu ze niet meer huilen kan, de dagen anders denkt lapjeskatten met het oog gevolgd worden krols en mooier, binnen blafbereik verliest ze de zon en haar lichaam dat aan de wolken hangt omwille van en haar naam vergeten…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

getrokken groeven door een landschap van rimpels opgehoogde wallen onder ogen zien het zicht vervagend grijze strepen wolken gouden haren trekken draden…

rozenhout klemt als doorn in mijn oog een zwak protest de gouden dukaat aan de afschuwelijk rode draad ik ben de eenogige piraat een stompje krijt hinkelt me naar een getekende hemel de stiekem geplakte kauwgom onderaan is het knelpunt om te sluiten wat moeilijk open kan…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld.…

uit de donkerte van de nacht ziet ze in de verte een tunnel van licht en als ze er heen loopt rijst de dag op in gouden ochtendschijn en alles achterlatend in de duisternis van de tunnel grijpt ze het licht van de dageraad…

Hij loopt rond met vingers vol lettergrepen. In het land van haiku's is één moment goud waard. Zijn haiku's krimpen en wonen in een poppenhuis.…

Onzichtbare draden verbinden jou en mij heden verleden en toekomst gevangen in een web van onverbrekelijk goud gesponnen door wat men liefde noemt al ben je ver hemelhoog toch raken mijn vingertoppen je hart, je ziel je zinnen blijf je bij me diep van binnen jouw fluisteren is de melodie van mijn bestaan schaduwzacht…

Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

Zij maakt de bomen goud Opkomst van de hoop Weilanden in vuur en vlam Door haar aanwezigheid Even van de wereld Even geen verdriet De kudde loopt door Maar ik sta even stil Bij de schoonheid Van de Zon…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Niet alles is meer goud wat er blinkt zoals uit schaatsermonden ijzig klinkt Op het scherpst van onmogelijkheid Een pijnlijke correctie in de eindtijd Drieduizendste van een seconde maakt van zilver toch geen zonde ? De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

Het goud voor Marianne Vos En zeilzilver voor Berkhout en De Koning Dan hier en daar nog zicht op een bekroning... Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Zo staat ook wel een meisje vol in bloei, De bruigom loopt om haar en streelt het haar, Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar: En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn Glijden er blikken en een woordentrein.…

Zo staat ook wel een meisje vol in bloei, De bruigom loopt om haar en streelt het haar, Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar: En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn Glijden er blikken en een woordentrein.…

Zo staat ook wel een meisje vol in bloei, De bruigom loopt om haar en streelt het haar, Zijn spitse ving'ren door haar gouden haar: En loopt onwetend heen en zoekt in spel Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel Een bloot beeld: onder 't witte bedgordijn Glijden er blikken en een woordentrein.…

door een waaier van spinrag ontvouwen zich ragfijne draden in het gouden zonlicht zilverachtige dauwdruppels spiegelen als diamantjes daar midden tussenin uit de verte komen mooie vogelklanken ze fluiten blijde melodieën op hun eigen wijsjes schetst over al het aardse leven pure poëzie in beeld en klank op verschillende tijden…

Waar diamanten tranen van herkenning aaneen geregen parelen, onzichtbaar verweven met draden van puur goud Waar bronzen klokken zonder wanklank hun helder geluid in echo laten weerklinken Daar kan ik mezelf zijn, ondergaan en bovenkomen, mij wentelen en keren, Geloven, vertrouwen, eeuwig op bouwen, omdat ik mezelf kan zijn in jou…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Vertel de zon, die binnenkort verdwijnt, ik herinner mij hoe groot de planeten zijn vertel de zon, van dunne gouden draden gesponnen op aarde, flinterend daar waar de zon doorheen schijnt en hoe ik besloot om goudsmid te worden?…

Geen Peil of VNL, je hoofd loopt om Een lange stoet van politieke dwergen Belooft de kiezer nieuwe gouden bergen Straks heibel in de tent wat ik u brom Geen enkel populistisch ukkepukje Krijgt zetels in de Kamer, nog geen krúkje.…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…